Ranking

Nie gub marzeń nie zapominaj o nich bez nich trudno jest żyć Nie wstydź się ich udając że to nic One są jak krew bez której wolno ale umierasz gubiąc sens

inaczej się modlę wśród lasów wśród pól i łanów pszenicy tam dusza przedziwną ma pewność że dotknie znów tajemnicy

tajemnica plecie warkocze ze słów otulam się ich ciepłem zmęczone dotykiem nakreślają sens naszego milczenia czytanie porannych szeptów zaróżowiło oddech coraz bliżej… upadku znów muskałam rozwiane wspomnienie

wydaje się taka maleńka skurczona w tęsknocie szczelnej jak szklana kula która pokazuje już tylko przeszłość z klatki pobrużdżonej twarzy chcą ulecieć oczy spłoszonego ptaka a myśli niczym piórka unoszą się bezładnie od słowa do sło- sło…? taka byłam kiedyś taka teraz - jestem? aż wreszcie zamiera trzepot dłoni wijących nikomu już niepotrzebne gniazda cichnie kwilenie i zasypia na żerdzi łóżka spokojnie bo ptasi zapach pościeli przypomina jej o pisklęciu które dawno zapomniało jak wraca się z ciepłych JESTEM ...bo czasem Dzień Dziecka i Dzień Matki wypadają tego samego dnia... Zapomnienie: za, po mnie… Nie.

O, ludzie moi, jakże ja Wam tu Się zazielenię, wzrosnę, rozkrzewię, Wietrzyk będzie muskał me kwiatki, Słońce... ono da mi życia zarzewie. Deszcz będzie mnie podlewać, Pszczoły zapylać, a ptaszki czerwone Uwiją gniezno w pośrzód gałęzi, I będą śpiewały, rozanielone. Jedynie one mogą bezkarnie Jeść me owoce, rozsiewać nasiona Abym mógł trwać aż po nieskończoność, Oraz ażebym nigdy nie skonał. Warszawa, 30.05.2022

nieważne ile ma lat i jaka jest zawsze może cieszyć się grą zawodniczka musi być młoda silna ambitna zorientowana na cel czekam aż zejdę z boiska zasiądę na trybunie i tylko będę kibicować życiu

Życie czasem boli bywa okrutne uczy wojen głodu popiera śmierć Jednak mimo to wychwalam je jest mi chlebem moją modlitwą Dlatego i wam drodzy życzę by było czymś co upiększa

dowodem z maleńkiej kuleczki rozbucha wielki przebogaty świat! i pachnie pachnie pachnie :) aż do oszołomienia...

Miał być finał, wielka feta, okazało się, że... nie ta. Nie mogli się do niej dobrać; chcieli ją ze skórki obrać. Obświetlili bez powodu; niech zobaczą, jaki moduł. Coś przejęli, coś tam zbyli; nawet o tym nie mówili. Wymodzili kit za miedzą; lecz nic o tym nie powiedzą. Zarządzili bez uprawnień; przecież było tak już dawniej. Jaka z bajki tej t y r a d a: ten o b r a b i a, z kim nie gada.

czasem bardziej potrzebna nam czułość zagubiona w labiryncie linii papilarnych nie potrafi znaleźć wyjścia do pierwszego dotyku

Dla @WarszawiAnka Klan leśnych myszek z Warszawy Sypał usypiacz do kawy Gdy zasnęła rodzina Myszkom zrzedła mina Obudził się kot niemrawy

ciemnieje niebo nabrzmiała od wód chmura nie rodzi - topi

pytasz mnie co bym chciał powiedzieć a ja niezmiennie milknę w pół myśli dławiąc się gęstą od kontekstów atmosferą gubię rym i rytm zupełnie inaczej niż ty pierdolony Dean Moriarty i Charlie Manson olinłan drżysz jak kryształ kwarcu w zegarku SEIKO odmierzasz i zarazem tworzysz czas jest zabawką na twoim nadgarstku przekraczasz granice bez najmniejszego szacunku do siebie jak i do innych nie możesz ignorować wrogów bez końca czyżby? 53 lata po słucham Death Valley 69 wciąż czuję ten świdrujący niepokój jak śnieżna kula z zimnej krwi skandowany przez pokolenia ból dupy czy jest coś co mnie zatrzyma?

