Ranking

mówicie że blondynkaże głupia że pusta a lubicie całować jej ustamówicie trzpiotkataka ma zły gusta wzrokiem pożeraciejej biustrozmawiacie o niej taka to przyprawia rogia chcecie pieścić jej nogiwidzicie w kobietach wady i zaletyale nie da się ukryćże kochaciete okropne kobiety

Sceneria homo sapiens pejzaże odmienia, oni idą lub pędzą, kochają ulice, przesypują się piaskiem w klepsydrze istnienia, ilu przeszło i przejdzie - chcąc zliczyć, nie zliczę. Czym się różni ten obraz od rodziny mrówek, albo watahy wilków pędzącej przez prerie, od ławicy tuńczyków, ich krętych wędrówek, od bezkresnych, podziemnych, tajemnych draperii. Od obłoków podniebnych i mgławic srebrzystych, od tumanów przemyśleń w skłopotanych głowach, od radosnych uniesień wiosny fal rozbłyśnień uśmiechami rodzących wciąż to nowe słowa. Lubię usiąść na ławce i patrzeć na ludzi, na ich twarze, sylwetki, zamyślone czoła, w zawieszeniu mgnień chwili i natłoku złudzeń, czas nas wszystkich przemieszcza, chociaż nikt nie woła. MG

chciałem napisać o miłości słowa gdy powietrze przestało oddychać a słońca odbijała woda nie potrafię utrzymać pióragęsiegowyrywa mi je wiatr napisałem na piaskuzasypał

oprócz grzmotu słów jest we mnie jeszcze zapach ziemi i cicha jasność nieba, tylko tyle trzeba .

dotrzeć do prawdziwych wartości bo wszystko jest świeżo malowane

Poszłabym na spacer, gdzie majowe słońce wiatropłowym ciepłem szyje kwiatom suknie, zapomnienia drogą po bieszczadzkiej łące, czy pójdziesz wraz ze mną, nim los życie utnie? Nim oczy przygasną ulotnością chwili, zatopią się w wirze czystej wody Sanu, to jeszcze tej wiosny wybierzmy się miły na spacer Wetlińską Kotliną, kochaną. By wędrować razem szlakami Tarnicy, tam, gdzie Lutowiska pachną ziemią czarną, świat nam nie wypomni, kroków nie policzy, bo świat kocha ludzi, którzy miłość kradną. Zanim wiosna z latem spłyną do jesieni, kaczeńce przekwitną, dojrzeją czereśnie, powziętych dziś planów żadna moc nie zmieni, lecz, gdy zechcesz wracać, to uprzedź mnie wcześniej. Wtedy pójdę z weną na skrzydłach połonin, bo kocham samotność, z ciszą mi do twarzy, każdy listek, trawka uśmiecha się, dzwoni, bieszczadzkim natchnieniem w mojej głowie łazi. MG 15.04.2019r.

Inspiracja ? To co mnie otacza I to co mną czasami zatacza. A jak zatacza, to już więcej otoczeń jest ruchomych. :). Moja pierwsza rejestracja tutaj ; zawiązanie paktu ze słowem, poza szufladą I folderami miało swój czas jakoś chyba 2005 albo 2007 r. Zmieniło się wiele. Wiele na gorsze. Dział p I dział z jakoś, ograniczały nawarstwianie się ,byle czego, jak jest teraz w ogólnym przydziale. Forum zostało nieco zmieszane z błotem. Miałem kilka lat przerwy z tym miejscem, a czytając archiwalne wpisy wiele mnie ominęło. Wiele też na tym nie straciłem. Bili po łapach kiedyś jak to Marlett wspomniała. Teraz głaszczą po głowie. Jestem podobnego zdania, co do podzielenia rodzaju wierszy jak Marlett. Do tego jednak trzeba revolty. Ja osobiście wiele się tutaj nauczyłem. Teraz nie mam czasu na ,ginekologiczne, wywody pod tekstami, chociaż bardzo bym czasami chciał. Zaglądam jak mogę I wrzucam bez nachalności jak mogę. Bywajcie. Pozdrawiam t.

