Ranking

Gdy liczę jak czas zegar wybija, Patrzę jak w ciemnej nocy dzień tonie; Widzę jak fiołków rozkwit przemija, I czarne dotąd srebrzą się skronie; Gdy z drzew spadają liście zerwane, Które stadom cień dawały latem I zboża z pól już w snopy związane, Fury wiozą od kłosów kosmate, O twą urodę stawiam pytanie, Bo otchłań czasu twym przeznaczeniem, Krótkie słodyczy i piękna trwanie, A ginąc, widzą innych kwitnienie; Przed kosą czasu nic nie ochroni Prócz potomków, których nie dogoni. I William: When I do count the clock that tells the time, And see the brave day sunk in hideous night; When I behold the violet past prime, And sable curls, all silvered o’er with white; When lofty trees I see barren of leaves, Which erst from heat did canopy the herd, And summer’s green all girded up in sheaves, Borne on the bier with white and bristly beard, Then of thy beauty do I question make, That thou among the wastes of time must go, Since sweets and beauties do themselves forsake And die as fast as they see others grow; And nothing ‘gainst Time’s scythe can make defence Save breed, to brave him when he takes thee hence.

Wtedy gdy jestem szczęśliwa cukrową watą owijam złe myśli tarmoszą zwoje blokując ślinę w gardle na ramionach gęsia skórka kiedy nad głową błękity czerwiec ściele się pod plecami koniczyna łapie ostatnie tchnienie dogorywa w kroplach rosy chochliki dotyk i rześkość i drżenie czerwiec, 2023 GrumpyElf.... i Twój "Gdy jestem szczęśliwa" ... dziękuję za inspirację... :)

Usiądź teraz wygodnie. Zachowaj tylko dobre myśli. Uwolnij swoje ciało i duszę. By wiosennym ulotnym motylem. Na chwilę się stały. ---- Oddaj całe serce. Wszystkie najpiękniejsze uczucia. Jakie ma w sobie człowiek. Pozostaw zło i nienawiść. Za drzwiami tego domu. ---- Poczuj się jak w rodzinie. Chwyć kogoś za rękę. Zamknij oczy. Otacza cię krąg przyjaźni. Znajdź miejsce. Na szlachetne słowa. ---- Ceremonia parzenia herbaty. Dobiegła końca. Teraz możemy się jej napić. Najlepszej na świecie. Zapamiętasz ten smak. I znów stęskniony powrócisz. Bo wciąż szukamy. Tego, co jeszcze. Czyste w środku. ---- Autor wiersza Damian Moszek.

odwracasz mnie od zmęczonych szyb i luster w kierunku życia

miecz uważności odcina przeszłość i przyszłość w okamgnieniu serce w odruchu jednego drgnienia scala to wszystko

Zatrzepotałabym chętnie do Ciebie fioletowymi rzęsami W to niedzielne popołudnie Wiesz, ja żyję w świecie fantazji Odkąd pamiętam Na fioletowo maluję całą rzeczywistość I Tobie też w tym fiolecie jest do twarzy Ukradkiem, to mój ulubiony plan działania Podejrzliwa nimfa tańcząca w chaosie Splatam Twoje spojrzenia w całość Z lotu ptaka Szepczę Ci do ucha Fioletowe kłamstewka Czasem tańczysz jak Ci zagram Czasem znikasz Kiedyś wrócisz Gdy zrozumiesz Że fioletowy jest fajniejszy od szarego

Natce cukrowa wata ma smak dzieciństwa złe myśli wyrzuć z cierpiącej jaźni są jak niszczące ciche przekleństwa niweczą spokój stare przyjaźnie najwyższa pora oczyścić ducha wykonać reset który na topie by zacząć widzieć usłyszeć uchem świat kolorowy na końcu dostrzec czerpać optymizm z niebiańskiej tęczy i dostrzec uśmiech w gwiezdnym mruganiu spójrz - promień słońca cudnie się wdzięczy figlarny księżyc kusi nieznanym