czerwony traktor ciągnie czerwony siewnik na czarne pole czerwony traktor wciągnął siewnik na rolę na wschodzie świta czerwony siewnik wgryzł się w ziemię i sieje sieje kąkole

Po stronie nienawiści i gniewu występuje cierpienie i ból lecz zawsze pozostaje wybór jaki obrać kierunek drogi Nie ukryjemy krzywd prawda zawsze zwycięży pozostawiona na piśmie aby inni nie zapomnieli Niech zwyciężą dobro niech serca ugaszą płomień by zakończyć rozlew krwi i płacz dzieci i matek Które uciekają z Ojczyzny gdy bombardują ich miasta i wsie niech zapanuje znowu pokój niech świat zacznie na nowo żyć Bo ile może wycierpieć człowiek kto dał prawo aby go ranić zakończmy tyranię na naszym świecie aby każdy był znowu wolny.

Mistrza niegdyś zapytał szlachcic niewysoki. -Czy mam szanse u niewiast, powiedz mi bez zwłoki? -Spójrz na to z innej strony, zobacz taką sowę, wszyscy myślą, że mądra, bo ma dużą głowę.

podnieś oczy podnieś upadły już tak nisko że wlepiły się w ziemię sącząc przeszłość nabrzmiałą i napiętą ma błonę historia wystarczy jeden sztych aby się upaprać krwią podnieś oczy ponad to przecież jest nadzieja ciągle kwitną kwiaty drzewa się wspinają jakby nigdy nic ptaki wiążą się w pary tylko ty człowieku ze słomką przystajesz a cóż ziemia ona rodzi w partych bólach wstaje nowa era kiedy stara odchodzi

Zona medialnej poprawności cenzura, która pisze prawdę i historię od początku gdzie wypróżnione zostały liberalne wolności ostały się jej nagie szkielety Zabili i obdarli ze skóry Władza medialnej oligarchii opresją unieważnienia i wykluczenia Kultura w sidłach ideologii liberalna dewocja bigoteria progresu kto myśli inaczej jest chory terapia ostracyzmu Doskonały niewolnik kocha swą niewolę lubi mieszkać w domach ze szkła ssać miodną pierś na kredyt wychowani przez manipulację w estetyce promocji i rat zero złotych spowiadamy się ułudzie Wirtualne sacrum inkwizycja oburzenia tworzy świat nowych barbarzyńców Prywatyzowanie wolności słowa przez medialnych despotów ministerstwo prawdy pod adresem www i tagiem polityka unieważnianie w cyfrowym świecie jak z retuszowanych starych fotografii z których znikali martwi towarzysze Paradoks i apostołowie liberalnego cynizmu zetrą na jałowy pył myśl wyzwoloną z adoracji ich świata Kult utracjuszostwa wygłasza gładkie formułki i natchnione creda wokół pustej celebry pięknie brzmiących idei i obcesowej ignorancji Wolność to prawo do mówienia nawet jeśli ktoś nie chce tego słyszeć kto nie chce słyszeć to niech zasłoni swe uszy nie nie knebluje mi usta brudnymi rękoma Wyzwolenie przez zniewolenie to ewangeliczne przesłanie oddaj wszystko a my damy ci więcej najwięcej tego co najmniej potrzebujesz Ucieczka potem obława gonitwa po ścieżkach zagubienia bezwolność jako wypluty ogryzek świata pozbawionego wolności który jest wyborem ale i decydowaniem możesz wybrać lecz nie zdecydujesz co ci wybrać wolno to wymaga odpowiedzialności poświęcenia ryzyka winy a tych słów się nie lubi ich artykulacji się unika

ostatnio zmniejszyli nam limit łez na jednego zmarłego a „Proces” Kafki wyleciał z działu literatury absurdu

