Wędrowiec.1984

Ech... rozbudzasz wyobraźnię, delikatna kobieto, naprawdę. ...to jeszcze raz.

Tja, dobre sobie. :D

Widzisz, od bardzo dawna zastanawiam się dlaczego istota rozumna, człowiek, kieruje się zwierzęcym instynktem przy dobieraniu partnera. Gdyby ludzie dobierali się inteligentnie, stawiając na piedestale mądrość zamiast piękna... Ciekawe ile rozwiązałoby to problemów? A może stworzyłoby nowe? A może byłoby mniej sfrustrowanych osób, które, mając naprawdę poukładane w głowie, nie mogą znaleźć partnera, ponieważ nie mieszczą się w kanonach piękna? Co by było gdyby nie uroda stanowiła afrodyzjak, a inteligencja i mądrość? Jak zastanawiałem się kiedyś, tak częstokroć wciąż się nad tym zastanawiam, czy aby nie byłoby lepiej. PS: A kiedy sonet? Nie potrafię na razie powiedzieć.

Jestem człowiekiem, który nigdy przyjaźni specjalnie nie potrzebował. Jeśli miałbym tęsknić to raczej do kolegowania się z kimś. Co innego miłość, no ale to już coś więcej niż przyjaźń. Pięknie napisane. Tak pięknie, że aż się można w przyjaźni zatracić. Tylko takie zatracenie się w przyjaźni może dążyć do zakochania się, a to już przedsmak miłości. Hmm... nigdy tego jakoś specjalnie nie rozumiałem i myślę, że przyjaźni jako takiej wciąż nie rozumiem.

W dzisiejszym jakże ekstrawertycznym świecie nie docenia się samotności.

@Somalija Cała Ty! Zawsze gdy czytam Twoje erotyki, wyczekuję miejsca, w którym poczuję ciarki. No i proszę, po raz kolejny nie zawodzisz. ;-)

Hehe, miłować to se możesz, mój uczniu. Ważniejszym jest czy ona to twoje miłowanie w ogóle zauważy. Jeśli tak się nie stanie to możesz sobie żyły z ramion wypruwać, a i tak nic z tego nie będzie. Jak już się pozbędziesz wszystkich arterii w organizmie, możesz zacząć wmawiać sobie, że uroda nie jest najważniejsza.

Niezmiernie irytuje mnie od jakiegoś czasu dźwięk gitary elektrycznej. Mnie, miłośnika heavy metalu. Strasznie to niepokojące. Czuję jak rozrywa mi głowę każde szarpnięcie struny dlatego szukam ukojenia w muzyce pana Chaimowicza. Jego interpretacje utworów Chopina są naprawdę przecudowne. Ja wiem, że Rubinstein itd. ale pan Artur jest dla mnie zdecydowanie zbyt ekstrawertyczny. :-)

Wolę rozpakować i zjeść.

A ja nie. Sam prezent, owszem, jest podniecający ale o wiele bardziej podniecające jest jego rozpakowywanie. :-)

@Marek.zak1 Dziwnym trafem Mistrz od razu wiedział co odpowiedzieć. :-)

@Łukasz Z tą starością jest jeden podstawowy problem. Trzeba jej najpierw dożyć. Dokładnie tak.

@WarszawiAnka Przypomniały mi się dowcipy o Łotyszach. :D

@WarszawiAnka Uwielbiam co roku przyglądać się raczkującej wiośnie. Nie cierpię zimy.