Z cyklu Śpiewnik pielgrzyma Na sto dwadzieścia dwa Spotkałem w stolicy Ulicznego grajka Grał pięknie na gitarze Nie potrzebował majka Mówię mu kolego Zagraj coś skocznego Coś od czego Cieszą się Czesi, dlatego Zagrał i zaśpiewał piosenkę O tym jak kocha to miasto Mówię mu dalej Teraz coś o Bogu Zaśpiewał i zagrał Że puka do nieba zza grobu Dawaj coś o miłości On zaśpiewał Że miłość nie zna litości Nie zna zazdrości ani pożądliwości Dajesz coś o przyjaźni On śpiewa na jaźni Że przyjaźń to zjednoczenie Dwóch serc, co ich połączyło istnienie Na koniec śpiewaj i graj O tym co kocha kraj On zaśpiewał Piosenkę powstańczą Aby bronić tego co ważne Aby mieć zawsze serce odważne Klaskam, śmieję się, podskakuje W rytm muzyki, nie pudłuje Wrzucam mu do kubka piątaka Szacunku i uznania jest to oznaka Klaskam, śmieję się, podskakuje W rytm muzyki, nie pudłuje Wrzucam mu do kubka piątaka Szacunku i uznania jest to oznaka //Marcin z Frysztaka

żyła z kobietami wybierała najdelikatniejsze te zbyt miękkie dla mężczyzn nimfy pierwiosnki drżące nieświęconym otworem ciała smakował rozkosze słabo owłosionych chłopców tych zbyt miękkich dla kobiet opuszczamy matczyne schrony ale klasa solistek i sala samobójców to żaden wybór codzienne wrazidło męczy umysł duszę i serce czy istnieje prawda jedyna zgodna z sumieniem każdego

wszystko drętwieje od wewnątrz cisza poza mną - sercu doskwiera odezwiesz się kiedyś na pewno lecz nie wiem czy będę czekać

Rutyna już północ i za nami kolejny dzień nowy do startu się szykuje i ptaków sznur wysoko nad głową - /pamiętny w myśleniu o tobie/ na szlaki trafił poszarpane i nudę w moich oczach usta milczące zdrętwiały a gwiazdy wiekuiste szepczą na niebie: wszystko wiem o nas i nic nie wiem już północ pierzaste istnienia wylatują z gniazd ja wciąż zalegam u ciebie bez skrzydeł bez żadnego marzenia w przyzwyczajenia wrastam wciąż jeszcze letnie

Świat podpaliłem. Najpierw wiersz zapaliłem…

Z cyklu 350 uniesień duszy Zagraniczne rozkosze Słuchałem kiedyś Dźwięków gamelanu Jak pięknie chłopcy grali Choć nie byli z mego klanu Podróże kształcą Podróże uczą Uważaj jednak na słodycze Bo w końcu Cię utuczą //Marcin z Frysztaka

Tytuł.. "rutyna".. ale na końcu dałaś.. :) .... w przyzwyczajenia wrastam.... i bardzo dobrze, to taka niemal rutyna. Nie wierzę, że w Twoich oczach.. jest nuda... w treści chodziło zapewne o znużenie patrzeniem się na ten sznur ptaków, prawda.?. stąd moja sugestia. Ogólnie... klimat przyzwyczajeń jest... ode mnie, plusik. Pozdrawiam.

kiedy patrzę w swe odbicie nie poznaję nieznajomy który obserwuje jakby peszy mnie co jest nie tak myślę sobie czy to zarost może inna jest przyczyna która zmienia krzywe to odbicie czy normalna rzecz więc się golę coraz rzadziej niech ta gęba idzie precz ale broda kłuje trzeba przyciąć aż do skóry i nie zaciąć się nieznajomy golibroda już przystawia brzytwę piana jeszcze bardziej pieni się znieruchomieć na tę chwilę oby oddech nie przeszkadzał nie zakaszleć śliny przełknąć i zaufać że ta ręka pewną jest nieznajomy ściera pianę ciepły ręcznik czuję ulgę oddech zapach to jest piękne ja wciąż żyję jak przyjemnie jest teraz widzę siebie ze zdumieniem patrzę brzytwa dziadka w moim ręku znów udało się

@Sylwester_Lasota Prawdziwy golibroda musi umieć machać brzytwą A zwykły Ty i ja.. kto wie, czy trzeba Świat poszedł dalej, wygodniej i prościej A brzytwa dziadka, pamięta o dziadku Nie jak maszynka, która nie gromadzi wspomnień

@Ewelina Tak poczułem. Że to nie jest język pracownika kopalni, tylko wyrzut emocjonalny Osobisty. I realny To nie powstało, aby napisać wiersz. Ale w innym celu. Aby zrozumieć siebie...

