Ranking

starość to starość ma swoje tory po których nadzieja się oddala starość to starość to nie zabawa to dni i noce udane albo nie starość to starość ma swoje prawa potrafi kochać pamięta łzy starość to starość nie ma że boli ten ból już był to nic odkrywczego starość to starość pachnie minionym może być piękna jak kwiat starość to starość jest jak skarb na który trzeba życiem zasłużyć

Modliszka liż mnie gryź mnie żuj połykaj mówiłaś że jestem jednym z niewielu których jesteś w stanie strawić liż mnie gryź mnie żuj połykaj obiecuję że nie stanę ością w gardle

errorowi za inspirację:) -Tygrysie, co oznacza kompromis dla ciebie? - Ja zjadam antylopę, a ona jest w niebie.

Wielu chciało być Batmanem lecz nie ja, nie cierpię bata więc niech Batman sobie dalej będzie tym obrońcą świata. Oczywiście w świecie fikcji komiks, film, radiowe fale gdzie jest super bohaterem lub figurką na regale. Ja tam, jako wiejski kmiotek kiedy być obrońcą trzeba mogę obić komuś mordę pięścią niczym bochen chleba. Nie potrzeba mi dwa razy mówić, kiedy ojciec prosi synu spuść gościowi baty skoro sam się o to prosi. Wola ojca mi rozkazem więc przekuwam ją na czyny i siarczyste tęgie razy im wymierzam za przewiny. Potem idę orać pole lub na łąkę pasać krowy a dzieciaki krzyczą za mną oto nasz bohater wsiowy. Ja urastam, jak topola nieba sięgam głową prawie gościu lepiej nie podskakuj bo i z tobą się rozprawię.

zaczęłam mówić zbyt późno z powodu wychowania i edukacji gdy już stanęło mi w gardle (a 'tak' przemierzyło wszystkie niesłychane obszary) wyrzuciłam je przez usta i z mgnienia oczu wyskoczyło NIE! nie bój się kochany to nie do Ciebie bo przecież nie jesteś moim ciemiężycielem?

dzisiaj się ślizgam tylko po wierszu może więc w głębi nie nie utonę gdy wokół słowa mi inni wrzeszczą nie w tonie w głowie mieć myśli tonę to nie jest żadna już wielka sztuka za dnia wypływać a nocą do dna w perlistych małżach szczęścia o szukać choćby bolała potem część zadnia dzisiaj się ślizgam tylko po wierszu więc się nie wpatruj zbyt w jego głębię to napisałem w sierpniowym zmierzchu co mnie nieskromnie nieco przygnębił

Nie dostąpi raju zrywający związki z rodziną [...] [al-Buchari i Muslim] (rozmnożę ból a dosięgnie kata) właśnie mianował mnie żoną na wiarę i posłuszeństwo mrużyłam oczy otwarły się gdy ciało nie mogło wejść w posiadanie słońca jak na lekarstwo strefa nakazów to ręka ciężka i gotowa do ciosania kołków na noże jest sporo miejsca wchodzą w macicę jak w masło uwalniając nienawiść i wody płodowe przynoszą córkę ma zmrużone oczy na posłuszeństwo i wiarę mianuję ją suką albowiem do niej należy nóż ostry jak święta wojna

ból głowy ból dupy kiszone ogórki grafomania przelana na portal wszystko to się gdzieś wydarza paskudnie rozcięta ręka krew leci nie przestaje zakażenie już w drodze ludzie przepychani przez granice bez kraju bez wiary bez nadziei na lepsze jutro - kapitalny kapitalizm zakażenie w cenie kiszonych ogórków czekam na pogodę ducha na uśmiech od ucha do ucha na Taliba co powie kobieta to samo zdrowie na naszej cywilizacji ucywilizowanie mamy środki ale czy tak się stanie herosów trzeba igrzysk naprawiania bez klasyfikacji medalowej bez kalkulowania wójku Samie zdziwiony wójku Samie przegrany miliardy utopione piękne to są tylko plany na pokój na demokrację na stabilizację wprostproporcjonalnie byliśmy dobrzy jak ogniwo najsłabsze została po was i po nas broń technologia i amunicja którą trzeba będzie wystrzelać...

