Ranking

smutek życia odezwał się we mnie widzę starców siedzących na skwerach jak strażników wszechwiedzy tajemnej a ludzie biegną i czas ich pożera gdy dnia wrzaski ucisza dźwięk dzwonu starzec na grzbiecie laski się wspiera i wolniutko podąża do domu tam gdzie znowu zamierza umierać jeszcze kontur się laski załamie gdzieś tam przemkną spóźnione gołębie cień latarni zapisze na ścianie smutek który wniknął dziś we mnie lecz się nie martw bo nie zabraknie na miejskich skwerach starych ludzi z tych co biegli tak szybko i sprawnie niejeden jutro się starcem obudzi

Noc… Znowu przyszłaś, przemieszczając się w szale zapomnienia… — okryta białym suknem… Gdzieś — w głębi domu — donośne gongi stojącego zegara — wybijają drugą… Migotliwe płomienie — kapiących świec… … ruchliwe cienie — na suficie… … ścianach… … — podłodze… Przechodzę z pokoju — do pokoju… A w każdym — milczenie przedmiotów… … marmurowych popiersi… Portretów w pozłacanych ramach… Falujące płótna pajęczyn — przesłaniają — obojętne twarze… … wstrząsa gorączkowy chłód… To ty — omiatasz mnie włosami i wzrokiem… — wypełniona pięknem zbolałej śmierci… Kocham cię… Słyszysz? Jedyna moja… … księżycowa… (Włodzimierz Zastawniak, 2021-06-29)

Świat roślinny bujny, niezależny, stary, żywicielem zwierząt, karmi i człowieka. Miliony lat istniał bez ludzkiej pomocy, teraz cierpi, ale ostatecznie przetrwa. Inaczej niż Homo. Burzy się i puszy, mianuje się władcą na planecie Ziemi, szybko by zaginął, gdyby nagle zbrakło zwierząt jak i roślin wśród głuszy kosmosu. Historia nauką? Zbyt piękne niestety. Losu Rapa Nui zapomniały karty. Podcięcie gałęzi, na której się siedzi, roztropnością nie lśni, ani też nie grzeszy. Po nas choćby potop, to dziwne podejście. Czas myśleć o przyszłych tutaj pokoleniach. Mniej groszy w oczach, a myślenia więcej. Wystarczy pęd zwolnić, glob oblicze zmienia.

nie tylko uśmiech kochajmy ale też smutek i łzy uczciwie grajmy nie bójmy się snów i mgły życie to paleta wielu barw pilnujmy ich nie pozwólmy by zły dzień je zamazywał kochajmy dziś oraz jutro ono też nasze jest

ten na którego śmierć przymyka oko co obstukuje laską drogi jakby szukał skarbu i w ogóle on to ostrożnie ze światem już nie chce w ramiona woli po kawałku

Ucichł gwar na korytarzach puste klasy i pracownie a gdy skończą się wakacje nie inaczej, lecz ponownie każda szkoła się zaludni w korytarze gwar powróci pilnych uczniów to ucieszy a tych drugich ciut zasmuci. To jest przyszłość niedaleka lecz te letnie dwa miesiące jak by na to nie popatrzeć dla rodziców są znaczące w dzień po pracy odpoczynek znikło lekcji odrabianie za dzieciaków, które twierdzą, że za trudne jest zadanie. Póki dzieci na koloniach na wycieczkach czy obozach noc nie musi być przespana bowiem można w różnych pozach od podszewki przestudiować i wprowadzić potem w czyny Kamasutrę i podziwiać własny wigor i wyczyny.