@Dared Myśl prosta, ale wydaje mi się warta odczarowania. Z perspektywy religii abrahamowych do których się odwołujesz wszyscy jesteśmy bardzo istotnymi elementami dzieła Stworzenia i w związku z tym każdy ma w sobie część Stwórcy. Z perspektywy samego chrześcijaństwa od którego zaczynasz wiersz, akt dzielenia się jest wyrazem miłości. W chrześcijaństwie Bóg jest miłością, więc ponownie podmiot się myli. Pozdrawiam

@poezja.tanczy @Antoine W @Ewelina @iwonaroma @Nata_Kruk @jan_komułzykant Jesteście bardzo uprzejmi. Dziękuje za polubienia i komentarze. Pozdrawiam serdecznie

I o te kolory świata w tym życiu chodzi Bardzo miły wiersz w dotyku +++

@Ewelina @violetta @Rafael Marius Dzięki za zatrzymanie W słodyczach też znajdziecie uznanie (niekoniecznie słodkich, Rafaelu)

@violetta Cieszę się. @Czarek Płatak Ale jak to? Skoro peel się wygrzewa nago w słońcu, to daje skorzystać ;) @iwonaroma Oj tak, niczym koty właśnie, z miękkim podbrzuszem na wierzchu. @Antoine W Dojrzałeś warunkowość tej sytuacji. @Waldemar_Talar_Talar Dzięki i pozdrawiam również, Waldku. @Nata_Kruk Podoba mi się Twoja sugestia, Natko, ale wtedy 'wzdłuż' odbiorę kociemu przeciąganiu się, a oddam trawom. A peelka jak kot się pręży. Mnie się 'wzdłuż' podoba, bo jest takie bardzo polskie, ale fakt, średnio poetyckie na końcu cząstki. Ściskam :)

życie życie to przez ciebie siwe włosy mam życie życie przypominasz sen kiedy szczęścia masz na tyle że nie musisz o nic dbać życie życie niespodzianką jest i nie trzeba więcej nic widzieć i mieć mowy dar życie życie ten co kocha i szanuje poświęcenia ma i czar życie życie jedna chwila jeden moment i wypełni cały sens życie życie czy to koniec? co ty dla mnie jeszcze masz? :))))

Błyszcząca gwiazdka Panna poranna i lampa wieczorna Droga żeglarzy Świadkowa kochanków A ją trawi ogień Kwas i trzęsienie Płonie jej skóra Skręca jej trzewia Jak matka w połogu Jak rolnik na polu Spala się w wiór By błysnąć nadzieją

A kuka; zapamięta datę, i mapa zakuka. Kaja mile i nakukała cała; kuk - anieli majak. A kuka mapa, ma kuka? Ole, mapa i za kukułką; pąk łuku Kazia Pamelo.

słuchajcie ludzie radośnie krzyczę o tym jak kocham cudowną ciszę

O co to, to nie :)))) Mając na względzie innych, o oleju; ostatnio widziałem jak się robi takie małe kulki owocowe, po przygotowaniu gorącego syropu wrzuca się ten syrop kroplomierzem do zimnego oleju i przecedza, dzieci bardzo lubią ten słodki maczek :))) bez konserwantów :)

@Dared Nie mamy innego wyjścia musimy dzielić się sobą, aby żyć.

Podajesz 'świat', w maleńkich pigułeczkach. Sprawdziłam ten instrument... kojarzę, widziałam... ale nazwy za licho nie pamiętałam. Dobrych podróży życzę, to będą następne mini... :)

Poezja.tańczy... fajnie, że na.. tak.... :) RafaeluM... trzeba przyznać Ci rację... bo co potem, któż to wie.... :) Ewelino... tak, peelka jest, a może to jej marzenie... lekko i... beztrosko.? fajnie odebrałaś... :) sam.... dzięki za podkład... :) lekko jazzujące, fajne... Dawno tego nie słyszałam. Radek... przepięknie to skojarzyłeś, bowiem o takim "odpuście" pomyślałam... :) dzięki za te słowa.! Opal... we dwie pobujajmy nogami... :) żeby została 'słodkość', a zniknęła 'kwasowość' myśli.... ;) Własne, jak to określasz.. widzimisię.. zawsze można, bo autor czasami czegoś nie dostrzeże. Przyznam Ci rację co do końcówki, ale... nie ruszę pierwszego wersu, bo to dzięki niemu "tchło mnie" i w króciutkim czasie powstała reszta, a że w króciutkim, już widzę, że jakieś drobiazgi można by... :) Dziękuję. GrumpyElf... :) no tak, maleńka niespodzianka, 'Ty' byłaś jej powodem... :) Dziękuję Ci. Corival... dobrze piszesz, trzeba chwytać dzisiaj, co nas rozwesela... smutki i tak same wchodzą w życie w najmniej odpowiedniej chwili. Fajnie, że przypadło i dziękuję Ci za obecność. Ślę moim Gościom, jedno, zbiorowe, serdeczne pozdrowienie.

