Ranking

Do alpinistki z miasta Gronau przyszedł raz we śnie lord, a ona, choć z trudem osiągnęła szczyt, bo Anglik się nie starał zbyt, orzekła, że jest zaszczycona.

Wspaniali nieszczęśliwi nie wiedzieli że są szczęśliwi, a czuli tyle co nic minęli spacerkiem parę (pary musnęły się lekko odczuciem) ładnych szczęśliwych, którzy nie rozumieli że są nieszczęśliwi, choć czuli tak wiele największe zastrzeżenia wobec powyższych miał spozierający obserwator wiedzący i rozumiejący i całkiem nijaki Zresztą ten nie zauważył ani trochę jak tam u nich jest z miłością Warszawa – Stegny, 03.01.2024r.

nie ma już wspólnego punktu. ciemność — jasność, jasność — ciemność. są tylko chwile, przez które budzę się szukając szklanej kuli. przemierzam światy, by pokonać pryzmat, ominąć białe światło i dotrzeć na skraj czarnej tęczy. to jedyny punkt, by spowolnić czas tego co pomiędzy. nie rozszczepiaj światła, nie ma już miękkiej krzywej; pamiętaj jego kształt, kruchość, i ten zimny rodzaj ciszy, kiedy wszystko gaśnie.

nie ma sensu w myślach o drugiej nad ranem, ku pokusie niesamowitej, bo mojej i nie ma prawdy w myślach o drugiej nad ranem, bo wtedy tylko kłębią się głosy, a odbicie nie przypomina siebie nie poczuję się inaczej o trzeciej nad ranem, po co to wszystko? zapiski umarlaka zmęczony o czwartej, ujrzałem wreszcie siebie, w domu bez osób, spojrzałem ku sobie i nie było rozbitej twarzy, a ja we śnie o piątej nad ranem jest coś dziwnego, niespotykanego jedyni w swoim rodzaju boją się dnia, nieprawdaż? herbato o szóstej, dobranoc

Rozstaniemy się. To nieuniknione. Ani tobie, ani mnie Nie jest po drodze. Mówię więc: Żegnaj! Smutno nie będzie. Bo to gówniana chorągiewka Na wątpliwym wietrze. Ty nie masz żalu A ja... A ja też... Mdła ta historia... wypaliła się. Poskładam ubrania. Pieprzyć się nie będę, Skurwiała rzeczywistość Dotyczy i mnie, i ciebie. I... trzeba już odejść. ... Za zakrętem kolejne Słońce, Kolejne rozczarowanie. Znowu mnie poparzy, Znowu o wszystkim zapomnę, Ale... I tak pójdę... Pójdę donikąd, Pójdę przed siebie. Pójdę... Sam.

za chrzest przyjęcie bierzmowanie ślub nawet za pogrzeb czyli sakramenty trzeba zapłacić mimo że Papież głosi by były za Bóg zapłać czyli za darmo wniosek z tego taki że za wiarę w Boga trzeba słono zapłacić fałsz to czy prawda nie o taką wiarę Jezus prosił na pewno tym faktem się martwi a księża zacierają swe łakome ręce bo myślą że są ponad prawdą

nad słodkim morzem słono płacąc śniące korzenie w głąb cyfrowych uniesień substytuty pijany malarz wylewa farbę na bezdomnego kota ja biegnę do taty obudzona w środku nocy z przeraźliwego koszmaru wołam, że to niemożliwe czat gpt napisał memu dziecku piękny wiersz drapię do krwi przeszłość organiczną wgramy pani nową będzie pani za chwycona

Powiedz mi koleś coś przeskrobał że cię skazano na strych Powiem ci - tylko przyrzeknij mi że nie będziesz się śmiał - przyrzekam Więc szeptem mu odpowiedział - ktoś stwierdził iż wolniej chodzę od innych Ten mimo danego słowa takim wybuchł śmiechem że aż pękła pod nim nić Lecz po chwili podszedł do niego mówiąc - przepraszam cię bardzo miły kolego Ja się nie śmiałem z ciebie - lecz z tego który skazał cię na strych A wiesz dlaczego- nie Bo zamiast się złościć powinien się cieszyć że wolniej upływa mu bezcenny czas