scenariusze życia grafomańskie na co komu tyle łez Panie Kicz niebo błękitne dziś tak jarmarcznie dla dziewczynek z zakokardzoną główką szyk damy pik czasem myślę że tylko one nie boją się stać przy swojej prawdzie dziwi mnie zawsze hierarchia kolorów gustowność szarzyzny szaf elegantek a Pan uczepiony tiulowej spódnicy karnawałowej matki Panie Kicz wycina skrawek nieba z Wielką Niedźwiedzicą i szyje garnitur na dzień roboczy

spaceruję ścieżką, ciągle taką samą od lat nic się tu nie zmienia stoją dumnie kwiaty, drzewa ta jedna aleja liście pożółkłe mech obsiadł konary błotnista dróżka butami udeptana została przeze mnie zapytana chodzę tu od lat wielu powiedz mi ścieżko kto pierwszy na ciebie nadepnął? kto pierwszy rozsławił zwyczaj przechadzania tym torem któż był tym improwizatorem? którym z rzędu jestem człowiekiem co przechadza się po ścieżce przed laty udeptaną byłaś tu odkąd pamiętam zawsze taka sama a wejściowa brama? czy sam bóg tu się przechadzał? jednym pstryknięciem przywołał ścieżkę nie, przecież jest ich więcej być może leśna sarna i polujący wilk przebiegli tą ścieżką myśliwy podążył za nimi, dźwigając strzelbę ciężką następnie pokazał wspaniałą zdobycz moją drogą przeszło kilku jeszcze polujących za nimi ruszyły ich żony następnie pobiegł i rzeźnik mięso ocenić sprytnie pragnął je wycenić wiele laty później ciągle używana moja ścieżka, taka sama lecz, powiedz moja miła to tylko hipoteza? eksperymentalna teza? i tak nigdy się nie dowiem kto tą dróżkę stworzył

Napisałem nawet niedawno wiersz na ten temat: Bluźnierstwem ogromnym Bluźnierstwem ogromnym posądzać starożytnych o brak tego czym my się szczycimy Bluźnierstwem przodkom zarzucać średniowiecze zniewagą wyobrażać sobie jaskiniowca który rozłupuje o głowę orzechy podczas gdy on patrzy w gwiazdy i oddaje cześć Nieznanemu Bogu @heks W wierszu religijność traktuję jako częściowy synonim duchowości. W komentarzach pod wpływem rozmówców dokonałem podziału tych dwóch wyrazów, religię traktując jedynie jako formalny kult. Ale nie jestem pewny czy religiolog zgodziłby się na takie zawężenie.

@corival Skoro sołtys to ciamajda, który z prawem ma na bakier, który za sołtysią pensję zachowuje się jak klakier wtedy ja obrońca ludu ustanawiam prawo siły by na naszej małej wiosce wszystkim równe szanse były. Serdeczne pozdrowienia od dziadka Henia - :)

zapominam że jestem żywa gryzę dłonie nadgarstki nie napiszę pierwsza odczuwam twój ciężar przez sen wilgotne pocałunki rozchylają usta wybudzam się przekrwiona na gorącej skórze koszulka paruje współprzenikanie a miłość obosieczne rozdarcie czarnoskrzydły jesteś marzeniem

Z Pączkowic mdły muzyk, Piotr - amator fotograf, na wernisażu dał komuś krwisty autograf. Teraz drogim aparatem w garniturze, pod krawatem, uwiecznia prezesa za podstępny cyrograf. ____ 19.08. obchodzimy Światowy Dzień Fotografii

J e s i e n i e n i e Zobaczysz, przyjdzie jesień. Wykończy wszystkich marnych poetów. Jak liście, jeden po drugim opuszczą swoje drzewa. Zaczną przylegać do ziemi, błota i asfaltu. Bezbronni, rozpoczną walkę na śmierć i życie: o największe przygnębienie, największą depresję, największy smutek, największą rozpacz, największy ból, największe cierpienie, największą grypę, największego koronawirusa; o prawa autorskie do jesieni. Przeżyją nieliczni, co otoczą się wspomnieniem kwietniowych wędrówek, Bursztynowym Szlakiem Greenways. Zobaczysz, przyjdzie jesień. Wiersze, będą ulepione z ziemi, błota i asfaltu. Nie przejdziesz przez park nie potykając się o ciała p o e t ó w. Świnoujście, 07. 09. 2020.

