Ranking

wciągasz mnie cała przeszłam smakiem zapachem gestem nie podnoszę już powiek ustami doznaję całuję czule we wnętrze dłoni liżę nadgarstek palce błądzę twarzą w drobinkach sutków miękkości brzucha nie domykam się

Wszystko przemija i odchodzi, a żal próbuje zająć przestrzeń. Nowe, gdy nawet nie najgorsze, nie zawsze da się przykryć wierszem. Coś jednak zwykle pozostaje, w ukrytej łezce pod powieką - cichej zatoczce ciepłych wspomnień, które bywają często lekiem, aby do końca mieć nadzieję, że jutro, kryje znacznie więcej. A kiedy przyjdzie wypić piołun, by nie zgorzkniało z wiekiem serce.

spotkałem swój cień był smutny chciał mnie ominąć mówił że czuje się niepotrzebny że jest niczyj ma odczucie że się go wstydzę tylko nie wie czemu więc przytuliłem go powiedziałem to nieprawda tyś dla mnie jak brat świadkiem mego dobra i zła jesteś mą legendą która prawdę o mnie zna cień się uśmiechnął mówiąc dziękuje przekonałeś mnie że nie jestem tylko pustką ze we mnie sens się tli

Pan mym pasterzem, lecz czegoś mi brakuje gdzie me zielone obiecane pastwiska? chodzę w ciemnościach i boję się wszystkiego a od czeluści nocy gorszy tylko blask dnia Gdziekolwiek się obrócę, zło mnie spotyka boję się nadziei, bo za nią kroczy zawód lecz bez niej ciężko zasiąść przy stole życia zwłaszcza, gdy przeciwnik opróżnia mój kielich

jam jest struty jam jest struty moje teksty są do dupy już do kąta zaraz wejdę i pochlipię sobie rzewnie ej dekaos ej dekaos mózgu tobie nie zostało gniot wciąż gniota gniecie gniotem teraz piszesz też miernotę jam w rozpaczy jam w rozpaczy przyjdzie pętlę wnet zahaczyć by zawisnąć wszak na stronie beztalencia tchnąć odorem lub zawyję do księżyca jako wampir zacznę hycać może ktoś mi wbije kołek i zgryzoty będzie koniec ej dekaos ej dekaos dondi umie pisać zdania o cholera je banana do pomocy futra nie bierz bo on głupszy jest od ciebie jam jest biedak jam jest biedak grafomana wam nie trzeba i papiery żółte takie oj dostałem kartki jakieś zatem gwoździe wbiłem w wersy bo wskazały mi ten pierwszy i co do cna niesłychane zamiast swoje członki wieszać powiesiłem to na ścianę aż z kompletu kapie kredo weź się w garść durny kolego wzmocnij ducha tym co boli zatem kończę już bia… dolić* *Pier… wotny wyraz był inny.

przesiąknięty zmarznięty wróbel dogorywa bez polotu kiedyś marzył o orłowaniu przyszło mu jednak machać za dwóch bez przystanku bez szybowania a teraz koniec bardzo martwy wróbel potrafił latać Pięć grzechów głównych Grzech I migrena kawa plus jedna tabletka półmrok kot za ciemno na papier płonie Australia myśliwi ratują zwierzęta w butach z kangura ech! przynajmniej wyznają zasadę zjem mięso które sam zabiję czy my naprawdę nie jesteśmy w stanie ugasić jednego pożaru przecież już nawet próbujemy powstrzymać zmianę klimatu Grzech II mistrz świata wśród ludzi powiedział o sobie szachista gracz GO e-sportowiec AI bije ich wszystkich na głowę ten drugi przegrał z nią 5-0 nowsza wygrała z pierwszą też 5-0 prawie się nabrałem na gimnastycznego robota salta fiflaki szpagaty poczciwy algorytm ten mniej sprawia że nigdy nie pudłuje strzelając zawsze rozpoznaje żywą istotę ciekawe jaki będzie następny Grzech III czy moglibyście nie zamieszczać reklam do tego co właśnie powiedziałem przynajmniej raz dziennie wyrażam zgodę na ten informacyjny szalet co rozsadza mi głowę zawód przyszłości - czyściciel zwojów mózgowych co z tego że za pomocą cyfr jesteśmy zapisani co z tego że kupują tryliard dodatkowych serwerów by to wszystko o nas gromadzić pozdrawiam Snowdena machając do niego na przystanku życia - wszystko mi jedno Grzech IV już od następnego poniedziałku zostanę wegańskim hipsterem 5.1 będę szejkował na almondowym mleku jagody goji-acai plus marynowane liście eukaliptusa przegryzając suszonym mango-liczi czy wsmarowując w boskie ciało olej kokosowo-palmowy na stoliku kawowym z sekwoji amerykańskiej a później dorzucę cosik w crowdfundingowej zbiórce na ratunek orangutana w brazylijskim lesie deszczowym Grzech V ostatni zawsze wojna zawsze walka przecież życie nie znosi próżni