@kwintesencja ... oraz... @tetu ... obie zostawiłyście jedno miłe słowo... dziękuję... :) @Waldemar_Talar_Talar ... słodko.? powiadasz, dzięki... :) @Natuskaa ... porządki, poniekąd tak, ten 'element' jest ważny w całości treści. o.!. mój leżał i czekał, ale przed chwilką go powiesiłam. Niech to nowe będzie stonowane, zdrowe i... przyjazne. @Dared ... zapraszam w takim razie do tych.. nieokolicznościowych.. :) może akurat coś przypadnie. A tak już na poważnie, w peeewnym sensie jest taki, można by go zadedykować tym, którzy z różnych powodów wylewają niepotrzebny potok słów i zachowują się, jak rozkapryszony.. hmm.. bachorek. Dziękuję za szczerość, że ten nie bardzo, doceniam to. Czytającym... @Moona ... @Tectosmith ... @huzarc ... @Omagamoga ... również dziękuję za reakcję w okienku. Drodzy Goście, przy okazji... niech ten Nowy Rok będzie dla wszystkich spokojniejszy i przyjazny, pod każdym względem.

Odszedł 30 grudnia. Pogrzeb Franka w piątek, 5 stycznia, g. 14.30 w kościele Świętej Rodziny w Piekarach Śląskich. Franku, nie ustawaj w pisaniu tam w niebie, bo masz wyjątkowy talent! Cudny, bystry, wrażliwy, inteligentny Ceniłam go jako autora i człowieka. Jest smutek i brak. [*]

Gdy głodny Jezus łowił nad Sanem raki i rybki, chrome, niechciane, to Szatan z kotem wyławiał złote, albo co najmniej te chromowane.

Otucha Wiecznie przecież nic nie potrwa, w sakwie życia ołów ciąży, opadają znów ramiona, góry przyrastają w drodze. Minął stary jest sprzątanie, na manowce złość wywalam, by zaszczepić w tym co szare, róże wyniańczone latem. Dla obrony kilka kolców, gdy chojractwo niech zostanie, może siedzi gdzieś na progu, żeby zszarpać to co całe. Przygaszona puzzle składam, ścibię frazy, pies przy nodze, bo brak czasem niczym tlenu, dwóch bezkrwawych spojrzeń w oczy. styczeń, 2024

bez okien otwartych na świat mój dom nie jest domem bez drzwi przez które do świata wybiegam a gdy o niebie zapomnę umieram

cześć, jestem nowa na forum, chętnie poczytam wasze opinie, podpowiedzi i rady. mogę porównać naszą relację z rozpalaniem w piecu i to nawet bez użycia kartek czy gazet rozpaliłaś coś we mnie spojrzeniem ale szum afer ugasił ten płomień pozostał po tym żar i tlił się długi czas uciszany przez rozum a potem w natłoku sytuacji i myśli żar znów zmienił się w płomień i nie wiem czy dbać aby nie zgasł czy zamknąć drzwiczki i odejść może ty znasz odpowiedź

z nowym rokiem otwieram dłonie prostując myśli wzdłuż linii papilarnych wpuszczam światło w krwioobieg

Odstawieni obstrzelani i kalendarz spadł ze ściany Żegnamy Stary Rok... Z życzeniami z marzeniami nasączeni bąbelkami Witamy Nowy Rok... Niesie w darze dobrych zdarzeń i pogodnych myśli moc Pomyślnego NR - 2024!

za dwa słowa właśnie te

Pożegnanie Czułeś, że niebawem nadejdzie. Zanim przyszła wręczyć Ci bilet dalekobieżny w niebiosa, zdążyłeś pożegnać tu na Ziemi swoich przyjaciół. Jak zwykle, na swoich zasadach, przytuliłeś nazbyt mocno wierzbę w parku. Skrzywiła się otulając Cię ramieniem, jakby chciała oddać Ci swoje łzy na drogę… gdybyś poczuł pragnienie. Do kruka za oknem puściłeś oko - - wasz rozpoznawczy znak. Na parapecie zostawiłeś mu podwieczorek… kilka okruchów chleba. Śpieszyłeś się, żeby pociąg nie odjechał. Gwiazda, z którą byłeś blisko, od dziecka ją podglądałeś, wymościła Ci miejsce przy swoim łonie wierząc, że Twoja wrażliwość i jej kobiecość stworzą tam w górze niejedno dzieło. Imię Twoje nie było przypadkowe przecież… Tylko martwię się Franciszku, czy pamiętałeś o piórze? Czym będziesz porządkował niebiosa?

