Ranking

ile masek ci zostało ile myśli niespokojnych lecz to wszystko było mało dziś panowie prą do wojny choć to było jakby wczoraj to niewiele już pamiętasz gdy medialna nowa zmora co dzień depcze ci po piętach i do głowy młotem wbija propagandy gwoździ tony że znów można gdzieś zabijać takie prawo każdej wojny już bogaci kroją mapy giną przy tym najbiedniejsi którzy zawsze są ostatni lecz do cierpień zawsze pierwsi na zegarze za sto sekund o dwunastej koniec świata lecz uśpiony twój niepokój zysk bogaczy twoja strata choć nam ciągle tłumaczono że kolejna to ostatnia na sto sekund zawieszona zastawiona trzecia matnia

w spojrzeniu staruszki na dziecko pośród sumy wspomnień i troskliwej akceptacji wszelkich zdarzeń kryje się świadome pożegnanie gwiazdy nie świecą spalają się w drodze o przekazanie dziecko patrzy niewinnie zachęca do zabawy

Wiersz napisany w Świnoujściu do młodego Tybetańczyka Młody Tybetańczku twoje imię jest mi obce twoje nazwisko jest mi obce twoje mistyczne miejsce na ziemi jest mi obce twój Dalajlama jest mi obcy słońce nad twoimi górami Karakorum jest mi obce melodia w twoich pieśniach jest mi obca słowa w twoich wierszach są mi obce twoje potężne, piękne budzące trwogę smoki podobnie, jak moje zrobione małymi ludzkimi rękami są mi obce pomimo tego wszystkiego co napisałem czego nie napisałem co wiem czego nie wiem i nigdy się nie dowiem twoje marzenia nie są mi obce. Terminal promowy, Świnoujście, 06.06.2022.

Rzućmy słowa na papirus, niech nam niosą treści zbożne, czy zabiją, mit narodzą - na obrzeżach mitologii? Święty Janie Apostole, ależ myślą złudną zwodzisz, po co, pytam... intuicji, czyżbyś pragnął żyć zasobnie? Dwie epoki w trudzie milczą, bo już skrzętnie zapisane, piki, szable i armaty, tną i grzmią na polach bitew. Homer, Miłosz, wielu innych, przeczytane... teraz ciche, że nad ludzkim źdźbłem słabości, zżymać musi się atrament. Jakże puste są muzea, siejbą wersów przepełniane, kiedyś... no bo dzisiaj smutne, Wersal także w ognia piekle. Lepiej służyć złej kulturze, niż na wieki w pyle zwęgleć, wszystko tworzy wielką wartość - wyobraźnia, mózg i dłonie. Starożytność a współczesność, przysypane archiwami, mądre, wielkie w samej treści, niesie artyzm - uzmysławia... ... że to dla nas w całej pełni, słowo z Księgi Malachiasza. Zniszczyć, spalić, tylko pomyśl, zanim iskrę znów zapalisz. A węzełek nadpalony co u Inków pisał strofy, bo go Hiszpan złotem ochrzcił, płaczą dzisiaj deszczem góry. Rylcem, piórem czy ołówkiem, przypadłości swe odczulisz, gdy ochronisz nam poezję... wystaw głowę do pozłoty! Więc splatajmy "A" do zeta, niech wychodzą bezeceństwa, nie przepuszczą szczelne maski, tak na przekór grafomanii. Bo co drugi, może trzeci w mdłej krytyce ubabrany, a litera zaraz rzeknie, dla ciećwierzy... żem niechętna. * - Biblia - Ewangelia Świętego Jana - 1,1 - 18 - 14.

zgubił ciszę i myśli oraz marzenia które bardzo kochał dziś nie jest sobą żyje tylko tym co echo przyniesie zgubił coś co miało sens - zapach kwiatów oraz nadzieje a za otwartymi drzwiami widzi złość i brak szacunku to zagubienie go boli smutkiem dokucza psuje twarz tak tak moi drodzy depresja to ocean krzywych prawd

Przepraszam Jestem tylko człowiekiem Mam język człowieczy I słowa człowiecze Przepraszam, że czasem Nimi kaleczę Nawet wtedy gdy zamiar mam inny Już idę, już milknę Odwracam wzrok w stonę barwnych łąk kwietnych, w stronę kształtów i wdzięku poukrywanych tam kwiatów. Naturalnie nieskazitelnych, Tak po prostu sobie rosnących, swobodnie będących. Niewymuszenie pięknych Naturalnie od siebie odmiennych.

