Ranking

W hołdzie Kubusiowi Puchatkowi Patrzcie tam na tego misia, Jak pod drzewem sobie przysiadł. Mru-mru mruczy mrrr mruczankę Po obiadku, także rankiem. Patrzy w górę, pszczółki lecą, Produkują mu co nieco. „Co to prodku... coś tam znaczy?” Że coś robią albo raczej Z kwiatków słodki miodek skubią. To dla misia, bo go lubią. Usiadł w cieniu Kubuś, zatem Myśli krążą mu puchate. Że tak jakby lub inaczej I gdziekolwiek, co nie znaczy, Że tak samo będzie w piątek. Kiedy kończy się początek? Ileż to jest jeszcze trochę? Czym się płaci za darmochę? Czy się szóstą klepkę miewa, Gdy się piąta zapodziewa? Czy na końcu końca zawsze Będzie miło albo strasznie? Wreszcie myśli miś przerywa I uprzejmie się odzywa: „Pszczółko, zum zum, sobie bzykasz, Przynieś miodku do słoika.” Marek Thomanek 24.06.2024

Hasam w samej bieliźnie z haftem jastrunów jak z łąki, łapiąc chłodnego i polnego ciebie między włosy. Rażę malinowymi ustami.

Z pozoru elegancka melancholijna niemniej złudna i utopijna jest malarzem w mojej głowie tworzy obrazy pełne szarości i odrazy karmi złudą szczerości jest trucizną mojej młodości już nie widzę siebie w lustrze tylko tę atencjuszkę która zaciska mi na szyi dłonie okrasza boleścią skronie zatruwa moje tęskne serce z gorzkich wspomnień plecie wieńce spędza sen z powiek a ja myślę kimże jest szczęśliwy człowiek?

Mama nie żyje. Tata nie żyje. Wciąż się boje, że ktoś na mnie naskarży.

Dłonie artysty, lekkie jak piórka, Płyną klawiszami, kiedy mówią. Dźwięki brylanty, w przestrzeń rzucane, W rękach muzyka, światłość przenika. Głosy zabrane, na sali cisza, Kaszel jednej pani, deszczu kroplą. Chmurnie wybiega, drzwi są zamknięte, Oczy ciekawe, lecz ona — skryta. Być i nie być, w cichości marzenie, Ustąp miejsca — artyście na scenie.

Jesteś (A tak jakby cię nie było) Bo gdy podnoszę wzrok To zostają tylko ślady szminki (Na moich policzkach) I tylko noc chłodna Zostaje przy mnie A czas trwa w twoim dawnym "ja"

najuboższy z aniołów co ruchami skrzydeł wyznacza granicę snu jego dusza to nieledwie kropla tęczy a zawiera w sobie całe niebo

Wystarczy okamgnienie bym poczuł pragnienie i…

zburzył dach bo mu przeciekał problem z głowy już nie przecieka

a ja chcę kochać nic więcej tylko tyle motyle czuć i pieścić czule zachodem słońca bez końca choć on w tytule

Starcy w Odlocie. Najpiękniejsze są chwile te nienasycone. Słowa strojone miłością, przerwane bezdechem. Obrazy niedokończone, wrzynające się w umysł lękiem. Jak Ci Starcy w Odlocie, dla których Zuzanna w kąpieli była wciąż łakomym kęsem. Najokrutniejsze historie w ludziach to te na granicy śmierci. Wizyty w pamięci minionych pokoleń - bez pamięci. Furgony porąbanych ludzi. A potem cisza. Nakazy. Zakazy. Tęsknoty za tymi, co odeszli w przedświcie darując nam Swoje życie.

ona wsiadła w pierwszą klasę all inclusive wykupiła w szparki kieszeń marny szelest ale jednak nić się tliła plastik znaczył jej tożsamość rys ust nierozpoznawalny więc i szrama się zdarzyła gdzieś w podróż za oceany jestem już tylko nadzieją gdy dotykam obcej ziemi że transfery ktoś uczynił że zapłacił i pościelił że bilet niesfałszowany i polisa coś opiewa w razie zdarzeń co losowo przewóz zwłok gospel stereo (ale czy planuje pani powrót?) (czy planuje pan powrót?)

Wyniosła oś świata głęboko pod ziemią kotwiczy. Życie wre hen, po pniu wysoko. Rozgadana zieleń wyciąga ku gwiazdom rozliczne ramiona, sądzi sprawiedliwie. Dyskretnie bulgocze wiedza u korzeni, kryje tajemną moc i daje ochronę. Tam mieszka potęga... nie grzmi wielkim głosem, a cicho szeleści szepcze coś dyskretnie.

