Ranking

Nigdy nie pachnie tak w czerwcu i w sierpniu pachnieć nie będzie lipcowa noc z kanikułą w plecaku - kamieniem kurzem i trawą zielskiem aż nadto dojrzałym z rosy promiennym księżycem na niebie chmurzasto-kłębiastym Brezentem też pachnie i deszczem który gdzieś hen - poza Beskid czerpie z zachłanną pijawą wodę źródlaną. Jak nektar

Co noc rzeki umierają, stygną gwiazdy w nieruchomych taflach. Bezszelestnie płyną skrajem łąk i lasów nie chcąc w uczuciach gmatwać. Łzami brzegi obmywają żądne słyszeć słowo jakieś miłe, otulone mgieł woalem, by je posiąść las zechciał choć przez chwile. Lecz las milczy granatowo. Ciemność puchem oblepia powieki. Drzewa tłumią każde słowo a umierają nocą samotne rzeki. 2010

Załamała się pogoda, dokładnie w połowie. Z ironicznym swym uśmieszkiem, czeka co człek powie. Między czerwcem, ciepłym lipcem wiszą dwa bieguny. Jeden gradem w plecy sypnie. Czemu? Nie rozumiem. Drugi leży pod czereśnią i dyszy z upału. Na Mazury się szykował od maja pomału. Człowiek się przygląda i ręce rozkłada. Jednak ta pogoda to poważna sprawa. Przeczekać potrzeba, to wyjście jedyne. Cierpliwością zgasić ironiczną minę.

skrzynki pocztowe — trumny z awizo deszcz darzy równo wchłania się wilgoć w skrzynce z awizo ciśnienie spada zasypia pająk nie podpowiada bez-emeryt-zło- miarz Jan van Chocholik tak samo rolnik górnik i kornik w dziupli tkwią sobie aż ktoś zapuka może sąsiadka czasami Góra

Skromnie krok oddaje życiodajnej kuli, planetarna siostra o zmiennym obliczu. Z dala bliźniaczka pełną twarz ujawnia, w pobliżu nowiem cieniutkim się jeży. Kiedy nocną ciemność rozjaśnia Phosphoros, zwiastuje nadejście ogromnego światła. Blaskiem pożegnalnym błyszczy zaś Hesperos, wędrując tak znanym wieczorowym szlakiem. Dwa sprzeczne zwiastuny, a jedno oblicze. Zauważył mędrzec, niszcząc wdzięk legendy.

@agfka Jest tak jak mówisz. Trzeba się wspierać i rozwijać idąc jedną drogą @Dagmara Gądek Żaden Pan :) A rymy cóż... gdybym był poetą, byłoby pewnie lepiej :) Dzięki za szczere słowa @Rafael Marius Można widzieć sprawę tak jak mówisz @Nata_Kruk Dzięki! W Tobie zawsze oparcie :) @jan_komułzykant A co? Unia ma liczyć akty pozamałżeńskie? :) To tego doszło? :):) @lena2_ @iwonaroma @violetta @MIROSŁAW C. @Kwiatuszek Dzięki wielkie! Miło Was widzieć Miłego dnia, M.

Kiedyś dorosnę do Twoich słów, kiedyś staną się dla mnie mostem. Wtedy znajdę prawdziwy brzeg, wszystko będzie jasne i proste. Może kiedyś zrozumiem, że czas, rzeźbi rysy w duszy człowieka, by wyłonić właściwy kształt. Tylko na mnie cierpliwie czekaj.

los to niewiadoma zawsze racje ma pogodziłem się z tym los to horyzont chwil nie boje się ich szacunek mam losu się nie boje co mi pisane tylko on prawdę zna dlatego nie narzekam kupuje to co mi da nie szukam wad bo wiem że los to nie tylko smutki on uśmiech zna

Odeszłaś, zapomniałaś, Komuś serce już oddałaś, Odeszłaś, zapomniałaś, wszystko, co mi obiecałaś. Odeszłaś, zapomniałaś, I nie wrócisz dobrze wiem, Odeszłaś, zapomniałaś, A ja tęsknię w każdy dzień. Dzień kolejny na mej drodze A ja ciągle jeszcze błądzę, Nie odnajdę nigdy już Naszych ścieżek, naszych dróg. Tam, gdzie świerszcze ciągle grają, Gdzie słowiki wciąż śpiewają, Gdzie ta droga, gdzie ten bez, To wciąż gdzieś naprawdę jest. Lecz już ślady naszych stóp Zabrał czas, okrutny stróż Dni minionych, dni radosnych, Zatarł wszelki ślad miłości. Odeszłaś zapomniałaś....