ludzie syfią na potęgę. Wszędzie walają się śmieci. Różne papiery, folie, zużyte maseczki. Puste puszki i resztki jedzenia. Przeciągi roznoszą to na lewo i prawo. Brudny ruch. Szwendają się menele rzucając szkłem i mięsem szczając i rzygając gdzie popadnie - trzeba iść slalomem. Szybko szybko przemykamy przemykamy z przymkniętymi powiekami. Byle na drugą stronę. Pod ścianą stoi bohater ze skrzypcami - ostoja człowieczeństwa. Za 'co łaska' sprzedaje sztukę a uśmiechem obdarza za darmo. To pomaga, bardzo pomaga przeprawić się do czystszego świata.

@Pan Ropuch No hej :) Sylwester ma rację; pierwsze dwanaście wersów zawiera myśl i w pełnym wymiarze czyni wiersz. Reszta to już frustracja, którą z Tobą podzielam.

@corival Zapomniałem jeszcze wspomnieć, że mam siostrę i dwóch braci szkoda tylko, że są starsi i od lat już są żonaci. Takie tryjo z przywódczynią, która biegle włada szpadą to tak jakby muszkieterzy przed potyczką i ze swadą. Serdeczne pozdrowienia od dziadka Henia - :) @Gosława Coraz mniej jest takich zabaw co koloryt wiejski mają chociaż i na dyskotekach też się nieraz naparzają. Do remizy mam wstęp wolny jako strażak i ochotnik chociaż jestem niezły bajarz i do tego jeszcze psotnik. Serdeczne pozdrowienia od dziadka Henia - :)

@Marianna_trochę bez sensu, ale jest :) Rów załamała pomadą i w uwiąd, a mopa łamała zwór. Pozdrawiam :)

MOLE TO HOTELOM?

@Sylwester_Lasota bardzo słusznie. Dlatego napisałem pod wierszem. Wiersz na początku czytania odpycha. Dopiero później następuje przełamanie. Pozdr. @Sylwester_Lasota jeszcze jedno. W tym wierszu poczułem emocje Autora. Dla mnie to jest wszystko. Poczułem serce, a nie puste metafory. Pozdr.

@Marek.zak1 Coś dodał tygrys, co na imię miał Adam że czasem nie dobiję, tylko na żywca zjadam...

Tylko pierwszych dwanaście wersów. Reszta mi zbyt ciąży polityką i powielanymi sloganami. Pozdrawiam

Wiem, że trochę odbiegnę od tematu, ale przypomniał mi się tekst piosenki, którą słyszałem lata temu: W rzeźni jak to w rzeźni, czas wątpliwości szybko mija, tu się nie myśli, tylko zabija. Pozdrawiam

Heniowi za inspirację Desperacko wraz ze świtem w pelerynę okutany na środku torowiska trząsł się z zimna oskubany ograbiła ze wszystkiego kwoka wredna oraz szczwana najpierw go wykorzystała bo chędożył aż do rana potem rzekła bardzo krótko: całą noc przyjemność miałeś aż w kurniku pękło łóżko ja dawałam tak jak chciałeś teraz mi się coś należy z twoich piórek chcę mieć futro przyjemności te kosztują zapamiętaj raz na jutro" a kogucik jeszcze młody więc uwierzył starej kwoce oskubała do gołego i na tory zdołał dotrzeć szczęściem tory są w remoncie i kogucik sobie przeżył dla was morał koguciki nie możecie kwokom wierzyć bo radocha obopólna płacić za to jakaś bzdura w satysfakcji ma zapłatę każda chędożona kura

;) nie jestem nachalna w kwestii sugerowania interpretacji :) pozostawiam Ci wolność wyboru :)

