Czarek Płatak

Klub bohaterów Tłuką mięso tłuczkami pięścią mięso ust po obiedzie i na kotlet seta na zagrychę gaude matter live karaoke z Jasnej pokój nam wszystkim dla innych jest gaz Chodzą krzyczą stoją krzyczą napisy pod gzymsem prawicy nie damy pogrześć kurwa /gotykiem/ jak dziwkę gwałcą dziewicę i matkę gwałcą czołem bijąc matki gwałcicielom hołd Siedzą patrzą kiwają głowami tam tłuczkami w belkę krzyża gwóźdź za gwoździem gniazdo z ciernistego wijąc krzewu za siebie szyję czy jest już skrzydeł cień z wyrwanych orlich piór

Oby nigdy go z oczu nie stracić. Wtedy pozostanie już tylko wegetacja. Pozdrowieństwa :)

Akurat w kwestii przetrwania cierpliwość może nie popłacać. Pozdrawiam

Nie ma jak dobra policevice skrytka :)

Fajnie napisane. Tylko trochę się wkurzam kiedy jeszcze miesiąc lata, a już tyle wierszy o tym, że zaraz jesień.

Kiedyś nagminnie chodziłem na cmentarz żeby poczytać w ciszy i spokoju. Znacznie spokojniejsze miejsce niż np park.

Hahahaha Ubawiłem się

Raczej nieprzyjaźnie..

@heks @beta_b @Radosław @huzarc @Marek.zak1 @Natuskaa @annabelle @tetu Dziękuję

Hahah, nie przez ość :)) Dzieny! Dziękuję. Cieszę się w dwójnasób. Raz, że dostrzegasz jakąś odwagę, dwa, że doceniasz ;) Niezwykle mi miło. Typ maczo nigdy do mnie nie trafiał. Może stąd trochę bliżej do tego miodu :) Może nie wypluje ;) A jak to jest też wiem. Chyba stety, bo jak mówią - co nie zabije, etc, etc ;)

Dzięki Waldku Awwww, dziękuję :))) Haha, tak, myślałem, czy jakoś niedouzupełnić tej treści o finalny efekt procesu trawienia, ale wolałem zostawić to w domyśle ;) Tekst zmieniłem też nieco, zbyt krótko go leżakując przed publikacją tak, by wydźwięk był bardziej seksualny, zwiazany z bezgranicznym oddaniem niż z tym co zostaje wydalone. Pozdrawiam

Przygnębił,a wyszło wcale zabawnie ;)))

Sylwek, nigdy nie jest za późno ;)

Spoczko Sylwek. No i oczywiście nie mam co wybaczać, bo Twojej winy nie dostrzegam żadnej. No, chyba że zamiast Sylwkiem mógłbyś być ponętną Sylwią :D

Kiedyś oglądałem ciekawy dokument dotyczący poruszonego przez Ciebie tematu. Konkretnie stada lisów żyjącego w Liverpoolu. O tym, że były to ich naturalne tereny jeszcze zanim przylazł tam z butami człowiek zamieniając to co naturalne n miasto. A lisy adaptowały się do warunków .

dzięki za odwiedziny ;) Jak zauważyłeś - nie jesteś kobietą, a słowa do kobiety są skierowane. Pozdrawiam

Hahah, tytuł to Spotkanie kojocie :)) Inne czasy, inna stylówa :D ale temat wciąż dla mnie dojmujący

Modliszka liż mnie gryź mnie żuj połykaj mówiłaś że jestem jednym z niewielu których jesteś w stanie strawić liż mnie gryź mnie żuj połykaj obiecuję że nie stanę ością w gardle

@error_erros @huzarc @heks dziękuję Panowie

Treść mega. Mam zastrzeżenia co do rymów. Bo tak, uwielbiam rymy niedokładne i rym pieści - jesteś się tutaj wpisuje, ale strasznie podbija mnie podczas czytania na wyboju - westhnień - bez ciebie. Wiem, wiem, jestem stetryczałym upierdem ;)

Słuszne uwagi. Szczególnie ujęła mnie ostatnia strofa. Pozdrawiam

eee, no nie pośpieszajmy. Jeszcze ponad miesiąc ;)

Dziękować Z pozdrowieniem Ludzie je sobie tworzą, ale też ludzie tworzą je ludziom. Mam nadzieję, że nie w Polsce. Chociaż jak na to wszystko patrzę.... Jest dokładnie tak jak piszesz plus - czasami może być tak, że nie może być inaczej, a mur nie musi być materialny. Tak sobie na kilku płaszczyznach kombinowałem Odpozdrawiam :) A to się cieszę ;) Z pozdrowieniami Waldku Cóż, nie do końca myślałem o tych na dołku pisząc o oknie pokoju. Wtedy musiałoby chyba być coś jeszcze o kratach żebym musiał grypserą ;) Salut! Jest piękno w tej historii, chociaż dożywocia nie dostaje się za kradzież cukierków. Zawsze pozdrawiam

Dziękuję Czytasz tak jak to widziałem. Musiałem się uściślić chociaż faktycznie obie strony muru łączy znak równości. Serdeczności

piąta ściana za oknem rósł mu więzienny mur pionowo-rdzawą taflą i tylko mur był za oknem pokoju nieba nie było drzewa nie było dachów ani kiełkujacych z nich kominów nawet słońce omijało go tutaj z niesmakiem preferując tę część która sąsiaduje z parkiem trudno dziwić się słońcu za oknem rósł mu więzienny mur wciskał się oknem i był oknem kiedy wdzierał się w cegły pazurem myśli zębami wyrazów malując na nim obrazy: letniej łąki w południe dnia morskich fal targanych sztormem panoramy miasta w rozdygotanym powietrzu ludzi trzymających się za ręce po drugiej stronie ktoś robił to samo.