Deonix_

A nie - coś mi się pomąciło :) Jest w porządku, przepraszam.

Nieźle, nieźle, lubię gdy Ci się pióro wyostrza :)) Ale: w tych dwóch wersach zmieniałabym szyk zdania, na: "w mamidłach mogę (...)" i "uroki rzucam (...)", bo się na moje ucho coś zacina :) Pozdrawiam :)))

Mocny (jak przystało na beton) wiersz. Lubię takie tematy w wierszach. Początkowo szarość betonu skojarzyła mi się z PRL-em, w tekstach z tamtego okresu betonowość też była wszechobecna, nawet wg mnie bardziej niż teraz, pomijając awangardowe wyposażenia, teraz chyba dominuje plastik, notabene będący przyzwoitym tematem literackim, ale to tylko taka moja spontaniczna dygresja :) Twój betonowy wiersz nasunął mi na myśl także starożytne Pompeje zabetonowane piroklastyczną masą. Pozdrawiam serdecznie :)

Bardzo pomysłowa, eteryczna miniaturka z lotną puentą. Wiersz z rodzaju tych, które się bardziej odczuwa niż rozumie, choć gdy czytam po raz wtóry wers: jest dla mnie zastanawiający i automatycznie stawiam sobie pytanie- - między czym/kim? Choć przypuszczam, że chodzi po prostu o podkreślenie długotrwałości tytułowych czterech lat. Pozdrawiam :)

:))) Dziękuję i ja również :))

Tak, sprzyja, pośpiech z pewnością nie jest tu wskazany. Lubię je pisać, właśnie dlatego, że to nie takie proste :) Dziękuję i pozdrawiam :))

Jasne :) Przyroda jest u mnie bardzo częstym gościem, tak w swojej pięknej jak i brzydkiej (turpistycznej) odsłonie, jednak "zagramaniczna" tematyka to nie u mnie, póki co. Chociaż może się kiedyś zabiorę za napisanie wiersza podobnego do Twojego czy np. "Bajki indyjskiej" M.Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej; Miło, że tak sądzisz :) Z tego powodu również mi bardzo przyjemnie :) Co do punktów reputacji - to nie jest to idealny wskaźnik jakości (bądź co bądź subiektywnej) utworów danego autora, bo na ten parametr wpływa też aktywność danego forumowicza, częstość publikacji. Niemniej jednak, o jakiejś tam sympatii czytelników to świadczy :) I przez to też mi skromności coraz bardziej ubywa, choć nie uważam (jak co niektórzy kiedyś tutaj), żebym się wywyższała, po prostu- podobnie do Ciebie zresztą- znam swoją wartość i nie daję sobie wcisnąć, że nic nie umiem. Sądzę po prostu, że skoro moje utwory spotykają się z przychylnymi opiniami Odbiorców, to istnieje ryzyko, iż piszę dość dobrze :) Widzę, że prezentujesz podobną postawę, co mi się szczerze podoba :) Sorry za rozwlekły komentarz, ale miałam potrzebę to z siebie wyrzucić (już wcześniej, ale czasu nie było) :))) Pozdrawiam słonecznie :)

A toś mnie mile popieścił, aż czuję, że skromność ustępuje próżności i wzlatam :))))

Bardzo dobry, przemyślany tekst, jak to u Ciebie :) Jedynie moja wewnętrzna sympatia do wilków nie pozwala mi myśleć, że się z nimi zaprzyjaźnić nie można, ale przecież tu nie o tym... Niezwykle dojrzały, mocny wiersz :) Pozdrawiam :)

Lubię wiersze kosmologiczne, ten jest bardzo kreatywnie napisany, ale mam pewne zastrzeżenia: Nie wiem dlaczego "luneta" z dużej litery i to "pole podniety" brzmi wg mnie pretensjonalnie; Ostatnio czytałam, że nawet z czarnych dziur idzie coś wydostać, ale mniejsza z tym, mogę przyjąć, że licentia poetica :) Literówka; Ale merytorycznie też mi nie gra; Spermatozoid, czyli plemnik, sam w sobie w stanie ciekłym nie występuje, więc wg mnie lepsza by była każda kropla spermy, jednakże wtedy życiodajność staje się dyskusyjna względem, jak mniemam, wizji Autora. Pozwalam sobie na takie wtręty, gdyż współżyjące Galaktyki zostały tu spersonifikowane i traktuję je po ludzku :) A to cytowane powyżej mi się spodobało :) Pozdrawiam :)

