Ranking

To nic że pada i wieje że smutek żali się że nie mam pełni nie szumią drzewa To nic to czysta prawda o tym co było i jest to spełnienie nocy i dnia To nic to nie pustka to życia sens który nie boi się gdy czai się cień To nic nie musi boleć może być lekiem albo weną na fajny wiersz

Widziałem twój płacz - gdy łzami Błękitne oczy wezbrały; A mnie te łzy kroplami fiołkowej rosy się zdały - Widziałem uśmiech - światło dnia Wokół ciebie zgasło w cieniu: Stłumione mocą, jaką miał Blask promienny w twym spojrzeniu. Jak chmury słońcem zachodu Głęboko rozświetlone, Naprzeciw nocy pochodu Zdają się bastionem Taki uśmiech w smutnej duszy Własną radość wznieca Jego ciepło żar zaprószy Co serce rozświeca. I Byron (1815): I saw thee weep – the big bright tear Came o’er that eye of blue; And then methought it did appear A violet dropping dew – I saw thee smile – the sapphire’s blaze Beside thee ceased to shine: It could not match the living rays That filled that glance of thine. As clouds from yonder sun receive A deep and mellow dye Which scarce the shade of coming eve Can banish from the sky Those smiles unto the moodiest mind Their own pure joy impart Their sunshine leaves a glow behind That lightens o’er the heart.

Pamięci Alicji Lenczewskiej „Na ziemi pragnień, uczucia- kwiatem” Tymi słowami mówisz do mnie, a serce mi ze szczęścia płacze, Twojej sentencji już nie zapomnę. Pielęgnowane kwiaty dobrem dadzą owoce, gdy rozkwitną, a z nich powstanie mnóstwo roślin, rozniosą miłość piękną, czystą. Zapytał Piotra, czy go kocha? Piotr odrzekł sercem, nie rozumem. Z miałkiego stał się jak opoka. Logikę ktoś w tym znaleźć umie? Może więc warto rozum schować, świat sercem widzieć nieustannie. Wiem, że dziś są to martwe słowa. Spraw by ożyły Panie dla mnie!

Twarz pokryły zmarszczki, jest ich bardzo wiele. Idąc sadem zbierasz owoce, idąc łąką kwiaty. Życie czasem bywa trudne. Samotność i starość, dlaczego aż tyle. Jedno przecież wystarczy. Chociaż sił brakuje, iść trzeba dalej. Człowiek obok upadł, Tobie pomogą i podadzą krzesło. Na zdjęciach przedstawiono Twoje życie, popatrz jeżeli zechcesz, szkoda że nie możesz nic zmienić.

dom pachnie domem teraz to skrajnie zapadnięte miejsce w szczelinach czerwone mrówki człowiecza wędrówka jest krótka niespełna klika tysięcy lat w tak młodym świecie materia nadal wykrzywia czas i przestrzeń dając pierwszeństwo śmierci syn bogatego furmana minister zdrowia ostatniego carewicza podarował złoty zegarek swojemu kucharzowi to przepuściło jego wnuka do życia* nienaturalny mistrz świata bogaty smutny samotny może zabawa białej wojny słonecznej go rozerwie wjechali czołgiem pobierz odległość celuj albo odpal i zapomnij widzimy to samo z odwrotnej strony rzeczy *Użyłam historię złotego zegarka, podarowanego przez G.Rasputina swojemu kucharzowi, dziadkowi W. Putina.

Tęskniła w sposób niedozwolony, niedostępny dla zwykłych śmietników. Grzechy z jej umysłu ulatywały lekko ku niebu, a ona wzdychała, falując piersiami... Była jak wzburzona woda w oceanie niewyczerpanych pragnień. Tkwiła wciąż - myślami i zaniechanymi uczynkami, wstrzymywanymi przez ślepy los. Płynęła dziką gęstwiną emocji. Brnęła w głąbię, tęskniąc i zmierzając niedozwolonym, odległym szlakiem pragnień. Przez wzgląd na dawne czasy, nie odeszła jednak ani na krok od swojego obecnego życia. Nie zatrzasnęła też za sobą drzwi, nadal były uchylone. Zupełnie tak jakby zapraszała go do siebie - mimo wszystko... Mimo, że przecież większego sensu to nie miało... Z upływem lat wręcz się kurczył, karłowaciał. Wiedziała, że niedługo nie będzie po nim śladu, co najwyżej żal.

