Ranking

czym jest światłość Piotrze wychłodzona brakiem ciała na języku zwietrzałe słowa modlitwy pokryte pleśnią święte obrazki zobojętniałam na krzyż niewspółmierny do ran sięga głębiej niż niejeden gwóźdź nie mów że trzeba wierzyć — wierząc żyłam pełnią grzechu czym jest grzech Piotrze w wierze w dobrej wierze w imię Róży sięgam poza krawędź ziemi i nic co martwe nie jest mi obce requiem zaczyna się od snu później już tylko bezdroża ciągną się jak ukąszenie węża

szukam Cię w słowach i znakach pomiędzy ziemią a niebem może się wreszcie spotkamy kiedy się przyznam do siebie

Jeszcze na chwilę do siebie wrócę, popatrzę w niebo i spojrzę w dal, bo pewnie jutro znów się zasmucę i znowu do snu utuli żal. Lecz dzisiaj jeszcze łzy gorzkie zetrę, by nie zgasiły blasku do cna, różę czerwoną we włosy wepnę, wsłucham się w ciszę, ile się da. W sercu kamienie ciągną mnie na dół, lecz kiedyś spadną, zdarza się tak, i znów polubię ten ziemski padół I los mi poda przyjazny znak. Karmi mnie spokój, choć wszystko pędzi, ja trwam cichutko jak polny kwiat, i chociaż życie bólu nie szczędzi, trzymam na dystans cały ten świat. Jeszcze na chwilę do siebie wrócę, żeby opatrzeć każdą z mych ran, z losem się nigdy już nie pokłócę i przyjmę wszystko co ześle Pan.

Gabinet – są zamsze i plusze I noże, droczymy się z ostrzem Tam miękko się słania, gdzie może Na oślep, na obłęd, na zabój Dozuję różaną kombuchę Mam widok – murale na bluzgach W uliczce aperol dla smaku Tak klei się, lepi w ten upał Przy okazji chciałabym zaprosić Was na moje spotkanie autorskie, które odbędzie się 25 czerwca o godzinie 18:00 w Bibliotece Miejskiej w Gliwicach

za dwunastoma stopniami skrzypiących schodów za drzwiami pachnącymi suchym lasem duchy poszły już spać czas czary w zamkniętym ogrodzie zapachów z dzieciństwa gdzie pająki między krokwiami rozpinają swoje pajęczyny szeroką aleją a poziome słoneczne światło uderza w próchno cichego ustronia katedry fluorescencyjnej figurki klękam i rozkładam ręce marzenie nieskończone trzepocze skrzydełkami

Powietrze ma twarz dwoistą z jednym ciałem co Płomieniem wyrasta - z Wichrem - ze wszystkich stron świata rzeźbionym - po to aby w przestrzeni Nocy się obracać kiedy indziej po krawędzi Światła. Męsko ruchliwie aktywne. Niematerialnie sobą oddycha - - siebie wydycha - - - Żyje miękkim wapieniem

nie jest na wojnie niósł przez korytarz jej ciężką torbę a już korytarz dudni i stuka najcichsza z niedziel jest tutaj ♥️

Chronisz jak nieprzenikniony gąszcz twierdzy moich danych. Kiedyś się zużyjesz i staniesz się poezją lekką jak piórko niesione przez podmuch wiatru...

Konno Pomyślałem, że pójdę z A ukraść kilka koni (człowiek jest jakiś taki niezborny). Zapytała, dobrze, lubimy się, ukradniemy, no ale co dalej? Przecież ważne są tutaj plany... Odpowiedziałem – jak to co – dajemy w długą. Inaczej mówiąc o tym samym - zmykamy. Ot co. Warszawa – Stegny, 15.06.2024r.

dedykuję iwonaroma: Poetka nie jest kontuzjowana, a rozumek ma wybitnie sprawny i nawet z sensem buduje zdania opisując dość zabawnie. Diabli spod ręki jej wszystko wzięli; Długopis, pióro i klawiaturę. Ołówek złamali do cholery, lecz tekst nie jest ponury. Jeszcze pozostał gliniany garnek i rylec by zapisać, wypalić. Zaś archeolog po wiekach znajdzie, poskłada, wrzaśnie – „wspaniały”. Brudne kawałki z jadła wymyje, poskleja, mruknie od tak niechcenia; „ Oj tę poetkę, czy się nie mylę, musiała mocno przeć wena”.