Literki zabrakło. Miły, lekki i pogodny wiersz :) Pozdrawiam :)

O, jakże mi miło :))))))))))

@Marcin Krzysica, @Czarek Płatak, @bajaga1 BARDZO WAM DZIĘKUJĘ :)

Ślicznie tęsknisz, aż mnie ruszyło. Ładne obrazki ustrojone urokliwym brzmieniem. Lubię Twoje pióro, no po prostu lubię, muszę to znowu napisać. Pozdrowienia i ukłony :)

Ciekawe podejście do sprawy, takie chaotyczne, kobiece. Ujmująca pointa :) :) Pozdrawiam :)

A nie spotkałeś się nigdy z tym, że skóra jest tak blada, że aż sina? A naczynia krwionośne, które przez nią prześwitują mają niebieskawy odcień? Stąd się przecież wzięła "niebieska krew" u niegdysiejszych wyższych sfer, bądź co bądź szlachta miała jaśniejszą karnację od chłopów (i żeby było jasne - - nikomu tu nie ubliżam, tylko odpowiadam na pytanie).

Dziękuję :)) Zwykle piszę ostrzejsze erotyki, ale tutaj trochę przystopowałam :) Pozdrawiam :)

Tak właśnie miało być :)) Dziękuję, Tomku :))))))

Mam zbliżone skojarzenia Annie :) Dzięki za wizytkę i fajnie, że było ciekawie :) Pozdrowionka :)

Dziękuję, nie wiem za bardzo, jakie cymesy bywały na dawnym orgu, ale jest mi niezmiernie miło. Pozdrawiam :))

Dziękuję Alu :) U mnie po deszczu a może i przed deszczem (?) W każdym razie przyjemniej, bo nie tak gorąco :) Pozdrawiam orzeźwiająco :))

Tym razem wolałam nie rozciągać narracji, jak to mam w zwyczaju w erotykach :) Miło, że wpadłaś i Cię mój tekst zatrzymał :)

zanim scałujesz z moich bladych piersi chłodnośliski błękit saskiej porcelany i język jeszcze herbacianocierpki wsuniesz gwałtownie w drżącą ust szczelinę pozwól się pieścić wilgotnymi dłońmi zanim się ośmielę i siebie odkryję

Czytało się bardzo przyjemnie. Zazdraszczam, gdyż nie umiem ostatnimi czasy napisać fajnego, wolnego wiersza. Jak również dlatego, że poezja egzotyczna, opowiadająca o różnych rejonach świata- dla mnie - -domatorki ponadprzeciętnej - jest czymś obcym, jeszcze nie powzięłam się takiej tematyki w swoich utworach na poważnie. Podziwiam Twoją wiedzę i rozumiem cel użycia specyficznych pojęć w wierszu, sama lubię się tak bawić. Lubię stawiać Czytelnikom wymagania (co nie znaczy, że nie stawiam ich sobie), więc w moim odczuciu, takie utwory, jak ten powyżej - - są cenne :) Jedynie końcowy "Meksyku czar" - brzmi dla mnie troszkę dziwnie, nazbyt podniośle. Pozdrawiam :))))

Zostałam przez Ciebie wtłoczona w tekst utrzymany w poetycko-prozaicznym nastroju, za jakim tęskniłam. Urzekła mnie Twoja literacka fantazja. Pewnie uważasz, że to Twój subiektywny obrazek, niedostępny dla innych wycinek duszy autora - -ale - mimo że mam świadomość, iż to hermetyczny tekst - mam wrażenie, że go bardzo dobrze rozumiem i odczuwam wrażenia bohaterów utworu, wręcz się z nimi utożsamiam. Zazdroszczę Ci tego tekstu, sama już nie umiem tak pisać ... Jedynie końcówka zdaje mi się zbyt górnolotna i patetyczna, ale bez niej chyba ten tekst byłby wyjałowiony, a to by była wielka szkoda. Pięknie pozdrawiam :))