Zostań ze mną, zostań chwilę, zanim sen pokona milę, zanim ciemność nas dopadnie, zostań proszę, proszę ładnie. Zostań ze mną jeszcze trochę, rozsypiemy szczęścia proszek, nawdychamy się radością! Dobrze będzie, złe już poszło. Zostań ze mną, słodkie chwile... Też je lubisz - czy się mylę? Potrzebuję byś był blisko zanim mrok otuli wszystko. _____ Zostań ze mną, zostań trochę, zasłonimy się obłokiem, nacieszymy się bliskością! Cenny czas, czuję jest bosko.

@Henryk_Jakowiec Tak to jest kiedy nie działa, argumentu żadna siła. Wtedy głos ludu wystawia mięśni argument, by była zrównoważona, zachwiana władzy miejscowej niemoc. Powszechnie akceptowana, zabawa w wioskową pomoc. Pozdrawiam :)

nieraz chciałem zostać drzewem uwolnić się od nadziei zboczyć z marzeń alei uciec przed serca śpiewem zostać w ziemię wkuty oglądać świat dookoła jak nad pocałunkiem jemioła zerwać myśli i zmian kolące druty lecz jakie byłoby moje życie świadomość, że nic się nie zmienia wracajcie moje nieszczęsne marzenia niezbyt wiele w świecie tracę wciąż się obciążając jednak w życiu czegoś pragnąc

@Franek K Oręż to nie byle, jaki i moc swoją też posiada nim to waśnie, kłótnie, spory rozwiązuje od pradziada ludność wiejska na zabawach oraz nieraz na weselach kiedy idą w ruch sztachety rzecz wiadoma, w jakich celach. Serdeczne pozdrowienia od dziadka Henia - :)

@Henryk_Jakowiec Obić paszczę jest zadaniem, czy ojcowym poleceniem, w glorii chwały tej lokalnej mordobijca zapaleniec... Chyba dotąd się udało nie natrafić na sprawnego mordobijcę i zakałę, wojna będzie na całego. Pozdrawiam :)

@Franek K Lepiej, żeby okazał się planem niepotrzebnym. Pozdrawiam wzajemnie :)

@Marianna_ : Dziękuję. :) OWAL? KOLOS NA HOTELE TO HAN SOLO. KLAWO. OWAL? KLAWO! TELMA, HOTELE TO HAMLET. KAMA, HOTELE TO HAMAK. E, JAWA! HOTELE TO HAWAJE.

@Antoine W : Dziękuję za Twój głos. :) Cieszę się, że znalazłeś coś dla siebie. :) Dziękuję i pozdrawiam

@Nikodem Adamski @Nikodem Adamski Wraca ten temat jak bumerang i bardzo dobrze, też mam tysiące 'wycieczek myśli' z nim związanych. Wszystkiemu winne 'zapominalstwo' i 'nadmierne upraszczanie' (człowieka) Tymczasem antropologia na naszych oczach musi się po wtóre i na nowo weryfikować i przestać operować mitami i książkami ilustrowanymi rodem dla dzieci. Kiedyś człowiek był taki 'durniuszkowaty' że wszystkiemu przypisywał nadprzyrodzone moce bo jakoś to trzeba było sobie wytłumaczyć czy my mówimy o tym sam człowieku (pierwotnym) który średnio co ileś tysięcy lat dokonywał przeskoku w ewolucji, zdominował wszystkie kontynenty, stworzył język mówiony i komunikację międzyludzką w ogóle, a do tego znał się na astrologii do tego stopnia, że budował pomniki w naturalnych miejscach gdzie dostrzegł jak wspaniale w tym miwjscu Ziemia w niewyjaśniony sposób komunikowała się z Niebem (Kosmosem). No tak ale aborygeni 40 tysięcy lat spędzili bez większych 'rewolucji' łażąc 'wte i wewte' po Australii w sumie tak można powiedzieć nie zapominając że liczba odrębnych plemion dialektów i wierzeń naprawdę przyprawia o zdumienie. Pytań, tez i teorii jest tysiące można je namnażać i powielać w nieskonczoność, jedno nie ulega najmniejszej wątpliwości przebogatość kultur, kultów, wierzeń, rytuałów, pomników, obrzędów, sztuki, narzędzi itd. etc. dowodzi, że jest to tak głęboko w nas zakorzenione, bez względu na szerokość geograficzną, że musi to być czymś znacznie więcej niż tylko wytłumacz niewytłumaczalne, czy przypisz czemuś nadprzyrodzoną moc. Wydaje mi się i tak zgaduję, że nasza obecna mutacja ma dwojaki problem a) zapomniała o kontakcie z naturą i ta więź została w którymś momencie przerwana (drastycznie i boleśnie) b) utraciła zdolność percepcji wymykającej się poza rzeczywistość(transcendencji) poprzez opisywanie, nazywanie i upraszczanie wszystkiego do granic możliwości (nic dziwnego że tworzymy alternatywy, bo w tej obecnej formie i w naszej duchowej formie też - traktujemy tę sferę naszego życia za zupełnie niepotrzebną, nierozumną i o zgrozo wręcz wstydliwą... Pozdrawiam Pan Ropuch

