Ranking

Był pod wierszem raz komentarz... Co w nim było? Nie pamiętam. Bo gdy chciałem odrzec słowo, to komentarz wyparował.

najpiękniejsze w całym lecie są powroty w ciepły wieczór po przygodzie miły chłód dom co czeka który sam się nie obchodzi a na meblach na glazurze lekki kurz łąki kwiecia aż po brzegi ruch motyli niech wieczorem sobie jeszcze pociąg mknie ścieżki których inną porą nie spotkamy obudzone jak po długim Bożym śnie najpiękniejsze w całym lecie są powroty wdychać szelest słaby powiew zbiorczo tlen jeśli możesz ze mną pobyć to wieczorem aż zanurzysz znów się cały w drugi dzień * Pod moim oknem zamieszkał zwierz. Jest to zwierz groźny, to pasikonik, bo kiedy miesiąc wyłoni się, nie myślcie państwo, że spać pozwoli. Świt cały prześpi w wykrocie traw. Wygrzeje drapki, gdy czas na sjestę. Aż, gdy maciejka utuli z wrzaw, z łanów przystąpi, ograbiać ze źdźbeł. Przestają myśleć, piją cykanie. Wyschnięte kłosy i suche skrzydła przed deszcz się zbiera — wkomponowane. W ciepłych wieczorach nocne straszydła.

pod wiatru tchnieniem grudki z kadzidła rozszeptane jak zawiłe arabeski wyblakłych marzeń pokuty i kary gdzieś nad księżycami w niebieskich źrenicach wszystkie znaki zapytania przebóstwione tam przed wschodem słońca wonne dusze łączą się w pary

nie chcę żadnych znaków żadnych emblematów wiary w cuda że może się uda kadzidełek wróżb o energii gadek nie szepcz mi do ucha że to jakieś fatum to że jesteś tutaj jasnego umysłu tego mi potrzeba nie chcę wiary w piekło ani nimbu nieba bzdurnych tez o wędrówce dusz że tysiące razy byliśmy tu już światach równoległych zgodnie z nowomową które ktoś powiązał z fizyką kwantową jasnego umysłu tego mi potrzeba zwykłych prostych uczuć pracy rąk dla chleba

A taka ładna, co faktycznie idzie na pierwszy ogień tekstu, bo przecież wpierw na nią zerknąłem i faktycznie tylko kątem oka. Niegłupia i to też było widać, bo czasem takie rzeczy są widoczne. Zadbana i nawet duchowo, o czym akurat musiałem porozmawiać, wypytać i wyczuć. W dodatku pragmatyczna, jak te one są prawie wszystkie, bo ten program tak ma (konstrukcja taka). No a potem musiałem się (siebie znaczy się) na nią zdobyć, co trwało i trwało i trwało. I gdy tak się na nią zdobywałem nie patrzyłem nigdy w lustro, albowiem akurat lustru już umiem sporo nakłamać i potrafię niejedno jego odbicie mocno wyolbrzymić. A na końcu chyba musiałem zdobyć się z nią na podobno szczerość. Warszawa – Stegny, 28.07.2024r.

,, Otwierasz rękę, karmisz nas do syta,, Ps.145 Jesteś w przyrodzie w nas chwali Cię ziemia cała w swojej sytości nie sieją nie orzą… świat jest cudowny w radości istnienia a ja ja chciałbym więcej zawsze mało zachłanność burzy harmonię życia wywołuje… i wojny lubimy dobro ukrzyżować 7.2024 andrew Niedziela, dzień Pański

"Świat bez nieba, narodów, religii i to jest wizja tego pokoju, który wszystkich ma ogarnąć. To jest wizja komunizmu, niestety" Mowa nienawiści zawistnych zachwyca choć piszą: to tylko przecież jest mowa ale kogo jeszcze oburzają prawdy słowa nie kryje gniewu dziś nawet sama lewica Bez cienia winy jedynie za głos sumienia sportowa Polska oniemiała z wrażenia za brak obłudy fałszu oraz hipokryzji zawieszony … redaktor Przemysław B. Słowa prawdy są po raz kolejny te złe nie takiej chcemy publicznej telewizji która cenzurę wyznaczyła jako cel bo nie na taką naród czekał zmianę Znowu prawda ma usta zasznurowane małymi krokami wraca odkurzony PRL