Tam no i... jak ci tam cisza trawi każdy poranek zaczynam nowy dzień bez ciebie a jednak z tobą bo ciągle jesteś na wyciągnięcie filiżanek z szafki kiedy już zaparzę poranne cappuccino sączę łyk za łykiem myśli o tobie maj, 2023

@Sylwester_Lasota @poezja.tanczy Otóz to Panowie nowoczesność, depilacja laserowa i długo miesięczny spokój :) Polecam do oglądnięcia Cejrowskiego - sfilmował golibrodę przy goleniu siebie brzytwą :)))) Dziękuję za komentarze i pozdrawiam :)

Krótki wiersz A tyle treści :) +++ @Leszczym Kiedy nowa książka? I o czym będzie? Tylko nie mów że wiersze :( :):):)

@izabela799 Przykuwa uwagę, ale wymaga jeszcze dopracowania. Jeżeli zaczynasz trzymać tekście rytm to go nie łam bez powodu. Np.: Sylaby dotychczas elegancko szły 5+6, tutaj mamy zaś w kolejnych wersach 5+5, 5+5, 6+6, 5+6. Więcej takich baboli można znaleźć czytając wiersz na głos. Po drugie: różne sytuacje, wyznaczone (przez kogo?) cele, różne maski, wiele do przekazania, nasze ideały... Wydaje mi się że chcesz pisać bardzo ogólnikowo i nie ma w tym winy, ale te wyrażenia sprawiają że tekst wydaje się błachy, banalny. Osobiście albo bym posuwał te przydawki, albo zmienił je na bardziej metaforyczne. Pozdrawiam serdecznie, pisz więcej:)

Są dobre momenty w tym tekście. A tak na marginesie, ciekawy jestem ilu w tej chwili mężczyzn (a może i kobiet, żebym nie został oskarżony o seksizm) potrafiłoby się ogolić brzytwą? To był prawdziwy ceremoniał. Pozdrawiam

@sam życie życie ma dla ciebie niespodzianek cały kosz życie życie lecz nie w niebie swój na ziemi prowadź los :) @poezja.tanczy tak krótko przyszło nam żyć więc zbierzmy kolorów bukiet i miast się złościć kląć i drwić darujmy choć jeden uśmiech :)

I dobrze, bo szczęście, które trwa zbyt długo, przestaje być szczęściem. W. Tatarkiewicz "O szczęściu".

@poezja.tanczy nie wiem czy bardzo ale na pewno moje więc w tym sensie osobiste, jak najbardziej. Zastanawiam się, co spowodowało, że tak odbierasz ten wiersz. Jestem tego bardzo ciekawa, dla mnie to intrygujące. @Rafael Marius taką masz więc osobowość po prostu. Tak czy owak działasz rutynowo lecz nie w służbie rutyny ale jednak w zgodzie z jej mechanizmem.

@Ewelina Bardzo osobiste Przez co ciekawe +++

@lena2_ Często myślę o ptasim świergocie jak o podekscytowanych turystach, one zawsze są w zachwycie :) Kojące słowa.

@Giorgio Alani pszenica, piękny widok, a gdzie tak ładnie?

@Ewelina Oczywiście że warto tylko to nie jest wcale takie łatwe :// @Nata_Kruk taki real że zamieszania od groma :/ Czasem martwi czasem cieszy ;)

na sercu krzyż księżyc gwiazda pod czaszką najwyższa racja w ramionach rechot szatana grzebiący bez pożegnania na plecach miłości ciężar pod stopą nieznana ziemia w ustach bełkot odmieńca strażników raju odstręcza policzki pełne różane językiem chytrym pasione z pięści krwią archanioła zamazuje przykazań słowa sprzed oczu nieusuwalne dla uszu niewyciszalne z wnętrza słowem czy nożem nie wyjmie ziemskie ni boże przez ciało nieprzebolały dla duszy nieodpuszczalny za włosy nas czyn niedbały zaciągnie do piekieł bramy

@poezja.tanczy Ja już od dawna nie jem słodyczy.

@Nata_Kruk "czy jestem..." jesteś... a może to marzenie Lekko, zwiewnie, odrobinę beztrosko. Pozdrawiam serdecznie :)

@poezja.tanczy niestety kocham słodycze :)

zamiast bawełny cukrowa wata, fajne i z powrotem do dzieciństwa się kojarzy :) Ładnie i też potrafisz zainspirować.

...choć na głębokim oleyu smażyć to dość niezdrowo :)

@lena2_ I życzę Ci abyś w zachwycie nad pięknem.. pozostała :)

@Rafael Marius myśle, że teraźniejszość jest nawet po śmierci ;)