Ranking

noc jest pełna. od znaczeń, po koniec języka wszystko drży. z parujących słów coraz więcej treści. czerń ma dwa końce; niejednoznacznie przepuszcza blask, płynie i łączy się w jedno ciało. to szaleństwo jest czystą liryką, potrafię jej dotknąć. chwilowo uskrzydlona strącam kosmos, ubieram się w noc. jestem pełna spadających gwiazd. zgasnę; nim obcy świt zjeży sierść, pochłonie nasze stygmaty.

Uważaj z każdym krokiem uzależniam w rytmie mocno bijącego serca podchodzisz pozbawiam hamulców abyś mogła z pasją się o tworzyć na kolejny rozdział przyjemności już czas usiądź bym poczuł smak dzikiego pragnienia puść wodze zwierzęcych instynktów niech dźwięczy

Ot, ale i babie lato. Ci nici, ci nic. O, babie lato, kot, ale i... babo. Ma tamę pająk, a jaką japę ma tam.

Dawniej jesień kojarzyła się inaczej, dużo prostsze były wszystkie pory roku. Każda niosła w sobie jakąś tajemnicę, wystarczyło tylko im dotrzymać kroku. Dzisiaj nawet kalendarze posmutniały, jakby czuły się współwinne przemijania. Stary zegar stanął w kącie zamyślony, żeby sobą wreszcie czasu nie zasłaniać.

Gdybym umarła niepostrzeżenie To czy byś płakał za mną przez chwilę? Cmentarz odwiedzał choć raz do roku Kładł świeże kwiaty na mej mogile? Czy niósłbyś trumnę w czarnym kondukcie? Przy dźwiękach Requiem płakał w kaplicy? I w listopadzie się u mnie zjawiał Kupując przedtem kilka sztuk zniczy Me serce drżało, gdyś w oczy patrzył Przy Twoich ustach czas mi się dłużył Dzisiaj na wszystko jest już za późno Twoja ślepota - kresem podróży

Unikam świata, bo jest ... obcy. Korkuję ... serce - filiżanką szampana. Wariuję, ogryzam ściany i wcieram sól - w szaleństwa ranę. Komiks Dalego - w nim moje akty. Feria de Madrid ... - coś rozegramy ... ? Miętowe czekoladki, zajęte telefony, miłosny list wysłany - gdy śpisz obok właścicielki. Są takie uczucia, które należy chować. Owoce zakazane, co trzeba panierować - szorstkością, nieobecnością, płomieniem, co nie chce się zająć - czym innym prócz popiołu resztek ... Zjesz jeszcze jakiś deser? Wracamy ze spaceru stopieni - a nasza suczka Pavlova ocieka skwaśniałym deszczem ... Mówię, nie przesadzając: muszę zobaczyć życie. Bo nie wiem, czy cokolwiek robi. Czasowo jest bezrobotne, czasowo nie wychodzi. Na chwilę - jest w masce - błotnej ... Wszystkie ambicje, kochania, poranne samoloty - żyją - lecz w martwym punkcie O czym rozmyślasz? Kabotyn! Ściany całe z fioletu, francuski przy śniadaniu ... Jeśli schowamy puls i sprośności - czy jeszcze tu zostaniesz? Jem tylko zwiędłe zioła, czytam pożółkłe słowniki... Dojrzewam do przegranej - z pozornie dodatnim wynikiem. Odnoszę koszyk do sklepu, nie mogę się wcale skupić. Promocja na bluszcz pożądania ... Przesada! Suchary mają taniej ... ... Ja chyba pójdę się upić.

Miał wszystko by żyć może nawet dobrze choć nie wiem co to znaczy w jego języku nawet nie wiem czy go ma może ma jako gatunek kto to może stwierdzić jakiś nawiedzony naukowiec eksperymentator ? są tacy i na początku świat z nich kpi a potem to każdy mądry ale to nie o tym miało być o zielonym pająku miał wszystko by żyć ale zabrakło mu szczęścia i ktoś go rozdeptał bez żadnych rozważań

Poszli indiańce, kowboje poszli dawno sobie po schodach na ten strych już niepotrzebni tobie Poszli indiańce, kowboje gdyż już wyrosłeś z tego a teraz są na strychu bawią się w strzelanego Strzelają indiańce, kowboje strzelają na poddaszu te same, te samiutkie kupione na którymś kiermaszu I pewno tak będą strzelać nie schodząc po schodach ze strychu indiańce i kowboje strzelając, strzelając po cichu porzucone rozbawione w sobie ....

