janofor

Twój tekst kojarzy mi się z moimi paroma wierszami o herbacie, ładnie ujęte.

@Kapistrat Niewiadomski piękna idiotka jest zdecydowanie bardziej przystępna ;)

@goździk wydaje mi się (nie jestem pewien co do tego, że dotyczy to każdej grzybni i czy przypadkiem nie systemu korzeniowego), że grzybnie umożliwiają kontaktowanie się drzew między sobą, pozwala to na wzajemne wspieranie się poszczególnych organizmów. Temat w zasadzie nie poruszany, a niezwykle ciekawy i zmieniający nasze patrzenie na "nieruchawe" żyjątka na dokładkę dodam, że największym żyjącym na świecie organizmem jest właśnie grzyb - opieńka wraz ze swoją grzybnią ;)

@goździk taka oczywista dosyć, prawda?

No tak

Proszę o usunięcie

@Kapistrat Niewiadomski Początkowo odczytałem to co napisałeś w sposób czysto dekadencki - wydało mi się nieco błahe. Po chwili spojrzałem na ten króciutki, ale jakże treściwy tekst, z perspektywy quasi "teologicznej" (tak się akurat złożyło, że wcześniej czytałem o religiach dharmicznych) - wtedy nabrał należytej głębi. Bez owijania w bawełnę, podoba mi się - przewrotność, minimalizm oraz wielowymiarowość. Pozdrawiam J

Tak jak w tytule - jaki jest waszym zdaniem cel poezji? Czy takowy w ogóle istnieje? Czy należy traktować ją czysto personalnie, a może jako część "większego dzieła"? No i właśnie, czy słusznym jest w ogóle stwierdzenie, że jakkolwiek poezję "należy traktować"? Uprzedzając - chciałbym abyśmy spróbowali się zastanowić nad samą istotą poezji. Tematykę, sposób przekazu, zasadność trzymania się reguł takich jak sylabotonizm - zostawmy, ewentualnie traktujmy te cechy instrumentalnie, jako argumenty do poparcia naszych tez.

@Leszczym dawno nie czytałem tak dobrego "króciaka". Prostota, swojskość - to wyczuwam przez ten tekst, to jest to co lubię, naga prawda bez małego paluszka. Pozdrawiam J

@Adam Zębala następnego spotkania :)

@zblakanadusza nie można spadać do góry ;)