w piątek świątek i nie dzielę Idze idzie coraz śmielej

zaplątana tylko ty potrafiłeś rozkruszyć moje serce kamienne rozsądek rozsypać na ziarenka maku drogę do piekielnego raju kazałeś wybrukować swoim imieniem zaplątana w twoim zapachu czekam aż sny zapomną marzenia bym znów mogła stąpać po ziemi Aneta Sawa

Morza cichy szum Myślami szuka ciepła // Niezmordowany J.

pokusa nagusa czyli jak opanować fallusa naukowcy odkryli przyczynę dlaczego chłopak chce dziewczynę sprawa okazała się względnie jasna siła sprężystości i masa w miarę ciasna ale zaraz, zaraz, chwileczkę odbijmy w drugą stronę piłeczkę naukowcy odkryli inną przyczynę, nie raka dlaczego dziewczynę również ciągnie do chłopaka sprawa okazała się z natury oczywista słaba płeć, ale jakże zajebista panowie, oddajcie hołd kobiecie najlepsza to rzecz dla was na świecie *******

Ż a l k a b Natura to wielki artysta, że tęcze rzuca na to wątłe ciałko. Rozpleniły się w zakamarkach miast i nawet w niedzielę kumkają ludziom... do ucha Hulaj duszo już od piątku. W reklamówce pobrzękiwanie nocy, tuż przed wejściem cumuje hulajnoga... kurwa dopiero od dziesiątej ehhh... taki niedzisiejszy a dziwka mu w głowie. czerwiec, 2022

Piękne chwile piękne chwile którymi się dzielimy z innymi pisząc wiersze są często wspomnieniem tak miłym radosnym że chciałoby się je rozgłosić na cały świat aby inni mogli w nich odnaleźć i swoje chwile szczęścia pisane są sercem i duszą z nadzieją że jeszcze czeka nas wiele takich chwil nie chowajmy ich tylko dla siebie 6.22 andrew z inspiracji wiersza,, Zapamiętanie,, Dolce speranza

Rzuć wzrokiem w dal - oto tajemna łuna spowijająca miasto niczym odwieczne fatum przyniesione przez produkt myśli wielkiej i technicznej - cywilizację... A nie, to tylko smog. XII 2021

a teraz musimy już tylko poczekać aż groby dzieci porośnie trawa a po tej trawie inne dzieci przebiegną rozkrzyczane a echo pomnoży te ich krzyki w skromnej rekompensacie za przerwany hejnał grany na trąbce ze sklepu z zabawkami

Dotknąć wiatru zrozumieć deszcz rozmowy ptaków pokochać cień Odnaleźć sens tego co jest pocałować noc przytulić dzień Tylko tyle nic po za tym - to mi wystarczy po co mi więcej

Raz na zawsze Odejdź stąd i nigdy więcej nie patrz na mnie. Nie mów nic, po prostu milcz. Pogrążasz się i wkurwiasz mnie mi się tylko płakać chce. Odwracam głowę, zanoszę się płaczem, możesz być pewny - już Ci nie wybaczę. Jesteś śmieciem, totalnym zerem, pajacem, idiotą, szmacianym pozerem... nie trawię takich jak Ty! Odebrałeś radość życia, spowodowałeś łzy. Nie przychodź już do mnie, nie odkupisz swoich win, lecz wiedz, że czuję jedno : NIENAWIDZĘ CIĘ i zgiń.

kochaj , kochaj spóźnieniem wiosennym słowik ukoi ciszę jutrem weselnym o zmierzchu po noc chłonną a miłość świtaniem powita i zaśnie złakniony oddechu kochaj, kochaj

@[email protected] Złotych i jedwabnych nici tu użyłeś... Przepiękny wiersz, pozdrawiam ?.

obława obława na czarnego kulejącego wilka obława mówią że hybryda że natura straci na swych nieugiętych prawach obława obława na czarnego chorego wilka obława wataha leśników zna watahy wilków prawa odstrzelić tylko wypada obława obława na czarnego niechcianego wilka obława każdy zna stada prawa wilk z psem naturę okrada trzeba unicestwić szkarada obława obława na czarnego paskudengo wilka obława leśnik fotopułapkę ustawia by pilnować lasu prawa interweniować gdy zło się skrada obława obława na czarnego złego wilka obława ...