Jaki jest powód żeby pisać o dwóch czaplach (oprócz tego wybrałem się nad Narew spotkać pustynnego jelenia, [poroże mu zabrał przezornie i rdzennie wpierw Stary] i kojota zobaczyć w ogniu Dziadka, w miejscu, które w kościach mam do szpiku, przesącza się w zmierzch okolica, uśpione w lasach uszy razi strzelba, stąpa po mchu, igliwiu, liściach, szeroko oddycha równina, niebo zbiera się na scenę i w punkt trafia z błyskiem i grzmotem, co ma potwierdzenie w aplauzie deszczu słusznym i wyczutym przez grunt) oprócz tego, że jak brwi ciche, mgnienie ciemne o zmierzchu.

Pewnego kasiarza, mieszkańca Krakowa, od wielkości skarbca rozbolała głowa. Mając w myślach już gotôwkę, sejf otworzył na pasôwkę. W środku była tylko... karta kredytowa.

jestem podłączony tak jak i ty i będę pisał aż mi się odechce pająk rozmiaru słonia 4 pary odnóży tyle samo oczu i jeszcze te jadowe szczękoczułki co jak co na jadzie to ja się znam jak mało kto wspina się po szklanych głowach już dawno poznał nasz smak 3 miliardy już w jego sieci ma algorytmiczny apetyt i wie jak nas zwabić nie po omacku zna ciebie lepiej niż twój psychoterapeuta niż przyjaciółka czy ksiądz spowiednik karmi ciebie utopią i ułudą szuka już tobie nowszych i lepszych uzależnień nawet nie marzyłeś by mieć takiego dilera nie patrz na mnie nie mam tej wajchy co go zatrzyma ci co wypuścili go z klatki - też nie kombinują więc na odczepne że może to czas najwyższy by wypuścić większego co zje go i strawi a później później to będzie już potem

Wiersz tylko dla dorosłych miłość mnie obaczyła zacząłem się ślinić grzesznie mówić dotknęła mnie tu ba nawet tam byłem w niebie miłość jak miłość trochę trwała ale się skończyła na do widzenia się usmiechnęła pogroziła bo zbyt otwartym względem jej byłem

gdzie dzisiaj byłeś nigdzie to tak jak ja też byłam nigdzie a co robiłaś nic to tak jak ja też robiłem nic kim jesteś nikim to tak jak ja też jestem tobą 110920

Ech Wierzę w ciebie Nie wiem kim jesteś Nie wiem Ale wierzę Bo jestem tchórzem Kóz niewidzialnych pasterzem Obłąkanych koronerem Oślepłym Pinokia stworzycielem Ale wierzę Choć mnie oszukałeś W swojej wielkiej wierze Nie wiem Czy się zapomniałeś Ale jestem Póki trwa to ciało Wierzę Lecz by kochać To za mało

Nie pragnę wcale żebyś była dalej zgrabną dziewczyną nieustannie piękną która przed północą kluczem ust namiętnych otworzyła trudne dojrzałości bramy pierwsze kroki w chmurach uczucie przerwane życie jest okrutne to się często zdarza śladów nie przykryły śniegi przemijania ty dalej na giełdzie niespełnionych marzeń parę kilo starsza dziś to nie przeszkadza kiedyś nie zdążyłem tych dwóch słów powiedzieć pierwsza pokazałaś jak wygląda niebo chciałbym Cię odnaleźć masz nade mną władzę

spojrzałam na swoje odbicie w szybie była noc i świeciły gwiazdy gdy moja twarz stała się ciemnością ulicy po której przejechał samochód ofiara wypadku drogowego zmiażdżone oczodoły brak świadomości mówią że wszystko zaczyna się w głowie a w mojej jest tylko czaszka i skóra cała w strupach

