Ranking

śniły mi się 24 serca pod moim wierszem same wpadały jedno za drugim nie mogłem przez nie spać… wtem kolega z dzieciństwa odkrył mroczny sekret zhakował konto i nie chciał oddać na nic zdały się prośby i błagania zabrał wirtualne szczęście - koniec pisania nawet czasu na pożegnania nie było wszystko szlak trafił lecz poezji i to nie skończyło piszę kolejne wiersze i wysyłam gołębiem pocztowym znów mam lekko na umyśle znów odczuwam zawrót głowy słowo i słowo żywe jedyne przelane - jedyne prawdziwe rozdaję serca by się narodzić powtórnie – narodzić i docenić

Nie rozmawiajcie ze mną więcej o polityce bo wszędzie jest jej pełno i działa mi na nerwy od haseł na bilbordach aż krzyczą miast ulice aż strach jest zajrzeć do konserwy Czy przypadkiem coś z niej też nie wyskoczy i w głowie znów pomiesza albo wręcz otumani potem jak zawsze walnie na odlew między oczy nie mówmy już o polityce proszę pani Sama sobie we wszystkim wciąż pięknie dogadza poleruje złote trony i buduje swoim wielkie pałace ty ledwo biedaku masz grosze na niedzielną tacę człowiek nic nie znaczy tylko władza Ten schemat się pcha tyle lat co dzień od rana takie same maski w gazetach od lat i na ekranie gdzieś mają naszą wieczną walkę o przetrwanie nie mówmy już o polityce proszę pana Bo droga pełna jak wszędzie upadków i wzlotów obce są jej marginesy życia i ludzkiego losu nisze dlatego pod niczyją polityką się już nie podpiszę choćby to była... Partia Miłośników Kotów

gdy poczujesz ciszę tul się do niej nie pozwól by była sama cisza nie lubi samotności jest czuła delikatna rozumie nas cisza to nie pustka - jest namacalna ma w sobie dużo poezji ciszy trzeba się nauczyć ona jest tego warta nie omijajmy jej

Raz szlachcianka zadała mistrzowi pytanie, - Mąż mnie zdradza, czy znajdziesz tego rozwiązanie? - Oczywiście, polecam ci taktykę węża, milcz, znajdź sobie kochanka i zdradzaj z nim męża.

szukam tego którego miłuje dusza moja bo nadal mam usta obwiedzione tatuażem czułych palców włosy pachną nawiniętymi na pasma słowami a piersi prężą się pod miłosnym dotykiem szukałam a nie znalazłam wołałam a nie odpowiedziałeś dość krwawa szminka na ustach świetnie uda uśmiech włosy w ciasnym węźle zamkną zapach i choć oczy ciężkie henną wciąż widzą tylko czerń kiedy umierasz (za jakie grzechy?!) trzeba domknąć dzień położyć dzieci spać jutro jutro obmyję ciało z błota którym cię obrzucono i jak zwykle podam ostatnią wieczerzę potem odejdę (ktoś musi posprzątać cały ten bałagan ochrzczą mnie jawnogrzesznicą bo przy tobie nie ma miejsca na miłość inną niż bezcielesna ale wiem usłyszysz kiedy będę śpiewać o naszym Engaddi bo miłość mocna jest jak śmierć i dlatego tak do końca ciebie nie świętego kocham

@Somalija Widać, że na pomoc i sugestie innych reagujesz kpiąco, więc nie warto angażować się w jakąkolwiek chęć pomocy. Ale na koniec: więcej informacji zawierasz w komentarzach niż w treści publikacji. W zasadzie to nie wiadomo o czym jest ten utwór.

dziś starszy tekst, archaiczny zmysłowiec. graphics CC0 [erotic -2016] Maluję – kwiaty uwodzę puszczam cugle fantazji ja wszystkie grzeszne sekrety ukryłem pod pantoflem Jak święty kot birmański efemeryda kosmosu fryz z wydłużoną głową i szafirowe trzeszcze Ty jesteś moją seal na wyspie czekoladowej masz także duże oczy subretka – z japońskiej mangi Uwielbiam chleb orkiszowy podajesz mi na dłoni i w śnie dziś go spróbowałem już wiem czym pachniesz – sezamem Wróż! – różo ukorzeniona drży skóra iniekcją kolca od nakłuć w szał uczulona wyprężasz poręcz – w zawijas Twój wyściełany fotel frędzel różowej podomki udo – powoli na reling szafran jak pył pożądania —