Bóg częstuje mnie największą czekoladą "Lindta". Powoli odchyla złoty papier, podaje mi ją na dłoni. Krzywię się i prycham: "Nie lubię z orzechami."

rozlewa się za oknem świat posmutniały odpływa rzeką środek dnia gdzieś daleko wieczorna cisza znów kołysząc usypia noc czarnych myśli w konarach drzew radosny ptaków śpiew wiatru szum chcę usłyszeć nim minie mnie kolejny sen bezpowrotnie widzieć w swoich oczach śmiech świeże róże mieć w wazonie rozlewa się za oknem świat tonie

Luzik Udręczona swoim stanem, kalendarza szukam, zniknął na amen. Może posłużę się zeszłorocznym? Już nie ma co bać się skutków ubocznych. J. A.

Zachęcona zaproszeniem nie żałuję tej wycieczki :) PozdrawiaM.

Używam wyobraźni poetyckej, ale dołączam moją fotkę. Dzięki za komentarz. PozdrawiaM.

z pewnością winien zapach, gdy jest mi wszystko jedno, w czarownym odurzeniu największe sensy bledną oparłam się o niego, bo pomyślałam, konam i chyba nie był słupem, znalazłam się w ramionach za dużo nie pamiętam, bo postradałam zmysły na moment, nie na zawsze, na poczet zdarzeń przyszłych umknęła gdzieś świadomość, a razem z nią – co wtedy, więc puenty dziś nie będzie, napisze się, lecz kiedyś

Usypiam przy kroplach deszczowej piosenki. Barwy tracą ostrość, głos ginie w przestrzeni. Słyszę tylko ciche i kojące dźwięki. Księżyc blado świeci nad krainą cieni. Od nadejścia zmroku zegar ciszej tyka, zielone płomyki tańczą przed oczami. Powoli do uszu sączy się muzyka, wiruje miarowo i spływa falami. Gasną resztki jaźni: czy to sny czy jawa? Wszystko tu możliwe: nie ma rzeczy wielkich, nie ma rzeczy małych - tylko śmiech i brawa. Znikają granice, gęstnieją zaś mgiełki. Usypiam przy dźwiękach deszczowej piosenki, a wszystkie idee zostają na kliszy. Chciałbym je wywołać, wziąć do ciepłej ręki. Wchodzę w trans, a wokół nie ma nic prócz ciszy. 3.06.2014

Z takim każda ma ochotę, Na nic groźby moralisty, Chce z nim zaraz stracić cnotę, Bo jest taki zajebisty. Chociaż babek on nie kręci, Pomysł nie jest całkiem nowy. Z pragmatyzmu, bo nie chęci, Biorą go, bo jest związkowy. Jest też inny, tak zwyczajny, Lecz odpycha, chociaż chętny. Bo niestety nie jest fajny I dla babek transparentny. W której grupie się znajdujesz? Zadaj babkom to pytanie, I odpowiedź otrzymujesz, Ale... mogą zmienić zdanie

wy_malowałeś nieźle :) Pozdrawiam.

Jest dobrze :) Ostatni wers mógłby być krótszy w moim uznaniu. Chyba lepiej współgrało by to z rytmiką wcześniejszych strofek. Np Widziecie w nich wady, widzicie zalety, ale nie da się ukryć, że kochacie je - kobiety. Salut!

Super Panie _mal

Rym "twarzy - marzy" może nie jest wyszukany, ale tu pasuje i dopełnia klimat. Dla mnie tak jest lepiej. A dreszcz - pozostał... :-S Pozdrawiam

Oj, sama święta prawda :))

Łazi- chciałam napisać - marzy- teź by pasowało, ale pomyślałam sobie, źe łazi bardziej pasuje do klimatu Bieszczad. Po Bieszczadach się po prostu - łazi. ” nim los źycie utnie” No cóż Aniu, taka prawda. Możemy nie zdążyć. Niech dreszcz jaki poczułaś , nas mobilizuje. Pozdrawiam serdecznie :)) Nie mam na razie pomysłu na zmianę. Jeszcze zobaczę :)))