Przed mostem, który spaliłem zbudowałaś szary dom. Oczami wyobraźni widzę jak w ogródku bawisz się z synem. Poprawiając włosy ocierasz łzę szalikiem utkanym ze wspomnień. Kiedy nikt nie patrzy spoglądasz lipcowym wieczorem na karmazynowy widnokrąg. Słuchasz PJ Harvey i wierzysz, że jeszcze dziś przyjdzie listonosz. Ja po skończeniu piątego papierosa postanowiłem zostawić post scriptum. Przepraszam, lecz wiem, że na ten moment mogę pisać już tylko do siebie.

noce pielgrzymkowe są szybkie jak sokół nie zdążysz się położyć a odlatują wczesnym świtem pilnują aby być na czas u Pani Jasnogórskej nie ONA nas pogania wie że będziemy to czas taki niecierpliwy i my 7.2024 andrew Myśli z pielgrzymki, 190 km Na bieżąco relacja https://m.facebook. com/pielgrzymka.rowerowa/ Jeśli ktoś dojrzy tam herosa,. na razie z małej litery to ja.

cisza spokojne myśli trasa ucieka powoli spod kół roweru to droga do Ciebie Maryjo rower płynie w słońcu modlitwa dodaje skrzydeł są momenty fruniemy słodki smak myśli o Tobie radosny czas zostanie w nas będzie jak paciorki różańca bez pośpiechu zbliżające do Ciebie 7.2024 andrew Myśli z pielgrzymki ok. 90 km

deszczowe remedium pytasz drogie dziecko dlaczego Pan Bóg płacze rzewnym deszczem wiesz to nie płacz to Ogrodnik Niebios użyźnia świat

napawaj mnie zachwytem dostrojoną do fal kwiatów czerwonych maków na sukience usłyszmy się miedzy gałązkami mój truskawkowy księżycu

Potrzebne jest wyjaśnienie. Blake napisał dwa wiersze zatytułowane "A Cradle Song". Pierwszy opublikowany w Pieśniach Niewinności, dostępny na Poezji.org - tu: https://poezja.org/wz/William_Blake/6619/A_Cradle_Song i ten poniżej, który zapewne miał trafić do Pieśni Doświadczenia, ale jakoś nie trafił (pierwsze wydanie 1826). Przetrwał w rękopisie i był później wydawany w innych zbiorach. Śpij, śpij, moje śliczności, Śnij pośród nocnych radości; Śpij, śpij, w twoim śnie Malutkie smutki żalą się. Słodkie dziecię, na twej twarzy Widzę, o czym sobie marzysz, Skrywane radości i szczęścia, Małe podstępy dziecięcia. Czuję twe miękkie rączki rada, Uśmiech jak poranek się wkrada Na twą buzię i pierś okrywa, Gdzie twe małe serce spoczywa. O ileż podstępnej przebiegłości W twym śpiącym sercu się mości! Gdy się twe małe serce przebudzi, Straszliwa noc się zacznie dla ludzi. I William: Sleep, sleep, beauty bright, Dreaming in the joys of night; Sleep, sleep; in thy sleep Little sorrows sit and weep. Sweet babe, in thy face Soft desires I can trace, Secret joys and secret smiles, Little pretty infant wiles. As thy softest limbs I feel Smiles as of the morning steal O'er thy cheek, and o'er thy breast Where thy little heart doth rest. O the cunning wiles that creep In thy little heart asleep! When thy little heart doth wake, Then the dreadful night shall break.

Adasiowi Władcą człowieka jego dusza, czy może ciało czynów źródłem? Przypomnę słowa – skałę kruszą „masz wolną wolę – tylko uwierz” Jest nieskończona Boża Miłość, jak zdrój bijący miłosierdzia. Zaś wolna wola daje siłę, rozum wciąż szuka dróg do szczęścia. Bóg przez Mojżesza dał dekalog, receptę na problemy życia. I wszyscy wiedzą, co jest chwałą, czego jak ognia, wciąż unikać. Syna nam zesłał aby uczył, lecz On na krzyżu nagi zawisł. Skonał w męczarniach, a człek głuchy chciał nawet pamięć o nim zabić. Lecz Bóg zmartwychwstał tak się stało i po dziś dzień działa na ziemi. Dusza czy ciało, wciąż pytają, Pytanie takie trzeba zmienić. Człowiek ma rozum – wie co czyni. Wybiera między złem i dobrem,. Skutki widoczne jak na dłoni A Bóg nie raz ludzi ostrzegł . Prowokacyjnie; dusza – ciało, Dylemat błędny – umysł drąży. Dobro i zło – świat napędzają. Ludzie wybiorą dzisiaj mądrze?