Niczym melodia snująca się rzeką Grzmiąca w kaskadach, szumiąca srebrzyście, Cicho cieknąca przez palce harfiście, Płynąc daleko, daleko, daleko... Jest opowieści misternej osnowa Tym szlachetniejsza im życiu jest bliższa. Lecz gdy opowieść tę prawdę przewyższa Wszechświat się rodzi oraz prawda nowa. Niczym bogini spoglądam nań z góry Nic jednak zmienić w tym świecie nie mogę- Kazać radować, ani bić na trwogę. Nie masz mi nad to straszliwszej tortury. Nic tylko patrzeć, umierać sto razy, Sto razy rodzić zmierzając do szczytu W wielkim crescendo ku sensowi bytu Aż wzrok i głowę zaleje karmazyn! A potem cisza i pustka niebieska. Dzieło zwieńczone, mój świat ukończony, Już policzone wszystkie księgi strony. Na grzbiet skórzany wolno spływa łezka...

wyszedłem po spokój bo akurat się skończył jeszcze wczoraj tam był w szafce koło nadziei szukając w galeriach czułem mrowienie kończyn cwani łowcy okazji znowu mnie wyminęli I co zrobię? co pocznę? lichwa dwa razy przebije cinkciarz oszuka pazernie albo mi sprzeda podróbę przez dzielnicę bursztynu płynie rzeka czerwieni obmyję w niej żądze aby ukryć się w tłumie i wykradnę z kieszonek pozabieram z portfeli potem czmychnę ukradkiem w drzwiach zostawię kluczyk suto doprawie danie i wymieszam drapieżnie chochlą nałożę na talerz najsmaczniejszą z trucizn

Czasem z czasem staję w szranki dając nawet jemu fory i płyniemy z biegiem czasu prezentując swe walory. Czas nie cofa się do tyłu prze do przodu jednostajnie ja uważam, że to nudne a czas twierdzi, że jest fajne. Ja zaś w swoim kalendarium mylę dni, godziny, daty gdyż tak mi się często zdarza a przeważnie w dniu wypłaty. Idę wtedy z koleżkami wypić piwko pod wódeczkę a gdy czas wygania z baru czas na powrót i wycieczkę. Robię chwiejny krok do przodu i do tyłu dwa stateczne i pojawia się niedoczas poprzez moje kroki wsteczne. Choćbym nawet chodził w kółko choć do tego ja nie dążę czas mnie nigdy nie wyprzedza bo ja przecież z czasem krążę. Jednakowo w jednym czasie cel wędrówki osiągamy przestępując linię mety więc ex aequo wygrywamy.

Dba, by się nie przywiązywać w ogóle do niczego i tak bardzo jest zajęty tym właśnie staraniem, że dążenie, by zniweczyć swoje własne ego stało się już dziś największym jego przywiązaniem.

CO NA NOC? CONAN NA NOC! CO NA TO CONAN? NA NOC? O, TA NOC!

nie pytaj mnie jesieni o nie napisany wiersz twoje żółto - czerwone przypominajki wiszą na lodówce już od lat mimo że poruszasz mi tak delikatne struny wiatr przynosi ciągle sny ze starą zjawą w tle więc skleć mi proszę nowe kasztanowe koniki o kościach z zapałek i czapkach żołędziowych kulejące krzywizną kąta nóg względem ziemi zanim odnajdę szablon rozciągania pajęczyn by stawały akurat na wysokości oczu otrzeźwiając grzybiarzy nie każ mi się układać o jesieni zimowo bo tylko wiersz dojrzały wart jest wygrzebywania ze spalonych słońcem traw

A kto? Kot. Konar Adama. Sama da rano. Kto? Kotka.

cieszę się, że Ci się podoba, mi również bardzo, maturę też pisałam z tego okresu, najbardziej lubiłam.

frędzle to lata międzywojenne, lubię takie klimaty. fajny.

ta podomka z frędzlem to można się uśmiać :) takie miodowe lata:)

Twojej Twoich Twoją Twoim Twój Zaimki osobowe nie sprzyjają dobremu wierszowi. Do poprawy.

