Czarek Płatak

Przeczytać taki komentarz to jak dostać porządny zastrzyk energii do dalszego działania :) Z serdecznością dziękuję i pozdrawiam zza morza!

Niezwykle mi miło czytając, że moje bazgroty mogą kogoś zainspirować. Dziękuję i serdecznie pozdrawiam.

Dziękuję i pozdrawiam! @Andrzej_Wojnowski, @Liryk, @Marek.zak1 Dzięki za wizytę z sercem.

Cieszę się, że umiałaś dopatrzeć się esencjonalizmu, bo faktycznie pisząc go wyżymałem sok uczuć i cedziłem całość przez gęste sito. Dziękuję za słowa uznania na temat wiersza. Cieszę się mogąc oczyszczać się w sposób, który budzi pozytywne emocje :) Pozdrawiam Dziękuję i pozdrawiam!

@Marlett Nie zawsze, nie zawsze.. Dziękuję Marlett i pozdrawiam Cię serdecznie :) Dziękuję Pi. Rozprawiam się tym sposobem trochę z demonami przeszłości. Z oczywistych względów ciężko jest wszystko dopowiedzieć, ale to chyba lepiej. Pozdrawiam Dzięki za odwiedziny i słowa komentarza. Pozdrawiam Waldku! Bardzo Duszko, choć staram się jakoś oczyścić co do końca najprawdopodobniej nigdy nie nastąpi. Na marginesie moje miano to Darek z Cz zamiast D :) Pozdrowienia! A mi pozostaje podziękować i pozdrowić co niniejszym czynię :) Zawsze trzeba umieć wypatrzeć światełko w tunelu. Inaczej jak to mówią kaplica... Pozdrowienia Bardzo dziękuję. Słowa uznania z Twojej strony to dla mnie prawdziwa radość :) Dziękuję Justi. Ściskam serdecznie :)

Sadza Byłem od powietrza lżejszy, jakbym tu nie mieszkał wcale, sponad ramion oddech śmierci skrzydła spinał mi jak żagle. Aureolę w łóżku matki słaby, deliryczny demiurg zgniótł, dziecięce lata skrwawił, sycząc: „nic nikomu nie mów”. Kłamali, że będzie dobrze, na trumnę rzucając ziemię, zamieszkał we śnie pod oknem, ten pająk wpatrzony we mnie. Leciałem, śpiewałem o nas, mówią, że cuda da wiara, spaliła mnie w niebie wojna, na świat pyłem czarnym spadam.

Wzajemnie

Otóż to. Cała przyjemność po mojej stronie ;)

A te słowa napawają otuchą ;) Podskakuję nad chodnik ;)

Czasami też tak mam, a czasami nie... Ale tak już ze mną jest. Na zdrowie Waldku!

Pięknie, a Lato to mój czas.

Czasami wydaje mi się, że znalazłem to miejsce pod gwiazdami,ale później przychodzi chwila, że czuję jakby to jednak nie do końca tak. Chyba w tym rzecz żeby nie przestawać szukać, bo życie to poszukiwanie. Kończy się gdy znajdzie nas nirwana ;)

Ten wierszyk jest taki, że normalnie chce się go przytulić :)

30cm ponad chodnikami ;)

Bardzo nostalgiczny obraz Waldku :)

Wesoło i tak po naszemu :)

Ładny dom

Tragedyja ... Czy to jeszcze człowieki są?

Mój kolega całe życie mieszka po sąsiedzku z kościołem. Nic nie jest w stanie opisać poziomu jego frustracji po 40 latach życia z hałasem jaki robi wokół siebie ta instytucja.

Bardzo zgrabnie, prosto, pięknie.

Identyfikuję się. To jak moje życie. Tu miałem dać uśmieszek, ale się zreflektowałem, bo nie jestem pewien, czy jest mi do śmiechu... Pozdrawiam

Waldku, kiedy o tym myślę targają mną podobne emocje, jednak to emocje skryte w wersach nie przekleństwach tworzą poezję, czyż nie?

Smacznego ;)

Zgrabnie, a stylistyka i klimat przywodzą mi na myśl niezapomniany Kabaret Starszych Panów :)

Miałem skojarzenia z jakimś s-f i obcą formą życia, która się tu pożywia ;)