Romka nie będzie jutro w szkole bo dziś znów niesie swój transparent na nim zaś słowa o religii a przecież żaden to mankament Romka nie będzie jutro w szkole pobiegł by pomóc motorniczej dostała pocisk w obie nogi za bojkot pracy urzędniczej Trzynastoletni wówczas chłopiec pochwycił sztandar rannej pani i pobiegł ale niedaleko bo kula mknęła już śladami Romka nie będzie jutro w szkole matka odbierze go z kostnicy kto winien śmierci tego chłopca agent UB czy politycy Romka nie będzie jutro w szkole bo w ‘56 zginął choć teraz mamy inne czasy to tamten klimat wciąż nie minął ____ *https://pl.wikipedia.org/wiki/Roman_Strza%C5%82kowski 28 czerwca obchodzimy Narodowy Dzień Pamięci Poznańskiego Czerwca 1956

Wiersz pisany w knajpie, z bezdomnym Holendrem!.Nie byle kogo poznałem!? Godzina: 3:00 rano -:) Wykszałcony człowiek tobie wykszałca! Ale co? klify wiedzy obeznanej w słowotoku widzi duma wypełniona, jak co roku; z powłoki zdzierane drobin instynkty Kamień łupany leci z Bożym planem przetartymi już ścieżkami, ku historii Czerwone kolory przeczą inteligencji, wiekami kamuflowane słoiki szklane podpowiedzą onomatopeją. Rantami. wkręca labirynt krwi ciemnej jasność Skapują świeże - gorąco oraz trwale By w naszych, zadrapanych strupach krzepnięcia przyspieszały serc tętna, kolejne drapania nie pójdą na marne Już bez szlifu, rzeźbimy nasze zagadki jakimi bezwiekowe są otwarte jaskinie, zimowy czas obsypuje jesieni laurami Jesteśmy laureatami Nobla w naturze Prawdziwa nagroda uczyni oklaski nieznanym pochówkom samych siebie Przyszłe pokolenia zabeczą nad nami mówiąc środku, co nam się dzieję ? Porąbany świecie!...Kawałki zobaczą, na mieliźnie krwawych wodospadów żelazo.nasiąknięte rdzą.Tobie powie, że żyjemy w nieuchronnym perpetum mobile: wspólna paleta to chuch siarki, kamienie nawadniane kolorami róży Jeśli "człowiecze" nie przyjmiesz ciała, nie dowiesz się - czym ona, O! Piękna duszo trwaj wszystkim na wietrze Dopóty żyjemy, dopóki wiersze piszemy Nie ubliżamy - do wykletych należymy Serca każde generują jednym watem, podatkiem życia wszyscy ci świecimy zielonymi żródłami OZE* * - odnawialne żródła energii Parafraza: W swych hutach, odlewnie pisanych wierszy przypominają skup kamieni szlachetnych Poznając tantalitu wody królewskie pijemy stygnąc - u boku wanadu, molibdenu. Niob łączywszy pozostałe, jedną bombą jądrową kreuje nam wiersze, z falami rozchodzą się Tsunami przyjaźni, na odległość echolokując Sygnał rozpierzchniętych jednostek rodziny! Łączy nieznany pierwiastek, wspólnej poezji

Święty Piotr Spośród prostych ludzi wzięty stałeś się rybakiem dusz a dziś Piotrze jesteś święty Bóg Ci dał do nieba klucz Chciałeś blisko być Jezusa szedłeś za Nim krok w krok dziś jaśnieje Twoja dusza gdzie niebiański błyszczy stok Kiedy się zaparłeś Pana jakże wielki był Twój żal w sercu zaś powstała rana choć Ci Bóg wybaczył Sam Ty poniosłeś śmierć męczeńską i podobnie jak Twój Mistrz teraz jesteś Boga blisko w blasku chwały poprzez krzyż Święty Paweł Święty Pawle Apostole wybrał Ciebie kiedyś Bóg byś mógł pełnić Jego wolę i zejść z błędnych życia dróg Nie szczędziłeś życia swego by męczeńską ponieść śmierć wszystko z Bogiem i dla Niego wlałeś wiarę w setki serc Ci dwaj wielcy dzisiaj święci w niebie triumfują już dali przykład żywej wiary wysłuchują naszych próśb

smakowała jak bursztyn rozpuszczony w winie znalezionym po latach w zapomnianej piwnicy nieprzespanych nocy szybko dawne marzenia przez lata ukryte w prozaicznej puszczy gdzie pragmatyzm krzyczy potrafiła przypomnieć piękny zapach połonin kiedy razem we dwoje szukaliśmy kwiatu paproci wtedy był niedojrzały teraz nam się zestarzał ale przecież nigdy nie jest za późno

dam kiedyś spokój samej sobie każdy zasługuje na chwile wytchnienia choćby w gąszczu zielonym za dużo emocji i wrażeń jak na jedną noc dwadzieścia cztery godziny na jedno kruche życie zbyt delikatne ciało na spacer w ogniu zbyt wrażliwa neszama na romans z diabłem dam kiedyś spokój samej sobie odwrócę się na pięcie niespostrzeżona idąc dalej Klaudia Gasztold