Niektórym nowy kolor wystarcza... :(

Ciekawe i trafne ujęcie tematu. Jednak nie jestem pewna, czy wyrażenie "dotrzeć do prawdziwych wartości" oddaje dokładnie to, co chciałaś powiedzieć. A może: "poznać prawdziwą wartość"? Albo: "zbadać prawdziwą wartość"? Lub, po prostu liczba pojedyncza: "dotrzeć do prawdziwej wartości". Myślę, że to częste nakładanie kolejnych warstw farby nieraz ma właśnie uniemożliwić przekonanie się o prawdziwej wartości. Pozdrawiam

Jajko pierwsze albo kura? Myślą nad tym tęgie głowy co stworzyła wpierw natura? To paradoks naukowy. Jak tu znaleźć filozofa który na to nam odpowie? Niejeden się w tym zamotał, dociekając, stracił zdrowie. Jak się zrodził wszechświat cały i kto stworzył tę naturę? Różne wersje już padały aż w głowie mam czarną dziurę. Gdyż nad tym też główkowałem a ten czas tak szybko kroczy jajko więc pomalowałem kłaniając się Wielkanocy. Najpierw Bogu podziękuję potem jajkiem się podzielę, pysznej baby posmakuję będzie cieplej i weselej. Byle kąta mieć kawałek i niech zdrowie nie szwankuje by lać wodę w poniedziałek jak tradycja nakazuje. Życzę wszystkim zdrowych, ciepłych oraz pełnych radości Świąt Wielkanocnych.

promień dotykam cię jak światło wodę chociaż częściowo odbijasz mnie częścią zapadam się w tobie obity biegnę w czyjeś przestrzenie zapadły rozpraszam się i ginę w głębinie Pozdrawiam serdecznie :)

Się wie ;) duże małe grube chude co poradzić wszystkie lubię

świetny :) ponad czasowy :)

Prawda :)

Zgadzam się https://youtu.be/98n-q1wjp5w

Większym problemem jest ta pustka, o której pisała Justyna. Najczęściej zwyczajnie nie mam nic do powiedzenia, a że piszę na dwa, trzy tematy, to zdarza mi się "niepisać" rok czy dwa, a potem kumuluję wszystko w jednym tekście, jak się już nagromadzi tyle, żeby starczyło na wiersz. Końcem zeszłego roku napisałem (wykończyłem?) sporo (z 10 tekstów w, nie wiem, kwartał?), a wcześniej napisałem jeden, chyba nawet niezły, rok temu, a poza tym to w 2012 cokolwiek więcej niż dwa teksty na rok - notatkuję w pseudoblogu, więc wiem. Zdarzało mi się myśleć ([sic!] haha), że się wypaliłem, zdarzało mi się w ogóle nie zdarzać w temacie "poezja, czy jak jej tam", muszę kończyć, więc znikam. Pozdrawiam.

Luzik - co parę lat kalendarz się powtarza i można użyć tego samego. Kiedyś mojej Wtedyjeszczenieżonie zrobiłem kalendarz ze zdjęciami z dzieciństwa - brzmi banalnie, ale... no sama popatrz: ;) Pozdrawiam. PS. Kurde szok, właśnie do mnie dotarło, że użyłem czcionki jan komułzykanta zanim stało się to modne (wybaczcie, ktokolwiek to czyta - Janko w szczególności - ale nie mogłem się powstrzymać przed doedytowaniem). ;)

jeśli jesteś milonerem i dajesz sto milionów na spaloną katedrę podnosi się krzyk że mogłeś oddać je na ubogie dzieci jeśli rządzisz państwem i z budżetu przeznaczasz pięćset na każde dziecko słyszysz krzyk że okradasz społeczeństwo nie bądź idiotą rób swoje nawet jeśli nie jesteś milionerem

Nikogo tu nie oceniam - najwyżej robaczki małe .. Zacząłem od motylków - one takie .. wspaniałe. Nie mówię tu o ćmach - bo tym to robię .. bach!!!