wciąż o dotykaniu myślę i o tobie blisko mnie choć nie o fizykę mi chodzi... a o coś więcej to pewne jest

jeśli chcesz jeździć po kimś... zdobądź uprawnienia na wózki widłowe do półek wysokogabarytowych i innego mienia tej paczki nie udźwigniesz TWA jej z imienia przepisy są zapisane w sercu za paragrafy złamane odstawka na wieczność to pewne jak czerwiec był w czerwcu dałbym jeszcze rad kilka lecz po co zanim zaczniesz jeździć po kimś po prosu nie wdepnij we własne błoto

Z cyklu Uniesienia duszy Czas zabójca Odwiedziłem w Paryżu Katakumby stare Ile tam było czaszek Ile tam było kości Ilu ludzi umarło ze swojej złości Ilu ludzi zabił ich własny strach Polegli z nie z własnej winy Polegli bo zabił ich czas //Marcin z Frysztaka wilusz.org

zrymowana twarz pojawiła się na nocnym muralu w objęciach kobiet zachmurzyło się niebo siedzieliśmy na jednej kropli padał deszcz na pofalowanej plaży smażyły się ryby w kilku wersach

Z geometrii tak, z chemii rozróżnia się wartościowanie (środki chemiczne), fizyczny środek ciężkości nie uzasadnia biologicznego środka zaradczego, a środek prawny i środek wykonawczy idą w parze. Jednym słowem są tacy co posiadają środki :)))) Są jeszcze rzeczy nie poznane, emocje są zakodowane w DNA - ponoć, czy nie mogą być bardziej zgromadzone w sercu?

Z cyklu (prawie jak) haiku Góra mówi, nie wejdziesz Ja na to, Ty nie wejdziesz Słońce razi w oczy //Marcin z Frysztaka wilusz.org

,, Jezus łagodny pokornego serca,, Ewang. Św Mateusz 11... często tak myślimy o sobie my jesteśmy idealni dobrzy wspaniali jednocześnie Jemu przypisując zło które czynimy tak się dziwnie składa że ci najgorsi mają najwięcej zarzutów pretensji do Boga jednocześnie twierdząc że ON nie istnieje to że Jezus jest dobry i pokornego serca nie jest kwestią wiary ale prawdą historyczną czynił tylko dobro tylko i zawsze wskazuje na to całe jego życie Jezu ufam Tobie 7.2023 andrew Niedziela, dzień Pański Dziś dojeżdżamy o 14.45, będzie w TV Trwam, na mszy przekażę intencje tych, którzy mi je powierzą duchowo.

@sam to jest tylko pewna głębsza myśl - zresztą być może nie tylko pisarska, choć głównie taka, żeby jednak być bliższym tego co chcemy powiedzieć, a nie tego co chcą przeczytać ;)) @duszka Duszko Ty zdaje się odnajdujesz w tej mojej pisaninie czegoś czego autor tam nie widzi ;)) @Rafael Marius tak ale zaczynam być zdania, i nie tylko w poezji, że jednak trochę bliżej tego co chcemy powiedzieć, a nie co chcą usłyszeć, co w sumie jest jednak banalną dosyć refleksją ;)))) @poranki możliwe ;) również pozdrawiam ;)

Ciut dłużej z krepą na ręce Reszta życia Na życie się spóźni I nie ciut ciut Archeologii wykopalisko Nic nie wydobędzie Znikną wrzosowiska Delikatność listka Płynność rzeki Czerń pochłonie wszystko Jeśli o jedno ciut Dzięcioła stukanie Obrosłe mchem drzewo Jego rdzeń spróchniały

@Rafael Marius porządkowanie chaosu to proces, który nigdy się nie skończy :) @poezja.tanczy o konsumpcji milczę. A moje wiersze chyba nigdy nie były i myślę, że nie będą twarde :) Pozdrawiam serdecznie :)

@Rafael Marius Czasami błędnie przyjmujemy że złoty środek jest na środku Gdzieś pomiędzy A to często błędne przekonanie Zloty środek nie wyklucza. Ale zachęca. Tak go widzę Piękny wiersz

,, ...sługi za szlugi, świat gotowi spalić..." M. Maleńczuk. ciężki zazębiony mechanizm w przeciwną stronę ruszyły koła chrzęst żelaza w nadciśnieniu morderców odznacza i niezamierzonych zwykłych bohaterów rodzi charczy perzem rządowa stacja to tylko wyrostek robaczkowy maleńki uchyłek otworzymy wyczyścimy szwy same się rozpuszczą sowiecki obywatel ofensywę w umyśle lokuje na czewonym prawie przecież na wrogie zamiary nie możemy pozostać obojętni pazur zła rozdziera kuloodporną kamizelkę i delikatną tkankę dziecka morze czarne krwią czerwienieje

