Wędrowiec.1984

Obrazy wszechświata są niesamowicie inspirujące! Bardzo lubię je oglądać. ...albo zdjęcia z innych planet. Super :)

A no widzisz, czyli historia tzw. "na faktach autentycznych". ;)

@olga.praska Silwuple :-)

Kapitanem swoich marzeń zawsze warto być, a najlepsze jest to, że do tego stopnia możemy awansować sami siebie. Dziękuję Ci bardzo, droga WarszawiAnko. ;-) Bardzo się cieszę, że mogłem dostarczyć Ci tak pozytywnych emocji. :-)

Uwielbiam pisać sonety wlasnie. :-) Sprawia mi to niesamowitą przyjemność. Lubię też tworzyć ballady. Super, że wiersz Ci się spodobał ale pozwól, że nie będę spoilował. ;-) Dziękuję za punciki @Kot, @Marek.zak1

Silwuple. Czytanie tego utworu to sama przyjemność. :-)

Wymarzony okręt Rozpala się kolejny nowych światów płomień I blaskiem swym otula czasu nieskończoność, Próbując w jednej chwili czwarty wymiar pojąć I świecić, nim samemu w morzu snów utonie. Nim jednak się wypełni co mu przeznaczone Rozkaże mapę nieba kreślić gwiazdozbiorom, By według niej obracać steru marzeń koło I falą wyobraźni zmysłów okręt ponieść. Tak wiele odsłużyłeś dzielny marynarzu, Żeglując pośród komet i wymarłych planet, W nadziei, że poskromisz niepokorny lazur I znajdziesz upragnioną przebudzenia bramę. Lecz mimo to z pamięci życzeń nie wymazuj, A może kiedyś będziesz statku kapitanem. ---

A ja uwielbiam jesień i to właśnie taką jak opisałaś. :)

Dokładnie! Kiedy zamknę oczy, oglądam wszystko co chcę i jestem wszędzie tam gdzie chcę być. Nie potrzebuję czasu, przestrzeń nie istnieje. Jest tylko wyobraźnia w oceanie snów. :-)

Oj, jakże mi się takie rymy podobają. Czy ja wiem? Mam wrażenie, że czasami wręcz odwrotnie. Piękny wiesz, pobudza do refleksji. Super.

Wincyj! :) Dlaczego tak szybko zakończyłaś? Aż się prosi o ciąg dalszy.

Bardzo klimatyczne. Później zacząłem się już lekko domyślać o kogo chodzi. :-) Od siebie gorąco polecę Anioła śmierci Lermontowa. Twój utwór od razu mi się z nim skojarzył. Trochę podobny motywy i wyjaśnienie dlaczego śmierć jest taka jaką znamy dzisiaj: https://pl.wikisource.org/wiki/Anioł_śmierci_(powieść_wschodnia)_Lermontowa

Piękna pointa, niemniej jednak ukryte w człowieku zwierzę bywa czasami źródłem problemów. Rozum i instynkt nie za bardzo się lubią...

Uwielbiam jesień! W ogóle przypomniał mi się taki mały wierszyk: Już październik, minął wrzesień. Już listopad liście niesie. Nie wiem skąd pochodzi ten tekst ale znam go od dość dawna i tak fajnie współgra z tym co napisałeś. :)

...tak naprawdę nie chodzimy po Ziemi tylko obracamy ją pod swoimi stopami jak piłkę, po prostu stojąc w miejscu. ...narzekamy na życie, samemu tak naprawdę stwarzając większość smutnych sytuacji.

Czekaj, muszę to sobie kolejny raz przeczytać i zapamiętać. :-)

Jak już poużywasz to chętnie go od Ciebie odkupię. PS: tematyka Twoich utworów jest mi bardzo bliska. Wielokroć podejmowałem podobne tematy w swoich. To bardzo miłe uczucie. :-)

Czyżby wypalenie zawodowe, droga autorko? Coś o tym wiem, oj bardzo dużo wiem. :-)

@Tom Tom, @olga.praska Dziekuję za czytanie i serduszka. :-)

Justyno, tytuł kupił mnie od razu. Kiedy zacząłem czytać to treść tego utworu także. :-)

@WarszawiAnka Ale dlaczego na Mokotowie? Tam jest więzienie i to takie gdzie za komuny trzymano wrogów ludu. Biedna ta biedronka. Jak nazbiera za dużo punktów karnych i nie zapłaci... Strach się bać. :-D

@WarszawiAnka Jak dawno mnie tutaj nie było! Wielka szkoda, ponieważ właśnie przeczytałem naprawdę cudowny wiersz. Przypomniały mi się trochę Liryki lozańskie Mickiewicza, a konkretnie "Polały się łzy me czyste...". Tja... jakże dzisiaj potrzebna jest maska. Jakże trzeba skrywać wielokroć swoją prawdziwą osobowość, swoją wrażliwość, tak niepożądaną w świecie nastawionym na sukces i przebojowość... Bardzo podoba mi się styl tego wiersza. Czytałem go jak utwór wyjęty żywcem z XIX wieku. Cudny utwór i jakże prawdziwy!

Schowałem żeby się nie wydało, że jestem podróżnikiem w czasie. A tak w ogóle nie żadna rakieta tylko DeLorean. ;-) @Bożena Tatara - Paszko @Czarek Płatak Dziękuję za serduszka. :-)

No tak, siła poezji zaiste ogromną jest! :-))

@Sylwester_Lasota Chyba kiedyś oglądałem jakiś program o tej teorii. Chodziło bodajże o jakieś potężne odszkodowanie, niemniej jednak to zapewne bzdura, jak większość tego typu rewelacji. Czytalem też kiedyś o pomyśle podźwignięcia wraku z dna oceanu. Nawet film o tym nakręcili. :-) Dziękuję za serduszko i czytanie. Bardzo mi miło, że mój sonet spodobał Ci sie. :-)