Kupiłem sobie BMW, extra model Być może zabrzmi to dziwnie przez całe moje życie mniej lub bardziej na wiele sposobów z różnym skutkiem bronię się przed poezją próbowałem tygodniami a nawet całymi miesiącami nic nie pisać nic nie czytać nie robić nic co ma jakikolwiek związek z twórczością tak się złożyło ostatnio a było to w sobotę po południu kupiłem prawie nowy sportowo biznesowy model extra czarny metalic BMW seria 5 elegance 190 koni pod maską już nawet tak założyłem - jest dobrze - jestem na właściwej drodze mam teraz full wypasione extra męskie auto w pewnym sensie śmiało można powiedzieć model bardziej zaprzyjaźniony z chętnymi przyjemnymi w dotyku kobietami jak z poezją że nawet, jak coś kiedyś przypadkiem dobrego napiszę i ktoś przypadkiem zdecyduje się wydać tomik moich wierszy żaden prawdziwy czytelnik nie weźmie sobie tego do serca nikt nie uwierzy poecie który na wieczór autorski zajedzie takim wypasionym extra bajeranckim autem i właśnie to w końcu przeważy szalę na dobre zniechęcony dam sobie spokój wyjadę na autostradę na zawsze wolny od tego niepotrzebnego nikomu elememtu wywewnętrzania się ponad miarę założę ciemne okulary uchylę szybę na zewnatrz wystawię łokieć zapalę papierosa wskoczę na lewy pas rozpędzę się do 220 na godzinę jak gdybym nic innego nie robił i nie potrafił robić mrugnę długimi światłami raz drugi i trzeci i przemknę obok ciebie przez chwilę spojrzysz na mnie na moje extra auto przez chwilę pozazdrościsz pomyślisz a jednak ci wszyscy posiadacze super szybkich aut to mają coś nie tak z głową. Malmo, 30. 05. 2022.

Noc jest najlepszym miejscem na wiersze Na odkrywanie dachów Malagi i Bogoty Na rzeźbienie gwiazdozbiorów i ziaren słonecznika Na jednakowe wsłuchanie się w to, co głosi rozwiązły mężczyzna, cnotliwa kobieta i przebiegły wiatr, który deskami zabija drogę do wszelkiej miłości Każdego dnia odradzam się, łupiąc o rdzawy piasek ogonem rekina młota ... Daleko mi do wdzięku syrenki, daleko - do chłodnej kalkulacji piranii, a jeszcze dalej - do jakiegokolwiek horyzontu czy brzegu Dryfuję ... na kawałku skały Nie tonę i nie odmawiam modlitw za to, w co nie wierzę. A jest bardzo mało świata, w który chcę uwierzyć Malutki archipelag porannego maja, ociężałej od kwitnień wiosny Nie chcę nigdzie uciekać, chcę czekać I nic jeśli to na nic. Równiki rozwartych skrzydeł Znów je podetnę - brzytwą wątpiącej łagodności Że istniejemy - dla nich ...

Kolce przyjaciół... Wiadukt z żelazną drogą Słońce już zachodzi Na horyzoncie barwny las granat z zielenią igra z czerwienią Oczy zbyt dużo widzą błędy za błędami Kruszy się świat Grad kamieni słów niby przyjaciół wypełnia kolcami duszę Mam przed sobą piękno Ptaki w górze szybują zza bariery powraca miecz rozcinający żyły Ból znów zatańczy na cieniach Skrzydła połamane nie wzbiję się z rana Może zapomnę kim jestem Tłum brawo wyklaszcze... LRD

Zażywnych staruszków para z Gierłoży dowodzi doktorom: "Jakże my chorzy!" Dziwią uczone się głowy: "Sądząc z odgłosów z alkowy i ona jest hoża i on jest hoży."

Pewien góral spod Zakopanego wiatru bał się panicznie halnego. Kiedy wicher buszował, on do szafy się chował; ludzie w śmiech – a on: „Nic wam do tego!”

nic nigdy nie będzie dobrze to zwykłe chujowe dziś odwieczne nieprawdy jak mielenie pędów ostu wracam spalona bo ślad tamtej iskry wytrąca ciężar kochania nadzy w niebo wspólnego oddechu ubrani żywa mapa rozkoszy wmawiam sny nienawidząc ze wszystkich stron

Wołam cię Usłysz mnie I mój głos Powiedz mi gdzie Zaprowadzi nas Kręty los Czy w otchłań mroku Tam gdzie nie będę Słyszeć twojego kroku Czy w ciemny las Gdzie już nie będzie nas I stanie w miejscu czas Wołam cię Usłysz mnie Moje wołanie I serca łkanie

Witam - fajne mini - Pozdr.

