Cała aktywność

@Berenika97 dopowiem co oznacza ten Tour de Pologne". Komuniści zdecydowali się na areszt Maryi, Maryi Częstochowskiej, po procesjach wtedy uczestniczyła tylko rama obrazu. Matka Boska podpadła za to, że Prymas Tysiąclecia zdecydował się na list biskupów polskich do niemieckich, i obchody Milenium Chrztu, no i "Non possumus" Prymasa Wyszyńskiego- za co Kardynał też podpadł- posadzili go. Najwierniejszy z wiernych ksiądz Zink( nawet sprzeciwił się Episkopatowi- bo część biskupów wtedy chciała się dogadać z ówczesną władzą- władza chciała mieć wpływ na- to co dzieje się w Kościele, Wyszyński powiedział- nie pozwalam) jak i aresztowaniu Prymasa Tysiąclecia. Dziękuję

Piękne i wzruszające, zwłaszcza 2 ostatnie wersy. M.

@Leszczym Ta owca i wilk – to ciekawy obraz. Sам sobie pasterz i drapieżnik jednocześnie? Pytanie brzmi: czy ten niedosyt to głód, czy przyzwyczajenie do głodu? Bo czasem człowiek tak się uczy żyć na pół gwizdka, że pełnią by się zadławił. Ale ten "ostrugany lajf" – może w tym jest jakaś nadzieja? Coś ostrugać można, żeby nadać mu kształt. Albo żeby odkryć, co pod spodem. Może nie chodzi o to, żeby się najeść do syta, tylko żeby przestać karmic wilka tym, co owcy zabiera? Choć przyznaję – łatwiej powiedzieć niż zrobić.

@Berenika97 Już pierwsze zdanie sugeruję, że jest to wiersz przenośnia. Jest tu słowiański klimat i forma okrutnej baśni - sam jestem rodzimowiercą więc często w moich wierszach odnajdziesz Bogów i demonologię słowiańską. Jest to wiersz o samotnym wilku - łowcy, który pragnie jedynie żyć w cieniu kniei zdala od cywilizacji. Gdy ludzie naruszają świętą dla niego ziemię sami proszą się o śmierć. Łowca kocha naturę i wolność ale jest przeciw naturze człowieka, którym gardzi.

już nie ujrzysz — wiem, maleńka — mej troskliwej, ciepłej twarzy ale nie płacz, bo w twych dłoniach moja pamięć wciąż się żarzy nie podniosę rąk zmęczonych do uścisku nie powrócę ale dotknę cię w powiewie kiedy wiatr twe włosy muśnie niech ci lato wciąż powraca niechaj śmiech rozgoni chmury i pamiętaj że wciąż jestem twoja babcia - patrzę z góry

@Wiesław J.K. Ja absolutnie wierzę w mitologię lovecraftowską, że pewnego dnia powrócą tu na Ziemię Bezimieni i przebudzą, święte kamienne R'lyeh wraz z Przedwiecznym Cthulhu i zawładną na powrót wszystkim. :)

@Simon TracyDzięki za info! No to zaintrygowałeś mnie! :)

@Marek.zak1 A gdy już spadnie i się potłucze, powie że ładnie się samo zrzuciło

@Berenika97 Dziękuję! Jest to moje pierwsze opowiadanie oparte na mitologii Cthulhu i klimacie weird fiction oraz lovecraftowskim świecie. Wszystkie księgi jak i sam tytułowy strażnik pochodzą z "Necronomiconu". Zresztą sama książka też tu występuje. Wszystkie księgi mam i w swoim księgozbiorze i czytałem nie raz.

@Waldemar_Talar_TalarCarpe diem! Pozdrawiam! życie garścią bierz nie licz straconych dni w każdym kroku wierz że sens się w tobie tkwi

@Annna2 W swoim wierszu mierzysz się z trudnymi tematami – z kwestią przebaczenia, z bólem przeszłości, z sumieniem i zwątpieniem. Twój tekst jest pełen obrazów, które zostają w głowie. Ten „Tour de Pologne niosący pustą ramę” to potężny symbol straty, pustki widocznej na tle publicznego święta. Piszesz o słowach, które „bólem kąsają”, co pokazuje, jak trudne jest samo ubranie tych uczuć w litery. Widać tu ogromne napięcie między światem zewnętrznym („Bale, festiwale”, „szum zarazy”) a światem wewnętrznym, pełnym „dziur”, samotności i pytań. Postać księdza Wojciecha Zinka, który mimo aresztowania trwa przy miłości, staje się tu najważniejszym punktem odniesienia. Ale to, co uderza najbardziej, to Twoja niezgoda i upór. Decyzja, by „zabrać pięć groszy” i iść „zawsze pod prąd”, jest gestem buntu, odzyskiwania siebie. „Wzniosę toast haustu powietrzem” – to przepiękny, rozpaczliwy, a jednocześnie pełen siły obraz. Toast za życie w jego najbardziej podstawowej formie, za „mrzonki”, które pozwalają przetrwać. I ta ostatnia prośba... Nie o szczęście, nie o rozwiązanie problemów, ale o coś fundamentalnego: „by na tym świecie nadal dało się żyć”. Jest w tym ogromna pokora, ale i potężne pragnienie, by "być". Jest to piękny tekst w którym jest ból, ale jednocześnie tli się w nim jakaś surowa, nieugięta siła życia. Świetny wiersz!

@Simon Tracy byś zdziwił się jak wiele.

