Ranking

niech nikomu nie narzuca nowoczesnych norm niechcianych natarczywa nowość nudna niczym natręt nadmuchany noc narcyzów nowopięknych niby nożem nieostrzonym naokoło nieład nowy nam nakłada nieskończony nihil novi nic nowego neopogan nietoperze nagabują naszych nago na naploty nowowierzeń nuklearna nawet nicość nie nauczy niedowiarków najmniejszego normatywu niewybrednych nowożartów nowa nazwa nowych nurtów nam nawija nić narracji nowoczesnych neofitów najzwyklejszej nonszalancji

obce miejsce chwalą je mówią, że to szczyt cywilizacji a ja widzę szarość szarość szarość i żadnego drzewa! i odczuwam patrząc na to trudności z oddychaniem...

dedykuję Alicji W. za inspirację Jeśli się mamy kochać wierszem i sięgnąć rozkoszy szczytu, to lepiej kochanie w kołderce. Tylko się do mnie przytul. Pozwolisz – ogarnę ramieniem, ustami osłodzę ręce, wyleję pocałunki strumieniem; usta, oczy – najwięcej. By w końcu po cichu odjechać, gwiaździście - wozem niemałym. W pulsarów wsłuchując się echa, zgarnąć widnokrąg cały. Zatrzymać się chociaż na chwilę, I srebro ukraść z księżyca. W Twych oczach znów szczęścia tyle. Już wiesz – srebro zachwyca. Utkwiłem w ciemnościach gdzieś oczy, noc mroczna i ja zaspany. Słyszę: "stary zgłupiałeś w nocy Kochać się - wierszem rymowanym" 2007

to ona nas życia uczyła ona w potrzebie tuliła droga matka nauczycielka osoba wspaniała i wielka pani miłości i pani życia naszego na świecie bycia więc gdy staruszką będzie bądźmy z nią tu i wszędzie zawsze piękną mową mówmy że jest królową by gdy chwila nadejdzie czuła że sama nie będzie

lżejszy od puchu spija nektar kwiatowy pracując jak drwal

ja jemu on mi ja sobie on też

przez całą noc pada deszcz grzechocze rdzawa rynna w śpiących oknach moknie świat w pustej restauracji kelner poddaje mi się ostatnim kieliszkiem wódki

@Manek, zmieniłem. Teraz jest równo, ale uciekł mi nieco (lub raczej osłabł) przekaz.

@Jacek_Suchowicz no tak, ale intencja autora czasem, może i w tym przypadku tzn. moim nie została trafnie odczytana. Może to zależy od nastroju w danej chwili, może od własnych doświadczeń itp. itd. Pozdrawiam Kredens

@Łukasz Jasiński Miło poznać Twoje zdanie. Ale znając historię jest tyle w niej niespodzianek, że proponuję nie prorokować. Owszem pewne skutki da się przewidzieć ale np. Bitwa Warszawska zmieniła prognozy wielkich tego świata. Szanujmy tych co mają inne zdanie - wolno im myśleć inaczej Pozdrawiam @Rafael Marius Masz rację dzięki

@Łukasz Jasiński @Jacek_Suchowicznie wiem dla mnie w końcówce wiersza przejście z poezji do prozy, w komentarzach innych tego nie widziałam, ale może zabieram się do tematu zbyt poważnie Kredens pozdrawia

Dzięki :) Myślę, że gdy spotkasz takiego nagiego nietoperza, to doznasz oświecenia :))). Również pozdrawiam.

