duszka

@Kapistrat Niewiadomski @Rolek @Tectosmith Dziekuję Wam za Wasze reakcje :) Pozdrawiam!

Tak, to jest odpowiedź na powyższe pytania :) Najczęściej własnie tak piszę. Dziękuję Ci! I Wam, @sam @kwintesencja @sephi @Natuskaa @Dag @Dragaz :) Pozdrawiam! PS. Dla lepszego odczytywania dodałam kropeczki do pierwszego wersu :)

... się nie gubię w snach w gęstym lesie zdarzeń i melodii znam Twój szept i zapach zawsze taki słodki

@Leszczym Rózne życia mieszają się ze sobą chyba wtedy, gdy patrzą lub poruszaja się w jedną stronę.., gdy to samo je przyciąga... Taka nasunęła mi się odpowiedź na Twój "zrezygnowany" wiersz, Leszczymie :) Pozdrawiam!

@Waldemar_Talar_Talar Nie potrafimy objąć umysłem pełni rzeczywistości, nieskończenie wielu istniejących w niej uwarunkowań, dlatego życie zaskakuje nas często niespodziewanymi "zakrętami"... I może to dobrze :) Pozdrawiam, Waldemarze!

@A-typowa-b @Rafael Marius Dziękuję Wam i pozdrawiam! :)

Mi też się spodobało, gdy to dostrzegłam - gdy słyszałam ciszę głośniej niż hałas. Cieszy mnie Twój komentarz - dziękuję, Leszczymie! :) @iwonaroma @Tectosmith dziękuję Wam serdecznie! :)

idąc donikąd gdy wyłania się z mgły ma twarz i zapach a hałas jest cichszy od ciszy

@Marcin Sztelak Myślę, że wierzymy w tą "drugą strone madalu", bo czujemy jej obecność w sobie i w świecie, bo tęsknimy za jej bliskością ... A może i generalnie każda wiara wynika z tego wewnętrznego wyczuwania rzeczywistości, której dotyczy, a która wymyka się nam z bezpośredniego przezywania... Ciekawy, pobudzający do głębszej refleksji wiersz. Pozdrawiam :)

Mogą przyciagać rzeczy dobre lub złe, więc oddalanie się od nich może mieć inny rezultat... Myslę, że Ty masz na myśli odbieranie wolności, ale może sie mylę. Dziekuję i pozdrawiam! :) Miło mi, Waldemarze, dziękuję! :) Cieszę, się, że ciekawa :) I dziękuję za podpowiedź - skorzystam z niej :) Pozdrawiam, tetu! Ciekawa interpretacja :) Dziękuję Ci i pozdrawiam, Leszczymie! @Tectosmith Dziękuję i pozdrawiam :)

jest ale nie takie żebym nie mogła się zatrzymać i pójść w inną stronę tylko nie wiem skąd wtedy ten ból albo ta radość

Nie, bo mam wrażenie, że Twoje cierpienie sięga głęboko, i też - że w każdym człowieku jest ta głębia, czasem tylko uśpiona lub zamknięta... To takie moje wrażenia, bo psychologiem nie jestem :)

@lena2_ "by odnaleźć.." W tym wyrażeniu jest zaufanie - że ten "jasniejszy punkt" zawsze tam jest... Poczułam ten wiersz. Pozdrawiam :)

... i szuka, co jest lepszym.., szuka prawdy. Podoba mi się to obrazowe skojarznie otwierania drzwi z szukaniem :) Pozdrawiam Waldemarze!

Istotę mojej głębszej tożsamości, która mnie i moje życie kształtuje. To moje nowe doświadczenie, odkrywam to - dla siebie... I dzielę się tym nie mając zamiaru generalizować. Pozdrawiam Cię, Tectosmith :) @Waldemar_Talar_Talar Dziękuję, Waldemarze! :)

@koralinek To uwolnienie się do życia, do świata i do siebie... Pięknie :)

@Robert Wochna "Na odchodne" spełnia sie to, co w życiu naistotniejsze.., może dlatego, że prawda jest wtedy najbliżej? Wzruszył mnie Twój wiersz. Pozdrawiam :)

@DominikR To jak przebudzenie duszy... Niepokojące i piękne zarazem... Pozdrawiam :)

@Krzysztof2022 Miłość, gdy odchodzi zostawia zawsze żywy, cenny ślad... Pozdrawiam :)

@Henryk_Jakowiec Tak, są :) A dobro nie tylko trzeba chcieć czynić, ale też to potrafić. Pozdrawiam!

Tak, złączona z nadzieją i miłością jest dla nas najlepszym duchowym pokarmem na codzień :) Dziękuję, Ana i pozdrawiam! Cieszę się, że też tak to doświadczasz :) I dziekuję Ci za wszystkie serca :) Ona też, bo jest chyba z wiarą nierozłączna.., tak jakby się wzajemnie "zasilały". Dziękuję i pozdrawiam! Bardzo mi się to podoba, dodaje mi wiary, a jej - pewnej swobody :) Dziękuję! @iwonaroma @anima_corpus @lena2_ Dziękuje Wam za czytanie i serduszka :) Pozdrawiam!

Jest w nim ta chęć i wyczuwam też tęsknotę... Pozdrawiam :)

jakbyś chował mnie w dłoniach - wiara bez niej tracę kontury i rozpraszam się coraz bardziej i bardziej bezkształtna

@Robert Wochna "Nie zaciskaj siebie w pięść"..., zachowaj moc kolorowego motyla rozkladającego skrzydła. Pięknie. Pozdrawiam :)

@AnnaIraM Niewzykłe, wnikające w głab duszy jest to pomieszanie delikatnego smutku jesieni z jej zachwycającym, spokojnym pięknem... Wychwyciłaś je w Twoim wierszu. :) Pozdrawiam!