Wiesz, że bardzo lubię Twoje wiersze :) Wyrzuciłabym 'ja' z pierwszej strofy. Wg mnie trochę się kłóci z następującym 'jak' oraz 'i'. Ale może marudzę? :) Poza tym supercymes. Tytuł - już zapowiada ... Pozdrówka

poznaliśmy się jesienią przywiani do siebie październikowym wiatrem byliśmy blisko jak dwa liście na ściółce co opadły przedwcześnie ze strachu przed mrozem gdy nie ma cię obok nienawidzę jesieni ciągle zapominam parasola odmierzam czas do zimy ze strachu przed deszczem tęsknię

Mucho Mord

Wiosenne, letnie, jesienne burze są takie jak ty.

@Waldemar_Talar_Talar Podpatrzyłem kiedyś ciszę wczesnym rankiem w stogu siana szykowała się do wyjścia jakaś taka rozmemłana. Choć na głowie miała czepek bez skarpetek w starych laczkach szykowała się do skoku bowiem tam w pobliskich krzaczkach wiła się srebrzysta rzeczka raj dla duszy i dla ciała tam to właśnie owa cisza ranną kąpiel będzie brała porzuciła zwiewny szlafrok oślepiła mnie nagością więc wylazłem z mej kryjówki chcąc powitać ją z radością cisza, kiedy zobaczyła, że podgląda ją mężczyzna zawstydzona wykrzyczała - co, ciekawi cię golizna? Pozdrawiam ;)

lato się nie poddaje idzie dumnie kiecka przed kolano na głowie wianek pachnie ciepłym wiatrem lato nie odpuszcza słońca nam nie żałuje częstuje zielonym szarego nie prowokuje nas to cieszy - nie zamykamy drzwi bo jest miłe

witaj Grzegorzu - miło ćmię widzieć - fajnie że czytasz. Pozd. @duszka - ależ proszę bardzo - cieszy mnie że się podoba. Radości zycze.

Lubię błądzić. W nieznane zapuszczać się strony, skręcać z utartych szlaków w zagubione ścieżki, gdzie słońce pryska blaskiem przez liści mereżki, a wzrok znienacka olśni widok utajony. Lubię zaufać drodze, kroki jej powierzyć, schować mapę i minąć słupy drogowskazów, umknąć od przewodników porad i nakazów, bo któż zna uroczysko, w którym cel mój leży? Lecz czy to słuszny wybór? Czy się znawcy mylą kierunek wyznaczając dla marszruty tłumu i tablicami znacząc szlaków trasy kręte? Czy może mnie iluzja wabi z każdą milą, trzepot serca zagłusza wątły głos rozumu i ścigam nieuchwytną, zwodniczą ponętę...

Zgadzam się z tym, że każdy nasz wiersz, w którym siebie wy-powiadamy, lub cudzy, w którym się rozpoznajemy, rodzi nas, czy naszą prawdę odrobinke dalej... Życie jest dla mnie takim ciagłym przychodzeniem na świat... Pozdrawiam.

@ais Ewa się nie mściła, tylko kusiła:).

@Tomasz Kucina lubię rozmowy o wymarłych cywilizacjach, o Sumerach, Nan Madol. Co ciekawe to Bóg znał doskonale te cywilizacje.

@ais Rysunek poetycki...

Ryszard rwie serca, jak mandarynki; nieważny wygląd jego dziewczynki, bo Ryszard lubi każdą urodę Marilyn, Grace Kelly, Sade i Dodę W każdej się kocha, każdą podnieca z tego amanta to niezła heca i w sumie wszystko byłoby w normie, gdyby nasz Ryszard nie trzymał w torbie Ostatniej damy swojego serca ukrytej z tyłu białego merca jak to się stało - wścibski zapyta tyle przeżyło - jedna zabita? Czy ktoś, więc widział poprzednie panie po dniu, gdy Ryszard orzekł rozstanie? ___ 27 września obchodzimy Światowy Dzień Serca [Światowy Dzień Serca to inicjatywa Światowej Federacji Serca przy wsparciu oraz Światowej Organizacji Zdrowia, UNESCO i UNICEF-u] Zdrowia!