Zielono mi... zielono na drzewach i w głowie, w zieleniach podłoga i sufit, ziewanie zielone, gdy świty, nie wierzysz... więc zajrzyj do kuchni. kukułka w pietruszce się skryła, budzenie w zielenie sfrunęło, pan zegar zdarzeniem zdumiony, wskazówki połamał - szalony. i tylko marzeniom się zdaje, że kolor w wieczności pożyje, bo... w zieleni odcieniach podobno, słów wiązki spadają pod stopy. czerwiec, 2024 Inspiracją był utwór grupy "Ponad chmurami" pt. "Przecież jest w nas".

@Jacek_Suchowicz @Nata_Kruk pięknie Wam dziękuję za słowa. Pozdrawiam. @Leszczym @Rafael Marius @iwonaroma @Poezja to życie dzięki za uznanie. Serdeczności.

więc otwórz oczy szeroko by widzieć nie tylko patrzeć dostrzeżesz mnie przy sobie bo jestem z tobą na zawsze (anioł stróż) :)

Z cyklu: Śpiewnik pielgrzyma Na sto trzydzieści trzy Dobroć to piękna kobieta Dba o Ciebie co dnia Przyrządza Ci śniadanie Opiekuje się jak się da Podpowiada co dobre Przekonuje że kąpiele chłodne Są dobre dla zdrowia duszy Byś nie zginął w dzikiej głuszy Dobroć mówi szeptem Nie krzyczy, nie podnosi głosu Mówi to co warto usłyszeć A nie dla patosu Czy posłuchasz Dobroć Twoja to sprawa Możesz ją brać na poważnie Albo myśleć, że to tylko zabawa Jej wyrodny brat Zło Też mówi, przekonuje Że Zło nie jest złe Nie od dziś główkuje Jak Cie omamić Jak zataić prawdę Byś stał się jego psem Co na łańcuchu szczeka Byś chodził koło Zła nogi I Dobroć omijał z daleka Niby rodzeństwo A tak różni od siebie Dobroć i Zło A Ty szukasz wciąż siebie Niby rodzeństwo A tak różni od siebie Dobroć i Zło A Ty szukasz wciąż siebie //Marcin z Frysztaka Piszę opowieści, dialogi i wiersze Wszystkie moje książki Za darmo Znajdziesz na stronie: wilusz.org

na ja i ty odtąd nieszczęścia chodzą parami

nucę piosnkę o pięknej i spokojnej miłości słońcem przyjemnie przeświecasz przez baldachim liści tak cicho jak śnieg a o świcie jesteś mi letnim refrenem w naszym łóżku usłanym różami

ostatni raz upomniał wiatr szybuj dopóki jeszcze skrzydła masz

-Mistrzu, dlaczego one wybierają brzydkich? -Myślę, że zawierzają swojej intuicji. Poczucie bezpieczeństwa jest u nich na czele, a tu męska uroda nie zda się na wiele. No i jak dziewczyny, tak jest czy nie?

twój cień moje słonce dojrzewamy nad ranem kiedy promienie malują nasze ciała wschód stoi za plecami spragnione lato bazgrze po drzewach wiśnie czereśnie do tej pory najłatwiej przypomnieć sobie zielone śliwki na muralu i pierwszą letnią burzę

Jedno ciało (I moja dusza) Jeden grzech (I oddech piekielny) Bo czym jest życie Wobec bezkresu istnienia? Czy tylko dźwiganiem krzyża I wiecznym cierpieniem?

wielu doda coś od siebie pofantazjuje niedosłyszy przeinaczy zreinterpretuje ludzka sukcesja "prawda" ----------------- * napisałam już kiedyś tekst o tym tytule, ale teraz chciałam inaczej :) zabawa w głuchy telefon jest niezwykle pouczająca :)

Chyba nawet pasuje. Pzdr🌼

może to głupie stwierdzenie nie wiem że niektóre kwiaty tak pięknie więdną kwitnieniem

leć do nieba. Uważaj na pająka krzyżaka.

do siebie wracasz tylko na chwilę a może już na jakiś czas albo na zawsze pokonasz milę własnego ja z różą w włosach i ze łzą w oku powiesz że miejsce czeka tu choć wszystko pędzi a w sercu spokój i to jest clou :)