weź się rozchmurz słońce chwytaj przecież dobry każdy dzień gdy nie boli i nie strzyka no bo to już jest ten wiek kiedy możesz łapaj szczęście do plecaka upchnij moc bo w tym wieku nie wiadomo czy masz tydzień miesiąc rok

przecież nie mam na sobie błota ani kolców jestem miękka i ciepła nie doskwieram nie chcę zdjąć ci swetra ani zabrać portfela chcę tylko móc poczuć że jestem kimś ciut gęstszym od cienia i się jeszcze w powietrze nie zmieniam

W lesie jesiennym wśród szarych kolumn buków liście idą spać

Jesteś powietrzem, dźwiękiem w eterze, Ziołem leczniczym, wszystkim, w co wierzę. Łagodzisz ból, co trawi mą duszę, Przynosisz deszcze, by skończyć suszę. Pomimo burzy, co niszczy plony, Jest we mnie spokój oddanej żony. Gaszę pragnienie - niczym łyk wody, Jak promień słońca w czas niepogody. Żądza porywa, jak morskie fale. Czas zatarł znaki wyryte w skale... Wszak potrzebuję, kocham Cię, jestem... W blasku księżyca i w codzienności, Twe usta szepczą słowa miłości... Czy mógłbyś zniszczyć ją jednym gestem?... Na klucz zamknąć serce?...

przesmutny to wątek człowieczy wkochana w kochanka kobieta nikt nie ma dla niej litości nikt na nią w domu nie czeka żywi się chwil odpadami wżebrana w ostatnie ciuchy myśląc że spija ambrozję łez kaptur nosi ze skruchy pragnienia ma całkiem przeciętne jak dom którego nie będzie interes życia zrobiła dotyki kradzione w pędzie złodziejka przegłupia dziwka chętnie się z każdym zamieni by nie czuć tej bezradności co trwale pikuje do ziemi bez marzeń bo nierealne bez planów bo niegodziwe wkochana kobieta ma burkę i pętlą okutą szyję mówią że miłość wzbogaca a ona kochanie przeklina bo wpadła w głęboką studnię i nie wie jaka przyczyna hamulec nie działa w praktyce zmarnuje życie wczepiona chce odejść ale nie może na drugie ma NIESPEŁNIONA

dzień był jak żaden inny pomimo tego bez podejrzeń rozwijałam każdą kolejną odsłonę wieczorem padły słowa pamiętaj by kochać trzymam je mocno w garści podarowane z ostatnim oddechem odciśnięte sygnałem ambulansu odjechałaś zostałam by pamiętać

mała śmierć chomików była niezłym treningiem nie miała kosy tylko szpilkę i na żałobę mogły się nadać właściwie wszystkie kolory nazajutrz był już nowy tym razem kanarek z pełnym życia dzióbkiem trzepotał się latał skakał już każdy sztywniak był bez szans

taka nieśmiała w tym roku ale przyjdę wiosenna w pełni z kwiatowymi ramiączkami będę w biegu ściągać przeplatane żółtymi złożę policzek twój zapach jest obłędny

Kto by pomyślał... a jednak można przegryźć kiełbaską z grilla lub z rożna tudzież gryczaną ciepłą kaszanką wódeczkę pitą kubkiem lub szklanką. Czasami bywa a i bywało kubek lub szklanka to jednak mało, że żyje jeszcze grupa niewielka dla nich musowa ma być butelka. Są także tacy, tak wróbel ćwierka, którzy pić mogą nawet z wiaderka lecz to nie finał, bo ich przebija czempion, on wódkę z basenu pija. Na koniec przyjdzie mi minorowo poświęcić dla nich ostatnie słowo bo kiedy pomrą owi trębacze - kto na ich grobach z bólu zapłacze?

czy mrówka krzesławka dręczypupa zdobędzie Pireneje? czy górale nadal będą wypasać owce?..... na zieloną ruń opadł ptak stalowy czy wiosenne tchnienie obudzi Syzyfa? więcej pytań niż odpowiedzi kłębi mi się w głowie ! a na Marsie zimno że tak powiem!

