Maria_M

Oczywiście, że dla Ciebie:))

Jestem na tak! Przesłanie wiersza na czasie, (skojarzyło mi się z RODO) pozdrawiam :)

Z dedykacją dla Alicji Wysockiej i co teraz zrobisz spacerując lasem deszczyk zaczął padać a w domu parasol czy przyśpieszysz kroku a może się skryjesz tu, pod napotkanym pachnącym jaśminem i co teraz zrobisz gdy przyszła ulewa może się ukryjesz pod lipowe drzewa albo twarz uniesiesz kroplom mrugniesz okiem niech przemoczą włosy i myśli głębokie i wrócisz do domu w sam raz na kolację w przekonaniu pewnym że udał się spacer 31.05.2018r.

sama ze sobą pójdę nocą w marzeniach sennych jest uroczo na dziewiąteczce niebo ścielę może tam spotkam cię- aniele Pozdrawiam serdecznie, lubię delikatność i subtelność w Twoich rymach :)

W ostatnich dniach rzadko tu zaglądam, więc jestem po „burzy” komentarzy, opinie zawsze są różne: szczere, nieszczere, profesjonalne, obiektywne, subiektywne, ...., ale jeżeli jesteśmy już na trzeciej stronie dyskusji, to znaczy że wiersz nie jest tuzinkowy, sam się broni, bo jest spore zainteresowanie betonem! Mimo wielu powtórzeń dotyczących betonu, uważam że jest b. dobry, ponieważ wyraża współczesną tendencję lansującą modę na wykorzystywanie betonu w budownictwie, aranżacji wnętrz, sztuce, ...., ponadto znieczulica wszechobecna, pogoń za mamoną- kasa, kasa, kasa / tworzy „betonowe serca”, cały surowy klimat betonowych miast, wnętrz przypomina/ jest odbiciem jednostek „zimnych jak kamień.” Pozdrawiam :))

Jest Ok. Przy pierwszym podejściu nie zidentyfikowałam dokładnie podmiotu lirycznego. Sorry. A wiersz jest nietuzinkowy, przykuwa uwagę. Mam jedno pytanie: czy podmiot liryczny to żona? Wydaje mi się, że nie, ale nie jestem pewna. Pozdrawiam :)

Piękne przemyślenia Anno, całe życie podejmujemy decyzje, a nie podjęcie decyzji, to też nasz wybór, ważne aby kroczyć zawsze tą właściwą drogą, płynąć właściwą łodzią i przechodzić przez właściwy most. Pozdrawiam Maria

Z tego co wiem, to w raju mają żyć nie głupcy, tylko skromni i potulni. No, jeszcze prostolinijni. A czy w niebie? Do wiersza jeszcze wrócę. Na razie :)

Tak, fajny wiersz, zgadzam się z @beta_b też radziłabym wyrównać wersy, daję serducho i tyle :))

Szkoda Mateuszu, że tak późno wrzuciłeś.

A jednak to wszystko— to „studnia marzeń”. Podobasię ?

Wszystkie swoje wiersze lubię, bo to „moje dzieci”, ale szczególną sympatią dąrzę Zaczarowane miejsce spotkań. Odnośnie Naturofikcji w komentarzu wyjaśniłam, co oznacza gromnica i upalane włosy. To taki ludowy zwyczaj stosowany w moim regionie co roku na święto Matki Boskiej Gromnicznej. Dalekie wspomnienia z dzieciństwa. Pozdrawiam i bardzo dziękuję za poświęcony czas. :))

Ładne podziękowania, podpisuje się nimi i od siebie dodaje serce ❤️

O, tylko jeden :))))))))))

Siedzę w pracy i czytam ustawę o RODO, a tu proszę, już są i limeryki. Spodobały mi się. ?

Ale się napracowałeś. Jestem mile zaskoczona. Zabieram się do czytania.

A po co kropki na końcu wersów, skoro zdań nie zaczynasz wielką literą?

Dlaczego ?

O co chodzi z tym stowarzyszeniem. Żeby zaakceptować, muszę coś więcej wiedzieć.

Też już znikam.

Tak, /mądrze powiedziane/ szanuję własną wenę i jej słucham, ona prowadzi zrodzoną myśl.

Tylko wielkie litery niepotrzebne/ tak na marginesie

Pięknie Paulino :))

Witaj, też tak chcę, No bo czemu nie? Pozdrawiam, daję serducho i ślę uśmiech ?

Dziękuję za wnikliwą interpretację. Każda matka kiedyś była córką i nadal nią jest, chociaż ma własne dzieci, ale nie każda córka jest matką. Wiersz można spostrzegać w dwojaki sposób. Skoro zajrzałeś do powyższego wiersza to taka moja prośba: zajrzyj do innych moich, jestem ciekawa Twojego zdania, piszę od niedawna. :))