Każda łza Smakuje tak samo Jak twoje odejście (Ma słonawo gorzki posmak) A ja wracam do tych wspomnień Gdy byliśmy razem I słońce zawsze świeciło Tylko dla nas A teraz już tego nie ma (Bo wszystko pokrył mrok) I ten świat wydaje się być Takim okropnym miejscem bez ciebie

O zbiorowej demencji* A za oknem lekka mżawka drży i falują kruche liście i wiruje letni czas, rajską ciszę tworzą nocne ćmy - pękło, lustro, pękło i jego kromka lśni, żegnaj raz na zawsze - już nie będzie nas, pękło, serce, pękło i jego życie śni - patrz, nadchodzi, podniebny: wir - mrok i święta matka natury: palcem - was w mogile za rok... *więcej informacji Państwo znajdą w następujących esejach: "Komentarz - komentarz odautorski" i "Mój drogi świecie" - Autor: Łukasz Jasiński (lipiec 2024)

Dlaczego tak trudno jest mieć dwadzieścia jeden lat? Podobno teraz otworem stoi cały świat... A ja bym chyba chciała trochę zamkniętych drzwi, Gdy wszystkie są otwarte, skąd mam wiedzieć gdzie iść? Codziennie coś nowego i boli wciąż inaczej, A ja jestem dorosła i ja przecież nie płaczę, Codziennie nowy plan, codziennie możliwości, I wszystko na pół gwizdka, nic nigdy po całości. Chciałabym tyle zrobić, w teorii nawet mogę, Ale wciąż stoję w miejscu, nie wiem jak wybrać drogę, I wszyscy coś budują ze strasznym zapałem, A ja na starość powiem, że tylko wszystko chciałam, Chciałam a nie zrobiłam bo nie wiem co zbudować , Na co postawić wszystko by nic zacząć od nowa, I po co przyszłam tutaj, choć mogłam być już dalej, Czasami mam wrażenie, że od środka się palę. A we mnie są zamknięte, jak na złość, wszystkie drzwi, Spalają mnie powoli te niespełnione sny, Dwadzieścia jeden lat, wciąż dwoję się i troję, Czy te jebane sny w ogóle były moje?

w pieszczotliwych kolorach lato skryło się przed słońcem deszcz spragniony zabłądził w chmurach stanęliśmy obok siebie w różnych odcieniach młodości tak na trzy cztery say cheese na kolejnej stronie grajek uniósł ręce w orszaku bocianich gniazd szła dzieweczka do laseczka

- Niech ja skonam! Niech ja skonam! - raz powiada dron do drona - Jasnych myśli mam przebłyski, widzę już nasz koniec bliski. Raz słyszałem takie bajki, że gdzieś drony jak zabawki robią zdjęcia i z natury spoglądają na świat z góry. Niosą ludziom radość, szczęście i nie trzeba im nic więcej, no, a nami ciągle straszą i wysłali na śmierć... naszą. Na to drugi odpowiada: - To mi brzmi jak jawna zdrada! Ktoś nas wrobił w ten interes! Czasu mamy już niewiele. Lot nasz skończy się tragicznie i pogrzebie części wszystkie! Powiedz więc, co robić mamy? - Już ci mówię... Z a w r a c a m y!

Przebiegły Helmut z uzdrowiska Bad, Nowe komórki miał co siedem lat. Czyli był już innym człekiem A że ślub brał przed pół wiekiem, Ożenił się znów choć mówili, gad.

latami przywykłam w cierpieniu nie mam nic przyjmij mnie do ciała zgaśnie burza wykrzywiająca stawy zostanę tu mumia torfowa* bez grobowego daru w zimnym kwaśnym trzęsawisku byle bliżej ciebie weź ciepło poczekam trudno sprzeciwić duchy starej wiary w szeroko otwartych oczach docierasz do końca mnie * w epoce żelaza, ludzka ofiara, która pozostawała w świecie materialnym.

