Wędrowiec.1984

@Antoine W Może cyknę coś po francusku, zobaczymy jak się rymy poukładają. ;)

Ten prześwietny tytuł kupił mnie od razu. Ostatnia zwrotka jest o mnie. :)

Chopina. ;-) Możesz spokojnie napisać "...w Nokturnach Chopina" i będzie prawidłowo.

@Andrzej_Wojnowski Dziękuję, miło mi, że mogłem przyjemność Ci sprawić.

W takim razie miłej lektury. ;-)

@WarszawiAnka Jeśli powiem to się troszkę zdradzę. A niech się ludzie pozastanawiają. ;-)

I ta jakże! Bardzo seksowny wiersz. ;-)

@WarszawiAnka Wiesz, bo to w sumie taki naprawdę klasyczny sonet o... ;-) Musi tak być. :-)

Gdy się zapominam, Słucham śpiewu syren. Czy ktoś mnie powstrzyma? Dzięki temu żyję!

Obsesja Popatrz tam, daleko. To nadzieja tli się jak ognik. Spójrz. Kiedyś, rwącą rzeką, Śród ognia żywego pływałem. Już to raz przeżyłem. Już to gdzieś widziałem. Boże, coś ty mi zrobił? Wciąż wraca ta myśl, Wraca myśl bez końca. O natchnieniu, o wierszach, Wraca jak narkotyk. Miałem dać już spokój, Ciągle myślę o tym. Jak cudownie zanurzyć się było w poezji. Jakże bez niej pusto, jakże to przeszkadza. Cudnie było pisać Rzeczywistość wraca. Ciągle przypomina Ciągle tłumi płomień. Tli się jeszcze? Przygasł. Żar już tylko został. Jeśli znów odżyje? Jaką przyjmie postać? ---

Tja, mam tak samo, lecz orłem jestem najczęściej kiedy zamykam oczy.

Iluzję tworzę sobie sam gdy zamykam oczy. To jest mój świat i tylko ja mam go na własność. :)

@WarszawiAnka A tam proza. Poezja nadaje tej historii siłę!! :D

@WarszawiAnka To była dla mnie prawdziwa przyjemność! :).

To było kapitalne! Rymy o starym marynarzu Coleridge'a w wersji Si-Fi! Podobny klimat, czułem podczas czytania również bardzo podobny rytm. Kończąc czytać miałem ochotę powiedzieć "zabiłem albatrosa" ;) Jeśli nie czytałaś, polecam. Świetny poemat. Podobny klimat, mimo, że zupełnie inne czasy.

@Leszczym Marzeń nigdy nikt nam nie zabierze. :-)

Zawżdy pobruszasz, ja zawżdy poczywam. :)

Ajuści!

@Franek K A niech już zostanie, tak bardziej mi się podoba. Klasyka być musi, choć romantyzm dawno już przeminął ale... czy na pewno? Jeśli nie, to bardzo dobrze.

O Ty zbereźniku Ty. ;-)

Wciąż pamiętasz utwór o Titanicu. Dziękuję za bardzo miłe słowa. :) Pozdrawiam

Nie zwróciłem uwagi na dział, a podczas czytania wyobraziłem sobie, że śpiewa to Bridget Jones, więc zadziałało prawidłowo. Pozdrawiam :)

Klasycznie Posiądę teraźniejszość jeszcze dziś na własność; Tę chwilę, co nie umie swej przyszłości dotrwać. Gdy chwyci mnie za rękę nigdy jej nie oddam, By wewnątrz jednej dłoni druga mogła zasnąć. Przystroję twe pragnienia swoją wyobraźnią I zmienię nagie płótno w ukwiecony obraz Byś pełnią świadomości snów dotykać mogła; Jak kwiatów, których płatki nigdy nie wyblakną. Znajdziemy małą wyspę na krawędzi czasu, Szczęśliwi rozbitkowie, zmysłów cichy szelest; Spotkają się spojrzenia obu naszych światów By kwitnąć nieskończenie już na jednym ciele. A teraz zamknij oczy, nie mów nic od razu, Lecz zanim je otworzysz, pozwól mieć nadzieję. ---

@Marek.zak1 Uwielbiam takie wiersze, choć należą do kategorii smutnych. Uwielbiam i sam takowe piszę. Pamiętam, ktoś kiedyś powiedział, że gdzie zaczyna się smutek, gorycz i cierpienie tam rodzi się poezja. Gdy czytam takie wiersze, przekonuje się, że to prawda i bardzo dobrze. Poezja stanowi dla emocji ujście, pozwala ubrać je w złoty laur. Kto nie zna poezji, niech żałuje.

Cudeńko. Malutkie cudeńko. Jak ja uwielbiam takie wiersze. Uwielbiam, bo marzeń nigdy, przenigdy nikt mi nie zabierze.