Czarek Płatak

Dzięki Ala! Lubię zabawy piórem. Staram się, by każda z nich była kolejną przygodą :) Moc pozdrowień

Dziękuję Janku! Pracy było w tym nie więcej niż samego łażenia po lesie. Miło przeczytać, że te spacery nie poszły w las ;) Ukłony!

One się same wyczarowują, tylko je połapać trzeba :) Dziękuję uśmiechem!

Bo lato to kolorowy wachlarz wielu barw i malunków Ola :)

Ładnie kochasz i piszesz. Ukłony!

Lato w lesie Wiatr westchnieniem mchów szeleści, w frywolitach drga pajęczyn, na rosy paciorkach gra, w światła paskach jaskrawych pomiędzy pniami z pyłkami tańczy, kłania się źdźbłami traw. Blask wyiskrza kształty w liściach, igra, szkliwi las w prześwitach, łat i plam odcina rys, z żywych cieni na ziemi wszystkich tych drzew i gałęzi dywan kreśli, chrzęszczący szkic. Trel w zieloność wkłuwa echa, wpadł w staw serca, w kręgach przepadł, by nagle wyplusnąć znów, gdzieś w komyszach tryl cuka, wskroś przez gąszcz Natura mruga, że nic tylko wpłyń i się zgub. Bo, gdy się zapadnie w lasach, to nigdzie się nie chce wracać, niech trwa czar letniego dnia, ja za latem już tęsknię, na długo nim przejdzie w jesień, więc się sycę, sycę na zaś.

@Marcin Krzysica, @KKS Dziękuję Panowie!

Miło mi Deo. I troszkę się płonię. Pozdrawiam z chłodniejszego dziś lasu.

Dziękuję, dziękuję. Bardzo miło czytać mi Twe słowa, tym bardziej, że takie było założenie, by wiersz zmęczył i ukoił.

Trafne spostrzeżenie Ala ;)

Dziękuję Beta! Serdeczności!

Jestem bardzo rad, że udało mi się zamknąć istotę upału w tych kilku wersach :) Czapką u nóżek zamiatam :)

Natura jest cudem. Kłaniam się Justi!

Po trzykroć - dziękuję!

Heeeej!

@jan_komułzykant Podziękowania!

Podoba mi się i trochę mnie się żarty trzymają więc przebąknę jeno, że przypomniało mi się powiedzenie o prawdzie i miejscu, gdzie plecy kończą swoją szlachetną nazwę ;)

Osobiście wolę wiarę w człowieka niźli w bóstwa. Człowieka choć widać. Podkreślam wolę wiarę, ale w człowieka dobrego. Złem pogardzam.

Oj, chyba każdy z nas choć raz opłakiwał były czasy :)

Zgrabne cudeńko. Nie rozumiem tylko dlaczego czuwanie żalem leczyć, hę?

Ech, gdyby tak wszystkie panie nie chciały jak Ty nie chcesz. Hajfajw!

Ojj, jest tu liryzm. Lubię i pozdrawiam!

Też się tak staram jednak ślady, choć często niewidzialne zostają. Ukłony :)

Też odwzajemniam. Uśmiech przechodnia - niezmiernie rzadkie w naszym kraju zjawisko. Pozdrawiam

Oj, teraz spaliłem przysłowiowego raka. Dziękuję. Nigdy nie jest się za młodym, albo za starym na poezję :))