że cierpię, choć nie mam prawa, że się raduję, choć nie mam przyzwolenia, że pragnę, choć jest to wbrew wszystkiemu, że mnie boli, choć nie mam twej zgody na ten ból, że anioła swego stróża, posłałem by duszy twej strzegł - dożywotnio, że od piekieł moją duszę wybawiasz, gdy za twoją szepczę modlitwy, widzisz?, ile mnie kosztuje ten mój wzrok obojętny, ileż miny zwykłej pozór spustoszenia w sercu czyni? widzisz?, ile głos twój ran mi zadaje, gdy w drgania wprawia bębenki uszu moich, co tak łakną jego kojącego tonu, [rany takie słodkie mi są niby najprzedniejsze miody] widzisz?, łzy co się cisną do oczu, a ja, je w swym wnętrzu dławię, słyszysz?, skowyt duszy, słyszysz?, serca skamlenie, gdy widzę cię, mocarna, stalowa dłoń tęsknoty zaciska swe palce na mej krtani, gdy słyszę cię, wszystko powraca, jakby dziś, tyle, że przyprawione piołunu goryczą czasu przeszłego, jakiej implozji w umyśle moim trzeba, by zmieścić, zawrzeć, scalić, te prawdy, obietnice i pragnienia wszystkie, w jednym, zdawkowym, potocznym, banalnym, ot tak rzuconym, cześć

Jak mowa o buziakach, to ode mnie też masz jednego :)))

czuję się zaproszona :) nad Zalew Soliński jeździłam w dzieciństwie z dziadkami, cudne wspomnienia...

dziadek skromnym człowiekiem był, aczkolwiek, co tu dużo gadać, sam wybrał nieskromnie ;)) Jednak wyrozumiałości w nim pokłady całe i wszystko co piękne cenił po dwakroć, jednakowoż omne trinum perfectum nie przepuścił, niech mi wybaczy :D Dziekuję Beciu po trzykroć.

cudne Bieszczady :) razem z bieszczadzkim morzem :)

i niewidocznie też, świetny wiersz :) to nie swiat tonie my to nie my toniemy

Mój Mistrzu: "czułe" to słowo klucz, otwiera większość kłódek ;D i te piersi skromne.. pełne szacunku, trudno się na tę zwrotkę pogniewać :D Biorę w całości nauki dziadka.

Zbieraj do torebki, zbieraj do kieszeni: dziś się deszcz wiosenny w deszcz klejnotów zmienił. :)

Chcę za każdym zakrętem oberwać diamentem! :)

rzuć we mnie po raz setny jeśli to będzie kamień szlachetny ;)

Przypomniał mi wiersz Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej. "... lecz widać można żyć bez powietrza." Pozdrawiam Marlett.

A czym tu sie przejmowac kazdy orze jak moze i pisze jak umi Niektorzy z zazdrosci wypisuja glupoty. Dla mnie to zonglerka slow, co spadnie na stol, co na kartke, a jeszcze inne na glebe. Czasem gdy sie ja odpowiednie podleje moze cos wyskoczy . Jak magiczna fasola, ale zazdrosnikami nie ma sie co przejmowac. To tez jest jakis stopien popularnosci. Ktos tako rzekl Wartosc swoich przyjaciol licz iloscia swoich wrogow Czy cus w ten desen... a moze znowu cos pokielbasilem. PozdrawiaM

Muzyka, środowisko, otoczenie. Jestem grafomanem więc łatwo znajduje i przeskakuje z tematu na temat. Jednak jako rzecze betab chyba najlepiej pisać o tym, co dotyka nas jakoś od środka. Również nie uważam, że trzeba czasem czekać, że czytelnik może się przesycić treścią i wrzucanymi wierszykami. Z drugiej strony zdarzają przestoje (przynajmniej mi) Ale jakoś za bardzo się nimi nie przejmuje. Może dlatego, że wydawcy nie stoją w kolejce i nie pytają kiedy będzie następny tomik itd. :) Nie ma presji jest za to zabawa słowem. Na koniec trochę narzekania. :D Kiedyś jednak było więcej bicia linijką po łapach na forum. Dzięki temu szybciej się człowiek rozwijał. Szlus

U Ciebie dzisiaj milusio.... a raczej misiowo . Buźka.

Poezja potrzebuje uniesień... :) Życzę powodzenia. :) Pozdrawiam

Może "twoje odbicie -skrzywione w zwięrciadle".