@Somalija Zjadł więc ten owoc zapominając o grzechu Oh grzechu, czyś ty był w jabłku, czy też w orzechu Nie wiedział do tej pory, czy to bramy piekła Bo ta grzeszność wcale od niego nie uciekła Tylko w zachwycie pomyślał więcej mi cię trzeba I niespodziewanie znalazł bramę do nieba

Deo, ramiona mi się same otwierają na taką delikatną prośbę. Ładne. bb

mostem ramion przebiegam drogowskazem pocałunków przywołana w mgnieniu opuszczam wymiar naelektryzowanym ciałem omdlewam dłońmi miłości z rozgrzanej skóry odczytuje nocy tajemnicę przylegam mocno twarde sutki spragnionym ustom podając męsko w splecieniu ciał zbierasz mnie przeistaczasz w kobietę cień zorzy jęknięć pieśń rozkoszy drżenie płynę z tobą w sobie płonąc

przepraszam bolało nie mogę nabrać powietrza odwołuję wizytę u dentysty nadstawiam drugi takie wychowanie nocą wynoszę śmieci przepraszam już nie będę w brzuch urodziłam ci syna mężczyźni szczęścia nie dają

Zagubione ramię Kto odnajdzie, bohater, ramie nadobne, Abym mógł cierpieć, kształtem urzeczony linii. Schowane w mule mrocznym, morskim grobie. Boskiej bogini. Barbarzyńca niepomny świętości świątyni, Mury rozwali i postać zbezcześci. Kochanką ziemi staje się bogini. O cześć ci !! Aż odnajdzie oracz, władający pługiem. Zamiast w świątyni stawić, darem dla żeglarza. Nadobnej staje się właściciel drugi. Nieszczęście się zdarza. Odzyskać pragnie tą, co z jego świty, Neptuna mórz władcy, a z Parnasu ona . By jej nie tracić, korab jest rozbity. Ocalona. O śmiałku morski, ramię odszukawszy, Niech by świeciło, jak kibić jej w bieli. Imię zapiszą twe w księgach na zawsze. Radość czcicieli. .

jej ciało to miejsce nadużyć połamała palce na próbach zliczenia – zegar tyka nieprzerwanie – jej ciało byłoby ziemią obiecaną gdyby nie dwie przepastne głuche studnie zamilcz posłuchaj jak mówią nie będziesz miał bogów przed nami krok w przód i dwa w tył – zegar tyka nieprzerwanie –

szukałam natchnienia stąpając drepcząc chodząc usiadłam uczę się łabędzia smukłego z szyją do nieba piórzastego ciekawskiego wolnego uczę się wolności pijąc powietrze i ciszę jaką niesie ta chwila uczę się tej chwili tego dnia

Kiedy stajesz się echem słów Niedopitą herbatą Przerwanym śmiechem Wczorajszą nowiną Gaśniesz, jak niedopalona świeca... Przez tą chwilę jesteś wolny Od przywiązania By znowu szukać go po omacku...

@corival Nie ma sensu brnąć w bolesne naszej duszy zakamarki niech się inni zamartwiają a my pijmy wino z czarki. Pozdrawiam :) He Ja

@Henryk_Jakowiec Nader przykra to wiadomość, chociaż widać i tak bywa. Ukryte w duszy bierwiono, kaleczy mocniej niż igła. I dokuczliwe też bardziej, tak myśleć pewnie należy, im wieksza zadra tym głębiej, bolesne wspomnienie leży. Pozdrawiam :)

@Henryk_Jakowiec Człowiek z czasem i mądrzeje, i rozsądku gdzieś nabywa, czas łaskawy, wiele zmienia leczy wszystko bez wydziwiań. Pozdrawiam :)

@zyzy52 Zyzy 52↔Dzięki:)↔No tak. Zawsze jest to, co będzie:)↔Pozdrawiam:) @Jo Shakti Jo Shakti↔Dzięki:)↔Jam rad, skoro tak:).↔Co za rezolutny uśmiech:))↔Pozdrawiam:)

Na pomyśle bajki: "Kruk i lis" ↔I.Krasickiego ------------------------------------------- kruku zaśpiewaj posłucham chętnie nie posłuchał zatruł się serkiem a to czemu? szło mu zgrabnie pewny chytrości pomylił bajkę

po przedstawieniu dnia zrzuć z siebie rolę odpocznij i zaniknij w nocy ale dzień graj naprawdę najlepiej jak umiesz

No i to jest haiku, wszystko sie zgadza... fajny ;)

@Stracony Jeeeeny, Ty to byś mi zajął czas :) Bardzo dziękuję za wysoką ocenę moich utworów i pozdrawiam :)

Premier jednego kraju, w pandemii, zwrócił się do wirusa słowami takimi: - Już nikt przez ciebie nie zginie, wynoś się od nas, kretynie. Lecz wirus nie mówił językami żadnymi.