Wyjechałeś Został twój zapach i włos na poduszce Nie ma cię obok zaledwie kilka chwil A ja o niczym innym nie myślę Gdybyś wrócił lub gdybyś tu cały czas był Nie wiedziałabym jak jest bez ciebie A bez ciebie jest nadal z tobą Z tobą gdzieś daleko Z tobą wyobrażonym Z tobą niewidzialnym dla oka jedynie z twoim obłokiem Chyba już na zawsze będzie z jakimś tobą Chyba już nigdy nie będzie bez ciebie

Lepsza wersja mnie nie istnieje, bo jest wykluczona i niemożliwa. Zresztą w ogóle nikomu jest niepotrzebna. Jestem tego pewny niczym wyniku równania dwa razy dwa. Idę więc na piwo i fajka oraz potaplać się – póki mogę - w błocie. Warszawa – Stegny, 06.06.2022r.

Jeśli spojrzysz w moje oczy Zobaczysz w nich ból i strach To jest mój manifest dla tych Co chcą na zawsze iść spać Wiem, że nie mogę iść dalej Wolę tu stać Czekać na śmierć, która wybawi nas Po co to wszystko? Jak długo jeszcze? Chcę odejść Nie pozostało mi już nic więcej Czasem myślę o tym, co będzie Choć przyszłość nie nadejdzie Bo dla mnie to już koniec.

Pomarszczona twarz Odbita w lustrze wody Potęga czasu Pożółkłe zdjęcie Uchwycona w przeszłości sekunda życia Samotna róża Spóźnionego motyla Wita czerwienią Kropelka deszczu Spływająca po szybie Nostalgia nieba

Tytuł ściągnął, bo kocham kwiaty, polne szczególnie, a w treści o tym właśnie. Ktoś może zarzuci, że wersy z wielkiej litery, ok. to nie tragedia, ale interpunkcja... może lepiej bez niej... (?) Wizualnie, trochę drapie ten wystający wers, taka "niezgrabotka" z niego wyszła, może enter... (?) Początek do 'wzięcia', ale od... odwracam wzrok w stronę... (r, brakuje) przekombinowane aż nadto... ... dla mnie.. łąk kwietnych... od razu mówi, że będzie tam barwnie. ... przeczytaj sobie... i wdzięku ukrytych tam kwiatów... dwie sylaby mniej, co lepsze.? wg mnie to krótsze. Super wers.... tak po prostu sobie rosnących..... :) Rozpisałam sobie u siebie... gdybyś chciał, podam. Pozdrawiam.

@koralinek O kurcze... :)

Nie nazwę tego ciszą , Choćbym chciał, Mimo, iż gwiazdy nocą błyszczą, To tkwi wewnątrz niczym głaz, Wśród fal, pozostaje niezmiennie. W świetle ukrywa mnie słońca blask, Okrywa niczym płaszcz Pusta i sztuczna radość, Choć jestem niczym łza, Przejrzysty jak mgła, na wietrze, Wśród fal, wciąż niezmiennie Na niebie litery kreślę. Bez iskry nadziei, W mroku, w zawiłych ścieżkach, Gdzie kropel tysiące Sączą historii pejzaże, Choć ze mną, coś ci pokaże, Chwyć tą jedną, Która będzie Ci drogowskazem. Niezmiennym obrazem w wirze wydarzeń, Choć lustro już nierzeczywistym snem, Nadal w ręku trzymam jego część, By marzeniom oddać cząstkę, Która jest niczym pieśń, Choć słyszysz jej głos, Wciąż nie wiesz gdzie jest.

@OloBolo Pamiętam "ziomala" z częstochowskich czasów, działo się wtedy

Po ostatniej kolacji z rozgwieżdżonym niebem nad głową bukiecik z konwalią spadł pod stół Świat obrzucony spojrzeniem jednym za dwoje obojętnie przesuwał się w polu widzenia I ten spokój "wszystko będzie dobrze" za zbyt wysoką cenę Bilans na straty "Trzeba to mieć - żeby wiedzieć" W pamięci wschód słońca zbudził się lipcowy Ponad falującym jeziorem opadają poranne mgły Otwierają się świeże pąki i kielichy nenufarów Maj - pod stołem zakwitła pierwsza konwalia