@agfkaRzeczywiście powroty do cichego spokojnego domu są samą przyjemnością bez względu na to czy po urlopowej, czy też jednodniowej nieobecności. Całość wiersza działa na wyobraźnię, skłania do wspomnień z lat dziecięcych, kiedy takiego grającego zwierza się przynosiło z łąki do domu, żeby pograł nocą w kartonie po butach. Sympatyczny wiersz. Pozdr.

bardzo sympatyczny wiersz - pierwszy w letni wieczór po tygodniu może dwóch gdy stęsknieni już marzymy tylko o tym aby w domu żyć swobodnie dać na luz i nie ważne są glazura ani meble lecz śniadanko o dwunastej milo zjeść nie ma godzin człowiek nie gna po co nie wie a atrakcji także w domu mnóstwo jest :)))

człowiek po świecie wędruje za nim cień prawd i kłamstw zatrzymuje się i myśli które z nich racje ma człowiek po świecie wędruje mija smutek mija żal zatrzymuje się i myśli czemu trudny bywa świat człowiek po świecie wędruje lecz nie potrafi zrozumieć dlaczego wszystko co mija nie zawsze jest na tak

o tym co było zapomniałem marzyć już więcej nie chciałem myśleć przestałem teraz tylko patrzę dotykam się zachwycam i dziwię wszystko takie nowe cudne niesamowite pełne kolorów tęczy dźwięków aż dech zapiera smaków wcześniej nieznanych cudowne przy każdym dotyku niczego nie pragnę niczego nie szukam na nic nie czekam

pan sarkazm był chory i cierpiał on bardzo już tylko ironią mógł ego dopieszczać co prawda duszyczkę miał żwawą i hardą lecz wciąż o udręce biedaczek pamiętał wzruszony wspominał te chwile cudowne gdy inteligentnie wysławiał wielbienie nad duchem maluczkich szybował wyniośle by podbudować choć trochę sam siebie aż przyszedł raz doktor i rzecze z pokłonem pan wyjątkowy wśród innych jest właśnie przepisał wnet leki i nawet ironię wygnał z chorego bo zakpił sarkazmem

Staliśmy w świetle elektrycznych lamp, Ogłuchli i chorzy od hałasu Chcąc powiedzieć całą naszą miłość I mając jedną sekundę czasu. -Żeg-naj!- -Żeg-naj!- odwróciłeś się, Czułam jak koła ciężko ruszyły. Myślałeś, że zobaczysz jak płaczę, lecz och, me łzy w sercu się skryły. I Sara: We stood in the shrill electric light, Dumb and sick in the whirling din We who had all of love to say And a single second to say it in. "Good-by!" "Good-by!"--you turned to go, I felt the train's slow heavy start, You thought to see me cry, but oh My tears were hidden in my heart.

Zostawił mi wszystko jak wyszedł To bagno bagienko upalnie Doskwiera jak w spiole tu skwierczy W szarugę się udam udaję Że jakoś się żyje że minie Mnie w biegu zapomnę to przeżyć

na witkach wierzby gołąbek uwił gniazdko plamki na trawie

Spotkali się przypadkiem w rachunku sumienia... Lecz on chciał spełnić tylko swe własne marzenia.

@jan_komułzykant @Nefretete Panowie, nie dyskutujcie o "ożesz", to nieco ma sensu. Nawet jeśli formalnie jest niepoprawne to bywa, że go używam w formie mojego prywatnego przekleństwa. Dlatego nie zmienię tego słówka... w mowie wypada dosadnidj, kiedy przedłuży się "sz". Pewnie lepiej, gdybym go tu nie użyła, ale cóż... poszło.

Choć naśladujesz kroki bystrego przewodnika, możesz się przewrócić.

... @agfka ... podkradłam 'gotowca'... pasuje mi ten komentarz, dołączam doń. sorry @Adaś Marek ... :) Pozdrawiam. Was.

@jan_komułzykant @jan_komułzykant Mam podobne zdanie. Wątek rozjeżdża się na boki.

@Nefretete

@Dagmara Gądek @Dagmara GądekMiało być prosto, jak z pamiętnika 12 latki:-) Dziękuję za czytanie i pozdrawiam! @agfka Kiedyś bardziej bawiły proste rzeczy. Teraz dużo ciężej zająć dzieci czymś tak banalnym. Dziękuję serdecznie i pozdrawiam! @Łukasz Jasiński Też lubię pociągi, choć obecnie to raz na kilka lat w celach wycieczkowych. Fajnie tak przypomnieć sobie stare czasy. Dziękuję i pozdrawiam serdecznie! @violetta Miło tak sobie powspominać:-) Dziękuję i pozdrawiam!

@Sylwester_Lasota Dziwne, że zniknęła strofa? Nick to błędną myśl wycofał. Autor później by narzekał, więc wyczyścił, i nie zwlekał.