Wiesz? Patrzę na twoją fotografię. W twoje oczy –- gwiazdy na nieboskłonie. W te migoczące kryształy źrenic. I tak mi jakoś, kiedy obrysowuję owal twojej twarzy. Albowiem jesteś w moich oczach czerwoną różą o zapachu jaśniejszym niż słońce. Tak oto kartkuję zakurzone stronice swojego życia. Coś pomiędzy wierszem a powieścią. Pełno tu tego. Skreślone w tym albo w innym języku (miłości) Oddane w estetyce zagadkowego symbolu. Emocjonalnych skojarzeń. Dużo tu tego. Tych zapisanych kartek. Wierszy... Tej całej gmatwaniny słów. Tej nieskończoności postrzegania świata. Srebrzą się na krawędziach zakurzone na półkach foliały Beksińskiego, Aleksandra Błoka… W pomarańczowej jutrzni, o świcie (w czerwcu, albo któregoś innego dnia gorącego lata) Patrzę na ciebie, moja jedyna. I gładzę dłonią twoją szyję. Całuję… Odchylasz głowę, zamykając powiekami niebo. Kiedy tu piszę. I śnię o tobie na jawie i we śnie. Wiesz? Dzisiaj jest wiatr w tym ogrodzie, co wydawał się już beznadziejnie cichy i pusty. Ale teraz śpiewa. Kołysze się ulotną chwilą anemonów. W półcieniu i w słońcu. W zmierzchającym dniu późnego lata. (Włodzimierz Zastawniak, 2024-06-16)

,, Ziarnem jest słowo Boże, a siewcą Chrystus. wzywam Cię Panie a Ty mnie słyszysz dodaj Panie wiary abym przejrzał abym dojrzał Cię w codzienności wspomóż mnie abym miał wiarę chociaż jak ziarnko mógłbym wtedy liczyć na Twoje wsparcie cóż ja bez Ciebie znaczę zmagam się z życiem mam powody do radości ale w chwilach trudnych choroby nieszczęść czy ważnych problemów zostaję z nimi sam dodaj mi Panie wtedy sił Jezu ufam Tobie 6.2024 andrew

@agfka Uczciwy względem siebie, oto wyzwanie :) @Jacek_Suchowicz Bo dla uśmiechu, na głowie stoi Bo przez uśmiechy, już się nie boi :) @Waldemar_Talar_Talar Dzięki wielkie Waldemarze @Nata_Kruk Tak, jest coś magicznego w tym co zwykłe Bo zwykłe Oby się nie przyzwyczajać @Natuskaa Dla serialu, co wymaga I naucza, co znaczy rozwaga Miło mi :) Dzięki @Rafael Marius Podpisuję się! Trzeba umieć patrzeć Aby widzieć @andrew Bo pamięci, co wyznanie Przytaknięci, poczekanie @Andrzej P. Zajączkowski Bo dla gości, to zasada Jak jest zwada, w tych okładach Dzięki wszystkim za czytanie Miłego weekendu! M.

@Nata_Kruk Nie, proszę pani: w polszczyźnie nie ma takiego obowiązku - tytuł jest środkiem stylistycznym - makaronizmem i poezji wolno dużo więcej, natomiast: prozie - dużo mniej, skrót myślowy też jest środkiem stylistycznym, dodam: jeśli używamy obce imiona w języku polskim, to: poprawnie powinno być - Włodzimierz, a nie: Władimir... Łukasz Jasiński @Leszczym Bez pieniędzy nie wychodzę na miasto, niby po co? Nie jestem typem człowieka, który wychodzi na miasto bez celu. Łukasz Jasiński @Leszczym Rozumiem, jednak: blisko cztery lata byłem osobą nielegalnie bezdomną, dodam: jestem osobą niesłyszącą o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności, słuch straciłem po operacji na nosie, prawdopodobnie przez źle użytą narkozę, więc: posiadam nabytą niepełnosprawność - przez te cztery lata byłem intensywnie wykorzystywany, dlatego też: nie ten organizm - wiele osób na moim miejscu nie dałoby sobie rady i padłoby trupem lub weszłoby na ścieżkę przestępstwa, teraz czekam na ruch komornika, jak dobrze wiem: takim ludziom nie wolno ufać - dużo bliżej mi do rezygnacji ze wszystkiego i wyjazd na dożywotnią emigrację. Łukasz Jasiński

panienka w niemodnej sukience szaro-kolorowa niby biała jak mleko a przezroczysta mgła panienka w babcinym koku i haftowanej bluzce z grochami jak łzy biegnie i za horyzontem niknie panienka z ustami czerwonymi w wiśnie w słońcu twarz ogrzewa jaśnieje i gaśnie rozkwita... a potem więdnie panienka przez tłum się przedziera niewidzialna i piękna wiatr jej myśli rozwiewa ze snów... panienka

@Leszczym Teraz wszędzie są kamery. Nie ma gdzie uciec. Szczególnie, gdy mowa o kradzieży koni mechanicznych w mieście. A metaforycznie też przecież wszystko pod kontrolą.