Ponieważ mija drugi dzień od pewnej ważnej rocznicy, postanowiłem podzielić się z Wami moi Drodzy nieco starszym tekstem. graphics CC0 W odległym kraju urosły dwie góry prężąc pierś dumnie w świecie popkultury w kraju gdzie kręgi toczą z chmur kondory a prawa strzegą błyszczące sensory. Tam wzrosły góry – w poklasku owacji dla dobra ludzi demo_fascynacji były symbolem władzy i potęgi… Lecz dziś na masztach wiszą czarne wstęgi. Skrzydlaty łoskot rozdziera wnętrzności łamiąc zasady ludzkiej intymności i w kłębach dymu i w ognia blasku sypią się góry – jak zamki z piasku. A ludzie patrzą… na szał opętania rosa na rzęsach obraz im przesłania łzy płyną strugą – wielkie jak cekiny. Stygną w bezruchu ludzie manekiny. Otwarte usta wzute w tło purpury. Przymknięte oczy widzą gór kontury. Lecz ich już nie ma – przykryły szkielety mężczyzny – dziecka – i młodej kobiety. Chwila nadziei człeczego pospołu… czy góry wstaną jak feniks z popiołów? Lecz nadaremne litosnych marzenia… Krew płynie rzeką ludzkiego istnienia. Echo tragedii w rytmach rezonansu przybiera postać szaleństwa i transu i pali mosty ze stanu do stanu dusząc w zawale serce Manhattanu. Brudnej utopii szaleje domena kreując groźną wizję Bin Ladena. W kraju gdzie lubią Polaka i Żyda… Nie będzie prawa łamać alkaida! Dziś władza krzyczy: „Terror na kolana!” W kraju Krzysztofa – i w domu Cypriana. Czy się nie wznieci fanatyzm ohyda… w kraju Kolumba – i w domu Norwida? Upadły Wieże w ciał okazałości w Raju krwawica Statui Wolności… zbrodnia więc kara – potem przebaczenie. Bóg chrześcijański niósł Krzyż wziął cierpienie. — * tytułowe „widmo podłej zdrady” odnosi się w autorskim rozumieniu tylko do absurdalnych praktyk występowania człowieka przeciwko człowiekowi w kontekście wspólnych cywilizacyjnych i uzasadnionych obowiązków oraz dążeń ludzi bez względu na światopoglądy, religię i wartości - do poszanowania postaw humanitarnych, szerzenia globalnego pokoju i tolerancji. Utwór powstał kilka lat po 11 września 2001 r. Pierwsza bardziej oficjalna prezentacja w czerwcu 2014 r. To jest wersja ostateczna – finalna.

Dla jednych to tylko strata pieniędzy i czasu, Dla drugich fanaberia, rzecz nie warta hałasu Inni nazwą dziwactwem i śmieszną zabawą, Ale co poradzę: ja kocham pędzić autostradą. Co mi tam sztandary i terror zielonych goryli Co mi tam ulotność niepowrotnej chwili, co Mi tam Bachusy czy miłosne uciechy, bo jak Stopa betonu pod gumą, daję gaz do dechy! I kiedy tak pędzę drogą i mijam stare graty, Bydłowozy i kamionetki, renówki, Tipo Fiaty, I stare kłótliwe małżeństwa i szalone trucki, Wariatów i pomyleńców jeżdżących, jak raki, Wiecznie zakutych w smartfony motorycerzy, Sami sprawdźcie trasą, jeśli ktoś nie wierzy, To mam gdzieś Monety, Vincenty i Kossaki, i Ryczący jest piękniejszy, od Nike z Samotraki. Bo gdy rolka drogi się wije, a w radio szlagiery, Wskaźnik nabiera i zaraz przyjdzie 140 i cztery Jakby pozwolili, to pewnie dwieście bym gonił Byle jak po stole, byle tłok siebie nie przegonił. A kiedy poczuję, jak parskają stalowe rumaki, Daję pełną moc w rurę i mknę nawet do Itaki. Chwilka upłynie i czuję się bosko, gdy widzę, Jak lśni chrom i wiśnia na mej Syrenie Bosto. YouTube - wersja dla leniuchów