@GrumpyElf Przemyślany i doskonale zobrazowany fakt... Sztafeta pokoleń. Dziecko jeszcze niewiele pojmuje, ale obserwuje i słucha nawet przy zabawie. W ten sposób od tysiącleci dzieci nabywały wiedzę. Staruszka z masy doświadczeń stara się przekazać to co najważniejsze, bo wiadomo... czas wstecz nie płynie i jej światło powoli przygasa, a wraz z nią odejdzie cała pula zdobytej przez życie wiedzy, wspomnień, umiejętności i doświadczeń. Oszczędnie w słowach, przekazałaś ogrom myśli. Bardzo udatnie. Podoba mi się. Pozdrawiam :)

... do licha.. OMD (a było, było..) miało pójść nie tutaj... pomyłka... :( Czy mam, mam własną, w domu... :) ta najważniejsza. Dared... Twoją wrzutkę, pierwszy raz słucham, nie znałam. Ciężkawe muzycznie, ale słowa... można wyłuskać trochę 'życia'. Olo... wychodzi na to, że to nasz polski.. Louis Armstrong... :) Coś wyszukam, ale nie teraz, znowu mi komp gaśnie.

@Nata_Kruk świetnie, z natury rzeczy ona nas leczy... pozdr.

:) dziękuję, również pozdrawiam Cieszę się :) Dzięki Dzięki! Również pozdrawiam ... Myślę, prze przy odpowiedniej dozie cierpienia wiara łatwiej kiełkuje. Dzięki :) @Leszczym @słone paluszki Dziękuję :)

Zerkam jeszcze raz i dorzucę, że moja propozycja.. wyfrunęła ze mnie.. tzn. "naszła Cię".. :) w głowie ta prawda i na tyle "dziobała" myśli, że... wyrzuciłeś to z siebie/ napisałeś to, co wyżej, dlatego zasugerowałam... wyfrunęła ze mnie... Drugi drobiazg, to... możliwe, że powtórka "częściej" zbyteczna, jak chcesz. Miłego dnia.

@Anna_Sendor Jak celnie, Aniu. Okrutnie było przeczytać te nasycone realiami wersy rodem z piekła. Ten traktat brzmi jak werdykt nad kondycją świata. Brak sprzeciwu.

@NatuskaaDobra humoreska! Tytuł przywabił mnie tutaj. Lubię grać w tenisa stołowego AKA ping-pong. pozdrawiam

To kreta nap, pana terkot.

@jan_komułzykant nie wiem, czy to dobre porównanie, ale przypomina to trochę Lewandowskiego. Niebywały talent trochę na przekór ponoć kulejącego u nas szkolenia ;))

@Henryk_Jakowiec A kark? O, pokraka.

srebrny blask księżyca pod wodą rozproszony na tysiące odłamków pieści skórę koi ból zew wolności budzi pierwotną dzikość za lasem mrok gęstnieje pobrzękuje muzyką jak zaklinacz usypia złe myśli z pyłu mgławic po sam świt składa przyszłość w śladach kobiecych stóp cień wilczycy

Twój wiersz, Iwono, uspokaja. Delikatna, mądra treść. Pozdrawiam.

z nosem przy skórze wchłaniam poranek tuż przy łopatce obejmuję lekko wilgotnymi wargami buziak przesuwam nos na kręgosłup kolejny cmok wygina plecy napierasz dupcią na główkę znajoma wilgotność leniwie witamy się z jutrem

Jeden z tych wierszy, kótre dodają otuchy.

@jan_komułzykant jeszcze dwa zwycięstwa i będzie rekord w historii zwycięstw z rzędu :) Cała ta sprawa cieszy ;))

@emwoo Fajnie byłoby się z Tobą spotkać i podyskutować. Pozdrawiam :) @iwonaroma Myślę, że tych pochłoniętych niszczeniem nie ogarnia autorefleksja, ale rozumiem co masz na myśli. @Anna_Sendor Dziękuję :) @Czarek Płatak Tyle, że w desperackich aktach nie ma masowej destrukcji, a najczęściej osobiste tragedie. Dotykasz jednak drugiego dna; nierówności społecznych, które są potrzebne do zapoczątkowania tektonicznych tarć, gdzie po drugiej stronie są właśnie ci przesadnie napasieni. Pozdrawiam.

Taki ptak, który zabiera ze sobą smutek. To jest Ktoś! Pozdrawiam

@dach Dobrze Ci życzę, ale nagadałeś tyle że za dużo

Tomek Sętowski - Fabryka Snów

@aff Dzięki za komentarz. Aktualnie dotarliśmy do takiego punktu, że możliwość naszego planowania ogranicza się może do tygodnia i to ze znakiem zapytania. Pozdrawiam serdecznie. Jeszcze raz dziękuję.