@Rafael Marius ja ma rodziny w Warszawie, czy ja ich często odwiedzam, zmieniły się czasy, nie chcę się odwiedzać. Jedynie z siostrą i bratem utrzymuję znajomość. A tam ciotki pstroki tylko są już. A w pracy też nie chcę się rozmawiać, u mnie koleżanka siedzi ze słuchawkami w uszach i nawet nie wie co się dzieje, ma gdzieś towarzystwo, nie chce mieć dzieci, bo dziecko zniszczy jej plany w tańczeniu. Z jednej strony to dobre, bo nie ma rozmów, odwala się pracę i ma się swoje sprawy. ja tylko z sąsiadką rozmawiam, bo jest fajna, taka zakręcona. Niestety zmieniają się czasy, siedzimy tylko w internecie. :)

Dla mnie to było strasznie nudne szczególnie w młodszych klasach. Bardziej mi się podobało w przedszkolu, bo tam była zabawa na okrągło. W szkole trzeba było siedzieć w ławce, a ja byłem ruchliwym dzieckiem. Dla mnie to przede wszystkim była grupa rówieśnicza, towarzyski byłem ma maksa. Mam super wspomnienia. Jak dziecko nie chodzi do szkoły to skąd weźmie rówieśników? Pewnie dzieci w ten sposób się uczą. Można spróbować, czy będzie fajnie. Zawsze można wrócić. Co wcale nie jest dobre, bo zanikają więzi społeczne. Ja też mam rodzinę na kilku kontynentach i cóż z tego, kiedy tylko na papierze, bo faktycznych kontaktów nie ma. A kiedyś wszyscy mieszkali na jednej ulicy i spotkania były na co dzień. Szukali szczęścia daleko i nie znaleźli, a było tak blisko. Ja się z mojej ulicy nigdy nie ruszę.

@Rafael Marius dzisiaj odwiedził mnie syn, spodobały mu się moje zabawy, podrukowałam sobie zapiski, jak zwiedzać łazienki z dzieckiem, i podobał mu się mój pomysł, dziecko można uczyć po swojemu, szkoła to nie jest dobra rzecz i uczenia poczucia czy wszystko wie, z biegiem lat podchodzę do tego sceptycznie. Też nie lubię się stresować, od razu pytam czy będę musiała coś zdawać, jeżeli tak, to dziękuję za taką naukę. My się szybko uczymy naśladując kogoś i lepiej dać przestrzeń dziecku. Mój syn pozdawał egzaminy Atpl i zaczyna latanie na samolotach wielosilnikowych, tyle nauki, głupich egzaminów, ja bym już w połowie odpadła ze stresów. Pocieszające jest tylko to, że chce latać w zagranicznych liniach i chcemy zamieszkać gdzieś w kraju francuskojęzycznym, czyli wybierzemy tropiki do zamieszkania. Polska to chyba nie będzie miejscem na stałe. Zwłaszcza, że teraz wszyscy rozpraszają się po świecie. A ja się uczę francuskiego i nawet mi dobrze idzie.:)

A to taka osobista przygoda. Ja zrozumiałem bardziej ogólnie, że mowa o osobie, która ma problem z ekspresją siebie na zewnątrz bo jej uczucia i myśli zablokowane są jakimś rodzajem hasła, którego już nikt nie zna. Zamienienie go na poezję jest uwalniające. Niejednej osobie na tym forum to pomogło, nie wyłączając mnie.

@kwintesencja to gratulacje, fajnie mieć spotkanie autorskie:)

bitwa o anglię kałuża jak leniwy stwór podpełzała pod czubki gumowców ciepłych jeszcze ciepłem nocnej zmiany na brzegach spieniona różowo pełna rdzawowąsatych smużek w miejscach w których okapywały w nią wiszące na hakach trupy zmiata się ją w odpływy kilka razy na sziftę dalej jest już czyściej czasem skrawek mięsa ale tam była tylko próbująca dotknąć mnie woda wlewała się we mnie falami przez szeroko otwarte oczy nierozumiejących ostrza zwierząt

... nieodparcie słowo... niesione.. odnoszę do słowa... poezją, dlatego też.. czytałam... niesioną przez podmuch wiatru, sorry za 'mieszanie'.

Cudna symbolika :)

@violetta Dla refrenu, co się zdarzy Byle dalej od cmentarzy :) Lekko piszesz Fajnie Pozdrawiam miło, M.