Witam - nie serca się tu liczą - mi przyjemność sprawiają czytania. Pozd.

Bardzo mi się podoba oprócz ostatniego zdania - jakby nieco pompatyczne. 'Rozdaję serca' - ok. ale potem może jakoś inaczej? Pomysł na wiersz superancki a pierwszy wers powalający :);)

@ais Nie przejmuj się tego to nawet ja nie rozumiem :DDD :P ;) A tak na poważnie one są tak krótkie bo są tak rozległe......... czyli to co krótkie to już się w nich wydarzyło w postaci liter i znaków to co rozległe zostało zapoczątkowane wraz z pierwszym odczytem i próbą zrozumienia... To jest ta moc! Polecam rozważania na temat haiku dwóch kolegów z portalu by dostrzec jak takie małe cuś rozrasta się do góry wysokiej. Super lektura btw. Pozdrawiam Pan Ropuch

Ja codziennie nakładam pas z kutasami, jeszcze mi się nie ześlizgnęły ;) https://memy.jeja.pl/210251,piec-kutasow-i-jedna-laska.html A teraz kto policzy do pięciu? Wiersz z tych niemożliwych naszpikowany jakimś odrealnionym ciężarem paląca zazdrość niesie w odwodzie nienawiść (tu wszystkiego jest za dużo sama zazdrość i nienawiść to są kompletne i rozległe stany a tu jeszcze są spersonifikowane i nadbudowane zbędnością) a może lepiej trzymać się prostszego środka np. zazdrość wypala nienawiść (jeżeli tak bardzo chcesz użyć obu w takim nieodłącznym zestawieniu) Dałem serce bo dostrzegam wysiłek i poszukiwanie, z tego co można przeczytać w komentarzach z tym się wiąże konkretna historia i konkretna drama ;) no cóż a życie znów zapier... nicza. Pozdrawiam Pan Ropuch

@ais Nikt tan nie rozpruwa serca jak Rysio, wpierw wyrywa, a później rozpruwa nie robiąc przy tym zbędnych ruchów. Kiedyś podobno spotkał go sam Religa pogaworzyli chwilkę, po czym doktor powiedział - nie wiedziałem, że można być takim artystą od serca jak pan Rych. Tak! Pan Ryszard to artysta serc. Pozdrawiam Pan Ropuch

sie wie co ja tam wiem

Tabletka i pocztówka z wakacji To tak, jak ze szklanką gorącej wody, w środku czegoś niewidoczny od połowy. W zamglonych w ustach, z kciukiem w górę, w dół i tak wskazującym na koniec. Lekkie drżenie w nadgarstku z powodu zachwytu nad wyspą, łyżeczki cukru na pocztówce od Maila z gór oliwkowych. Pestki w dziąsłach po zębach, dżem z fig zamiast flegmy. Po wszystkim, co było i będzie. Nieuchronne. Zanurza się i rozpuszcza.

@Andrew Alexandre Owie Szeherezada jak główna bohaterka Księgi tysiąca i jednej nocy mogłaby równie dobrze być Sherlockem Holmsem w spódnicy i prowadzić śledztwa w sprawie zbrodni wе współczesnym Londynie. Świetna fabuła do serialu telewizyjnego.

@ais W trzech słowach jest cała powieść lub film. Prostytutka nie lubi swojej pracy, i nie ma na nią popytu. Bardziej interesuje się książkami, połyka "koła" z depresji i niedoskonałości świata. W życiu nie ma szczęścia! Takie jest znaczenie tego hokku, jedno z jego znaczeń. Japońska piosenka: "Wywalili nas z pracy, Wyrzucili nas z mieszkania, Najwyraźniej musimy umrzeć!" To humor! @Andrew Alexandre Owie Poza tym się jąka lub jest pijana! Taki mały werset, ale ile szczegółów!