Witam - ano szkoda - lubię bzy - kocha to wytrwa - Pzdr.uśmiechem. Witam - cieszy mnie twoje podobanie - fajnie że czytasz - dzięki - Pzdr. @Rafael Marius - dziękuje -

Oplecione ciało opinii sznurem Kokarda na szyi Pociągnij za sznurek

Przeżyłam. Przeżyłam kilka końców świata. Moich światów. Umarły marzenia, przyjaźnie i miłości. Lipa stuletnia jeszcze kwitnie w maju, jak nadzieja która umiera ostatnia. Jednak gałęzie ciążą zbyt mocno. Może to już ostatni raz.

ktoś szarpnął za sznurek opinie opadły spojrzał się przestraszył policzki mu zbladły bo sedno najlepiej zostawić w domysłach by wraz ze złudzeniami nadzieja nie prysła :)

... moim skromnym zdaniem, większość z nas nie jest prawdziwymi krytykami literatury, czytając czasem podajemy jakieś uwagi, to czytelnikowi wolno... autor i tak ma głos decydujący. A gust, jasne.. o tym się nie dyskutuje.. :)

Do żony, co mieszka na Helu pan Bronek rozkosznie rzekł: "Elu! Dzwonię, bo na Zakopiance, w dodatku przy pannie Ance, znów stanął mi maluch. W tunelu."

Hyzio fanatyk z miasta Truskawki, wciąż o truskawkach miał hyzia gadki. Nagrodę dostał, z gadką w niej został, w żółtej truskawce, takiej bez klamki.

Za zbrodnie wojenne za śmierć pierworodnych Egiptu za podżeganie Abrahama do dzieciobójstwa za niemowlęta z Sodomy i Gomory za Hioba dziękuję Ci Panie

proza z poezją drą znowu koty która ma brzmienie i treść piękniejszą uroczych waśni nigdy im dosyć raczej tak stwierdzić trzeba na pewno te twoje wersy są wciąż świrnięte rymy zazwyczaj takie niemrawe a w tobie życie mija naprędce jakiegoś sensu trudno odnaleźć ej zwersowana w obłokach bujasz choć przyznam miewasz losu przerzutnie ech prozo prozo też bywasz czuła nawet raz po raz ugościsz uśmiech ta konwersacja trwała by pewnie lecz nie w smak kotom ciągłe ich darcie poezja z prozą przyznały wreszcie trochę cech wspólnych będą mieć zawsze

Ach, tam przecinek jest ;-) Nie wiem, czy to oświecenie, ale coś zawsze ;-) (Lubię nietoperze, zadomowiły się w mojej okolicy. Niezbyt są nonszalanckie, ale brzmi dobrze. :)) Nic nikomu - można i tak. Pzdr. AF

@Rafael Marius bardzo fajne zebrałam, dwa rodzaje, a nawet trzy, ciemne, jaśniejsze, razem stanowią fajną kompozycję:) robię delikatnie na ciepło zjadam od razu, bo takie dobre, w słoikach by nie przetrzymały:) Z oddali widok na Tatry:)

@Rafael Marius takie świeżutkie, nierobaczywe:) smakują jak wiśnie, mają dużo polifenoli:) są bardzo zdrowe:) https://dietetycy.org.pl/rajskie-jablka/ Porównanie ze zwykłymi:)

@Łukasz Jasiński jeśli to nikogo nie rani i każda ze stron się na to zgadza , to wszystko jest ok. Nawet w małżeństwie tym z przysięgami( nie wiem po co w ogóle te przysięgi) dzieją się okropności. Co nas w ogóle w tym życiu chroni, nawet jeżeli my jesteśmy pełni dobrej woli to inni niekoniecznie i jeszcze mogą to wykorzystywać, ale życie zawsze takie było, tylko my powoli to odkrywamy Kredens pozdrawia