Pamiętasz? - nie chcę być strudzony męką! Jałowym splotem objęć. Na tą trwogę wykutą ze stali. - oprzytomniej! Schowałaś w środku mój oręż... Byłem, jestem, będę. - do cholery nie zapomnij!!! Uczulam* na zawsze, na wieki, do wspomnień wstecz rozkosznych. Tam rozlana we Mnie najczulszym dotykiem, po dziś nieskończone prowadzisz życie. - ukoję... Nie minę! autor wiersza: a-typowa-b zdjęcie: https://pl.pinterest.com/pin/740982944960293974/ * czule, - stąd uczulać, zarażać czułością.

Ten dzień Jak zdarzy się ten dzień, to tego dnia, nawet gdy nie trzeba każdy by chciał, wszystkim z nas... Przychylić nieba. A wtedy niebo — niebo zaś... O! O! O! Samo się przychyla! Bo ono wie, dobrze wie, że to jest ta n a j w ł a ś c i w s z a chwila. A teraz popatrz, popatrz wokół siebie W taki dzień, jasny dzień wszyscy już, jesteśmy w niebie!

To do was, którzy powrócicie Do domów w przedporannym chłodzie... Z wami jechałem w bladym świcie. Z wami też wrócę o zachodzie. To dla was, coście mnie widzieli, Jakoby myszę na parkiecie, Której zszarzałe futro dzieli - Brązowy daszek na kaszkiecie. Jechałem z wami ku jesieni, By zmrużyć oczy, niewyspany. W lecie jechałem, w pęk promieni. To, kiedy byłem zakochany... ... To do was, którym w uszy miotam - Że jadę z wami! Ile zdążę! I jeśli znów się w kim zakocham... I w tej miłości się pogrążę!

Mieszkał naprzeciwko Marzyłam o nim Miał śnieżnobiałe koszule I nieograniczone możliwości Podróżował i wtedy go nie było Tęskniłam za swoją miłością A on coraz bardziej znikał Ten drugi mieszkał obok Był chętny Lecz uważałam że to nieuczciwe Więc unikałam go W końcu znalazł sobie Inną (Mają już dwoje dzieci Chyba są szczęśliwi ) Gdy wrócił Kochałam się dalej W jego wąskiej talii Skórzanym pasku tuż nad Biodrami Boskim profilu i rasowych pośladkach Ona też takie miała Widziałam Szczupłe i jędrne Okrągłe jak jabłka Nic tylko schrupać Więc chrupał je W te noce Gdy był Wiedziałam Patrzyłam Smutno mi

Normalnie rozmawiamy (nie ma się o co gniewać) szanuje Wasze podejście ale widzę to inaczej. Powyższy tekst powstał w trakcie czytania Dzienniczka Alicji Lenczewskiej. Powiem tak; gdy go czytam - zwala na kolana! Rozmowa z Jezusem - niesamowite - nikt myśląc po ludzku by tego nie wymyslił Wydatek niewielki ok 35 zł ponad 900 stron. Czytając trzeba się zatrzynywać by przemyśleć - gorąco polecam Pozdrawiam Jacek

Oczywiście, jednak jest wiedza niejawna, mówimy że instynkt nam podpowiada, tak naprawdę istnieje jakaś więź pomiędzy niezależnymi jednostkami, podpowiadająca zachowania z pierwszych doświadczeń z nieznaną rzeczą i jest to przekazywane nie z pokolenia na pokolenie, ale jakoś inaczej... Prowadzono badania i zwierzęta, które pierwszy raz wchodziły do labiryntu i "poznawały" właściwą drogę i następnie przechodziły labirynt bezbłędnie swoją wiedzę przekazywały innym, po takiej próbie postawiono labirynt w dalekiej odległości (czyli nie było możliwości kontaktu), a nowe zwierzęta wiedziały jak go pokonać. Podobnie sprawdzono na ludziach z tym samym efektem. Czy Twoja tradycyjna wiedza jest w stanie to wyjaśnić?

Fakt faktem bogate w znaczenia słówko "środek". Ładnie to ująłeś. Jest taka dość dobrze uzasadniona hipoteza, ale ja pozostaje przy tradycyjnej definicji.