Jesteś sam, jak cień Co w świetle księżyca Przesòwa się Jak wskazòwki zegara Kochasz noc Ona daje sìłę zapomnienia Jest kròlową nocnych samotności Możesz walczyć z tym Oczym za dnia nie pomyślisz. Bo ci wstyd i strach. Choć myśli nikt nie czyta.

@Jacek_Suchowicz bardzo pomysłowo! dowcipnie i życiowo szacun, że sztuka nie sponiewierała a poetka rozumek i rączki w dobrej formie zachowała z reguły - prędzej czy później - hobby odbierze trochę zdrówka...

@UtratabezStraty Bariery i mury mogą przemienić się w poezję lub nie.

@poezja.tanczy Mam straszne sny... oby się nie były prorocze.... Pozdrawiam 🙂

... to przygoda zwyczajności... pięknie określone.!. takie przygody są.. najciekawsze.. tak, to prawda. Pozdrawiam punkcikiem.

Takie dziwne, że być uczciwym to żadna norma. Nie ma ludzi całkowicie uczciwych, może są aspirujący. Uczciwość to jest coś, co ma wynikać z pewnych faktów, co konkretnie należy zrobić w danych okolicznościach. Jak przeżyć z uczciwością - oto są pytania.

O opalaniu, kremie z filtrem... lato, parasol, piwko... ale jest sęk, który 'strasznie wystaje' i haczy myśli, wręcz drapie. Tetu', krótko i konkretnie w drażliwym temacie, puenta w punkt. Ode mnie plus. Pozdrawiam.