@Leszczym Miałbym i pewnie nie ja tylko, wiele jeszcze przykładów szczęścia, chodzi o ogólną sumę pod koniec i ocenę innych, moja to, że jeszcze żyję. a to gdzie i kiedy, to ta druga część mniej szczęśliwa, zmień tytuł na wieloznaczny "szczęśliwi mniej - więcej szczęśliwi" :)))

@sam_i_swoi Strzelectwo i pisanie może mieć bardzo dużo wspólnego ze sobą :)) Zresztą szóstka w totka też, ot w dobrobycie siadasz nad zeszytem i jedziesz nie przejmując się niczym :)

Szczęśliwi nie patrzą wstecz lecz w przyszłość Bo każdy dzień to chwila dalej od rozczarowań i żalu Szczęśliwi nie patrzą wstecz lecz dookoła Bo dostrzegają świat i ludzi niosących pomoc i przyjaźń Szczęśliwi nie patrzą wstecz lecz w górę Gdzie niebo jest pełne gwiazd i słońce wierząc w światło i nadzieję Szczęśliwi nie patrzą wstecz lecz w siebie W sobie znajdują pokój i siłę aby ból pokonać z uśmiechem i wiarą Szczęśliwi nie patrzą wstecz lecz widzą czym tak naprawdę szczęście jest czy może trwać dłużej i że nie warto bez

Kołyszę pytania do snu, niech zasną troski serdeczne, a czas je zapewni, że nic na świecie tym, nie trwa wiecznie. I cicho zanucę im pieśń, niech miękko utulą głowę, wierząc, że często odpowiedź, jest prawdą, tylko w połowie.

@Klip @Klip Anastazja we Lwowskich Kogutach, Szczytowała w czterdziestu minutach. Nie było w wiosce takiego, Za diabła, ani jednego, Co dobry był w takich absolutach.

Pewien młodzian ze wsi Jednorożca Ze wstydu chciał zakopać swojego rożca Bo panna powiedziała Że takiego nie widziała, Zapatrzonego w siebie nosorożca...

Szklaneczka z whisky na stole dla jednych w połowie pełna, dla drugich w połowie pusta, kto ma rację, trudno dociec, spór o nią wiodą zażarty, dla nich to problem na miarę tego z kotem Schrödingera, który jest w połowie żywy, ale też w połowie martwy.

Deszcz wciąż pada I nie ma ludzi na ulicach Ale świat nie umarł Wciąż żyje Tylko człowieka brak Gdzieś zniknął w szarej mgle

Poniektóre zapewnienia wszelako pojęte łykam na pusty żołądek obarczony o.o Z podsuniętym pod nos chloroformem stwarzam pozory odwyku od życia i zamykam się nie w sobie na pięć spustów Kiedyś wrócę Kasia Dominik zdj. Pixabay

@Ewelina :) Dziękuję i również zdrówka na cały Nowy Rok :) @Moona właśnie:) Dzięki i również pozdrawiam:) @kwintesencja wzajemnie autorko - bądź szczęśliwa jak najczęściej:) Dzięki za głos :) @Natuskaa @huzarc @Tectosmith Podziękowania:)

@beta_b Może dobrze byłoby założyć wątek który admin przypnie do forum o tych którzy odeszli z linkami do ich twórczości, Iwa teraz Franek.K - choć tyle zrobić za ich wkład do strony. Zwracam się też do tych, którzy znali i wiedzą o takich osobach z forum.

Przed miesiącem Franek poprosił o usunięcie konta, niestety w takich przypadkach usuwane są także wiadomości. Dopytywałem czy usuwać wszystkie utwory - i tego nie chciał, więc na portalu pozostały teksty, które sam pozostawił. Najwygodniej dotrzeć do nich przez wyszukiwarkę, np: https://www.google.com/search?q=site%3Apoezja.org+franek+k&client=firefox-b-d&sca_esv=594929158&sxsrf=AM9HkKmKbupz2LSvrCCdJK62-Xv2rAkspg%3A1704127180977&ei=zOqSZfqWO9aLxc8PuYaEyAk&ved=0ahUKEwj6rJi60LyDAxXWRfEDHTkDAZkQ4dUDCBE&uact=5&oq=site%3Apoezja.org+franek+k&gs_lp=Egxnd3Mtd2l6LXNlcnAiGHNpdGU6cG9lemphLm9yZyBmcmFuZWsga0jiBlCHBViHBXACeACQAQCYAUOgAYQBqgEBMrgBA8gBAPgBAeIDBBgBIEGIBgE&sclient=gws-wiz-serp

Księżycu, czemu mi tak w oczy świecisz? Wschód słońca już bliski... Bliski a wciąż tak daleki

podziwiamy świat zmysły dostarczają pożywienia raczymy się bez umiaru a on jemu jemu nie wystarczyło to co widzimy słyszymy sięgnął gwiazd nieskończoności granic myśli nie na niebie ale blisko siebie ciebie mnie przestrzeń sił niewidzialnych w niej zamieszkał nie doceniany wśród swoich jak... 12.2023 andrew Sława to mało. Geniusz https://polskaswiatu.pl/infeld-leopold-kanada/

@Helvetica Standard Jak to „ aż nad to” żeby nadal był piękny-:)Nos oczywiście🙄 @Leszczym Dzięki..zobacz proszę w wierszach niegotowych „ coś „ mego być powinno.Przyzwyczajam się do ciekawych ludzi i nie lubię jak znikają któregoś dnia… nie mogę dorosnąć po prostu.

