Deonix_

Dobre, podoba mi się. Lubię takie wiersze. Pozdrawiam :)

Bardzo dobrze napisane, w moim odczuciu jest to idealna ilustracja zjawiska zwanego w psychologii współuzależnieniem. Pozdrawiam serdecznie :)

Witaj Kingo, miło Cię tu znów zobaczyć :) Twój wiersz uderza we mnie bardzo mocno, zapewne przez swoją lapidarność, nie przeszkadza mi jego podniosły klimat, wręcz przeciwnie. Tutaj akurat ten patos ma sens, nie jest groteskowy. Osobiście nie lubię zestawień typu: "ból i cierpienie", bo ból - jako bodziec fizyczny - również jest cierpieniem. Trochę drażnią mnie też gramatyczne rymy: oczekujemy-wiemy i światłości- wieczności. Ale to tyle mojego, poza tym wiersz mi się naprawdę podoba. Pozdrawiam przyjaźnie :)

Świetne, dawno nie czytałam czegoś podobnego, wyjątkowy wiersz. Serdeczności :)

Prześliczne, jestem zachwycona :)))))))) Uwielbiam takie emocjonalne, chaotyczne wiersze, mimo że nastolatką nie jestem - odnajduję siebie w tym tekście, chwiejne nastroje o podłożu neurohormonalnym zdarzają się przecież kobietom w każdym wieku :)) Serdecznie :)))

Skoro pytasz, to odpowiem. Tak w skrócie - nie uważam dzieci za niewinne istoty, może są takie na początku, ale to ich nieskalanie wynika wg mnie z braku mocy sprawczej i ciężko mi idealistycznie uwierzyć w to, że pozytywne wartości przekazywane dziecku w domu rodzinnym przetrwają pomimo "zakłamania świata", jak to określiłaś. Oczywiście byłoby super, gdyby tak było, ale ja w to jakoś po prostu nie wierzę.

Bardzo ładna, czuła miniaturka. Ale ja ją jakoś kiepsko odczułam z początku, pewnie to wina mojego braku empatii. I ta środkowa część... no, cóż, niezbyt to zgodne z moim postrzeganiem świata, co nie znaczy, że moje spostrzeżenia trzeba podzielać, zresztą to Twój, w dodatku osobisty bardzo wiersz, a ja się tutaj wymądrzam i psuję Ci statystyki swoimi wywodami :) Przepraszam, ale nie chciałam być nieszczera. Pozdrawiam ciepło.

To by można poprawić. Poza tym, archaiczny, patetyczny, ale całkiem przyjemny wiersz :) Nie wiem, dlaczego tu tak pusto. Pozdrawiam :)

Jakoś tak to odczułam, no może jestem przewrażliwiona, jak wspomniałam ;)

Nie o słowo mi chodziło w poprzednim komentarzu. Po prostu nie lubię, gdy prostytutki traktuje się jak gorszy sort ludzi. Ale być może jestem przewrażliwiona.

Bardzo mocne. I dobre. Podoba mi się przekaz, jednakże pierwsza linijka - jako żem feministka - trochę trąca przedmiotowym traktowaniem, a tego nie lubię. Pozdrawiam :)

Wybacz, musiałam :) A tak - siepodobasie :))

Prosisz, to masz, starałam się w miarę wyraźnie zaznaczyć swoje zastrzeżenia, jak czegoś nie rozumiesz, to pytaj, także w wiadomościach :) Nadmieniam, że w żaden sposób Cię ta moja korekta nie zobowiązuje :) Pozdrawiam :))

W sumie ciekawy tekst. Jednakże trochę się w nim pogubiłam. Pierwszy akapit wszedł mi gładko, drugi - to już wyższa szkoła jazdy, mimo że podoba mi się jego malowniczość, to odnoszę wrażenie, że koniecznie chciałaś go tu zamieścić, nie dopilnowawszy spójności tekstu. W trzecim jest już lepiej pod względem spójności, bardziej się tu odnajduję, choć trochę dużo tu podniosłego rozgadania. Puenta bardzo fajna. Wg mnie ten tekst wymaga jeszcze trochę stylistycznej obróbki i będzie literacka perełka. Plus literówki i interpunkcja - też by wypadało poprawić gdzieniegdzie, żeby się nie zacinało w odbiorze. Pozdrawiam :)

Piękny wiersz :) Jedynie: to mi trąca przedmiotowym traktowaniem. Ale wiersz i tak mi się podoba :) Pozdrawiam :)

Ciekawe przemyślenia :) Tylko : "nie ma" tutaj należałoby napisać rozdzielnie. Pozdrawiam :)

No, już sobie tak nie umniejszaj :) A ja, cała rozpromieniona - dziękuję :))))

To bardzo miłe, naprawdę :) Nie martw się, jeszcze kiedyś przywalę czymś ciężkim :)

Masz na myśli mojego "pasożyta" ? Szczerze mówiąc, to mi się on obecnie coraz mniej podoba... Ale Vox populi- vox Dei :))

Już tak mi nie dziękuj, bom cała czerwona :) Aż szkoda takie cudo po warsztatach trzymać, przeniósłbyś do gotowych :))

Ożesz, k... (przepraszam), ale to jest dobre! Oj, bardzo dobre! Tylko to popraw. Naprawdę mocny, dobry wiersz, uwielbiam takie. Ale nawiasem mówiąc, ekshibicjonistyczna próżność i zakłamanie były zawsze. Internet i inne zdobycze cywilizacyjne je tylko uwypukliły. Ukłony, Panie Marcinie :))))))))

To ja Ci dziękuję Czarku, naprawdę bardzo miło mi czytać taki komentarz od Poety, którego szczerze podziwiam :)) Kłaniam się również :)

Paskudny, brzydki wiersz, ale wiem, że nie mógłby być inny. Dobrze napisane. Wkurzające, gramatyczne, sąsiadujące rymy nadają tu prześmiewczego charakteru. Sięczytało. Pozdrawiam :)

"Jedno, co warto, to upić się warto" Fajna gra słowem, Justi :)) Pozdrawiam :)

No, nie da się ukryć, że odważny wiersz, a dla mnie to niewątpliwa zaleta :) Lubię biologizm w poezji, dla mnie wiersze są najpełniejsze wtedy, kiedy ukazują życie w szerokim spektrum, nie stroniąc od fizjologii, w końcu prawdziwemu humaniście nic co ludzkie nie powinno być obce. Pozdrawiam :))