Owszem jak najbardziej może tak być, choć istnieją pewne obiektywne kryteria oceny, co jest chaosem. Psychiatria posiada odpowiednie narzędzia diagnostyczne. Jednak jest i taka możliwość, zapewne rzadsza, iż ktoś w chaosie siedzi z upodobaniem, świadomie i intencjonalnie. Tak było w moim przypadku, gdy byłem punkiem, a jednym z celów tej subkultury jest dążenie do chaosu.

@Rafael Marius a to może wynikać z faktu, że to co dla jednych jest chaosem, dla innych nim nie jest 🤔 każdy ma indywidualne kryteria. Tak mi się wydaje.

On dopiero gdy zadał metaforyczną śmierć potencjalnym czytelnikom (nieważne które chcieliby przeczytać) (różnie chcą a sondaże są niemiarodajne) zaczął pisać I dopiero wtedy między jego wersy wkradło się co jest grane Warto niekiedy tutaj wiedzieć co w trawie piszczy i jak naplątane jest życie. Warszawa – Stegny, 07.07.2023r. Inspiracja - poeta poezja.tańczy

@Rafael Marius A jednak - mimo tych przeszkód prawdziwych i rozlicznych jedni są bliżej a drudzy dalej...

@duszka Tylko czym karmią się te ławice ... Może naszym myśleniem :) Zjadają same siebie Żeby móc pozostać pytajnikiem

Dobrze by było. Jednak w praktyce zawodowi artyści tworzą to co się sprzedaje, by żyć. Amatorzy tacy jak my mają większy komfort.

@Konrad Koper Oraz imaginacja :)

Jesteś słońcem Na moim niebie I pokazujesz mi Ten dobry świat A ja chcę ujrzeć go Własnymi oczami Podczas gdy my Bawimy się swoimi ciałami Niech ta chwila trwa I zostanie w naszej pamięci (Na zawsze)

Zdaje mi się, że Anna Świrszczyńska w swojej "Samotności" napisała kiedyś: Je­stem ni­czym, a więc mogę być wszyst­kim. Nicość jest więc stanem, od którego może zacząć się nowa rzeczywistość, być może lepsza. Twój wiersz koresponduje trochę z wierszem Przejście, który nie dawno zamieściła tutaj @Ewelina :) A zwłaszcza z Jej odpowiedzią dla mnie :) Podobają mi anty-pełnia (czyli nów) i anty-szum (czyli cisza), jako obrazy nicości w wierszu. Te dwie zwrotki zaś: moim zdaniem czynią wiersz przegadanym. Bez nich byłoby dla mnie lepiej ;) Plus uwaga techniczna - poprawniej gramatycznie byłoby "To nic" zamiast "te". Tyle ode mnie, Waldemarze :) Pozdrawiam :) Deo

@iwonaroma A... to w ten sposób ;) Widzisz, ja się w cudzych komentarzach dopatruję raczej autoironii, złośliwości rzadziej :)

Może to sposób myślenia "wyłapujący" objawienia prawdy :) Dla mnie to forma braku myślenia - tego który "wymyśla" rzeczywistość i prawdę, który nas przez to w sobie więzi. Dziękuję Ci :) Wiem, że niekiedy udaje nam się o myśleniu zapomnieć, ale (według mnie) zawsze wraca do świadomości - nie proszone. Dziekuję Ci za szczere i miłe odniesienie się do tekstu :)

co się stało? nie zaglądasz już do mnie jak kiedyś... mała różo bez kolców - w oczach mi więdniesz ożywić cię nie umiem z jedwabiu różo - nie z uczuć lecz z gorąca czerwona zaczekaj deszczu - ma przyjść później choć nie wiem kiedy... a ty i tak zerwana nie więdnij! jeszcze nie... nie teraz

a czy nie przyszło Ci przypadkiem do głowy, że patrząc sercem widzisz więcej. Widzisz to, co zobaczy rozum, oraz to, czego rozum niezobaczy?

