Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Cała aktywność

Kanał aktualizowany automatycznie

  1. Z ostatniej godziny
  2. @Nata_Kruk @Jacek_Suchowicz Dziękuję bardzo, pozdrawiam.
  3. @Robert Witold Gorzkowski I dlatego jesteś gościem z klasą !!!
  4. @Robert Witold Gorzkowski Dziękuję. :)
  5. Wiedziałeś ile gwiazd spadło z Twoich ust, ileż błękitów każde tchnienie wydawało, a smutek wciąż rósł. Twój bieg Jim dawno się skończył, "Klub 27" to zakręt drogi jak Krzyż opuszczony z baldachimem cierni. Park wypełniony milionami chwilowych dreszczy. Włosy jak u Dionizosa, półnagie i ciemne, czy uwierzyłeś jak Nietsche, że Bóg się objawił? Światem od dawna rządzą Penteusze, tu drzwi są zawsze zamknięte. jeszcze raz nabrać w pierś haust, a potem objąć słowa drżącymi rękami. To tylko znikający pociąg, rys słońca z pełnymi refleksami. Jak dobrze że ciągle są deszcze, łzy w nich można schować, nie pasują, za duże są. Cisza tu. Czy tam jesteście tacy sami?
  6. Tak, tylko ja dwa razy się wymigałem a Roma mnie wywołała do tablicy, a ja jak ktoś pyta to muszę odpowiedzieć. A jak już odpowiadam to szczerze bez względu na konsekwencje. I zaznaczyłem „dla mnie” nie jak to stosują inni bo tu nie mam doświadczenia i nie wiem, ale wiem co mnie się podoba w innych piszących bo kocham piękno w każdej postaci. Dlatego nigdy nie spędzam czasu wolnego na plaży tylko w muzeum w wierszach w gwiazdach i wtedy może być na plaży a brzegiem morza to lubię iść nawet i kilka kilometrów tylko nie leżeć za parawanem.
  7. Słyszysz, psie - to do ciebie! Zakłamany, w kagańcu własnego brudu. Pij swoją wodę z brudnej rzeki, żryj kości cudzego, śmiertelnego trudu! Ty, który wyłeś do księżyca zdrady, a teraz patrzysz w oczy gwiazd niesławy. Ty, pędzący za własnym ogonem, jak hycel - byle coś złapać, dogonić! Goń sobie, goń! Goń sławę, goń dobrobyt, dostatek podany w czaszkach tych, którym teraz podajesz łapę. Zlizuj psie, własną ślinę z lustra kałuży. Liż! Chłeptaj ją - pamiętaj jej smak. Potem nie będziesz miał okazji pamiętać, ile znaczyło dla ciebie własne ciało. Turlaj się i tarzaj w piórach, w puchu przepiórek i kawek, które śmiałeś przepędzać. Siadaj! Aportuj! Kładź się i leż przed panem, któremu liżesz buty, choćby były w błocie spod obcej budy.
  8. @Robert Witold Gorzkowski Przeczytałem teraz w bezkresnym internecie, że wielcy poeci często stosują nawiasy w swoich utworach. Podane nazwiska to Thomas Eliot, Stefan Barańczak, Wisława Szymborska. Ja się chyba nigdy z nawiasami w poezji nie zetknąłem. Dopiero Roma...... No ale Roma może przecież wszystko. I to cholera jest wciąż piękne i niezwykłe.
  9. @andrew też ufam. piękny
  10. @Migrena no tak, jak poetka zdecydowałaby się wpelni poprowadzić cały wiersz tak nowocześnie jak ty to robisz co się nie bierze jeńców na wstęp dostaję młotkiem a potem rozrywają mnie konie na cztery strony świata to owszem jestem za. Ale jak mruga do czytelnika poezją Mickiewicza a potem jest biologia to już niekoniecznie.
  11. Dzisiaj
  12. obcy (epilog) dawno dawno dawno temu kiedy moja ciocia przewoziła pasażera na gapę (a trochę później jej cień) do końca przez dłuższe chwile tryskała dobrym humorem plując lustru w twarz po czym umarła jak drzewo w koronie ze słońca
  13. Witaj - miło że pozytywnie widzisz ten wiersz - dziękuje - Pzdr. @Lidia Maria Concertina - uśmiechem dziękuje -
  14. @Robert Witold Gorzkowski pełna zgoda. W poezji takie znaki rażą. Ale tutaj widzę dla nich miejsce. Ten wiersz dotyka. Niczego nie opowiada ani nie opisuje. Szczególny rodzaj wiersza i wyjątkowe środki. I te znaki mają sens. Jednoczesność. Taka finezja Autorki. A ze znaków specjalnych w poezji pochwalał bym tylko jeden. %
  15. Witam - tak ma być- dzięki - Pzdr.
  16. ,,Słysząc głos Pana, serc nie zatwardzajcie ,, Ps.95 świat dzieło Boże mało słychać fanfar hymnów podziękowań dla Stwórcy a przecież … zamknięci w sobie zapatrzeni ...w to co ziemski świat ofiaruje cytujemy głosicieli zbaczamy ku nicości glos Boga wołaniem na puszczy dziwią wojny kataklizmy niezrozumienie marzymy o słońcu w codzienności nie zatwardzajmy serc a ziemia będzie obiecaną Jezu ufam Tobie 8.2025 andrew Niedziela, dzień Pański
  17. @Andrzej P. Zajączkowski to co najgłębsze /milczenie i wspomnienia/ nie potrzebuje głosu. To siła która broni się bez słów. Ladnie napisane
  18. To tak delikatnie ode mnie @Migrena może i masz rację ale nawiasy nic nie mają z romantyczności
  19. @Robert Witold Gorzkowski a mnie się wydaje, że nawiasy są tutaj zastosowane bardzo celowo. Symulują równoległość znaczeń. Nacisk fizyczny, symboliczny i emocjonalny ma kierunek. Z wnętrza i do wnętrza i oba kierunki działają równocześnie. Widzę je jako współistniejące a nie czasowo odmienne. Bez chronologi zdarzeń. Ja tylko tak to widzę. Bez przesądzania oczywiście. Jako głos w dyskusji :)
  20. @Annna2 śliczny:)
  21. @Roma nie zrozum mnie źle nie oznacza to że dalej się posypało po prostu dwa pierwsze wersy są poetyckie AM i mają wielowymiarowy odbiór. Natomiast pozostałe wersy wiodą od ekspresji zewnętrznej po żywe pulsujące wnętrze zupełny real i to też może się podobać ale duchowość i ekspresja jest z innej planety. dobrze dodam to choć nie chcę innych oceniać, ale zaznaczam to jest tylko moje odczucie (od serca do serca) w nawiasach przestaje być poetyckie i 2x włóknach bez podwójnego znaczenia mnie razi.
  22. @Witalisa ciekawie i niebanalnie wyszło. z podobaniem
  23. @Roma to dociśnięcie serca niech tylko szczęściem będzie
  24. @Wochen to za daje do myślenia
  25. @violetta fajny ten skarabeusz
  26. @viola arvensis pięknie i poetycko
  1. Pokaż więcej elementów aktywności


×
×
  • Dodaj nową pozycję...