Witam - cieszy mnie twój komentarz - dziękuje - Pozdr. ciepło. Witam - będę się starał a jak wyjdzie zobaczymy - dziękuje za czytanie - Pozdr. Witam serdecznie - dawno cue nie widziałem tym bardziej to cenie - Pozdr. uśmiechniety. Witaj Marku - miło że tak widzisz - dzięki za to - Pozdr. Witaj - cieszy mnie że się podoba - dzięki - Pozdr.serdecznie. Witam - miło że czytasz - dzięki - Pozdr. @zyzy52 - miło cię widzieć za co dziekuje i pozdr.

Wymyśliłam nową zabawę. _____________________________________________________________ Pisz Świecie. albo Susz Ząbki. wokół Mordy. Zwierzyniec. Oborniki. włożę Prabuty. postawię Płoty. zbuduję Łódź. będę Wesoła. __ Pisz (woj.warmińsko-mazurskie) Świecie (woj. kujawsko-pomorskie) Susz (woj.warmińsko-mazurskie) Ząbki (woj. mazowieckie) Mordy (woj.mazowieckie) Zwierzyniec (woj. lubelskie) Oborniki (woj.wielkopolskie) Prabuty (woj.pomorskie) Płoty (woj.zachodniopomorskie) Łódź (woj.łódzkie) Wesoła (woj.mazowieckie)

Na wakacjach to nic strasznego, jednak tym razem konsekwencje okazały się poważne, i otóż: zaczytałem się (o o'haryzm Świetlickiego) i nieopatrznie uległem, a może zwyczajnie zaryzykowałem. - Dobrze. Powiedziałem do żony. - Będzie po twojemu. Dzisiaj jedziemy na czarną plażę wylegiwać się na czarnym piasku ale ty prowadzisz. Stosownie do tej chwili ubrano mnie w bladobłękitne trampki i czarne okulary. Podjechało granatowe auto. Silny podmuch wiatru strącił ulubionego zielonego pluszaka prosto do kanionu. Przetransportowano mnie do Puerto de la Cruz Do zdjęcia, powiedzieli wciągnij brzuch. Poczęstowano mnie ciepłym piwem. Namaszczono. Zadecydowano, - zamknij oczy oraz cierpliwie leż w tej jednej pozycji. Na wszelki wypadek spoczywam obok deski surfingowej jakiegoś rudego Szkota. Teneryfa, lipiec 2016.

- Nie zostawiaj mnie na długo, nie narażaj na tęsknotę, ona piecze tępym bólem i otwiera strach: co potem... Gdy mi mówią, że ta Pani nada smaku i bliskości, to się boję, że za mało wiem o całej tej MIŁOŚCI. Co ze smutkiem i co z żalem, gdy za gardło czasem chwyta. Miało dobrze być - a za to problemami dzień zakwita. Bo czy można wybrać tylko to co miłe i nie boli? A co z ciemną stroną mocy, gdy się w zazdrość świat wystroi. Zdecydować się na pakiet różnych uczuć i emocji. Nie uciekać, zostać dłużej. Żyć z miłością - kochać mocniej.

o piątej nad ranem przyszedł do nas pająk śniło mi się że to twój syn kawa i papierosy opowiedziałam ci o tym ale szykowałeś się do wojny więc strzepnęłam pajęczynę o piątej nad ranem śniło mi się że przyszedł do nas mój syn zaparzyłam drugą kawę 210629

@Marek.zak1 Oto proste rozwiązanie warto je wprowadzić w czyny no, bo czego się nie robi żeby zwiększyć stan rodziny. Pozdrawiam :) @joanna53 Owszem po rzetelnej pracy jak najbardziej się należy odpoczynek, czyli relaks sam na sam i bez odzieży. Pozdrawiam :) @Waldemar_Talar_Talar Można w 6 i w 9 można i z doskoku można na stojąco można też na boku. Pozdrawiam :) @corival Niekoniecznie zaraz trzecie zabezpieczyć też się można i uprawiać seks bezpiecznie tak radziła mi położna. Pozdrawiam :)

