Wędrowiec.1984

Dokładnie. To zdanie sobie zabiorę. Gdy czytam wiersze, lubię wyłuskować z nich coś co może opisywać mnie samego. Wtedy identyfikuję się z peelem albo z utworem w ogóle. Tutaj czymś takim jest to zdanie. Jestem człowiekiem słabym, szukającym schronienia od rzeczywistości nader często. Takiej właśnie skorupy.

Przyszło mi na myśl teraz Morze spokoju na Księżycu, gdzie czas nauczyłby się wyciszać (czyli odwrotnie niż wcześniej mówiłem i zgodnie z Twoją koncepcją). Myślę sobie jednak, że to zły pomysł. Wiersz jest gotowy i taki jak chciała jego autorka. Krótko mówiąc, wydziwiałem za bardzo.

Jeszcze Waldku musisz umieć odpowiednio wysoko podnieść nogę, by dobrze kopnąć.

@GrumpyElf Miał być w założeniu trochę dłuższy ale chyba bym przesadził. :)

@GrumpyElf No niesamowite, doprawdy. Napiszę jeszcze raz: wiesz ile ten wiersz przeleżał niedokończony? Nie miałem kompletnie żadnego pomysłu na końcówkę i tak go zostawiłem na lepsze czasy. Jak widać lepsze czasy dla tego utworu właśnie nadeszły. :) Dziękuję i niezmiernie mi miło.

Nie Wy jedne. Też omijam zamiast celowo rozdeptać na drodzę, bo niby po co? Niech sobie żyje.

Ja w zasadzie także. Czemu nigdy nie ciągnęło mnie do cwaniakowania i ropychania się wszędzie ramionami? Nie wiem, być może to kwestia wychowania. Bywam w życiu bardzo często zbyt ostrożnym człowiekiem, przez co wiele okazji tracę ale... Jestem przynajmniej sobą.

W zasadzie nie powinienem był dać serduszka, bo nie pochwalam zachowania w stylu hulaj dusza, piekła nie ma, ale niech mi będzie. Znam już trochę Twoje wiersze, i te tutaj i te z "archiwum". Domyślam się, że nie o to chodzi, a jeśli o to, to znaczy, że jednak nie znam. :-)

Druid.

Ale chcesz się wymienić na mieszkanie czy singielkę? ;)

Jedyne co jest pewne w życiu to przeszłość.

Jestem w pracy, jest rano, poniedziałek, piszę na telefonie, non stop poprawiając literówki, bo nie cierpię tych dotykowych klawiatur, czytam Twój wiersz o znieczulicy... I smutno mi. Natura człowieka bywa czasami bezwzględna.

Jakże trafnie powiedziane. Już nie ma nawet skąd tych łez brać. Rynny suche, ponieważ od dawna nie pada już deszcz.

Uważam, że światem powinna rządzić inna wartość niż kasa. Człowiek dla kasy jest w stanie zrobić bardzo wiele i przekroczyć mnóstwo granic, krzywdząc przy tym inne osoby. Starczy popatrzeć dzisiaj na społeczeństwo. Wciąż tylko mieć, mieć, mieć. Musisz mieć to, musisz mieć tamto, bo inaczej będziesz nieszczęśliwy. Posiadanie nie jest wg mnie sensem istnienia. Nie twierdzę oczywiście by być biedakiem, na przekór. Uważam, że we wszystkim są jakieś granice i jeśli komuś kasa przesłania inne wartości to niedobrze. PS: Nie, nie jestem komunistą :)

@Marek.zak1 Żebyś wiedział. Pieniądz może i nie rządzi światem ale niewiele do objęcia rządów mu brakuje. I będzie to dyktatura, straszna z milionami ofiar.

@[email protected] Nieee... Ten wiersz już zamknąłem. Nie będę niczego zmieniał. Za to Twój utwór... Musiałem go kilka razy, powoli przeczytać. Fanem takiego pisania raczej nie zostanę ale chylę czoła. Również życzę miłego wieczoru.

Toż to bluźnierstwo niesamowite by było. Tak cudowna książka, naszpikowana bohaterami romantycznymi wszelakiego rodzaju, na śmietniku? Wiedziałem, że będzie tutaj coś o Panu Tadeuszu. Jakoś tak czułem i nie pomyliłem się. Do takiej pozycji trzeba dojrzeć. Nie chcę tutaj nikogo potępiać ani chwalić ale Pana Tadeusza docenia się w pełni dopiero gdy pozna się dogłębnie epokę w jakiej powstawał. Osobiście uwielbiam tę książkę, tak jak XIX wiek, i przeczytałem ją kilka razy z absolutną przyjemnością ale powiedzieć muszę, że dopiero później do niej dojrzałem i był to czas po skończeniu liceum.

@Gosława Adamowi było tam dobrze. Spotkał tam Puszkina... Tak mi się skojarzyło.

@Gosława A w Petersburku była? :)

To jest niesamowite, Doprawdy nie spodziewałem się, że ten wiersz zostanie tak ciepło przyjęty. To dość stary utwór, bardzo długo leżał niedokończony. Dziękuję :) Tja, świat pełen jest Endymionów... Sam nim jestem w jakimś sensie ale może kiedyś coś o tym napiszę. Toś teraz pojechała, nic tylko na Krym udać się na wygnanie i do Petersburka później. Bez przesady. :D

Wszystko zostało już napisane więc i ja dołożę serduszko.

Czyli w sumie romantyzm się nie skończył.

Selene Jasnych gwiazd latarnio, Pośród chmur ukryta, Rozbudź znów namiętność. Usłysz pieśń słowika, Co wieczne kochanie Wyśpiewał przed laty. Pamiętasz? Blaskiem księżycowym Otulone kwiaty Poznać nie umiały Czyje światło chłoną. Srebrna tarcza nocy Wespół z dnia koroną Prawie jednakowe Współtworzyła cienie. Tak siostry i brata Padały promienie Na wszystkie krainy Mitycznej Hellady. Wskrzesić te obrazy Echo wciąż potrafi Dźwięcznie rozciągając Nieskończoną chwilę. Nim uśpione serce W grocie snów ożyje Cała teraźniejszość Pośród łez utonie. Słyszę znów jak szepczesz; „Zbudź się Endymionie, Porzuć nieśmiertelność, Zbudź się, mój kochany.” Czemu duszy mojej Wciąż zadajesz rany? Przecież co umarło Drugi raz nie skona. Żywy wciąż dla ciebie Córko Hyperiona, Trupem dla wszechświata Bezpowrotnie będę. Może kiedyś spiszą Bajkę lub legendę O nas i o reszcie Zapomnianych bogów. Nawet jeśli przetrwa Twej miłości dowód Błądzić będziesz zawsze Śród prastarych mitów. Raz już mnie zabiłaś Idź więc i się zlituj. Innych dzisiaj musisz Budzić Endymionów. ---

Tak, aczkolwiek, jeśli miałbym wybierać, wolę jak wykańcza mnie żywa. :)

@error_erros Kobiety... każdego wykończą. :)