Co to za słowo, które sześcioma literkami, nami zawładnie. Nie odpuści dopóki ona lub on nie zgadnie. Każdy zna to słowo, które w urwanej ostatniej sylabie ścisza dwie pierwsze sylaby - wyraźnie! Gdyby ostatnia sylaba pierwszą była - to wyrazu takiego nie ma. Iść dalej trzeba. Dwie pierwsze sylaby razem i mówię - ciepło. Cieplej od niego się robi, gdy 110 wyrazów na sześć liter z końcówką na ść to jego bliscy znajomi. Wśród nich ten jeden, który przeistacza się w postać nobliwą, nie świętą, ani cnotliwą. Jest w pełni kobiecy jak trzeba. Z tym wyrazem chcesz iść do nieba. Podpowiem pierwsza sylaba to trzecia nuta. I jest jej - miło, gdy się ostatnią do dwóch tworzących nią sylab zalicza. Czy znasz już ten wyraz?

Myślę o tobie wieczorami rankami, popołudniami wybuchy gniewu ptsd przy bułce z masłem butelce z kapselkiem byle gównie myślę i przeklinam rankami, popołudniami wieczorami gram za gramem znika

@poezja.tanczy Mam...😋 trzymam się ziemi... ale wyobraźni nie da rady powstrzymać. Dobrej nocy 🙂

@Jacek_Suchowicz Pokusiłam się poczytać o Pani Alicji... Przebogata postać, bardzo piękny i czuły wiersz.

@duszka A ja lubię myśleć i robię to cały czas z wyjątkiem snu. I wcale mnie to nie męczy. Taki mam już typ osobowości.

Gdzie jest ten dom, który pachnie chlebem? Ciasto Drożdżowe Waniliowe Kwiaty w wazonie prosto z ogrodu Rosół z kury gotowany na wolnym ogniu Owoce i warzywa prosto z ogródka Mleko, kefir, masło, maślanka bez konserwantów Różne zwierzęta gospodarskie wypasane na podwórku co zostało ze starego wiejskiego życia Żadnej miłości, żadnych lat życzliwości i szacunku dla wszystkiego Wtedy były inne kolory, a dzisiaj życie ma inne kolory Kiedyś dzieci rysowały tęcze , dziś za tęczę można zranić . Takie dziwne nastały czasy Lovej . 2023-07-08

@Leszczym to a wykonalne, zawsze się wymsknie coś - nie każdego da się zadowolić :)) Poza tym czy to nie jest nagonka? Gdzie się podział dowcip?

a teraz już nie jeżdżę z wami kupiłem jakieś cienko cienko do niego wsiada moja pani i serca nam obojgu miękną już się w nikim nie zakocham bo obok siedzi obiekt wzruszeń paliwko fakt że nie taniocha a Polska nas swym pięknem kusi :)

No, ja też taka trochę ;) Realistka-czarnowidzka ;) Chociaż pozory mogą wskazywać co innego. Dzięki za wgląd i (auto)refleksję :)) Deo

Mnie tak trochę skojarzyło się z przysłowiem: Nie przyszła góra do Mahometa, Mahomet przyszedł do góry :) ale to zapewne ślepy zaułek:) Pozdrawiam.

...dziewczynka, gdy stanie się kobietą, będzie wiedziała, jak poruszać się w świecie. A w szczególności zrozumie, że Gdy się na coś nie zgadza, to jest wredna i cyniczna. Gdy się cieszy, to się wygłupia albo jest pijana. Gdy chce ładnie wyglądać, to się mizdrzy, a gdy kimś się zainteresuje, to się puszcza. Gdy się wstydzi, to jest głupia, a gdy się nie wstydzi, to jest bezwstydna. Gdy się przy czymś upiera, to przesadza, a gdy się nie upiera, to nie wie, czego chce. Jak kocha, to jest naiwna, a jak nie kocha, to jest zimna. Gdy ma ochotę na seks, to jest suką, a gdy nie ma ochoty na seks, to też jest suką. Jeśli chce być kimś - to znaczy, że przewróciło się jej w głowie, a jak nie chce być kimś, to jest głupią kurą. Jeśli jest sama, to znaczy, że nikt jej nie chciał, a jeśli jest z kimś, to znaczy, że cwana. ...a gdy dostaje furii - to jej się tylko tak zdaje." Wojciech Eichelberger wczoraj mężczyźnie wypadły skarpetki topiąc oczy w miejskiej toalecie. świadomie ogoliłam nogi.

migoce gwiazda jak rtęć twarz zwracam ku niej jak do słońca to ona grzeje mnie z niej czytam drżenie serca krągłość zdarzeń zamykam jej pierścieniem pieszczę się jej lutnią grą niebieskich skrzypiec wyziewem czarnej przestrzeni kąpielą w wiecznośći i srebrnych jej włosów strumieniem