Życie jest jak gra w pokera, Myślisz, że będziesz cwany, Myślisz, że oszukasz krupiera, Taki jesteś wyrachowany. Mimo że kartę mierną masz, Dalej idziesz w zaparte, Pokerową przywdziewasz twarz, Skrupulatnie ukrywasz kartę. Grasz dobrą minę do złej gry, Liczysz, że wystarczą pozory, Zuchwale szczerzysz swe kły, Choć trochę brak ci pokory. W końcu ktoś rzuci karty na stół, A wtedy biada i sromota, Będziesz gapił się jak wół Na malowane wrota.

@Sylwester_Lasota

@Sylwester_Lasota już parę razy się - niech to cholera komentarz był - a nie ma teraz że ten kto daje i zabiera ponoć się w piekle poniewiera :))

Przemysław Babiarz to jeden z najlepszych i najwszechstronniejszych dziennikarzy telewizyjnych wg mnie. Jak im się nie podobała ta wypowiedź to mogli po prostu zwrócić uwagę a nie od razu out. Nowej władzy bardzo dobrze wychodzą czystki, czy coś jeszcze pokażą, co potrafią?

@agfka Te powroty po znojnym dniu... zacisze domowe też wymaga pewney nakładu pracy, ale to jednak inna praca. I ten zabawny kawałek o pewnym małym, ale hałaśliwym "potworze". Bardzo mi się spodobała całość. Może i czasem, zwłaszcza w drugiej części wypadasz z rytmu, ale dajmy temu spokój. Pozdrawiam :)

O, bajeczka :-)) A dlaczego ja mam bić się, bawić chcę się fantastycznie. Do latania ktoś mnie stworzył, chcę wzlatywać do przestworzy.

Cieszę się. Dziękuję. Pozdrawiam. I nie starać się być zbyt bombowym. Pozdrawiam

Lepiej smakuje najtańsze wino pod blokiem Niż najdroższy szampan Z najwytworniejszym ćwokiem.

znam wszystkie przykazania niestety

Może przypadkiem wpadliśmy na siebie , I tak samo przypadkiem spojrzeliśmy sobie w oczy, Wyczytując z nich wszystkie emocje. Może przypadkiem staliśmy się dla siebie całym światem, I tak samo przypadkiem rozumiemy się bez słów, Wyczytując z ust co chcemy sobie powiedzieć. Może przypadkiem mieliśmy kochać się jak dawniej, I tak samo przypadkiem uznamy że to miłość na zawsze.

deszczowe remedium pytasz drogie dziecko dlaczego Pan Bóg płacze rzewnym deszczem wiesz to nie płacz to Ogrodnik Niebios użyźnia świat

Ja też do tych spraw na luzie zawsze byłem i chyba za bardzo właśnie jak się okazało poniewczasie.

@befana_di_campi @jan_komułzykant Żeby nie powiedzieć pęka w szwach. Co prawda trochę się dostosowalam, ale pamiętam, że chyba nie o to tu chodziło. Mam nadzieję, że wszystko wróci do normy. Pozdrawiam :) @Nefretete węgorz - wędzone

@Leszczym Nie wiem, czy czytałeś Albert Camus „Obcy”, "Ona jest happy to i ja jestem happy ; ))" on to zagadnienie w krótkiej noweli przedstawił;))

@Stary_Kredens Czy ja wiem? Ona jest happy to i ja jestem happy ;))

@Stary_Kredens Powiedzmy….ale przecież wiesz że jeden woli Ikeeee-:) a drugi kredens po baaabci-:)Ważna jest wolność bez żalu..w ciemnościach czy w słońcu mamy swoje mroczne kąty ..tylko po co w nie wchodzić?Pozdrawiam od❤️

@Igor Wasiński W zasadzie zgadzam się z ideą. Osobiście może użyła bym może innego przykładu, ale efekt byłby ten sam. Pozdrawiam :)

Na trawie gwiazdki. Ruszam je i niszczę ład. Wtedy poznaję…

jesteś do miłości samorodny rzucę za tobą łunę zaklęć by zobaczyć cię jeszcze gdy drzewa nie będą miały liści łopoczą tasiemki próśb zwróciłeś twarz w samą północ mojej tęsknoty staromyśli wiary umyknęły przedwcześnie domykając cykl jesteś piękny gdy przywierasz mierzymy wzrok i oddechy

Coś bez odpowiedzi? Ki licho.. Bardzo fajna miniaturka, akurat czytałam ją w szpitalu i "dała mi skrzydeł".⛵🛸🛩️ Znaczy wyszłam ;)