Czarek Płatak

Życzyłbym, by było dane wszystkim. Mójndziadek odszedł w taki sposób. Zapewne jest to rzadki i duży dar od losu (jeśli w ogóle można w ten sposób wyrazić się na temat umierania), ale chyba jednk nie aż tak niemożliwy. Pozdrawiam

Oj tam, oj tam :) Co do posuchy na teksty, to tak - myślę i robię coś w tym kierunku ;)

Dziękuję Odpozdrawiam

Dziękuję. Życzę tego sobie i wszystkim :)

Pięknie dziękuję i równie serdecznie odpozdrawiam :)

Dziękuję i także pozdrawiam

O proszę, jak wie :)) Po lipcowej pełni i w święto Peruna. Pewnie dlatego naj lato kocham i burze, takie na sto fajerek.

Dziękuję. Interpretacja to zawszę nieodzowne prawo czytelnika. Toczyłem o to zacięte boje z moimi polonistkami, pragnącymi usilnie, by wiersze były interpretowane tak jak one je odbierały. 'Słowacki wielkim poetą był', wiadomo :) Dziękuję za wizytancję :) Pozdrawiam

Wydaje mi się, że rozumiem peelkę. Wiele tzw osób trzecich działa na mnie jak energetyczne wampiry. Wiele próbuje podcinać skrzydła i sprowadzać świat wielowymiarowy, wielobarwny, do płaskiego, czarno-białego. Z podobaniem i pozdrowieniem :))

Destylacja kwintesencją poezji. Za Zbigniewem ;)

Dziękuję, że wpadłeś z wizytą. Pozdrawiam

Ważne, że się wybór ma. Wiersz jak to u Ciebie sprawnie i be zarzutu wyrymowany. Z poważaniem i pozdrawieniami.

Oczywiście. Dziękuję i pozdrawiam

Nowy - stary. Rzadko, bo rzadko (chociaż to przecież najbardziej popularny temat w poezji) czeluść ze mnie wyrzuci i wiersz miłosny. Bardzo dziękuję za dobre słowo. I pozdrawiam

Zgadzam się z tym o prozaicznych rzeczach i w tym, że śmierć nie musi dzielić. Wszyscy, których kochałem, a którzy odeszli z tego świata dla mnie odeszli jedynie w sensie fizycznym, bo przecież cały czas są przy mnie. Odpozdrawiam

Prośba Póki śmierć nas nie rozłączy, póki śmierć nas nie rozdzieli, pozwól oczy mi wciąż topić w głębi jezior twoich źrenic. Póki w piersi bije serce, póki jeszcze tutaj jestem, pozwól niech me troski koi twoja skroń przy mojej skroni. A gdy przyjdzie ruszyć w drogę i pójść tam, gdzie trzeba odejść, nim mnie wieczne cienie połkną, trzymaj mnie za rękę mocno.

Pewnie. Absolutnie temu nie przeczę ;)

Olej to dobre porównanie :)

1wszy klimatem jak u Hłaski w Pięknych. Drugi mnie zawiesił. W dobrym znaczeniu. Czytam trzeci raz od nowa. A trzebabyło dać w pysk kiedy trzeba było. Ja też nie zdążyłem, winnej sytuacji, ale domyślam się, że desperacja obu była równie silna. Świetny storyteling . Właściwie bardzo proza, gdy czytać nie stosując wersyfikacji.

Czereśnie to mój najowoc forewa. Tęsknię za żółtymi... Ostrożnie, bo tacy dziadkowie, gdzieś w środku lasu, to Dziadzia Jaga może być ;) Łapie i na rosół w niedzielę. A tak na serio - świetny obraz. Jakoś mi klimatem Konopielki zapachniało.

O jeszu! No torcik przecież, bo słodki i nikt nie umarł, by mógł powstać no :)

Cholera, a ja tak lubię błąkać się po lasach i chynchach. Współczuję peelowi. W takim wypadku trudno cieszyć się błąkaniem.

Z ogromnym podobaniem czytałem te Wakacje. Świetnie z tym przypisem, nota bene równie kapitalnym. Bardzo, bardzo! pozdrowienia z polandrock featiwalu online :)

Każdy wres jest tutaj kapitalny. Każdy na miejscu, nie przegadany. Rzujesz słowa, czuć to. Świetnie o wyzwoleniu, wyzwoleniu ostatecznym i nieodwracalnym. Ilu z nas pogrążonych w rozpaczy milczy nosząc kajdany, tatuaże (odczytuję je jako przenośnię stygmatów jakimi piętnuje nas życie) nie dałoby rady prześlizgnąć się obok strażnika i by móc się wyzwolić może jedynie w pelnym biegu runąć głową w przepaść. To jest wiersz. Przyjemność czytać. Pozdrawiam

Ale, że prosiaka, na śmierć?