Pana sobie daruj - jeśli można wszyscy jesteśmy po imieniu - dzięki wystarczy

@Jacek_Suchowicz Wolno, jednak: nie wolno nikogo atakować personalnie, powtarzam: jestem pogańskim racjonalistą - libertynem i intelektualnym biseksualistą - uniwersalnym, natomiast: Jezus Chrystus był filozofem uniwersalnej miłości i on nie jest moim autorytetem moralnym - moim autorytetem moralnym jest Konstytucja Trzeciej Rzeczypospolitej Polskiej, to samo dotyczy dyskusji, jeśli ktoś nie umie merytorycznie polemizować - powinien pokornie odejść lub ja odejdę i tyle na temat, dziękuję za rozmowę. Łukasz Jasiński @Stary_Kredens Przeszedłem z pisania prozy na pisanie poezji - mowy wiązanej, większość moich tekstów ma krytyczne spojrzenie na otaczający świat - to jest dowód samodzielnego myślenia. Łukasz Jasiński

@Jacek_Suchowicz no nie wiem dla mnie początek jak z wiersza Gałczyńskiego o Natalii,końcówka jak z kabaretu MN, ale każdy odbiera po swojemu Kredens

Idę. Stopy zagłębiają się w miękkim, wilgotnym piasku. Idę. Spójrz jak idę w tej przestrzeni zamykanej coraz większym mrokiem nocy. Deszczu i wiatru. Tym mrokiem coraz gęściej usianym drobinami kryształowych kropel. Idę tutaj. A ty? Spójrz. Widzisz? Idę w pochyleniu i w szumie. Czy ty idziesz ze mną? Bo ja idę. Idę tak, jak gdybym nie szedł sam. W dzień idę jeszcze? W nocy? Pod niebem tym. Pod puchową kołdrą chmur… I w kroplach pobłyskujących w przelocie. W ekranach spojrzeń. W dźwiękach szumiącej ciszy, co wypływa falą białej piany… Co się unosi, a w nich srebrzące płetwy ryb. Srebrzyste łuski niknące w toni… I ty. Wyłaniasz się jak Afrodyta ze sztormowej nawały. Pełna spojrzeń. Tęsknoty… Wiesz? Mówię tak do nikogo... Wydaje się, że chyba od zawsze. Albowiem mówiąc do ciebie głos mój rozpływa się w otchłani. W bezgranicy. W niczym. A mimo to mówię tak, jakbyś stała obok. Przy mnie. Bądź… … ja jestem... (Włodzimierz Zastawniak, 2024-08-20)

@Łukasz Jasiński Czas kręci się w kółko, bywa też, że gdzieś zatrzyma się na chwilę... To nie nowa epoka tylko stary dom wariatów... Wiesz, że jeżdżę już 30 km dziennie na rowerze aż szkoda, że lato się kończy...

No toś odjechał Panie Kolego na takie tory, na które nie spodziewałby się kogokolwiek tym wierszykiem sprowadzić :))) A co do brzozowej zapałki, no to zapraszam do mojego kawałka z czasów bliższych wzmiankowanym zdarzeniom: Pozdrawiam :)

Ten nietoperz taki wplątany trochę niezbyt logicznie, ale inne zdania mają sens według mnie, więc o dziwo! Może neopogan nietoperzyc ;-) Udało się, pozdrawiam :-)

@Łukasz Jasiński Nie mogę zakładać partii poetów, bo jestem zwykłą grafomanką, która lubi tak spędzać czas... Z biologicznego punktu nie jest dobre to, że wszyscy są inteligentni i mądrze z tego korzystają...

@Dominika Moon Obrazowo ujęłaś czas wojny w symfonii zła. Pozdrawiam.