@WarszawiAnka I NA HOTELU ULE, TO HANI.

Twój wiersz, Twoja wola. Ty masz ostatnie słowo do powiedzenia w jego sprawie :). Najważnie, że chcesz pracować nad tekstem. :)

@Franek KMoj głupi telefon szaleje znowu, ale... Będziesz chlać jesienią? Ha... niecny to plan dezynfekcji od środka ;) Chytry bardzo :)

Sępy maja coś z Volturi, albo odwrotnie.

Nie wyewoluowaliśmy jeszcze na tyle by nie zniszczyła nas technologia światła ekranów zbyt jasne dla nas Globalna Wioska zmienia się w szpital Bodźców zbyt wiele dla naszych umysłów inaczej na świat patrzymy niż Kolumb nie zna radości barwienia białych plam kto wie już wszystko — z Google Maps Boimy się ciszy milczenie kamedułów już nie z tej ziemi ekstaza przyrodnicza Franciszka z Asyżu niedostępna Scrollowanie nie ma końca kreatywna nuda zabita zmartwychwstanie pod postacią pustki egzystencjalnej Reklamy szydzą, że jesteśmy brzydcy niemodni i nie na czasie z pomocą przyjdzie Facebook stworzy nam nowego siebie na rzecz prawdziwego powie nam, jak dziś trzeba myśleć Czy kultura cyfrowa zrodzi filozofów czy z bagna informacji można jeszcze dumać? choćby wszyscy śpiewali z Jennifer Lopez a filozofowie mówili, że filozofia nie żyje Żeby segregować śmieci trzeba najpierw je wyrzucać uważajmy, czego słuchamy nim przegrzeje się nasz mózg

„ O księciu” Kapeć Poetycki W przedpokoju pachnie obiadem/ A książę wali głową w ścianę/ Poniewaz na obiad podano/ Ziemniaki buraki i sałatę./ Książę buraków nie lubi/ a kucharka mówi: Polubi, polubi!/ A żona jego nie narzeka/ Książę grzechu wyrzeka./ Wspomne o tym iż jestem nowy w otoczeniu tego typu wiersza wiec za błędy przepraszam.

Niebieskawy szafirku, gdzie mam ciebie szukać, zakochałam się w dzwońcu... noc przed nami długa. Jestem białą gwiazdnicą, wciąż zerkam za tobą, nie uciekaj ode mnie, puknij... że się w czoło! Żółty miłek na miedzy już czeka na pannę, z kokoryczką pachnącą harce zacznie ranne. A niezapominajka - czy znajdzie partnera? W fiołki leśne ubrana, błękitem czar wzbiera. Błotny czyściec czerwony, moczy w strudze nóżki, przyjdzie skalnica biała, bo jesteś samiuśki. Tasznik z rzęsą zieloną rozkołysze pola, rumian z psianką dołączy... balanga wesoła. A bluszczyk kurdybanek, nektaru siedlisko, z barwinkiem pospolitym... kielichem zabłysną. Kto jeszcze na parkiecie szuka swojej pary? Za roczek może znowu - kwiatostan odpali. "Trzy rzeczy zostały w raju: gwiazdy, kwiaty i oczy dziecka." - Alighieri Dante.

