befana_di_campi

Daję Ci serduszko za miłe słowa :) Dobrze zostać pogłaskaną :-) Jak np. Dyzia - kotka marzycielka :-))) Serdecznie :)))

Starość też nielekka :p

Popieram Maćka :-)

W żadną krewetkę. Ale ja nie lubię koncypowania dla samego koncypowania. A na to mi ta garstka oszronionego pierza wygląda ;)

Przekombinowane.

I. Przedzimie Fiolet z pomarańczą. Po połowie lecz - w przewadze - ze srebrem błękit - niby iskiereczka ognia i niebiański dym Pod skrzydło prowadzi listopad oszadziałą jesień - do zimy II. W znaku Strzelca Bezwstydny lazur z ogorzałym starym złotem - I do przesytu słońca jak bakłażan które noc aksamitnie przechowa w perle nowiu III. Mgły Rozproszone na czerń i biel - (nie)realne światło patrzy przez mokrą gazę IV. Początek grudnia Jak mineralnej wody perełki świeże powietrze wygładza horyzont - wiążąc niebo kokardą. Z niebieskich tą najbledszą V. Śpiew zimowej ciszy Ciszą rozśpiewane ogrody - niewinny sen śniegu pieczętuje na niebiesko - - - - - - - - - - - - - - - - - - gwiaździsty mrok

Znalazłam, na samym wierzchu :) Tadeusz Różewicz: poezje. Wrocław 1987, Wydawn. Dolnośląskie, s.28-31. Z cyklu: "Ciemne źródła" I. Tron; II. Obrączka; III. Świat jest wielki.

Zapowiedziano mi kiedyś, że na Tamtym Świecie będę miała pełne ręce roboty ;-) Kiedy to powtórzyłam mojej Mamie, ta zabiadoliła: "Dziecko kochane, a kiedy ty odpoczniesz?..." Bardzo serdecznie :-)

Możemy iść razem i tam sprzątać :-))) Co za koincydencja :-))) Serdecznie :)))

Bo tak było naprawdę :) Między Olkuszem a Krakowem :) Serdecznie :)))

Do: Przez deszcze jesień na zielonym rauszu - Jedynie spomarańczowiał mój ciepły szalik W: Patrzę na Matkę czarnolicą Królową skąd - dokądkolwiek gdziekolwiek waćpanna mądra znów płonę oliwnym kagankiem zawsze gdy jestem Jej potrzebna Patrzę na krzyż Słońce gwiazdy omdlewają przerażony (pół)księżyc Ciemnieje oblicze Skazańca - umiera Bóg Jeszcze broczy gula pod lewym okiem Płaczą rzewnie aniołowie - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - i ja Z: Igłami sosnowych borów świecąc - błękitnieje wiatr - wśród obłoków pożarem zachodu

Nie, Justynko, znam genezę pierwowzoru tekstu. Opowiedział mi o niej Kapelan: jest to trauma chorej po zbiorowym, niegdyś na niej dokonanym gwałcie przez szkolnych kolegów :( Poczytaj zresztą puentę: [...] "w okamgnieniu rozdeptują mnie chłopcy" bo najpierw uderzył ją jeden nich, aby później: "leżę na ławce okryta zeszytem w kratkę strzęp ciała podmyty krwią" z defloracji dopowiadam, ja, kobieta dwustuprocentowa, jak kiedyś mi zapodał Pan-Facet-mojego-Życia-po-Życiu... Mając rok temu wykład n.t. poezji X Hajdugi, wpierw przedstawiłam Mu swoją koncepcję. Nie oprotestował. Bardzo serdecznie :)

Może w"twojej - karcianej - damie trefl" [masz przecież talię?] bo ta, która odpowiada nie przypomina sobie, że z tobą gdzieś i kiedyś była? A tak na marginesie: jest przecież ocet balsamiczny... ;-)

Wyszukałam w internecie ten - chyba wciąż w moim posiadaniu - zbiór wierszy Różewicza: http://allegro.pl/tadeusz-rozewicz-poezje-i7058709665.html?reco_id=59d1de49-cfac-11e7-8ffe-246e9680c9a8&ars_rule_id=201 Jeżeli odnajdę u siebie, postaram się nie tylko odnaleźć wiersz, ale go zacytować :)

Wzajemnie i z życzliwością :)

To efekt lektury wierszy Księdza Jerzego: http://www.poezja-polska.pl/fusion/forum/viewthread.php?forum_id=12&thread_id=1755 kapelana ze szpitala w Drezdenku. Z serdecznymi wyrazami szacunku :)

Bożeniu, ja nigdzie nie wróciłam, bo ja tu nigdy wcześniej nie byłam!!! I w przeciwieństwie do Ciebie komentuję jedynie te wiersze, które mnie w jakiś sposób zatrzymują, Ty - na wzór byłego pana-użytkownika z "poezji-polskiej" - maglujesz wszystkie, do ich najcieńszego i najostatniejszego włókienka. Wręcz do ostatniego wydechu oraz godzinę dłużej, co spostrzegłam na przykładzie Justyny. :) Zacznę Cię, jęczybuło, ignorować. Uczepił się słowa "baba" i nie popuści... :\ Jak bulterier czyjegoś pośladka. Nie rozumiesz, Człowieku, że to mój wierszopisany pamiętnik? A jak pamiętnik, to i jego autorka ma prawo być dla niektórych niesympatyczna, głupia, zarozumiała etc.?