Wyszliśmy na regularnego papierosa, a nawet na ich kilka. Przekroczyliśmy tym samym bezwzględny piętnastominutowy reżim przerwy z prawa pracy. Czipowe karty upiły się naszym spóźnieniem i puściły wyżej jakiś komputerowy donos. Potem, już wieczorem, lampki wina, zresztą ich kilka notabene, zresztą nawet nie francuskiego. Za powyższe zapłaciliśmy odłożoną gotówką na czarną godzinę, nie bacząc jednak na napiwek. Ona opowiedziała mi z najdrobniejszymi szczegółami o byłych, w dodatku prawdopodobnie o wszystkich jakich miała, a także oczywiście o obecnym. Śmieszno – straszne historie. Opowiedziałem jej o górze, a także wytłumaczyłem jej kto to tak naprawdę jest ten jej kierownik. Śmieszno – straszne historie. Oficjalnie była w podróży służbowej, więc wymieniliśmy się na seksy gdzieś blisko północy. Śmieszna historia. Uczyniliśmy tak z dala od telefonów komórkowych, bez twittera ani facebooka. Śmieszno – straszne czasy. Nagrała nas tylko wspólna pamięć w pożyczonym mieszkaniu od przyjaciela. Przyjaźń też jakaś taka była na bakier, bo chociażby mocno niestandardowa. Nagrała nas i zaraz wyrzuciła z pamięci. Nie potrzebowaliśmy do powyższego żadnych książek, ani z prozą, ani z poezją, ani kryminałów nawet. Ach, nieoczytanie. Uczyniliśmy tak wbrew. Wbrew wyższej inżynierii społecznej, która jakaś taka zapętlona chce na siłę wchodzić w nasze buty. Skądinąd te buty też były nie aż takie (jednym słowem wcale nie najdroższe), ale to już historia na inną, bardziej materialną opowieść. A na końcu całkowicie wymazaliśmy się z pamięci, no bo przecież oddaliśmy się zapomnieniu, rzecz jasna im, którzy są, na przekór. I tylko niniejszy tekst jest małym zaprzeczeniem, słabością taką, powszechnej w tu i teraz teorii i praktyki zostawiania śladów. Warszawa – Stegny, 19.08.2024r.

@Konrad Koper Pisanie, aby pisać. No właśnie, takie tam fatygowanie neuronów, zamiast sjesty :p

Ręce mam związane Porzucony w ciemnym pokoju Ruszyć się nie mogę O pomoc ciągle wołam Grube otaczają mnie ściany Zagłuszają one wszystko Drzwi zamknięte szczelnie Więc nawet gdybym chciał Uciec bym nie zdołał Świat ten niesprawiedliwy Osądził człowieka dobrego Krzywdy nigdy nie zrobiłem A traktują mnie jak śmiecia Izolują od społeczeństwa Głodzą i samotnością torturują Słońce mi zabrali Świeżego powietrza nie wpuszczają Na niechybną śmierć mnie zostawili Dłużej już nie dam rady Zaczynam się gubić W tych mrocznych ciemnościach Tak bardzo się boję W dodatku chyba nie jestem sam Coś tu na mnie czyha Pożre mnie zaraz żywcem Słyszę jak warczy Czuję jego wzrok na sobie Kolejny stwór się pojawił Jest ich coraz więcej Otoczyły mnie z każdej strony Niech ich ktoś stąd zabierze "Pomocy!" *** Pacjent rzuca się i szarpie Lekarze rozkładają ręce Kolejna pielęgniarka zaatakowana Utrzymać go nie mogą Żaden lek nie pomaga Boją się o swoje zdrowie Więc go znów zamknęli W trosce o bezpieczeństwo Jego i personelu Zostawią go samego Na pastwę losu Do końca jego dni...

@Dominika Moon Bo co za sznurek, pociąganie To tej witryny, odkrywanie Fajny short Coś jak haiku Na plus :) M.

@Hiala Wiersz nie jest o mnie Ale tak, wszystko jeszcze... :) Dzięki za czytanie @iwonaroma Chyba że niebo sobie tutaj urządzimy Trudno o lepsze :) @Rafael Marius A ja lubię łapać za "wyjątki" Bo wyjątki robią szum :) @Natuskaa No tak. Życie w świecie marzeń Tylko wszystko ma swoją cenę Ale u mnie, z uśmiechem :) @Jacek_Suchowicz Bo co zmienia, świat doskonały To podmienia, na dyrdymały :) @Nata_Kruk Wiersz nie o mnie, ale dzięki Do świtu :) @Dominika Moon @Ajar41 @Sylwester_Lasota Dzięki wielkie, Pomyślności, M.