Palindroma zmęczę później :)))))))))))))))

samotność spływa z wilgotnych oczu w rozpaczy szukasz krzty akceptacji znaleźli starzy w kieliszku spokój dziadek wiadomo że nie ma racji nareszcie wszyscy tacy dorośli oni są wiekiem ty podfruwajka emocje dziadku wygaś i ostudź to przecież nie jest już twoja bajka tysiące rozmów jak groch o ścianę po co nauka walka o siebie „ja nie rozumiem chyba zostanę nie chcę nie muszę i nic już nie wiem” nie powróciłaś wieczorem z miasta ślad się urywa jak stara wstążka dramat jak czyrak w bliskich wyrasta w sercach nadzieja musi pozostać gdyż czar przyniosły słowa z ekranu grzebiąc samotność w barwnych domysłach poszłaś chcąc znaleźć czułość w realu lecz złudna bajka w mig się rozprysła ful wypas bryka przystojny młodzian z nadzieją weszłaś drzwi zatrzaśnięto a po za miastem zgwałcił bez słowa zgniatając rozpacz brutalną ręką skonałaś w bólu straszliwej męki jakże naiwna młoda bezradna wycięto serce wątrobę nerki aby je sprzedać – reszta do wapna przed złotą bramą stoisz w pokorze w dole nadzieja igra z żywymi zapytam ciebie mój dobry Boże kto tak naprawdę tutaj zawinił?

@Jacek_Suchowicz Piękny wyszedł Ci erotyk choć drobiowy, lecz nie drobny bo budzący śmiech i podziw bo seks w treści jest zasobny. Sytuacje niczym w życiu przewijają się w tej treści odsłaniając i przewrotność ale także spryt niewieści. Wiersz powinien być przestrogą zaślepionym w swej miłości kogucikom pod rozwagę - kurka sobie gniazdko mości. Pozdrawiam:) He Ja

żeby nie powiedzieć 500+ dzięki pozdrawiam uprasza się nie kojarzyć z rządowym 500+

Wiersz fajny, ale samiczki chcą mieć satysfakcję plus:). Takie prawa świata.

co by nie gadać i motać w głowie, o "starym umyśle" wysnuć teorie przez całe życie, teraz dopowiem, na swoją starość pracuje człowiek jeśli miał umysł otwarty zawsze ciekawość świata zżerała w życiu gdy zamknie swoją profesji kartę to zadań przed nim jeszcze bez liku bywa że zawód stale pochłania lub hobby pamięć zajmuje całą schodzi on wtedy w trakcie zadania nie wiedząc nawet jak się to stało częsty brak zajęć zamknięty umysł ściąga jak magnes różne choroby oczy nie widzą i we łbie szumi a człek zamartwia się tym że schodzi zatem pracujmy w życiu do końca w swej aktywności wspierajmy ludzi bądźmy dla innych jak promień słońca promień miłości sam nas obudzi

przyszła między grudniem a grudniem cicha miłość na Pradze Południe wśród uśmiechów wiązała spojrzenia delikatnie zaczęła nas zmieniać oswajała na Saskiej Londyńskiej sercu słowa wyznając najbliższe czasem poszła Wiatraczną Szembeka by cierpliwie w kolejkach poczekać wymieniając karteczki na mięso co trafiało się raczej nieczęsto była w sklepach wśród haków wciąż musztra i na ladach leniła się pustka podążała za nami ta miłość na spektaklach cieszyła się chwilą wyłuskując z podtekstów sentencje tych spektakli nie ujrzę już więcej przetańczyła dyskotek bez liku czy w Hadesie Riwierze Medyku lub Mospanie na Kicu Mikrusie zostawiała całusa i uśmiech obrączkami złączyła ze sobą pod przysięgą w urzędzie przed Bogiem prowadziła wśród uciech goryczy by wnuczkami na koniec zachwycić