Pani Greta z widelcem w zębach dawała popis gry na bębnach. - Dlaczego z widelcem? - dziwiono się wielce. Bo nóż połknęła na poprzednich występach.

@iwonaroma dziękuję bardzo ?. Pozdrawiam wiosennie i słonecznie ?.

@Wieslaw_J._Korzeniowski Dałabym więcej serc za to gdybym mogła!

@GrumpyElf Pamiętaj by kochać! - Brzmi jak 11 przykazanie! Pomimo, że wiersz jest smutny sam w sobie, zawiera cudowne przesłanie: To co materialne przemija, lecz to co duchowe trwa wiecznie! Bo miłość jest wszechmocna i zawsze wszystko wybaczy, kto przekroczy ten próg i nauczy się kochać, inaczej świat zobaczy. I niech tak będzie! Pozdrawiam!

@Marcin Krzysica Bardzo dobre spostrzeżenie, jednak nawet kapitanowi okrętu zdażają się chwile zwątpienia... ;)

Lepiej sobie wersy składać, niż wierutne bzdury gadać :]

Bezpośredniość i szczerość pytania. I logiczność! Ale życie często nie jest logiczne... Stety? Niestety? Czasem stety czasem niestety. Tutaj brak przytulenia choć ono powinno być. Ludzie bywają bardzo obojętni choć też bardzo kochający i empatyczni. Zależy na kogo się trafi... Pozdrawiam. I przytulam :) Choć peelka pewnie wolałaby ramiona jakiegoś silnego mężczyzny :), bez podtekstów erotycznych.

Zakwitnęły tulipany kwieciem się pokryła łąka w śpiew skowronka zasłuchany narcyz się wychylił z pąka Czyżby wiosna zawitała i przerwała sen zimowy złoty blask słońca rozlała na ten cichy sad wiśniowy Wierzby bazie wypuściły pod dotykiem pięknej wiosny każdy kotek taki miły świat obudził się radosny Już bociany przyleciały wróbel ćwierka gdzieś w leszczynie witaj witaj ptaku biały klucz żurawi ku nam płynie Wiosna tchnęła w wszystkich życie obudziła łąki drzewa spójrzcie tylko czy słyszycie jak ten las przepięknie śpiewa

Gdy idziesz mostem Podwieszonym do skały Pod Tobą pustka

na spacer alejkami ogrodu wychodzi człowiek pogrążony w myślach przemierza je wolnym krokiem codzienność postrzega niebieskim sercem Warszawa, 23.06.2010

Warto przy edytowaniu po ostatnim wersie zrobić kilka pustych enterów, żeby podpis 'Edytowane...' nie wchodził do wiersza, bo to zaburza percepcję. (A może tylko mnie zaburza ;)) Warto też iść po wodę :)

Suuuuuuuper! :) Z ogromną przyjemnością :) Pozdrawiam

Zięba Przytkajgęba! Pozdrawiam :) Pan Ropuch

kolejna pusta mnie przetruwa odcinając sztucznym fleszem wytatuowana tobą tonę zmieciona południcą już mnie nie będzie trawię starą krew roztrwoniłam cię używałam zbliżeniowo kupiłam zimny ogień wypaliłam dziury parkujesz pod jej blokiem

Przyśnij mnie. W splecionych rzęsach, dłoniach poczuj mnie. Zapachem, ciepłem skóry, zapałkami palców, oddechów gonitwą pobudź. Przetykana drżącą nitką ciebie roziskrzona migoczę. Oblepieni objęciami, obręczami nóg w studnię spadamy, pocałunków strumieniem zniesieni.

"w promieniach słońca", dla mnie zbyt banalne. Wystarczy "w słońcu" :) Bardzo serdecznie :-) P.S. Teraz zauważyłam, że to haiku :)

smaczny bukiecik słodkim zapachem kusi dorosłych dzieci :)