@Trzygracje "Przy twoich ustach czas mi się dłużył" czyli, że co nudziło jej się przy nim...? więc po co ten ckliwo-sentymentalny raban? Pozdrawiam :)

kiedy drzewa mówią dobranoc zasypiam w lesie bez krasnoludków i sierotki Marysi w życiu każdy ma swoją noc ze słodkim niebem w kolorze czekolady i księżycem z innej bajki pierwsze koty za płoty tylko czasem słyszę pomruk zagubionego życia niespełnienie wyrywa świat ze snu to był strzał co szuka celu między ciałem a duszą konsumenta w aplikacji do św. Sebastiana jest tylko czerwień płaszcza i przybity wyrok śmierci ten człowiek był w kamizelce kuloodpornej a zabiły go ludzkie słowa

Trochę mniej podoba mi się końcówka, może bym zrezygnowała z trzech ostatnich wersów (albo coś zmieniła, ale nie wiem co ;)). Pomysł jednak na wiersz bardzo ciekawy a całość brzmi trochę jak piosenka :) Zwróć uwagę na przecinki, rozjechane... Pozdrowienia

Lecą z ust słodko rozważnie powoli Choć chcesz powiedzieć wszystko Za mało wciąż i wciąż... Wypluwane w złości pośpiesznie bezmyślnie Choć chcesz nie mówić nic Za dużo już i tak... Niepojęta moc biblijna W Słowach tkwi bo Choć nie widać ich to Tworzą równo Dobro jak i Zło Jeśli Słowa to zaklęcia Tym silniejsze jeśli szczere Jadowite nic nie znaczą Nie pochodzą z głębi Ciebie

chciałeś nie słyszeć bólu w sobie zawinąłeś wspomnienia w szary papier mimo wszystko przesiąknięty tęsknotą wrzuciłeś do ognia skwierczał złudzeniami lecz nie chciał spłonąć poparzonymi dłońmi otarłeś ciepłe łzy bezsilności lub szaleństwa jednak zaprzestałeś wszelkich prób gdy ktoś zranił krzyk do samej ciszy

Szatanie mój, któryś jest w piekle, działaj przebiegle, działaj wściekle. Przeklęte jest imię Twoje, niech przyjdzie szaleństwo Twoje, niech tu wola Twa się ziści a światem rządzą sadyści. Cierpienia powszedniego nie szczędź im dnia każdego. Sprowadź zemstę, nie wybaczaj, niech ból ciało im wywraca. Niech każdy krzywdę swą pamięta, uderza w ludzi i zwierzęta. Kuś ich do wszelkiego złego, wtrąć ich do piekła wiecznego. Vamen.

może komedia spotkanie znajomych gdzie jedna para oznajmia że chce nazwać syna adolf jako punkt wyjścia podoba ci się nie tak myślałem masz coś jeszcze nic to co to czy tamto a tamto to co bo zapomniałam coś o czymś może być chcesz kanapkę tak dorzucam do kominka nie ma masła przykro mi z jakiego powodu że nie ma masła śmiejemy się to nie masz innych powodów do przykrości piętaszku 100920

Mnie też ujął szczerością, a także prostotą czy oczywistością opisanej wierności, która świadczy o czystości uczucia, którego dotyczy... Czuję ją. :) Tylko jedno małe ale: Ostatni wers mnie trochę razi.., nie tylko dlatego że jego wypowiedź jest powtórzeniem, ale też jego "twarde" i nieco negatywne (dla mnie) brzmienie. "Musze Cię odnaleźć" jako zakończenie mówi mi już wszystko. Pozdrawiam :)

Przejmujące do głębi swoją szczerością "wyznanie wiary"... Jego prostota, prawdziwość i "niewymuszoność" wzruszyła mnie i przkonała. Wierzę mu. :) Pozdrawiam.