Taiwanese Pop in Hokkien and Mandarin Tajwański pop w języku hokkieńskim i mandaryńskim A BEAUTIFUL DUET SINGING ENKA IN HOKKIEN PIĘKNY DUET ŚPIEWAJĄCY ENKĘ PO HOKKIEŃSKU 女生歌手 [曹雅雯 (Olivia 曹)] Female singer Cao Yawen (Olivia Cao) Piosenkarka Cao Yawen [Tsao Jaweń] (Olivia Tsao) 男生歌手　[許志豪] Male Singer Xu Zhihao Piosenkarz Xu Zhihao [Siuj Czżichao] 歌词 [陳膦] Lyrics by Chen Lin, Republic of China Lyricsy: Chen Lin [Czeń Liń], Republika Chińska 作曲 [市川眧介] Music by Keisuke Ichikawa, Japan Muzyka: Keisuke [kej-] Ichikawa [iti-], Japonia <出外的囝仔>*)THE BOY WHO`S BEEN AWAY (AN OUTSIDER) CHŁOPIEC, KTÓRY BYŁ OBCYM *) Taiwanese colloquial word 囝仔 ([jiǎn zǐ] in Mandarin [gín-á] in Hokkien) means boy, youngster. Tajwańskie potoczne słowo 囝仔 ([jiǎn zǐ] w języku mandaryńskim [gín-á] w języku Hokkien) oznacza chłopca, młodzieńca CHORUS 有时拵心内郁卒　犹原不敢讲出嘴 Sometimes I'm so depressed that I don't have the courage to speak up. Czasem jestem tak przygnębiony, że nie mam odwagi odezwać się. 忍受一切酸苦味　决心惦这不返去 [Although] I endure all hardships, bitterness and sorrows [lit. all the sour and bitter tastes], I determined not to return there. [Chociaż] Znoszę wszelkie trudy, gorycz i smutki [dosł. wszystkie kwaśne i gorzkie smaki], [ale] postanowiłem nie wracać tam. 1. 故乡的妈妈免挂意　如今他乡的路 My mom has not to worry about my going from home town to a foreign land Moja mama nie musi się martwić, że wyjadę z rodzinnego miasta do obcego kraju 刚才到位 [Cuz] I`ve just arrived [from there]. [Ponieważ] Właśnie przybyłem [stamtąd]. 找头路无彼容易　有时感觉不如意 Taking the first step is not that easy. Sometimes I feel that something is not the way I want it to be. Zrobić pierwszy krok nie jest tak łatwo. Czasami czuję, że coś jest nie tak, jak chciałbym. 2. 我犹原提出勇气打拼作生利 [Although] I have courage to work hard to make a smooth living, but... [Chociaż] mam odwagę ciężko pracować, aby zapewnić sobie godne życie, ale... 啊～　谁人关心出外的囝仔 Ah~ Who cares about the boy who is from elsewhere? Och~ Kogo obchodzi chłopiec, który jest skądinąd? 等待我赚卡有钱　打拼事业搁卡顺利 I`ve been expected to make money and become rich, to work hard and gain a success Oczekiwano ode mnie, że zarobię pieniądze i stanę się bogaty, będę ciężko pracować i odniosę sukces, 我绝对倒返去。 [And after that] to be definitely back. [a potem] na pewno wrócę. CHORUS 有时拵心内郁卒　犹原不敢讲出嘴 Sometimes I'm so depressed that I don't have the courage to speak up. Czasem jestem tak przygnębiony, że nie mam odwagi odezwać się. 忍受一切酸苦味　　决心惦这不返去 I`ve endured all hardships, bitterness and sorrows [lit. all the sour and bitter tastes], [but] determined not to return there. Przetrwałem wszelkie trudności, gorycz i smutki [dosł. wszystkie kwaśne i gorzkie smaki], [ale] postanowiłem nie wracać tam. 3. 故乡的心爱免挂意　虽然他乡的梦也抹圆 Now there`s no need to worry about the sweet home. [But] although the dream of my going to a foreign town has also fulfilled Teraz nie trzeba się martwić o słodki dom. [Ale] choć marzenie o wyjeździe do obcego miasta też się spełniło 我犹原来赌这意志　不愿乎人看不起 I am not sure yet that my decision will stop people from looking down on me Nie jestem jeszcze pewen, czy moja decyzja sprawi, że ludzie nie będą patrzeć na mnie z góry 有心要去作代志 I decided to do things **) (代志(Tw) (coll.) thing - Taiwanese, equivalent to Mandarin 事情[shì qing]) Postanowiłem zająć się sprawami. **)(代志(Tw) (pot.) rzecz - tajwański, odpowiednik mandaryńskiego 事情[shì qing]) 著不惊什么　啊～　谁人同情 But it surprises none. Ah...Who sympathizes? Ale nikogo to nie dziwi. Och! Kto będzie mi współczuł? 出外的囝仔　　他乡的月没卡圆 The boy who gonna be away: the moon in a foreign country is not round, Chłopiec, który odejdzie daleko: księżyc w obcym kraju nie jest okrągły, 他乡的路无卡平　靠自己的勇气.... The road to a foreign country is not smooth. Rely on your own courage... Droga do obcego kraju nie jest gładka. Polegaj na własnej odwadze... 4. 找头路无彼容易　有时感觉不如意 Taking the first step is not that easy. Sometimes I feel that something is not the way I want it to be. Zrobić pierwszy krok nie jest tak łatwo. Czasami czuję, że coś jest nie tak, jak chciałbym. 我犹原提出勇气打拼作生利 [Although] I have courage to work hard to make a smooth living, but... [Chociaż] mam odwagę ciężko pracować, aby zapewnić sobie godne życie, ale... 啊～谁人关心出外的囝仔 Ah~ Who cares about the boy who is from elsewhere? Och~ Kogo obchodzi chłopiec, który jest skądinąd? 等待我赚卡有钱　打拼事业搁卡顺利 I`ve been expected to make money and become rich, to work hard and gain a success Oczekiwano ode mnie, że zarobię pieniądze i stanę się bogaty, będę ciężko pracować i odniosę sukces, 我绝对倒返去。 [And after that] to be definitely back. [a potem] na pewno wrócę. *** 主持人 曹雅雯+許志豪 [最好聽的歌] Presenters of the TV program "The most melodious songs" Cao Yawen ( Olivia Caj) + Xu Zhihao Prezenterzy programu telewizyjnego "Najbardziej melodyjne piosenki" Cao Yawen (Olivia Caj) + Xu Zhihao 讓我們聽了心快话 Let us hear the merry words Posłuchajmy wesołych słów 這首[出外的囝仔] 說出了我們在外打拼的人的心聲沒錯 This song [THE BOY WHO`S BEEN AWAY] expresses the sentiments of those of us who works hard outside. Oh, yes. Ta piosenka [CHŁOPIEC, KTÓRY BYŁ OBCYM ] wyraża uczucia tych z nas, którzy ciężko pracują w obcym kraju. O tak. 有很多人 為了追求他人生的理想 他的目標 There are many people who pursue their ideals and goals in life Jest wielu ludzi, którzy realizują swoje ideały i cele w życiu 對 難免要離開故鄉離鄉背井我跟你講 Yes! It is inevitable to leave your hometown Tak! Nieuniknione bywa opuszczenie rodzinnego miasta 這個心情不管是酸甜苦澀也好 I have to tell you about this, whether this mood is sour, sweet or bitter, Muszę Ci o tym powiedzieć, czy ten nastrój jest kwaśny, słodki czy gorzki, 除了他自己以外別人很難體會 Unlike him himself it is difficult for others to understand it. W przeciwieństwie do niego samego innym trudno to zrozumieć. 對 加上有的人對家裡永遠都是報好的事情 Yes, plus some people always report good things to their family. Tak, a niektórzy ludzie zawsze opowiadają rodzinie o dobrych rzeczach. 