Dzieło Boga Spójrz jak tu pięknie, spójrz dookoła, Tutaj jezioro, tam stary las, A tam szczęśliwy ptaszek zawoła Tych, którym we śnie cofnął się czas. Zielone łąki pod nieboskłonem Czarują kwieciem soczystych traw A przeszczęśliwy harmonii tonem Dumnie wśród kwiatów jawi się paw. Tam myszka z norki pyszczek wychyla Zbudzona trelem słowiczych nut, Tu polny kwiatek pszczółka zapyla Bo miś już czeka na słodki miód. Krokiem leniwym borsuk przyczłapie Pewnie by smacznie chciał jeszcze spać Ale tam jeleń tak głośno chrapie, Że trudno przy nim spokojnie stać. Małe zajączki ze snu zbudzone Skaczą szczęśliwe w górę i w bok, Porannym ciepłem słońca niesione Żegnają nocki ponury mrok. Na horyzoncie w swym majestacie Budzą się szczyty uśpionych gór Jeszcze w zimowej i białej szacie Spóźnione biegiem wiosennych pór. To dzieło Boga. To Jego dary Dla mnie, dla ciebie, dla wszystkich nas To Jego źródło mocy i wiary Który zatrzymał istnienia czas. W swej łaskawości Bóg nam darował Nie tylko życie, ale i świat… Pora byś wreszcie Mu podziękował Za cud w tym świecie przeżytych lat! Ryszard Galant Mierzyn 09.10.2019

wznoszę się coraz niżej mrokiem oświetlam drogę ciałem swym ranię kolce drzwi do siebie progiem żagiel wyzwala tajfun ciało myśli przygniata instrument gra muzyką pieniądz resztę wypłaca wszystko pod księżycem odwrotną świeci stroną kopiec z piasku topnieje lodowce zasypać mogą zawiść usnęła w przyjaźni miłość daleko za nami mózg defektem umysłu odbiciem w obrazie rani

@Jacek_Suchowicz

pamiętam piesze pielgrzymki noce pielgrzymkowe są zawsze za krótkie bąble wyspami bólu na mapie stóp pokrzywa jak balsam koi przebyte kilometry tylko msza o piątej rano jest nadzieją :) niech ONA prowadzi

Dagmaro, od dawna już chyba wiadomo, że człowiek to.. chemia.. mamy z niej w sobie masę. @Jacek_Suchowicz ... lubię takie wiersze, bardzo dobrze 'pociągnąłeś' temat, dobra puenta.... Muszę kończyć, zatem dzisiaj bez rymowania... :) Pozdrawiam.

@poezja.tanczy

Serdeczne podziękowania za serduszka dla: @violetta, @iwonaroma, @Ewelina, @Nata_Kruk, @befana_di_campi, @Dominika Moon, @Rafael Marius, @andrew, @poezja.tanczy, @Kamil Olszówka, @UtratabezStraty i @MIROSŁAW C. Łukasz_Jasinski - dzięki! ************************

pełnia księżyca przy wodopoju walczą głód i pragnienie

No wiem wiem :) Nie chodziło mi o starych ludzi. W małych miejscowościach czy nawet osiedlach z domkami często nie ma już listonoszy. Ludzie sobie muszą sami odbierać pocztę. Fakt, który nikogo nie obchodzi, aż jak zwykle wszyscy obudzimy się z przysłowiową ręką w nocniku. Od 1558 roku aż do teraz ;) Pzdr. 🌼

@Dagmara Gądek ja to akurat lubię z butelek, lubię Muszynę i Cisowiankę:) moje najpyszniejsze wody:)

@iwonaroma dziesięciu Murzynków A. Christie

Masz rację można wiersz przypisać do wierszy hydrogeologicznych. Ja bym jeszcze uwzględnił pradolinę Wisły i to jest super ciekawe

Ewa przedzierała się przez chaszcze do zapomnianego przez administrację Rakowic zakątka, gdzie znajdowały się bezimienne groby Żołnierzy z 1920 roku. W jednym z nich miał leżeć jej stryj, ochotnik-kawalerzysta, wcześniej przepowiedziawszy własną śmierć. Zginął wraz z całym oddziałem, z którego nie ocalał prawie nikt. Po 1945 roku temat wojny polsko-bolszewickiej był zakazany. Mogiły zarastały i tylko nieliczni tam docierali, aby zapalić światło. Odmawiając modlitwę, usłyszała raptem szczęk metalu. Bardziej zdumiona niż przestraszona odwróciła się i po drugiej stronie ścieżki zobaczyła ułana. Na koniu: okrytego błotem i pyłem, pokrwawionego. Pewną ręką postawiła na jednej z zapadłych mogił gorejący znicz.

Do ponurej krainy zmierzamy, może nią podążamy ?

Gdyby zwierzęta umiały mówić To by nas zabiły!