@emwoo@Leszczym Dziękuję! Bawcie się dobrze, ja już śpię, raczej łypię jednym okiem-:) Idę na półtorej godziny spać! Pozdrowionka ślę dla Was

tyle perełek, że ciężko wybrać ulubiony fragment :)

@Nefretete Super wiersz. Naprawdę:))) Niegłupie i bardzo metaforyczne!!!

@corival Na wstępie napiszę, że bardzo podoba mi się twój wiersz! Frazę powyżej zamieściłem celowo, gdyż chciałbym wytłumaczyć, na czym opieram swoje przekonania dotyczące twojego wiersza. Prawdą jest, że Matka Natura robi nam - jako gatunkowi, który na najwyższym szczeblu drabiny bytu powinien myśleć holistycznie - łaskę... Zwierzęta, rośliny i inne istnienia tego Świata, mają wszystko za darmo, bo są bliżej natury. Ludzie natomiast (no bądźmy szczerzy) muszą darmo wypracowywać w epoce "Techne". Powinniśmy być wizytówką wspólnej Matki, która obdarza nas plonami. Gdyby technologia i inne pierdy, nie opierałyby się na plądrowaniu Ziemi z jej kruszców( oraz innych składników) i podeszła mniej inwazyjnie względem natury do tworzenia czegoś, co nie szkodziłoby ogółowi - byłoby ok! Niestety! Sam proces zbyt daleko posunął się, łamiąc wszelkie prawa jakie nadała nam Ona! System dzisiejszych praw, ustanowionych, przez hu... wie kogo sprawia,że dzisiaj możemy mówić o bogactwie, jakie wytworzyliśmy. Pieniądz! Z pozdrowieniami dla ciebie!

Muszka Onegdaj muszka po mnie chodziła Z przodu jadła z tyłu paskudziła - fuj! No i do dzisiaj nie wiem, k-mać... Co jej się chciało - jeść czy srać?!

pod osłoną nocy miłość dojrzewa zbiera żniwo uśmiecha się pod osłoną nocy smakuje wino po którym my się kochamy pod osłoną nocy jesteś ty i ja niebo zaskakuje mamy fajne sny pod osłoną nocy błądzą myśli które nad ranem nie mówią nic pod osłoną nocy życie się tli zaś serca kuszą wolnością pod osłoną nocy czas nie goni ale otwiera okna i drzwi

Pod płaszczem mgieł nocy Płynie życie Wypełnione małą chwilą Jak balon któremu nie chciało się Wydąć ze wszystkich sił Pijany mechanik wkłada dostępne siły By zarobić na narkotyki Gdzieś z oddali Brzęczą klucze Wymieniane niczym instrumenty W rękach chirurga To naprawdę świetny mechanik Jutro też przyjdzie dzień A po nim noc Zaćmi koleje losu Płaszczem mgieł

@Nefretete A podobno szlachetny wilk nie poluje ;)

Nie mam przy sobie mapy, kalendarza, dokumentów. Zapomniałem, zgubiłem. Nie mam twarzy, genitaliów. Wszystko, co mam to siedem stalowych łańcuchów i wyciągniętą do przodu dłoń, w którą to właśnie mróz wkuł się z całą swoją mocą. Siedem stalowych łańcuchów, tutaj na Bergen, i wyciągnięta do przodu skuta mrozem dłoń. Gdym mógł łańcuchami opleść serce, niech bezpiecznie stoczy się z Bergen ale nie mogę Nie mam serca. Spróbuję, może uda się choć raz zrobię to dla ciebie, MM wykrzesać z wielu słów jedno serce. Wypuściłaś z rąk szklankę wprost na kamienną w tym miejscu podłogę. Do ciebie mówię, MM - nic się nie stało, moje dziecko bardzo głęboko śpi. Bergen, data nieznana. dedykuję MM.