像我們說的報喜不報憂 As we say, report good news, but not bad news! Jak to mówimy, przekazujcie dobre wieści, ale nie złe! 所以今天我們邀請了哪一位朋友 So which friend did we invite today? Którego znajomego dzisiaj zaprosiliśmy? 要用歌聲唱出 出外人的心情呢 Do you want to use your singing voice to express your feeling of being an outsider? Czy chcesz użyć swojego śpiewającego głosu, aby wyrazić swoje poczucie bycia outsiderem? 廣告後馬上回來 Wrócimy zaraz po reklamiee`ll be right back after the commercial [最好聽的歌] "The most melodious songs" "Najbardziej melodyjne piosenki" *** The song in a Japanese style of 演歌 enka (yange in Chinese), or a popular genre of the sentimental ballad is performed in the 閩南語 Southern Minna dialect of the Chinese language being used in Republic of China (Island of Taiwan). It is also defined as Hokkien, or taigi (taiyu) (Taiwanese, the native language) 台语 (台湾话) (台灣閩南語/沿海閩語—漳泉片—台灣話 Taiwanese Hokkien/Coastal Hokkien-Zhangquan Film-Taiwanese) unlike 國語 (台北官話/台灣華語 Taipei Mandarin/Taiwan Chinese) guoyu (kokgi), or national language of the Republic of China. That`s how Mandarin 中国語 (北京话,北京方言) is known on the island. Piosenka w japońskim stylu 演歌 enka (po chińsku yange [jańge]), czyli popularny gatunek sentymentalnej ballady jest wykonywana w dialekcie 閩南語 Południowa Minna języka chińskiego używanego w Republice Chińskiej (Wyspa Tajwan). Jest również definiowany jako Hokkien, czyli taigi (taiyu [taj-juj) (tajwański, język ojczysty)) w przeciwieństwie do 國語 (台北官話/台灣華語 Taipeiski mandaryński/chiński tajwański) guoyu [gojuj](kokgi), czyli języka narodowego Republiki Chińskiej. Tak znany jest na wyspie mandaryński 中国語 (北京话,北京方言). The Japanese genre of "enka" allows for complaints about life, this - along with the stories about drinking sake and admiring the Moon ("Oh, Lady Moon, round, completely round...") or descriptions of the landscapes on a trip round Japan - are its stereotypical motives. Of course, those complaints cannot be taken seriously. Enka are the pure entertaining songs, Japanese soul songs, and their plaintive issues are often parodied: "We lived well, but something went wrong. We failed the mortgage and did not pay housing and communal services. Now our apartment is being taken away, we will have to live in a used car. Probably our family have to commit a collective suicide". Japoński gatunek "enka" pozwala na narzekanie na życie, to są jego stereotypowe motywy, takie jak opowieści o piciu sake i podziwianiu Księżyca ("Och, Pan Księżyc, okrągły, zupełnie okrągły…") lub opisy krajobrazów Japonii w podróżach. Oczywiście tych skarg nie można traktować poważnie. Enka to piosenki czysto rozrywkowe, japońskie piosenki soulowe, ich żałosne motywy są często parodiowane: "Żyliśmy dobrze, ale coś poszło nie tak. Nie spłaciliśmy kredytu hipotecznego i nie zapłaciliśmy za mieszkanie i usługi komunalne. Teraz zabiorą nam mieszkanie, to zrobimy musimy mieszkać w używanym samochodzie. Prawdopodobnie, musimy jako rodzina odebrać sobie życie”. Modern young people in Taiwan have a much easier life than those who grew up under Japanese rule (1895-1945) or during the first postwar decades. Representatives of the older generation often accuse youth of laziness, selfishness, arrogance, inability to cope with social pressure or hard work, and call young people 草莓族 "tskhauymtsok" (in Hokkien), or "the strawberry family, little strawberries". Współcześni młodzi ludzie na Tajwanie mają znacznie łatwiejsze życie niż ci, którzy dorastali pod rządami Japonii (1895-1945) lub w pierwszych dekadach powojennych. Przedstawiciele starszego pokolenia często zarzucają młodzieży lenistwo, egoizm, arogancję, nieumiejętność radzenia sobie z presją społeczną czy ciężką pracą i nazywają 草莓族 "ts-chau-ym-tsok" (po Hokkieńsku), czyli "truskawkowa rodzina, truskaweczki". The "strawberries" grew in hyperprotection, in conditions of economic prosperity and stability, like expensive greenhouse strawberries. They are defenseless in the face of real trials and problems and "easily wrinkle" - just like strawberries from careless handling. The image of whiners and weaklings is attached to the "strawberries"; they are also called 卒仔, or "tsut`a" - "pawns", "empty place". "Truskaweczki" rosły w hiperprotekcji, w warunkach dobrobytu i stabilności gospodarczej, podobnie jak drogie truskawki szklarniowe. Są bezbronne wobec prawdziwych prób i problemów, i "łatwo marszczą się" – zupełnie jak truskawki od nieostrożnego obchodzenia się z nimi. Do "truskawek" dołączony jest obraz maruderów i słabeuszy; nazywane są także 卒仔 ("tsut`a" po Hokkieńsku ) - "pionki", "puste miejsce". They are also called "seventh formers" - 七年級生, or "ts-hit-ni-kipsing", as born in the seventh decade after foundation of the Republic of China. "Tskhauymtsok" generation is similar to the satori generation in Japan (a generation of young Japanese who seemed to have achieved satori, that is, freedom from material things, but in fact abandoned ambitions and job searches due to macroeconomic trends in Japan) and the "sampho" in South Korea ("generation of three refusals" - South Korean young people who refuse dating, marriage and having children). Nazywa się ich także "siódmoklasistami" – 七年級生 ("tschitnikipsing" po Hokkieńsku), ponieważ urodzili się w siódmej dekadzie po powstaniu Republiki Chińskiej. Pokolenie "ts-chau-ym-tsok" jest podobne do pokolenia satori w Japonii (pokolenia młodych Japończyków, które wydawało się, że osiągnęło satori, czyli wolności od rzeczy materialnych, ale w rzeczywistości porzuciło ambicje i poszukiwanie pracy ze względu na trendy makroekonomiczne w Japonii) oraz "sampho" w Korei Południowej ("pokolenie trzech odmów" – południowokoreańscy młodzi ludzie, którzy odmawiają randek, małżeństwa i posiadania dzieci).