@Simon Tracy To jest bardzo fajnie napisana proza w pewnej konwencji - mitu? Świetnie zbudowałeś atmosferę - grozy i paranoi. Narracja pierwszoosobowa, zwroty do Czytelnika, stopniowe odsłanianie informacji - to działa. Ten strach narratora jest namacalny. Na końcu puentа z wymianą miejsc (on tam,ON tutaj) - mocna. Niektóre fragmenty są trochę rozwlekłe. Pewnie będą części następne. Nie lubię literatury typu fantasy, fantastyki, ale chętnie przeczytam ciąg dalszy tej historii. Dlatego, że dotykasz starożytności - mojej ulubionej epoki. :))) Niektóre nazwy nie są mi obce np. Księga Bram - to święty tekst staroegipski, Księga Chaosu - to tytuł kryminału (akcja w starożytnym Egipcie), Jet też Klejnot Siedmiu Gwiazd - też opowiadanie grozy i starożytny Egipt. No i Mahabharata - poemat hinduistyczny. Czy niektóre z tych pozycji zainspirowały Cię? Czy raczej był to Cthulhu? Pozdrawiam.

Sytość/przesyt niedosytu - świetne, cos niby oksymoron, ale czy na pewno? Pozdrawiam

@Robert Witold Gorzkowski Dziękuję Ci serdecznie za taką wylewność w tak niezwykle ciężkich tematach. Jest to dla mnie niezwykle ważne że wiele osób rozumie mój przekaz i jego formę

@Simon Tracy Ten tekst bardzo mi się podoba, bo kocham te niezwykłe i mądre zwierzęta, którym ludzie robią dużo krzywdy. Ten głos wilka - jest głosem kogoś, kto odmawia podporządkowania się ludzkiemu porządkowi. "Nie mam z tym problemu, by się odwrócić plecami do ludzi" - to deklaracja wolności, ale i wygnania. Twój język pełen archaizmów ("zawezwanych", "widziadeł", "skomlałem") buduje mityczny, baśniowy klimat. Ten świat to nie współczesność, to jakiś pradawny czas, kiedy las był jeszcze święty, a duchy "rzeczywiste". Podoba mi się, że czerpiesz ze słowiańskich wierzeń. Szczególnie mocna jest ta zmiana perspektywy - od wilka uciekiniera do wilka mściciela, a potem odkrycie, że to las sam się mści. Drzewo stworzenia, Leszy, duchy - to cała armia natury przeciwko człowiekowi-intruzowi, człowiekowi - zabójcy. I ta puenta: "Uczta w imię zwycięstwa i przeciw naturze człowieka" - bo natura człowieka to dominacja, zniszczenie. A natura natury? To równowaga, również równowaga przez pożeranie. Świetny tekst to dzikiej, krwawej sprawiedliwości. W mojej okolicy można spotkać wilki, osobiście spotkaliśmy na drodze waderę z trzema szczeniakami, a mój mąż samotnego wilka, który spojrzał mu w oczy i spokojnie odszedł. Szedł również polną drogą. I niestety przyjeżdżają myśliwi. Mam nadzieję, że pozwolisz zamieścić link do pewnego filmiku: (jeżeli nie - to usunę) https://www.youtube.com/watch?v=d9I4COY807M

A niech to, to był sen. Ten ciągły cichy szum w uszach, wieczorem i nad ranem, prawie o każdej porze, czy to ONI przemawiają w tej wszechobecności. Nic nie rozumiem, a bez tłumacza księga ta nie będzie rozpowszechniona. Zatrważające odczucie. Spadająca winda z 84 piętrowego wieżowca, ja w niej i ten ktoś. Spadamy szybko, awaria windy przyspieszyła spadanie do rozpędzonej szybkości. Strachowi wyleciały oczy z orbit, nie zauważył momentu zbliżenia, gdy winda trzasnęła w ziemię, bez huku, jak w niemym filmie. Ten ktoś to byłem ja, ten drugi ja. Dobrze, że sen z happy end, zwyczajnie wstałem, obejrzałem pogruchotany wrak windy. Nie wiem, gdzie zanurkował współpasażer, on czy ja. Nieważne. Wstałem otrząsajac wrażenie z kurzu. Odszedłem z miejsca snu w Przebudzenie.

Czasem masz przesyt tym cholernym niedosytem, którego sam w sumie nakarmiłeś i w gruncie rzeczy sobą najwięcej. Owca jest cała, bo wilk się nie najadł. Lajf takim ostruganym się nieco wydaje. Warszawa – Stegny, 22.10.2025r.

@Simon Tracy Koniec świata, chyba...dobre, brawo. Brzmi jak zbliżająca się Apokalipsa. Ciary przechodzą!

@Annna2Słusznie, życie niesie nam różne scenariusze. :) Pozdrawiam.

@Robert Witold GorzkowskiZgadzam się z Twoim zdaniem, aczkolwiek to nie byl powolny upadek. To już był widoczny upadek. Można mnożyć wiele przyczyn upadku I Rzeczpospolitej - i zacząć od ogromnych błędów ustrojowych (w tym oczywiście wolne elekcje). Pozdrawiam.

@Marek.zak1 nie wchodziłem nigdy w tę część portalowego życia a tu jest pięknie też :) Twoja Marku fraszka - pychota !!!!!

@Gosława Reniu. wzruszający wiersz, który w "stop-klatce" upadku uchwyca fundamentalną zagadkę ludzkiej świadomości w obliczu kresu. ostateczną ucieczkę w poszukiwanie światłosci wiekuistej. głęboką i piękną syntezę bólu i transcendencji.

@Marek.zak1 Genialna fraszka !! 6+

@Robert Witold Gorzkowski nie mam. Kiedyś kolekcjonowałam cykl " Muzyka Mistrzów", ale już nie mam, przeprowadzałam się i nie wiem gdzie są