@Tomasz Kucina Tak było 10 lat temu, a dziesięć lat to obecnie KOSMOS. Algorytm jak wiadomo jest udoskonalany ba udoskonala się sam - nie za pomocą programistów a AI. Cel ma jeden TY i JA traktowani przez niego jako produkt musimy naklikać dziennie swoją średnią sumę pieniędzy dajmy na to 1 złotówkę. Jeżeli spadamy poniżej tej średniej - algorytm mając Twój wirtualny model psychologiczno-światopoglądowo-społeczno prywatny jest w stanie zrobić niemało np. dokonać mikrotranzacji z twoją ulubiną firmą prezerwatyw, sprzedać im Twoje dane (konsumeckie) i ni stąd ni zowąd wysłać Ci na maila 50% zniżki na towar który Ty najczęściej kupujesz w miejscu które codziennie mijasz po drodze do pracy. To i tak jeszcze słabo, jeśli naprawdę się opuścisz w kilkaniu i używaniu telefonu jest w stanie posunąć się dalej np. wysłać Tobie zaproszenie na fejsbuku od osoby, której profil przeglądałeś kilka dni wcześniej dajmy na to przez ponad 5 minut. Co jeszcze potrafi to cudo np. w mesengerze gdy piszesz do kogoś licząc na szybką odpowiedź mimo iż ta osoba nie odpisuje do Ciebie a Ty ciągle czekasz jest w stanie wyświetlać pulsujący wielokropek że ta osoba już coś próbuje do ciebie napisać. etc. etc. My jesteśmy stare byczki Panie Tomaszu my i tak omijamy to szerokim łukiem, ale jest pokolenie, które urodziło i rodzi się w środku tego wszystkiego i naprawdę to pokolenie ma ogromne problemy z określeniem co jest prawdziwe a co nie, co jest wartościowe i głębsze a co powierzchowne i tanie. A algorytm ciągle się usprawnia nadpisuje i robi co chce. Nie mamy nad nim żadnej już ale to żadnej kontroli. Pozdrawiam Pan Ropuch

@Stary_Kredens Uważam, że słaba jest forma utworu, przez co treść się gubi. Trzeba było na Warsztat jeszcze. Interpretacja dowolna; Miał wszystko, by żyć dobrze; - młodo "zdeptany na zmycie" - dziś problem gnębi autorkę, jaki karb dźwigał przez życie (?) Ubierał się na zielono, by odtąd czuć się myśliwym; mówił/nie mówił - mówiono - nie wasza sprawa, wnikliwi. Życie to nie eksperyment, na próby nie ma już czasu; dajcie mu spokój, wnętorzy - czy ma uciekać do lasu? Pozdrawiam.

NIC, NIC - I CIN-CIN. :) ALA, LATO - O, TA LALA. A JAPA? PAPAJA.

Witaj - jak cie nie ma to nie ma a jak jesteś to z przytupem. Wiersz zgrabnie ubrany w poezje. Pozd.

W sumie nie było źle tylko mnie się tak głupio skojarzyło ;) ale teraz chyba lepiej.

autorka j.w. Kiedy to dostrzegłam, było już po wszystkim; kot mi przebiegł drogę, niósł gołębia w pyszczku. Kotek kolorowy - właśnie takie lubię - gołąb był stracony - tarapaty zgubne. Kocurek drapieżny, więc mu się udało; kiedy wlókł gołębia, skrzydło zeń zwisało. Niedobrze się stało, a finał był taki, kotek ze zdobyczą uciekł prosto w krzaki. Porwał kot gołębia, nikt nie zauważył; ale mnie koteczku, toś się dziś naraził! Krótką chwilę trwało, lecz w pamięć zapadło; jakież to... kocisko, że gołębia zjadło (?)

To jakby opis chwilowego erotycznego zmaterializowania się (aż do możliwosci dotyku) zjawisk czy "rzeczy" nadprzyrodzonych.., dotykalnego spotkania z nieskończonością.., wręcz (chwilowego) uzyskania władzy nad nią, która potem jednak musi zostać przez nieuchronnie wracajacą codzienność odebrana... Tak odbieram twój wiersz. Jego treść i niezwykły styl przyciąga i wciąga, zmusza do wielokrotnego czytania, które pogłębia odbiór. Pozdrawiam :)

chodzisz na spacery z przeszłością.

@Marcin Krzysica A tu portret "Starego" indiańskiego szamana. @duszka Dziękuję :)

noc jest twarda. od deski do deski przykładam ucho. cisza rwie sen; spływa czernią i dotyka, jak się nie powinno dotykać. noc jest ciałem. wciąż aktywna wije się na mojej piersi, obraca w ustach suche słowa. jestem nocą; od zmierzchu do świtu - kobietą. tętniąca życiem, wypluwam martwe nasienie.