Ten wiersz dla mnie to bardziej proza poetycka,Ale może być, czemu nie, nie wiem dlaczego akurat Merlin Monroe ? Tak niby wyjasniasz ale to trochę udziwnione skoro chodzi o inną kobietę i to tragiczne wydarzenie. Przez to ono gubi się gdzieś w sposób przez Ciebie chyba niezamierzony.dobry jest ten motyw z łańcuchami. Napisalabym ten wiersz jeszcze raz Ale bez Merlin bo jej obecność tutaj jest nieuzasadniona moim zdaniem Pozdrawiam kredens

@Stary_Kredens Dziękuję - zawsze wypada zapytać, tak mnie mama uczyła :) i nauczyła.

@dach to najmniej istotne, ale zwróciła uwagę data 2016 ;) sam wrzucam starocie, ale nieco nowsze mimo wszystko dojrzałe, nie ma co komentować, po prostu przeczytałem ze smakiem

@Nefretete Randka poetycka, to dopiero wizja :)

odżynam się jasno wykarczowane dziczki biją niemiłosiernie po nic płakałam jeszcze widzę jej te oczy brzuchem myślące wycieńczę przylgę mam przeklęty metabolizm a ty nasyć mnie na łuku nocy w gorącym podmuchu ciekły kryształ ulegam pod popiołem małżeństwa dochodzę

znamy podstawowy schemat Samuelu Samuelu sen Samuel Samuelu sen Samuelu Samuelu jestem przypuszczalnie podobnie Ezechielu Eliaszu reporter znał tylko główny wątek poza Samuelem był też Abiasz w innej miejscowości Abiasz obudził się wysłuchał i spał dalej gdy trafił do Szeolu – czy czekał na przejście do raju czy też został ukarany za strach wolny wybór brak sił

@Henryk_Jakowiec Rada słuszna ponad miarę, odpoczynek również słuszny, wybór jednakże zostawię rodzicielom, bo poduszki rozłożone już w pośpiechu, widzę, rada niepotrzebna. Po co zbędny komentator gdy potrzeba bardziej pewna. Pozdrawiam :)

@Henryk_Jakowiec O doprawdy, tak obcesem trzecie od razu zdobywać. Najpierw oddech, no bo przecież sił zbraknie i skąd je dobywać... Pozdrawiam :)

@emwoo @emwoo Witaj! Taplam się w twoim, bardzo ładnym tekście! Żeby poznać duszę, nie trzeba myśleć. Ona myśłi za nas. My, jedynie poznając zakamarki własnego środka, możemy wywnioskować, że patrzenie w gwiazdy nie tylko łączy kosmos z nami, ale również chylimy czoła odpowiedziom, które probujemy poczuć i rozwikłać. " blaskiem pięści otwartej strudzeni toporem tępym" Cieżko nam ugryżć coś, co nienamacalne. Odpowiedź znajdziemy w sferze,która niekoniecznie wiążać będzie się ze Światem zewnętrznym, w jakim żyjemy. Zgłębianie wiedzy jedynie pozwoli poznać ten wymiar, że tak to ujmę: tam możemy szukać sprawiedliwości! Pozdrowionka ślę dla ciebie

Wybacz, byłem na tygodniowym urlopie, na Twoja wiadomość odpisałem wczoraj. :) Czy możesz uściślić o którym autorze mowa? Nie widzę tego co zaobserwowałaś w "Wiersze gotowe". Jedyne podwójne utwory, to te, które zostały przeniesione z Warsztatu - to może zrobić po odpowiednim czasie każdy, wystarczy nacisnąć "zgłoś". Henryku, czy ten problem dalej występuje? Wiersze w "ostatnio dodane" mogą pojawiać się z niewielkim opóźnieniem, wynika to z mechanizmu cache - czyli krócej mówiąc, takiej dodatkowej pamięci, gdzie zapisujemy dane, by portal działał sprawniej.

frajda jest po obydwu stronach, każdemu należy się wypoczynek, pozdrawiam.

@dach Bardzo Ci dziękuję. To odniesienie do dziecka też mnie zastanawiało. Przykre wydarzenie... Co do norweskich dróg, zwłaszcza zimą, bez dwóch zdań nie może być to łatwe i przyjemne doświadczenie. Nie miałam okazji, ale znam opowieści. Natomiast uroda latem i jesienią na przykład jest. Także bez dwóch zdań...