myśliwy w lesie padł tylko jeden strzał echem pomnożony

niech nikt się nie łudzi głosił komunikat mamy gwarancje nikt nie przeżyje ponieważ po zderzeniu największy kawałek będzie tak mały że nawet myśl się w nim nie zmieści nie myślmy że się nam uda głosił dalej już nic nas nie uratuje - wykorzystajmy więc bogato ostatnie pół godziny niech każdy wyjdzie przed swój dom poda sąsiadowi dłoń tworząc łańcuch który oplecie cały glob a potem pomódlmy się do swego Boga o to żeby ta chwila nikogo nie bolała chciałem zrobić jak głosił komunikat jednak obudził mnie budzik ratując mnie i naszą planetę przed czymś co kiedyś nastąpi ale na szczęście jeszcze nie dziś w pierwszym dniu urlopu

lubię patrzeć jak idziesz wolno bez pośpiechu myśli płyną po niebie toną w błękicie chmur patrzysz z zachwytem na przyrodę kochasz wiatr mimo że targa włosy uśmiech rozdajesz jak cukierki radość niesiesz do pracy dzielisz się nią dając trochę siebie 6.2024 andrew

Polsce* I pamiętaj: zatańczę ja na twoim grobie, nago, zatańczę, nago - tobie, życie, tobie i pamiętaj: zatańczę ja na twoim grobie, wolność ci zatańczę i zaśpiewam: ja - ci, błogosławię, ci: wieczne - potępienie, wolność ci zatańczę i zaśpiewam: ja - i pamiętaj: zatańczę ja na twoim grobie, nago, zaśpiewam, nago: tobie - wyzwolenie i pamiętaj: zatańczę ja na twoim grobie, wolność ci zatańczę i zaśpiewam: ja - ci, błogosławię, ci: wieczne - potępienie, wolność ci zatańczę i zaśpiewam: ja - i pamiętaj: zatańczę ja na twoim grobie, nago, zatańczę, nago - tobie, życie, tobie i pamiętaj: zatańczę ja na twoim grobie... *więcej informacji Państwo znajdą w następujących esejach: "Komentarz - komentarz odautorski" i "Mój drogi świecie" - Autor: Łukasz Jasiński (lipiec 2019)

Komu bije dzwon ostatni, komu bije dzwon? Komu dzisiaj księżyc świeci, komu świeci on? Komu dziś fortuna sprzyja, z kiesy sypie swej? Komu ciężko jak po grudzie, Komu ciężko jest? Refren; Ludzi tyle jest na świecie, swe problemy każdy ma. Ludzi tyle jest na świecie, między nimi ty i ja. Lecz nie dajmy się zwariować, nie dajmy ogłupić się. Lepiej rękę mi swą podaj i uśmiechnij się, i uśmiechnij się. Kto nie zgubi dzisiaj drogi, ostatniej drogi swej? Kto na pewno dziś zabłądzi, pośród dróg co życie śle? Komu życie dużo dało, temu ciężko odejść stąd. Kto nie zaznał szczęścia tutaj, tam nadzieja niesie go. Refren; Ludzi tyle jest na świecie, swe problemy każdy ma. Ludzi tyle jest na świecie, między nimi ty i ja. Lecz nie dajmy się zwariować, nie dajmy ogłupić się. Lepiej rękę mi swą podaj i uśmiechnij się, i uśmiechnij się. A gdy będziesz z tamtej strony, to wszystkiego dowiesz się, Warto było, czy nie warto, czekać na nagrody te. Lecz nie po to tu żyjemy, by nagrody za to brać, Ale po to uwierz proszę, aby innym szczęście dać. Refren; Ludzi tyle jest na świecie, swe problemy każdy ma. Ludzi tyle jest na świecie, między nimi ty i ja. Lecz nie dajmy się zwariować, nie dajmy ogłupić się. Lepiej rękę mi swą podaj i uśmiechnij się, i uśmiechnij się.

najczęściej szarpie po uszach doskonale go rozpoznasz zdarza się jednak piękną melodią słodkim głosem kojącą ciszą da o sobie znać konsternacją i szokiem po końcu

kiedy liczysz każdy krok miesza się proporcja światła i cienia skowronek śpiewa rytmicznie zbyt równo wśród wierzb chowa się w ich ramionach spróbuj we mgle zabaczyć myśli bez imienia swobodne ślady chociaż na piasku zatrzymać kiedy razem pójdziemy na spacer

Zbudowany na rzece człowiek chciał z natury spamiętać darem; przez bulgoty strumieniem Boga z powietrza rozsyłany w głębi zup wspólnych algorytmem ci czci! Ten Mikołaj z worków prezentów nie przynosił — jeszcze nie było; doświadczeniem, wybuch 'Beryla' ze spadochronu zesłał butelki Sam, oto Stwórca prawdopodobnie chciał ci pokazać częstotliwości płynące z muzą śmiechem miłości na ustach w zębach wiatru szczątki Odrestauruje, chodząc w wodzie skryty ptaszek — smętne 'Gangesy' głosem na nowo zmienią w czyste budowlą środka wartość serca! Będzie przysiadem jak praktyka w wodzie bez bólu łez na północ... -:))))

łza pod okiem szklistym spływa na tle fioletowym

Owszem bardzo ładny. Mama mnie uczyła od urodzenia, bo chciała żebym był dwujęzyczny. Pamiętam z wczesnego dzieciństwa, że coś tam mówiłem. Popisywałem się jak to ja wtedy. Wszystko było dobre by zwrócić na siebie uwagę. Ale mamie nie starczyło wytrwałości, a ja wolałem ojczysty. To pięknie. A gdzie tym razem?