@Marcin Krzysica Dzięki M. Postaram się, bo cholernie mi Was brakowało; ale miałem co robić. Do spisana :) s

Cholera, już dość długo nie piję, a tytuł skojarzył mi się... Bez urazy, ale tekst mnie porwał. Pozdrawiam.

ty który uderzasz z ukrycia dlaczego tak często ciebie spotykam gdy podnoszę głowę w porannym amoku pijesz już kawę na balkonie w słońcu czytając książkę życia i uśmiechem skrzywionym witasz moje niemrawe kroki a może mi się tylko widzi co zdołam rozumieć i szydzić i psioczyć urągając światu choć wiem że celowo mylę cię z rodzajem męskim gdzie kryje się zadowolenie że nadal istnieje nadzieja na szczęśliwe tete-a-tete

podoba mi się taki charakter.

Na przekór rogata dusza szepcze Odpowiedz 13 zgloskowcem ;) Fajna mini w tak niewielkiej formie upchane wiele emocji

na suficie migotają słoneczne plamki trudno powiedzieć dokąd prowadzą zakrzywione przestrzenie cisza przerywana szeptami parę mądrych zdań postaci ze snów otworzyło się okienko Worda nie czyniąc więcej hałasu niż kot spiralnym ruchem nadgarstka wchodzę w głąb ludzkich dusz i sumień zagrzmiały brawa populacji która zasiedliła matrix

tylko nie pisz o czym już dobrze sam wiesz to nie kartkówka na wyrywki napisz jakbyś siedział w najdalszym rzędzie a dostrzegł to czego w ogóle nie widać krew pot i łzy jedyna reguła tego bajzlu jaki znasz powinność oraz kanoniczne błogosławieństwo zabawne jak dziecko co płacze podczas chrztu zanurzeni i my od stóp do głów nabieramy sensu mówisz łagodniejąc pogodniejąc odtaisz ducha to po co ten trud zgiełk i życiowa zawierucha cierpieniem jest już nie cierpieć wcale snuć się jak obłok to nigdy nie poczuć tarcia równie dobrze nie trzeba już śnić i proprioreceptory powyrywać nie proś o niecierpienie proś o tyle ile jesteś w stanie unieść znasz te igrzyska bez wygranych są tylko ci co dotrwali do samego końca

@Sungura ojej.... nietuzinkowy zawrót nie mojej głowy.... się niech ci się, albo i nie....:)

pozwól ciemności znów jasno świecić cienia możliwość jej odebrano czy ma tu spłonąć ogniem zakryta zostać zwęgloną kochana za mało ta złudna słodycz miłość wciąż dławi zabija gorycz słowem wychwala zrywać owoce co dłonie parzą bólem wzmocnienia gdy umysł oszalał ~ zranione nuty na krwawej bieli muzyka pulsem rytmem ożywczym na pięciolinii kluczem otwarta ciszą nie wzgardzi roztańczy zmysły

Takie to nowoczesne banki teraz. Wszystko wirtualne.Duch w narodzie ginie:)

Lirycznie delikatnie

Czarek poszedł w sonety? I bardzo dobrze. Myślę, że wiersz można odczytywać co najmniej dwuznacznie. I to, w tym przypadku, też dobrze, moim zdaniem. Pozdrawiam

~ Jędrek na rynku, dziś dzień targowy - pomaga w handlu swojej teściowej; a ta sprzedaje tutaj warzywa. Jędrek filuje, jak by "wykiwać" na parę złotych matkę swej żony; bo dziś chłopina mocno spragniony, - chytra teściowa, nie da na piwo. Wnet się więc wkurzył, spojrzał nań krzywo no i odchodzić już stąd zamierzał .. Teściowa w strachu zęby wyszczerza (bo sama sobie tu rady nie da) - ponarzekała, że u niej bieda, ale wyjęła dwadzieścia złotych - idź, kup se piwa, kiej masz ochotę .. ~~ ~~ Jędrek zaprasza do swojego domu w adresie: https://musbron.blogspot.com/ ...