tetu

@Dag @Nata_Kruk @Waldemar_Talar_Talar dziękuję za słowo. Pozdrawiam.

No i the end. Gasła, aż zgasła i nie poczuła... chociaż chciała, nie wiedziała... jak On zaś wiedział, nie powiedział... Celowy zapis podkreślonego?

@GrumpyElf uśmiecham się szeroko do Cię* Obyś miała rację. Dzięki za zajrzenie. Serdeczności.

powstaję. światło ma inną drogę, jest zimne. nie rozgrzewaj ognia, podsycanie nie zatrze śladów pogorzeliska. z dnia na dzień jestem silniejsza, nabieram popiołu w usta. zlepiony nie będzie unosił wypalonych słów. niepotrzebne są wyroki i litanie do fałszywych patronów.

Małymi kroczkami, a do przodu;) U Ciebie jak zwykle, inteligentnie i z humorem. Iga jest the best! Ps I nie dziel niedziel są dla Ciebie:) Zdrówka.

Kapitalna fotka, aż się prosi o ekfrazę. Zgadzam się z przedmówcą, że każdy koniec, jest początkiem czegoś nowego. Serdeczności dla autora.

@Annuszka @Czarek Płatak Dziękuję Wam pięknie za podobanie i słowo na temat. Pozdrawiam. @Sweet Francis Dziękuję za poczytanie z przyjemnością i dla przyjemności. Doceniam. Sugerujesz, że mam zwalczać wrażliwość? Jak? Przecież wiesz, że to niemożliwe. Sama jestem ciekawa jakby wtedy wyglądały moje twory. Suche, pozbawione emocji.. takie poza mną. Mam się silić na oryginalność, iść za modą? Czytam te współczesne wiersze i wiesz co? Owszem niektóre są całkiem, całkiem, ale są i takie gdzie kompletnie nie wiem co autor miał na myśli. Czasami to się zastanawiam, czy on sam wie. Dziękuję Ci za poświęcenie swojego czasu, za wskazówki i po prostu, że Ci się chciało. Pozdrawiam.

@Krzysica-czarno na białym @Waldemar_Talar_Talar dzięki za zajrzenie. @iwonaroma Brawo! Celnie z tym tarotem. Pobawiłam się kilkoma kartami;) Dzięki i pozdrawiam. @Sweet Francis daj spokój, przecież wiesz, że nie o to chodzi i nikt mnie nie zwodzi. Napisałam to przekornie, bo żadna ze mnie poetka i to chciałam uzmysłowić. Raz piszę mniej, a raz bardziej przyziemnie, a to zależy od nastroju i tego gdzie się ucho przyłoży. Sam przecież wiesz, że nie jesteśmy w stanie sprostać oczekiwaniom wszystkich czytelników. Kiedy piszę, o tym co się dzieje, też zdarzają się głosy, że tak nie, że to i tamto... więc robię to co lubię i na tyle, na ile czuję. A podskórnie czuję, że znasz mój styl, wiesz kim jestem, bo bywam tu i tam (ja natomiast nie wiem kto stoi za nikiem) i pewnie nawet bym się nie odezwała, bo masz prawo do swojej oceny tworu, do krytyki, którą bardzo szanuję, gdyby nie to, że ten komentarz wydał mi się lakoniczny, pobieżny i niczym szczególnym nie podparty, a jednak przejawiający chęć sprowadzenia autora na ziemię. Mało tego, zostawiłeś tu swoje serducho, więc tym bardziej nie rozumiem. Czyżby tylko za warsztat? Mniejsza z tym, ja coraz mniej ostatnio rozumiem, więc może nie roztrząsajmy. Dzięki za ponowny wgląd. A komu trzeba kopnąć w dupę, temu trzeba. Zgadzam się. Pozdrawiam.

