Wędrowiec.1984

To bardzo smutne i współczuję. Mieliśmy kiedyś sąsiada (troszkę dalszego) zbieracza. Pan był już na emeryturze i dzień w dzień wybierał się na wojaże po mieście, by w końcu naznosić różnych szpargałów. Znosił mnóstwo rzeczy ale zauważyłem, że głownie do komórki w piwnicy. Żonaty człowiek, bardzo miły zresztą.

No i znalazłem klimat, którego w wierszach szukam. Lubię miłosne pisanie, a co! Nic na to nie poradzę. :) Pozdrawiam

Wszystko fajnie tylko dlaczego skończyłeś wiersz w najlepszym momencie? :)

A to może i ja coś wrzucę. Lekcja gry na basie prosto od Lemmy'ego. ;-)

W dodatku perspektywy na przyszłość są nieciekawe. Elon Musk wybiera się ochoczo na Marsa. Wszystko fajnie, tylko że doba trwa tam również 24 godziny. Nawet jeśli kiedyś zostanę kolonistą to skąd wezmę czas? ;-))

@Cor-et-anima Mam dokładnie tak samo. Prawdę mówiąć nie lubię określenia fan. Zawsze jakoś dziwnie mi się kojarzyło. Z wentylatorem pewnie. :)

@Cor-et-anima Zacząłem i skończyłem fascynację tym zespołem na krążku Wishmaster ale nawet dzisiaj jak puszczę sobie te kawałki to naprawdę brzmią. :-)

@Waldemar_Talar_Talar Kurczę, Waldku naprawdę... Dla mnie to jeden z Twoich najlepszych wierszy.

@WarszawiAnka Powiem Ci, że przypomina mi to także młodość, ideały, którymi żyłem, marzenia o zdobywaniu świata, przeżyciu przygody. Takie nigdy niespełnione marzenia, które ciągle powracają. Ach... dziękuję Ci. :-)

@Cor-et-anima Oj w czasach liceum wałkowałem trochę. Poza tym Tarja Turunen bardzo mi się podobała. :-)

@WarszawiAnka No, piękne naprawdę. Uwielbiam utwory, które opowiadają jakąś historię, mają jakąś "fabułę", coś w tym stylu. Czytam i wręcz widzę wszystkie te opisane przez Ciebie obrazy. Przypomina mi to nieszczęsny romantyzm, za którym tęsknię. Taką minioną epokę, która wiadomo, że już nie wróci. Naczytałem się wierszy z XIX wieku, a Twój styl jest bardzo do nich podobny. Mnie się to niesamowicie podoba. To takie klimaty, krążące wciąż wokół Rymów starego żeglarza, wody, oceanów, okrętów, jakichś dziwadeł co to nie wiadomo czy są ludźmi czy duchami. Szkoda, że mam tak mało czasu, by czytać więcej podobnych rzeczy. Ekstra.

@WarszawiAnka Dziękuję, bardzo chętnie go przeczytam.

@Somalija Owszem, a przynajmniej jeden z najlepszych, choć niestety bardzo niemodny.

Delikatnie W wierszach przeszłości wciąż szukam, Małych pamięci kawałków. Pewnie coś przetrwać zdołało, Pośród zębatek w zegarku. W wierszach miłości wciąż szukam, Cudnych zapachów i woni. Pozwól, że oczy znów zamknę, By teraźniejszość zasłonić. W wierszach agonii wciąż szukam, Chwiejnych emocji, nastrojów. Nakarm autorko mój umysł, Niechaj nie zazna spokoju. Kiedy już znajdę to wszystko, Lekki, spełniony znów będę. Bądź więc poezją, kochanie; Daj mi poczytać czym prędzej. ---

Na pewno nie jestem kobietą i autorką tego wiersza. ;-)

Wiem, że nie jest ale jednak bardzo antropologiczny jest. :)

Przeszło mi zainteresowanie antropologią.

Ło matko, kiedyś słuchałem. Do dzisiaj zastanawiam się jakim cudem podobał mi się wokal Baxxtera. Przecież ten głos jest tak irytujący, że masakra hehe. Niemniej, sentyment został. :)

Poczułem się jak w domu. Kiedyś się interesowałem. Później mi przeszło. :)

Dobry. Widać, że autor zna życie. ;-)

Proszę uprzejmie :)

Opisałaś. To kobieta. :)

Ależ mnie się to podoba! Uwielbiam taki klimat, zakochanie, erotyzm. Chciałbym ciąg dalszy ale czuję, że odsłoniłoby to zbyt dużo tajemnic, a tego nie chcę. Niespełniony obraz w wyobraźni jest świetny.

@Marek.zak1 Dziękuję. Coś ostatnio lubię takie właśnie klimaty w wierszach.

Prośba Żyję, Wciąż funkcjonuję; Ciepła i duszy już nie mam. Ogrzej wszechświecie Ciało zziębnięte; Zanuć gorący poemat. A jeśli zechcesz Sny zapomniane Przemień… W spełnione marzenia. ---