Pięny tekst - nie tylko na przełamanie lodów. Pozdrawiam

Nic nie musisz I w tym cały sens zawarty Możesz lubić lub nie lubić Możesz śpiewać, możesz krzyczeć Możesz być i nie być także I na siłę, bardzo prosze. Nic nie musisz Możesz wszystko Więc już porą Nie siedź więcej Idź i działaj Tak jak zechcesz Świat nie czeka Gdy wciąż stoisz Weź w garść sobie I do dzieła Możesz wszystko Nic nie musisz

Witaj - troskę zmieniłem zakończenie - ale czy to na dobre to się okaże - - dzięki za kolejne miłe czytanie - Pozdr.

O, NIKOTYNY TO KINO. CO, NIKOTYNY TOKI - NOC. O, NIKOTYNA. RANY TO KINO.

Co zrobić? Czasem ktoś ze świata zapyta - akcentując czasownik - co robię w życiu, a ja mam ochotę mu odpowiedzieć i opowiedzieć przymiotnikiem lub okolicznikiem czego nie zrobiłem, czego nie robię, a nawet czego z dużym prawdopodobieństwem raczej nie zrobię. Czyżby błąd rozumowania? A czasem nic. Nic bym nie odpowiedział. Warszawa - Stegny, 28.05.2022r.

Dlaczego rym A widziałeś andaluzyjskiego konia jak stawia ślady kopyt na szklanym piasku areny podkową stępem okutą brzęcząc lśnieniem dnia w igliwiu sierści Jak muzyka zamąci powietrzem A widziałeś natchnionego pijaka gdy go ten szelest nieba trąci krok rozkołysze sprowadzi do żywych wybitymi o ziemi puch siekaczami z ram szczęki Dlatego

BARONA, LORDA, I WIADRO... LANO, RAB. NANO, MILORDA I WIANEK; KENA I WIADRO, LIMO NAN. (?)

@Leszczym Witaj! "Co zrobić? Czasem ktoś ze świata zapyta - akcentując czasownik - co robię w życiu, a ja mam ochotę mu odpowiedzieć i opowiedzieć przymiotnikiem lub okolicznikiem czego nie zrobiłem, czego nie robię, a nawet czego z dużym prawdopodobieństwem raczej nie zrobię. Czyżby błąd rozumowania? la A czasem nic. Nic bym nie odpowiedział." Cała kurtuazja w tekście polega na tym, że autor dobitnie podkleśla, jak ważkość słów wpływa na całe otoczenie; przecież brak zaufania to nie wojna - zgadza się... no chyba, że miałeś do czynienia z tajniakami -:)) Fajnie się czyta Pozdrowienia dla ciebie!

? skosztuj dziś loda jest w czekoladzie smakiem pomarańcz pulsuje rześko chrupnęło nieco do ust go kładziesz wilgoć bąbelków w poślizgach taniec oczy i zmysły w długość zaklętą ślinisz wciąż loda jest w czekoladzie pulsuje wewnątrz szaleństwo całe w miękkości różu rozkoszną chęcią chrupnęła skórka wyjmujesz kładziesz mórz południowych smakujesz pamięć pragniesz by soczek fontanną piękną wytrysnął z loda co w czekoladzie hawaje plaża czujesz ekstazę ocieka słodycz choć usta tęsknią jest go niewiele więc go nie kładziesz dziś proponuję znów eskapadę wśród palm wędrować plażą tą krętą gdzie podaruję ci w w czekoladzie to co tak lubisz loda co pragniesz ?

@Nefretete u mnie młodzież na firmie składa i rozkłada karabiny. Ja nie muszę jeszcze zdążyłem MON zaliczyć. A potem powiedzieli, że wojen już nowych nie będzie i są, tak jak przypuszczałem, gdy kłamali, że już ich nie będzie.

ALE NADAL BARONA NORA BLADA, NELA. I BUŁO, HRABIA I BAR HOŁUBI.