@Daredcoś w tym jest, takie właśnie arkana, nutka tajemnicy. Ale jeśli o to, co już zdobyte będziemy dbać i pielęgnować to, to sądzę, że zawsze będzie ciekawie i nie ma powodów by było inaczej. Pozdrawiam i dzięki za słowo. @Sweet Francis A co się dzieje? I czy ziemia jest ciekawsza niż inne przestrzenie, rejestry? Może poczytaj inne moje wiersze, jak masz czas i ochotę. Zapewniam Cię że wielokrotnie jestem na ziemi. Temat, klimat i nastrój zależą od tego, gdzie mnie Psyche, Eros i Euterpe zaprowadzą. Pisać można wszędzie i o wszystkim. Żeby napisać potrzebny jest impuls, inspiracja, motywacja itd. Mnie fascynuje raczej mroczna strona ludzkiej duszy, jej zakamarki, cienie, a także wszechświat i wszystko to, co niezgłębione. Czy to znaczy, że bujam w obłokach? Nie do końca wiem, jak rozumieć Twój komentarz i nie jestem przekonana, czy dobrze przyjrzałeś się temu wierszu. Takie życzenia odbieram bardzo subiektywnie. Rokowania mają to do siebie, że nie jesteśmy w stanie przewidzieć jak będzie... czy warto wracać... na ziemię. Dziękuję za zajrzenie. Pozdrawiam.

Wiem coś o tym, ciężko.

Humorek jak widzę dopisuje;) I dobrze, tak trzymaj Krzysico :P

To nie biegnij, zwolnij;)

I dobrze Violetto, każdy miłosny nastrój, jest warty miłości. Dziękuję.

Peelowi trudno je pozbierać, a ja się z nimi wciąż biję i co? :) Czytam bez tego co wytłuszczone.

Bardzo Wam dziękuję za odwiedziny i komentarze. Wszystkim, bez wyjątku. Pozdrawiam.

Bardzo fajne. Z przyjemnością przeczytałam. Pozdrawiam.

Podoba mi się wykorzystana tutaj symbolika krwi. Bardzo na tak. Eutrepe działa na wszystkich płaszczyznach, więc bardzo fajnie to wymyśliłeś. Zastanowiłabym się nad słowami nastrzykuje i upadla, no i trochę dużo spójników. Pozdrawiam.

Noc otwiera okno przed nami odsłania talię jestem częścią boskiego planu księżycowe włosy sięgają dłoni wystarczy złapać by odróżnić wróżbę od rzeczywistych tęsknot wódź mnie więc na pokuszenie zanim skorpion przebiegnie nam drogę będę gotowa na śmierć opowiem ci o prawdziwej bliskości wielkich i małych arkanach — miejscach możliwych do odkrycia gdzie zawsze milczałam jakby cię nigdy nie było wódź mnie wódź wysyp gwiazdy z rękawa nim pustelnik każe zrobić krok w tył wyszepczemy wszechświat do nas należy ostatnia karta rzucony do stóp meteoryt To co kursywą, to takie moje motto, jakby co.

Całkiem fajne są te delikatne rymy w utworze. Nie dręczą, nie są nachalne. Z 1 wersu wyrzuciłabym hałas, wystarczy zgiełk, przecież to to samo, nie widzę potrzeby powtórzenia. Między ziemią a niebem - targi zgiełku i mętna szarpanina - o nic. Drugi wers zaczynasz nieskładnie. Ładniej by było: Tymczasem po nocach - śnią się tylko wiersze: koronki, nenufary i trąby złowieszcze. Nie gniewaj się, ale tak to widzę. Jeśli chodzi o całość jest nastrój, klimat, także wszystko w porządku. Pozdrawiam Lidio.

Z przyjemnością. Pozdrawiam.

zaczęło się od (za)draśnięcia jeszcze nikt nie umarł a już dolewają wódki do ognia piję mam spierzchnięte usta i lepki język jeśli myślisz że (pod)palę most nie wiesz o mnie nic zadry wychodzą z cienia kwitnącej rany w krwawym otoczeniu coraz większy stos piętrzy hartowane głosy na obraz i podobieństwo na słowo które było ciałem a teraz ciało leży w słowach w kałuży czerwonych słów pod niebem odciśniętym w granacie — Małgorzata wierzy w ocalenie Mistrza więc jeśli myślisz że powiesz: pal! i (s)palę nadal nie rozumiesz czym jest wojna

ble, ble, ble:) Od dawna wiadomo, że mężczyźni są z marsa:) A clou jest takie, że : Dla mężczyzny, kobiety są tym, czym żagle dla żaglowca - nie popłynie bez nich. i Co mężczyzna przez rok obmyślił, kobieta w jednym dniu obali;) Do widzenia Panom;)

Umknęła mi taka perełka?! Mądra i celna miniaturka. Zabieram ją sobie, może gdzieś kiedyś zacytuję? ;) Bardzo dobre. Pozdrawiam.

Jak tu pięknie :) Ładny wiersz, a dopełnieniem jego ten cudowny ogród na filmiku i oczywiście muzyka. Pozdrawiam.