Życiowe Swędzi mnie życie, Chcę się podrapać. Tyłek daleko, Sięgnąć nie mogę. Wezmę drapaczkę, Leży tu taka. Obok fotela, Tu, na podłodze. Gdy ją zdobędę Szybko pomacham, Bo na swędzenie Taki znam środek. Jestem już stary, Muszę uważać. Rękę wyciągam Wnet poza fotel. Mam ją, nareszcie; Ruchy powtarzam. Jest mi tak dobrze, Ach, jeszcze trochę. Tyłek swędzący Mi podpowiada, Że na drapanie Wciąż ma ochotę. Jak to możliwe? Ruchy swe badam. W końcu pojąłem Losów istotę. Dziś zamiast tyłka Drapię siusiaka, Co by do życia Odtąd stać przodem. ---

Egzekucja Rzucono mnie pospiesznie myślom na ratunek; Wciąż leżą rozsypane, ze mną, na podłodze, A ja, miast je pozbierać, patrzeć tylko mogę, Jak ścieka z mojej głowy jaźni wartki strumień. Wierzyłem aż do końca, wciąż wierzyłem, czułem, I wiem, że jednakowo czuli współwięźniowie. Czy przeszłość wystraszona komuś o nas powie? Czy z mojej potylicy wyjmą kiedyś kulę? Wnet czasów nieodległych blakną powidoki, Zmącone jak złudzenia śród rozbitych luster, I choćbym nimi zdołał oczy znów ozdobić, Przemienią je powieki w czerstwą już iluzję. A jeśli martwa cisza zmysłów nie spustoszy, Czy będę uwięzionym przy nadziei głupcem? ---

@Somalija Wcale nie. Świetny fragment. Biorę to sobie. :) Powiem Ci, że masz naprawdę świetne epilogi w swoich erotykach. Uwielbiam!

Ooooooj tam latimeria. Koale do dzisiaj nie posiadają pofałdowanego mózgu. ;-)

@Somalija Ależ dobre! Do kilku ludzi należy świat. Oczywiście, że tak! Co ja, mała pchełka, znaczę? Aż mi się przypomniało; wielokroć ludzie napominają mnie: "nie mów tak". Myślę sobie wtedy, a dlaczego mam tak nie mówić? Czy moje słowa cokolwiek znaczą jeśli powiem, że np. dzisiaj wybuchnie wojna światowa? To tylko słowa szarego żuczka, który nie ma żadnej zdolności decydowania o losach świata. Świat należy jedynie do kilku ludzi, bo w ich rękach leżą wszystkie decyzje. Nie byłabyś sobą, co? :) Zobacz jak wiele odkryć jeszcze przed nami, ale nie... Niektórzy wolą się napier... niż odkrywać dane ludzkości przez Boga cuda natury. Czy istota posiadająca ludzkie przywary kiedykolwiek zbuduje sferę Dysona? Patrząc na to co dzieje się obecnie na świecie to wiesz:

No to chłopie cierpisz podwójnie.

Chwała Bogu, że są jeszcze tacy ludzie. Nie chodzi nawet o teraz. Myślę, że częstokroć wielkie słowa brzmią jak coś co masy chcą usłyszeć, ponieważ zwyczajnie takich słów lubią słuchać, niekoniecznie realizując postawione w nich tezy. Może i są kompasem ale pytanie ile osób rzeczywiście zareaguje na niesione przez nie hasła gdy zajdzie taka potrzeba. Aż mi się przypomniała śmierć naszego papieża, jak to zwaśnieni kibole zaczęli się godzić ze sobą, a później i tak wszystko wzięło w łeb. :-)

Miszcz! XD

Czytając wiersz i tę dyskusję przychodzi mi do głowy takie pytanie: Ciekaw jestem czy ludzie używający tak wspaniałych słów rzeczywiście podołaliby, gdyby musieli stanąć oko w oko z sytuacją, do której się odnoszą. Super, cudowne słowa, naprawdę. Padł tutaj temat wojny; ciekaw jestem ile osób, zgadzających się z powyższym zdaniem, rzeczywiście chwyci za broń gdy, nie daj Pani Boże, wybuchnie wojna w naszym kraju. Nie piękne słowa a czyny są tak naprawdę testem na człowieczeństwo. Wielkie słowa brzmią jak populizm, którego ludzie instynktownie chcą słuchać, by uspokoić sumienie.

@Marek.zak1 Ale mi teraz przypomniałeś. Niesamowicie wsłuchiwałem się kiedyś w pieśni Chopina. Aż sobie puszczę znów. :)