O, tłumacz, a raz CA muł to.

czy pamiętacie tęsknotę za licem brzoskwini na piasczystości betonu w porostach? a może przebiśniega schowanego przy źródełku jak ślad sarny w bruzdach ziemi nie zapomnę nam domku pod gałęziami bzu, ostoji zupy z trawy i owocu klonu gotowanej na dachówce porośniętej mchem nadal czujecie nieogarniętą potrzebę dosięgnięcia i zerwania liści które dotknęły wolność nieba? czujecie strach? a może to obrzydzenie widoku larwy w krwistym mięśniu czereśni chyba że wymioty z sokiem z czarnej porzeczki brzmią znajomiej co z pszczołą zatopioną w miodzie, lepkimi dłońmi i bólem brzucha? nie pozbęde się was tak jak asfalt nie odklei od siebie skóry tysięcy dziecięcych kolan tak jak wy nie zapomnicie mi paznokcia na pniu będącym domem siekiery złości i reszty starych strupów tamta śmietana z cukrem nadal mi stoi w gardle ściśniętym łzami siedzę na już za małym dla mnie krzesełku na balkonie z mrówkami, którymi uczniłyście sobie moje uczucia, nadal wypatruję was przez metal chwiejącej się balustrady ze starą popękaną farbą wbijającą się w moje czoło gdzie jesteście 03.03.2022

Witam - podoba mi się ta nostalgia - Pozdr.

Wiewiórka w parku na drzewie mieszkała orzechy z ziemi na zimę zbierała wszystkie orzechy w dziupli trzymała razem też z nimi w dziupli mieszkała wiewiórka zimy , już się nie bała bo spiżarnię pełną miała

Czika to terrier walijski kosmiczny i surrealistyczny Mars. Jowisz. I Saturn. miliony pikseli układają się w portret mojego pupila Czika waruje aportuje i służy szczeka donośnie na pieski i tapla się w kałuży zielone modrzewie i wierzby szumią o mojej miłości dwa logarytmy to oznaka pogodnej starości Neptun jest daleko a Mars blisko mrugawica gwiazd jak rzeka szepcze że to dobre psisko!

Boga nie szukajmy ponoć jest wszędzie a czy to prawda tylko los wie Boga nie szukajmy to niewiadoma która błądzi tu i tam Boga nie szukajmy skoro nie wierzymy czy on to sens czy wyobraźnia Boga nie szukajmy niech nasz szuka przecież wie które to drzwi

Mrówka na liściu, płynąca przez zburzone morze.

@iwonaroma Dziękuję za dający do myślenia komentarz. Ja też mam w głowie mętlik. Jednak im bardziej zagłębiam się w tajnikach psychologii i fizyki, tym bardziej mam poczucie, że mimo wszystko człowiek na swoim obecnym etapie potrzebuje do przetrwania jakiegoś uporządkowania, jakiś kategorii, choćby intuicyjnych. Bo inaczej "tego" nie ogarnie i sam siebie nie ogarnie. Pewnie, że te nasze podziały uproszczone i umowne, jednak ciągle warunkujące jakąś orientację w tej tajemnicy, w jakiej funkcjonujemy. Pozdrawiam. @Dag Będę myślała nad Twoimi słowami. Pozdrawiam!

patriotyzm dzieli naród to bardzo stara tkwiąca jeszcze w legendach teoria podboju Ruś dziecko gwałtu Waregów przez wieki stawała na wiecu pieczęcie z długiego zdobionego w głowę smoka statku zniósł dopiero jarl w szeptach słowiańskiej mowy przetrwać i posadzić kniazia niestety nie miała tego szczęścia długa od oligocenu linia ssaków olbrzymich utknęła w pułapce między zlodowaceniami ukryta w mroku ludzka kolebka bez usprawiedliwień istnienia w bruzdach na czole w odsłoniętych diastemach nieprzerwaną to pierwsza wojna na żywo patriotyzm dzieli ludzi poszedł dym z pieców Oświęcimia

Niepewnym krokiem Słówek potokiem

oczy zaraz sen zmorzy piżamy nie założył kładzie się tak nieskładnie bajeczki czeka ładnie śpiący - jak nieżyjący płomyk jakby gasnący jedno tedy ich różni status tejże ich próżni jedna tak w obłęd biegnie światem tym - żywe brednie druga - raz cię zabierze nie obudzisz się na zerze

po szczęście chodziłaś na przeceny do życiorysu nie chciałaś korekty ale ty jedna przedłużałaś o dwa dni życie ciętym różom