Dawno temu za górami i lasami Żyło dziewczę co walczyło z potworami, Potwór smutku, samotności, niekochania Potwór lęku co bez przerwy za nią ganiał Chociaż dziewczę nic nikomu nie szkodziło Było ciche, jakby wcale go nie było Nie znalazło ani kszty porozumienia Życie stale zdawało jej cierpienia. Dziewczę Boga wciąż prosiło niczym brata By je zabrał i uwolnił z tego świata Lecz Bóg został niewzruszony gdyż miał plany Z czasem w małej nastąpiły pewne zmiany Uzbrojona w piękny uśmiech, mocne słowa Szła przez życie i na wszystko już gotowa Tam by doszła gdzie by tylko iść zechciała Lecz upadła bo się wszystka wyczerpała. I usiadła i płakała znów ta sama Bo kamuflaż to nie była żadna zmiana I obrazy tak żałosne przed oczami Patrzy w siebie, świat zewnętrzny już nie mami I przejrzała się dziewczynka w swojej duszy W oczach ludzi wie, że więcej już nie musi Niczym fiołek zakwitnęła gdzieś na boku I od siebie nie odwróci więcej wzroku. Chociaż bajka ta dobiega właśnie końca Fiołek kwitnie odwrócony wciąż do słońca Nie obchodzą go magnolie ani róże I niestraszne mu wichury ani burze. Zachwycony swym fioletem i wolnością Na świat patrzy ze spokojem i miłością.

Wczoraj wieczorem zatańczyłam taniec, całkiem nowy, nadzwyczajnie boski, z ukochanym przyjacielem wiernym, który sprawił, że zniknęły troski. Przy zamkniętych powiekach, na palcach, wirowałam jak na wietrze listek, i uniosłam się lekko nad ziemię, wszystko wokół było przeźroczyste. I nuciłam piosenkę znajomą, prosząc mocno o ratunek duszy, choć przed chwilą życiem przygnieciona, on w tym tańcu niedolę mą skruszył. Nagle lekkość ducha odzyskałam, rozpromienił mój świat się na nowo, otworzyłam oczy i ujrzałam siebie samą na wszystko gotową. Tylko Go poproś do tańca , I tylko Mu mocno zaufaj, A potem niech wszechświat się kręci, ty tańcz z Nim i kochaj ,i słuchaj . * Aniele Boży Stróżu mój Ty zawsze że mną tańcz.