Nowy Rok się wprasza raz na rok Sylwester notariuszem wproszony gość w takim przypadku plusem

„Szczęśliwy kto stanie na początku pozna koniec i nie zakosztuje śmierci” Ewangelia Tomasza. Mistyczną księgę odpływ uchyla gwiazda oświetla słowa na piasku w muszelce z blasku rodzi się perła gałązka kwitnie proroctwo zwiastun Kropel dni dawnych z rajskich ogrodów gdzie dzieci nago wśród łąk igrały biegnąc za szczęściem strumyczkiem prawdy dróżką do dziejów przyszłych wspaniałych Gdy pieczęć zdarta odsłoni przestrzeń zdziczała dusza boską się stanie z dala rozbłyśnie wśród niepamięci dwunasta brama górnego miasta

W piąteczek, tuż po szczycie, na Gran Canarii oświadczać kobicie miał się, wicie, Kali. Nie wyszło nic z tego, bo szczyt był wszystkiego, gdy klękły jej byłych gromady kanalii.

@Dragaz Bardzo refleksyjny wiersz.., zatrzymał mnie. Pozdrawiam :)

@Nata_Kruk Ja jednak wciąż jestem taki sam i tak samo okropny... No trudno ... Taki jestem, ale to już wiesz. Jak się poznamy lepiej to Ci opowiem więcej :-)

@duszka Dziękuję. Oczywiście wiersz jest o czymś zupełnie innym jak to u mnie. Serdeczne Duszko T. @kwintesencja Dziękuję Kwintesencjo. Dziękuję Pozdrawiam serdecznie T.

nigdy mnie nie było nawet teraz i zaraz tylko suka umysłu w lateksowym kostiumie lingwistycznej sex-lalki zwykły zabieg stylistyczny sztuczne światło erzac przy założeniu, że istnieję iskra prawdy ponad wszechświatem iluzji pisze ten wiersz nadmuchiwana, witruwiańska psychomachia

@Monia Tak troszeczkę, Moniu 🙂 . Trzeba było wykorzystać myśli i pomysł, skoro przyszły. Fajnie, że zajrzałaś i przeczytałaś. Miło mi, że Ci się spodobał 🙂 . Pozdrawiam Cię serdecznie.

Ludzka apostazja i tęczowy gatunek.

@StarzecMiło !!

mała figurko śniegowa widzę żeś roztopiona jest pewno ci smutno też ale wiesz... choć nie wiem czy to dobrze czy źle to jednak coś powiem teraz w tobie jak w lustrze przegląda się człowiek

Ot, nauczył się swojego czasu swoją drogą namiętnością zacięciem w słowotwórstwie rozwijać i snuć lotne wyobrażenia o marzeniach wciąż pytany (pytania się powtarzają) skąd to wziął i czy diabeł czy anioł Warszawa – Stegny, 25.12.2023r.

i na co to komu nie lepiej od razu spojrzeć prawdzie w oczy

Kupują i sprzedają nas. Nie gódźmy się jednak, na prostą etykietę.

Wiodąc korzenie z okrągłej planety Niezgody taka duża, żywa i w ogóle inna galaktyka albo nawet przyleciał jak ufo z niej statkiem którego zgodnie zowią kosmiczny marzył, a marzenie w nim stale wzrastało że jak go już niebawem zjedzą (a ci smakosze zawsze zjadają) (i co zrobić że najczęściej na śniadanie) ażeby im właśnie wówczas stanąć twardą ością w gardle zbyt przebiegłym... Problem był tylko taki i w sumie jeden (problemy są tutaj zawsze i wszędzie) żeby owo niebajeczne wydarzenie dnia naprawdę sprawnie poszło do realizacji... czasem doprawdy nie mógł się doczekać... Warszawa – Stegny, 26.12.2023r. Inspiracja – Poeta Wielobor (Portal Twoje wiersze.pl).

~~ Felek i Jędrek - będąc przy kasie*, szykują wyjazd - hen - na Podlasie. Chcą sprawdzić na tym terenie smak bimbru - i - w jakiej cenie. Czy wrócić stamtąd też im uda się?!! ... będąc przy kasie* - zasobni finansowo ~~

Dobry ! Zawodowa...