@ais Puść wodze wyobraźni, ten hоkku może być na przykład klinicznym obrazem delirium tremens. @Konrad Koper Nie tylko ten, ale ja też. Mógłbym coś zapalić i to napisać. Wiewiórki mnie kochają. Kupują garnitury, żeby przekupić. Mama tego nie lubi. Nazywa ich bogatymi dziwkami. Sza-lu-la! Sza-buda-da. Oh, yeah!

ja sobie tylko żyję, coś tam się nauczę i jest dobrze. dzisiaj sobie wyobraziłam swoje mieszkanie, już takie zrobione jak ja chcę. jeszcze nie mam pięniędzy, ale będę sobie to realizować. to jest takie moje marzenie. i tak kościoły pozamykają, ludzie się przebudzają, tworzą swoje kościoły. z resztą wystarczy, że ze sobą mówimy o Bogu, stanowimy swój kościół. może to przyniesie owoce. oglądam tylko stare komedie.

Noc na niebie… W mroku gęstnieje cisza… ― A nad miastem ― ogrom wszechświata… ― … nieskończoność rozedrgań ― złotych i owych… … Sierp księżyca ― wdziera się ― mimochodem ― do oliwnego gaju… ― … aby mu było przejrzyściej i srebrniej… … … wszystko ― coraz pilniej ― śledzi… Sen rozsnuwa, jakby nić pajęczą… … … wiatr na wzgórzach ― szumi… ― ciii… … Słychać niewyraźne słowa ― modlitwy nieoględnej… … niestety ― nie sposób rozszyfrować tej szeptanej treści… … Jarzą się fasady ― od przepływu ― niebieskiej łodzi… … … jakaś astralność ― w oceanie czasu ― niesie w sobie zarys ― młodego boga… (Włodzimierz Zastawniak, 2015-04-29) *** „Pan pełnej jasności”, to inaczej Nanna-Sin – sumeryjski bóg księżyca. Syn boga Enlila (Pana Wiatru i Powietrza) i bogini Ninlil (Pani-Wiatr). Wg. mitologii mezopotamskiej podróżował do domu swojego ojca barką po nocnym niebie, którą symbolizował sierp wschodzącego księżyca. Dziadkiem Nanny-Sina był stojący na czele panteonu sumeryjskiego i babilońskiego „ojciec wszystkich bogów”, bóg Anu (Bóg-Niebo) Nippur – pradawna stolica religijna Sumeru (dzisiejszy Irak) i główne miejsce kultu boga Enlila (świątynia E-kur)

ale makabreska wyszła! :))) Pozdro :)

Witam - ładnie zgrabnie - trafia... Pozd.

Witam - no niby tak - dzięki Marku. Pozd. Witam i dziękuje za czytanie miły komentarz i głosik. To wszystko jest miłe. Spokojnej nocy życzę. Dziękuje serdecznie - cieszy taki szczery komentarz. Udanej spokojnej nocy życzę. @siedem życzeń - ciekawy ten fragment i pasuje do wiersza - dziękuje za to . Barwnych snów życzę. Cieszę się że ten fragment przypadł... Pozd. @iwonaroma - @dmnkgl - @Lidia Maria Concertina - dziękuje wam za czytanie i nie tylko.

:))

To już kolejne mini, którego nie rozumiem. Ale się staram. Naprawdę. Mój mózg ma wagary :(

@Pan Ropuch :))) @valeria No, z Robusiem to można w tej windzie utknąć na wieczność :( @lich_o Mężczyźni też mają kobiecą intuicję :))) Bardzo dziękuję za podobanie @M.A.R.G.O.T @MIROSŁAW C. Serdecznie Państwa pozdrawiam :)

może jestem zdumieniem może bardziej zaskoczeniem zamyślonym na dwóch zdaniach na niecodziennym doznaniu ciągle nie otarłam łez tych co nie chciały się opanować one zupełnie jak dzieci w innym czasie dorastają zamyślam się nad wzruszeniem i dlaczego tak dobrze jest mi właśnie w głębi zrobiłam kilkudniowy obchód rano nic nie straciło a jakby tego było mało znalazło sobie jakieś piórka wciąż stroi się w nie przechodzi pod domem do pracy tak poszło na zakupy nawet zamyślam się nad reakcją umysłem zafascynowanym łączeniem ładunków o nieostrych krawędziach które poruszają się w swoich błonach tak różnych tak dalekich tak bliskich tak nie ciasnych tak do mnie tak ode mnie zamyślam się bez przerwy tylko w snach zapominając o tym że wstanę przejdę dzień a wieczorem będę zasypiać z myślą zafiksowaną na szukanie i pojmowanie niezwykłych znalezisk