@corival to wszystko przez tą packę na muszki ;( (bardzo się cieszę, że fraszka wywołuje uśmiech na buzię)

W życiu mogę uciec we śnie dziwnie nie potrafię zamiast mięśni cienkie włókna bawełniane W życiu mysie dziury we śnie mają do nich mapy nie spalę w nim mostów zapomniałem nawet zapałek Nie obudziłem się z krzykiem usiadłem na łóżku patrzę teraz na mały otwór w ścianie nad podłogą prostuję umięśnione nogi i łypię na kanister benzyny

Bardzo udany wiersz, chociaż coś w 2 miejscach do przemyślenia (ludzi, ucisza - cisza, niejeden). Jest nastrój nieuniknięcia i spokoju. Z drugiej strony osiągnięcie słusznego wieku jest przecież sukcesem samym w sobie, godnym podkreślenia i wielu go nie osiąga, bo choroby, wypadki itd.

Nie widać już wież kościoła zapraszających, by wejść do nieba przerosły je ogromne konstrukcje zdolne jedynie zadrapać chmury

@Somalija przytkało mnie, ale ogolnie jestem rozgadany ;) mecz ogladalem ;P

to nie Boży to twój niebo milczy nie pomoże chciałeś żeby żył umarł dziecku dzieje się krzywda on ślepy bo ofiara musi być krucjaty krew grabież rzeź w imię czego i kto rozgrzeszył tych papieży

@duszka dziękuję bardzo duszko! Też mam taką nadzieję :)

Jesteś jak ocean, A ja dryfuje małą łódką. Kryjesz serce jak arsenał, Zatrzaśnięte kłódką. Jesteś jak jedna zapałka, Ale potrafisz eksplodować. Ja jestem jak rozpałka, Co chcę cię pocałować. A ja jednym słowem, Otworzyłam twoje serce. Okazałeś się żywiołem, Nie pozwalającym upaść bierce.

Nazrywałam złotego mlecza całe naręcze. Płatkiem miękkim się otuliłam. Żółtym kolorem ogrzałam serce. Lecz czas tego kwiatu taki krótki, dmuchawcem się stał ulotnym. Wiatr porwał mi szczęście z dłoni. Zamiast płatków zostały smutki

a ja nie boję się cieni zatem niech mnie nie straszą taki jeden chodzi ze mną i nie chce się odczepić a ja szukam słońca żeby jego zgubićktóry przed i za przekleństwo mojego życia tak ta chwila będzie najpiękniejszakiedy nad głową w zenicie

Anioły mają skrzydła dlatego im łatwo mogą latać wysoko nad chmurami my tylko ziemi dotykamy stopami albo w starych butach szytych dratwą Anioła spotkać niezmiernie jest trudno bo nie zawsze tobie się pokaże co rano wyciera nieba witraże Pozwól mu czasem oczyścić duszę brudną gdy grzechami masz wypełnioną i nie dla nich podarowano ci łono wszak życie nie może być wyspą bezludną Anioły są dobre i zawsze cierpliwe bardzo pragną ciebie kochać bardziej niż ludzie nie żyją przecież marzeniami w ułudzie kochają nawróconych choć inni nimi gardzą Za wskazanie drogi nic nie chcą choć wiele czasu rozdają i tego na głębsze przemyślenie … Kiedyś spotkam anioła tam gdzie śpią cienie wierzę że jesteś blisko - chroń mnie mój aniele przed niewdzięcznością fałszywą miłością obłudą i pogardą bo są dla serca jak skałą zimną i twardą … chroń mnie przed wszelkim złem Jesteś taki niewinny i nieskalany zostaniesz też między wierszami tobie też będę pisał ody i peany bo to że zawsze jesteś to jedno na pewno wiem…

- Mistrzu, czy świat istnieje, czy jest w mojej głowie? - Jak byś na to nie patrzył, rację masz w połowie, bo w głowie trzymasz wszystko, co się wokół dzieje, a jak ją kiedyś stracisz, już nic nie istnieje.