Musiałabym odszukać tomik; Różewicza specjalnie nie lubię, więc i Jego wiersze trudne przy takich ilościach moich papierzysk do odnalezienia. Pamiętam, że okładka twarda, szarozielona, lakierowana z białymi tytułowymi, pisanymi wersalikiem, literami. Nakładca: chyba Wydawnictwo Dolnośląskie? Rok wydania? Lata diewięćdziesiąte ubiegłego wieku? :)dz

Proszę, oto następne serduszko :))) Nie, nie ma tu żadnego - wobec artysty - ładunku osobistych emocji, oprócz - wobec jego baby - wirtualnego trzymania się za nos. "Baba" w naszych stronach oznacza po prostu kobietę, bez jakichkolwiek negatywnych emocji. Zwykły regionalizm, i tyle. :)))

Jasnowidząca jestem ;-) Dlatego nie znoszę, tak nie znoszę, kiedy nadintepretowuje mnie się tam, gdzie interpretacja jest zbyteczna i jeszcze się za mnie nadprogramowo myśli ;-) Nie potrzebuję entuzjazmu, bo głaskanie kota na śmierć nie w moim duchu. Mam jednak swój na tyle opracowany i wypracowany warsztat, że dalszych dlań rad nie potrzebuję. Jak już nie raz i nie dwa podkreślałam: to, tamto lub wszystko podobać się nie musi, ale nieuszanowanie stanowiska autora tekstu, to swoistego rodzaju komentatorskie natręctwo, o czym Ci delikatnie nadmieniłam przy którymś z Justysiowych wierszy :)

Żeby wyłącznie aplikacja salicylu z mentolem na obrzmiały staw i woń dezynfekcji z borowinowym szlamem gdzie terpentyna uszlachetniając terapię obłoczkiem lawendy ze szronu świeżością przez jełki odór choroby byłoby modelowo Lecz inne zapachy chwytają za gardło Sługę Pana pochylonego nad posłaniem rzężącej - uderzył w twarz tylko hak szpeci odbitą ścianę w okamgnieniu rozdeptują mnie chłopcy leżę na ławce okryta zeszytem w kratkę strzęp ciała podmyty krwią 18.12.2014 *ostatnie cztery strofy stanowią cytat wiersza X Jerzego Hajdugi: być jeszcze jedną prośbą

No i dobrze, że na "nie". Gdyż lajki nie są mi do niczego potrzebne :) Natomiast w kwestii wiersza? Piszę tak jak piszę, w swoim stylu czy nawet zapamiętaniu. Wiersz ułożyłam w formę sonetu, który wcale nie musi być tym sonetem. Podobnie jak tak modne obecnie haiku, w garmażerii natomiast - pizza ;) Nie gniewaj się, Bożeniu, ja jednak Twoje naddrobiazgowe komentarze odbieram jako niemożliwie drętwe. Wszystkie - bez wyjątku - omówienia, nie tylko pod moimi tekstami. Brakuje Ci bowiem interpretacyjno-poetyckiej fantazji, która jest duszą wszelkiej literackiej krytyki. Przyjaźnie :)

"...ów artysta nie jest autorce objęty, a "baba" budzi "złe uczucia"." To źle czytasz: artysta jak najzupełniej obojętny i byłby nim nadal, gdyby nie buchający od jego donny-konkubiny - odór. I daj mi już z tym wreszcie laicki spokój, bo mnie dusi :] Wiersz popełniłam w desperacji trzymania się za nos, by już teraz z niego [wiersza] się śmiać ;) Może, dopiero może. Chociażby taka Dulcynea z wielbiącym ją Don Kichotem :p Ten "Artysta" akurat jest demiurgiem przez małe "d" ;-)

A czy wulgaryzm przystoi "elitarnej" pani Jandzie? Coś na ten temat napisałam: http://www.poezja-polska.pl/fusion/readarticle.php?article_id=46244 Lecz na innym Portalu pierwszą część dyptyku usunęła mi zaKODowana tam w dachowcach, cenzura. Administracji się poskarżyli ;-)

Proszę, przygotuj balię z ciepłą wodą oraz rozpuszczoną w niej łyżką kaustycznej sody, i szoruj babę ryżową szcotką, która wcale, ale to wcale nie chce dbać o swoją higienę. Znowu smędzisz z nadmiaru wolnego czasu. Zaś moje odniesienia do baby są takie, że ja nie znoszę smrodliwego brudu. I to sama tej pani wygarnęłam. Gusta artysty mnie nie obchodzą, zresztą ja brudna oraz śmierdząca - jak na razie - do tej pory nie chodzę...