Ona - wcale nie A i proszę tego nie mylić z jakąkolwiek miłością - dała mi tylko lekce lekcję nielekką. Ja oparzony odbiegłem od tej sytuacji zupełnie niepocieszony. Warszawa - Stegny, 29.06.2024r.

@Poezja to życie Miłosne zauroczenie z siłą przyciągania. Pozdrawiam :)

@andrew I tak z każdym obrotem kół, czy to słońce, czy deszcz, zbliżacie się do celu. W treści czuć skrzydła niosące jadących. Pozdrawiam :)

Witam - zapomina się to fakt - trzeba więcej serca włożyć w pisanie wierszy - Pzdr.serdecznie. @iwonaroma - @Rafael Marius - serdecznie dziękuje -

@Rafael Marius Dziękuję Ci serdecznie 😊

nieraz za krótka godzina za długa minuta - zbyt wolna prawda a za szybkie kłamstwo gwiazdy ciut za dalekie chmury zbyt blisko miłość nieszczera uśmiech fałszywy nieraz życie niełatwe wilk wyje smutno okno życia otwarte płacz dziecka boli

@Leszczym Bo ta randka, na co zdaje Pomyślności, się przydaje Wiedzie Ci się, widzę :) Pozdrawiam miło, M.

i ty tak ty możesz mieć rower nie tylko mieć pojedziesz poprowadzi cię przez parkowe aleje skwery nad wodę przeszkadza wieżowiec gdzie mieszkasz nie boi się on pięter na początek zabierze depresję samotność smutek wszystko co dokucza ty i on będziecie panami czasu przywiezie i zakupy nawet dla chorej sąsiadki on już taki jest przyjazny a potem potem może cię zawieść tam gdzie marzysz daleko w pociągach załatwił sobie taryfę ulgową więc... nie ociągaj się spróbuj dziś pożycz od sąsiadów kupisz jak polubisz powodzenia spotkamy się na trasie 6.2024 andrew Sobota, miłego weekendu W Poniedziałek ruszam, pielgrzymka rowerowa Szczecin Częstochowa Jak widać na foto, biorę tylko niezbędne rzeczy

czas zmyka między rękami szkoda dłużej czekać niezależnie od aury jak najszybciej jechać kiedy z nieba upał śmigać po jeziorach deszcz do okien stuka na grzyby jest pora każda aura cudowna by zwiedzać Mazury podziwiać ich piękno urokowi ulec :)

@Dagmara Gądek Proszę łaskawej panienki, mam już czterdzieści trzy lata i to jestem mój okres - starzenia, nie dotarło jeszcze do pani, iż umieram i odchodzę w samotności i ciszy, pozwoli mi pani? Tak, starzenie to paskudny okres, pytanie brzmi: czy ja panią skrzywdziłem? Łukasz Jasiński

@Nata_Kruk Wszyscy żyjemy w takiej złotej klatce, tylko że o tym nie wiemy. A peel właśnie nic nie wie. Jest to jeden z tych, którzy najgłośniej wrzeszczą a najmniej działają i działać potrafią.

@Wiesław J.K. :) dzięki

Nie tylko Twoje.. zakurzone.. :) ale i w takim, trzeba uczyć się odnajdować.. sens.. ... najważniejsze, że jest to, które się .. wyśni.. ;) i każde, które się zdarza... chcesz, czy nie, żyje się.. nim. Pozdrawiam.

@poezja.tanczy Z Twoim kolejnym dystychem czuję, że się wbijam w pychę.

@Leszczym ↔Dzięki:)↔Zastosuję komentarz jako latarkę:)↔Pozdrawiam:) *** @MIROSŁAW C. ↔Dzięki:)↔ Ech... to nie moje wcale. Jeno zrymowałem:) *** @hania kluseczka ↔Dzięki:)↔A po co, a po co?:)↔Pozdrawiam:) *** @poezja.tanczy ↔Dzięki:)↔Bo prawdę i kłamstwo, mieszać nie warto:)↔Pozdrawiam:) *** @Dagmara Gądek ↔Dzięki:)↔I to w sensowny sens, wiele zamienia:)↔Pozdrawiam:) *** @violetta ↔Dzięki:)↔Często tak↔Jest moja prawda i ta... reszta prawd:)↔Pozdrawiam:)

@poezja.tanczy

@poezja.tanczy Zło czai się wszędzie i dla obcych...

Żony się nie zostawia, chyba że to ona odeszła, bo ma prawo do rozwodu. Czy to jakoś nie tak jest w islamie? Najlepiej zmieniać się razem przez życie i pomagać sobie zawsze. Pozdrawiam.

@poezja.tanczy Ocena Twoja jest dla mnie szczególną pochwała.Dziękuję..serdeczniści.