@Leszczym Dziękuję:))

Owszem, myśli zawartych sporo, ale mnie się układają w spójny obrazek, który zachowam dla siebie. Pasuje tytuł do treści. Pozdrawiam Dominiko.

@Wiesław J.K. ... fajna fotka.. :) pisało się kiedyś, a jakże... teraz 'stukamy'.. ;) najczęściej.

@Rafael Marius szkoda, że są takie malutkie, ale się zajadam:)

@Łukasz Jasiński Łukaszu to prawda w rzeczy samej... nie trzeba sław za wiele kiedy przychodzi żal. Za tym co było nie było.. a jednak trochę żal.Za poezją tęsknimy bo wciąż jej mało za mało.Tęsknoty i żale słowem malowane to właśnie dla mnie sztuka poetycka...mało słów i wiele przekazów.Umiejętność zatrzymania się i odlotu na chwilę...

@Łukasz Jasiński Szkoda, bo Wasza relacja była wartością... w sensie z Violą. Jeśli chodzi o seks, to jest przereklamowany. Ten realny nawet bardzo Rozwija się za to wirtualny oparty na doładowaniu mózgu i masturbacji... Mężczyźni nie mają wtedy presji a kobiety nie muszą udawać... Rynek oferuje mnóstwo gadżetów i preparatów...

@Łukasz Jasiński trzymaj się, kiedyś wróci :)

Przypomniał mi się wiersz Adama Mickiewicza pod tytułem: "Do M.", oto on: Precz z moich oczu! Posłucham od razu, Precz z mego serca! I serce posłucha, Precz z mej pamięci! Nie, tego rozkazu Moja i twoja pamięć nie posłucha. Jak cień tym dłuższy, gdy padnie z daleka, Tym szerzej koło żałobne roztoczy - Tak moja postać, im dalej ucieka, Tym grubszym kirem twą pamięć pomroczy. Na każdym miejscu i o każdej dobie, Gdziem z tobą płakał, gdziem się z tobą bawił, Wszędzie i zawsze będę ja przy tobie, Bom wszędzie cząstkę mej duszy zostawił. Czy zadumana w samotnej komorze Do arfy zbliżysz nieumyślną rękę, Przypomnisz sobie: właśnie o tej porze Śpiewałam jemu tę samą piosenkę. Czy grają w szachy, gdy pierwszymi ściegi Śmiertelna złowi króla twego matnia, Pomyślisz sobie: tak stały szeregi, Gdy się skończyła nasza gra ostatnia. Czy to na balu w chwilach odpoczynku Siędziesz, nim muzyk tańce zapowiedział, Obaczysz próżne miejsce przy kominku, Pomyślisz sobie: on tam ze mną siedział. Czy książkę weźmiesz, gdzie smutnym wyrokiem Stargane ujrzysz kochanków nadzieje, Złożywszy książkę z westchnieniem głębokiem, Pomyślisz sobie: ach! To nasze dzieje... A jeśli autor po zawiłej probie Parę miłośną na ostatek złączył, Zagasisz świecę i pomyślisz sobie: Czemu nasz romans tak się nie zakończył? Wtem błyskawica nocna zamigoce: Sucha w ogrodzie zaszeleszczy grusza I puszczyk z jękiem w okno załapoce... Pomyślisz sobie, że to moja dusza. Tak w każdym miejscu i o każdej dobie, Gdziem z tobą płakał, gdziem się z tobą bawił, Wszędzie i zawsze będę ja przy tobie, Bom wszędzie cząstkę mej duszy zostawił... Adam Mickiewicz

@MIROSŁAW C. @Waldemar_Talar_Talar

@poezja.tanczy Świetnie, jest plus jest zabawa :)

@poezja.tanczy Dziękuję