Ja też ćwiczę od pewnego czasu, bo mi się polepszyło. I spacerku też nie ominąłem. Mam cień w parku od samych drzwi wyjściowych z bloku.

Nie ma czego, one ludzi nie gryzą. Gorąco dzisiaj?

@Rafael Marius pasikoniki mnie lubią:) ja się trochę boję:)

@violetta Może jakiś pasikonik się złapie jak podskoczy odpowiednio wysoko... szczęściarz.

I całkiem dobrze Ci to wyszło. Ja tak to właśnie odebrałem. Wiadomo randki to nie jest prosta sprawa.

@Dagmara Gądek Dobry pomysł na uniknięcie dramatu na widowni.👍 Dziękuję za komentarz i pozdrawiam :)

@Łukasz Jasiński niech ci się życzenia spełnią:)

@Łukasz Jasiński mnie nikt nie zaczepia na ulicy na szczęście i nie prosi, a gdy poprosi udaję, że jest Angielką albo Francuską, nie odpowiadam po polsku.

Na stole leżą : karty i szachownica… Gram też z duchem.

@Łukasz Jasiński zatkało kakao

Możliwe, każdy się do tego przyczynia. A ty zamiast siedzieć w domu bezczynnie, drzewka byś poszedł rozsiewać :)

@Navyeth Szczęśliwy kto nie patrzy w lustro, a na drugiego człowieka, przyrodę i posiada rower. On daje wolność i inne spojrzenie na świat. Depresja pokoloruj swój świat na nowo pogódź się z bratem, mamą, przyjacielem, teściową... zacznij tolerować inne poglądy inną wiarę inne upodobania pokoloruj swój świat na nowo wsiądź na rower, pograj w piłkę idź do kina teatru filharmonii pokoloruj swój świat na nowo Zacznij zbierać znaczki,monety kup sobie nowe ciuchy wypasionego smartfona pokoloruj swój świat na nowo zjedz wreszcie wymarzone frytki popij colą potem czekoladą wyjedź w góry lub na lagunę pokoloruj swój świat na nowo zabierz żonę męża córkę syna… na spacer kup im prezenty pokoloruj swój świat na nowo nie podawaj się tym którzy cię zranili nie doceniają nie rozumieją jesteś jedyny niepowtarzalny duplikatu nie ma 12.2021

@Rafael Marius :) dokładnie, filtr. Ani czarne ani różowe okulary nie oddają tego, co się aktualnie wydarza. Zresztą... i bez okularów oczy ludzkie widzą to, co każe im ich mózg... Inaczej widzi człowiek, inaczej pies, inaczej pszczoła... Stąd warto ćwiczyć trzecie oko ;) Dzięki

Może wystarczy przyłożyć ucho do pnia i wszystko będzie wiadome. Bardzo klimatyczny wiersz, każe się zadumać Kredens pozdrawia

Twoim, czy swoim Kredens

bagienna łąka ważki motyle kwiaty bajkowy widok

@Łukasz Jasiński Inteligencja emocjonalna brzmi w ogóle śmiesznie... Zresztą nawet ta zwykła inteligencja niewiele znaczy, znałem jednego niewątpliwie bardziej inteligentnego ode mnie, a jednak prostych rzeczy pojąć nie mógł albo nie chciał. 43, no to wszystkiego dobrego z wyprzedzeniem, wspaniałych podróży :)

@iwonaroma @jan_komułzykant trochę jest w tym racji że to takie "błędne koło" ja napisałem to tak Pozdrawiam

@Poezja to życie Ślady szminki przeważnie zostają na kołnierzyku koszuli. Na wszelki wypadek sprawdź. Całość buduarowo – klimatyczna :) Pozdrawiam.

@ja_wochen Czasu można zatrzymać tylko we wspomnieniach.

czerwona linia odgradza spojrzenie na drugą stronę rzeczywistości do świata… naszych władców to tam w cieniu realności rozgrywa się los tasują karty z namaszczeniem godnym szachisty ale nie ma myślenia decyduje ślepy los wynik ogłaszają jak wyrok nie ma odroczenia namaściliśmy ich to nasi wybrańcy 6.2024 andrew

@Starzec Faktycznie, prawda jak jasny gwint :)

@M_arianna_ Taka to już kolej rzeczy.

Już powoli przekwitają Lubię ten słodko duszy zapach Pozdrawiam serdecznie

Ulu, wmawia i wam w ulu. Tak mawia i wam; wmawia i wam kat. Tu nicą manipulator; grota lup i namąci nut. I krowa samotna - manipulowano; na wolu pin, amantom asa worki. Karb... - och, co - brak? Ład, a ta kudła, to kreta; zaterkotał - dukata dał.

@Starzec Bo na karę, i wydarzenia Bo to stare, przeinaczenia Bardzo mocny wiersz Fajnie. Podoba mi się Pozdrawiam, M.