Czarek Płatak

Oj, nie tylko, ale to Pan K :) troszeczkę mnie do tego czytania na głos "popchnął". Początkowo czytałem też szybciej, ale stwierdziłem, że wtedy będzie mi można zarzucić, że czytając tak sklejam wyrazy, by uniknąć ewentualnych zgrzytów w rytmie. A ja bym wcale tych wyrazów ze sobą nie sklejał. Na podobne rymy jak Twój o Podlasiu, czy te moje natykałem się m.in.u np Tuwima. Ten to dopiero przyspożył zagwozdek specom od języka :) W każdym wypadku, ni w podanym przez Ciebie przykładzie, ni w w wersach własnego wiersza nie wyczówam żadnych zgrzytów. Nadmienię przy okazji, że wersy te napisałem z pełną świadomością i premedytacją tak właśnie lepiąc wyrazy. Dla zabawy, bo lubię jak chyba każdy z nas tutaj bawić się językiem, jego brzmieniem i rytmem.

Wiersz jak najbardziej w moich klimatach. Zastrzeżeń nie mam. Dzielę się sercem :)

Faktycznie. Miłość ma taką moc, by przynajmniej na jakiś czas wstrzymać czas :)

Nagrałem czytając. Nie to, że forsuję własne stanowisko, ale nic mi się tu nie haczy. https://voca.ro/j2fweNp6xzT

Mam drobną prośbie, ponieważ nie bardzo rozumiem jakie masz problemy z rytmem. Czy możesz nagrać jak czyta Ci się ten wiersz i udostępnić to tutaj? W sieci można znaleźć wiele audiorecorderów online, nie powinno być z tym problemu. Może kiedy usłyszę jak czytasz zrozumiem w czym widzisz problem. Osobiście przy czytaniu żadnego problemu z rytmem nie mam :) :) Spokoluz. Dzięki i z góry przepraszam, że odpowiadam z dużym opóźnieniem. Robię to w tzw międzyczasie.

Dzięki za refleksję. Salut! Chyba nie myślałem po angielsku, ale może czegoś nie wiem. Dziękuję i pozdrawiam!

Tak coś czułem, że mamy kilku wspólnych znajomych..

Dziękuję. Pisać będę na pewno, a jak to będzie w przyszłości wyglądać ciężko jest mi steierdxicy. Jestem typem o zmiennych nastrojach, lubującym się w odmienniściach ;)

Trzeba, trzeba. Dzięki. Z pozdrowieniem!

To super :) Dziękuję!

Był Ikar Wrzask co zagłusza serca bicie, drap mnie, i wydrap mnie, i krzycz, mówisz, że znowu brzuch boli cię, że ja nie umiem dobrze w życie, że dobrze umiem tylko śnić. Na szyi ciepła dłoni pętla, pode mną przepaść mieszka, a ja znam tę przepaść, ona mnie zna, kapie gwiazd kwaśny deszcz z kłów nieba, że może lepiej by już spaść. Ja tych zastrzyków nie chcę, nie chcę, krótkie rozbłyski, głuchy huk, już chyba lepiej zlecieć wreszcie w zimną, bezdenną, czarną przestrzeń runąć jak Ikar spod chmur w dół.

Fajnie się czyta, tylko te zestawienie "kolejnej hecy życia drzwi" wydaje mi się godne reedycji :)

Aaa, widzisz ja również. Pewnie dlatego uwielbiam pchle targi i antykwariaty :P

Czasami warto. Mam na myśli muzykę, nie że zachwalam moje dawniejsze wierszydła :)

FNM wypas. Ja chciałbym jeszcze Red Hotów odhaczyć. Może kiedyś się uda :)

Wzajemnie!

Pozdrawiam wzajemnie :)

O, dziękuję. Wieki całe nie słyszałem tej piosenki, a soundtrack z filmu Underground zajeździłem tak, że się taśma w kasecie starła :)

Jest was dwie plus jeden. Świetny wiersz!

Tak niewiele słów, tak wiele rozgałęzień. Z przyjemnością czytałem, a teraz rozmyślam. Pozdrawiam

Bardzo, bardzo (bez złych skojarzeń) pamięciówka :) Przeniosłem się w czasy moich zim, sanek i górek :)

Dwie pierwsze mega! I choć nie jestem skory do wciskania swojego widzimisię w cudze wiersze to paradoksalnie w tym wypadku zakończyłbym na drugiej strofie. Pozdrawiam

Czasami potrafi zlecieć i rozbić się na kawałki w jednej chwili.

Czytam i mam wrażenie jakbym znał treść z życia. Ciekawy wiersz. Inny niż Twoje dotychczas. Pozdrawiam

Coś jak samotność w Święta. Zagęszczenie obrazów i symboli sprawia, że czytając rozgarniam wyrazy jak pl wodę. Z pozdrowieniem