Cała aktywność

Witaj - hańba - tak nie można - trzeba temu zaprotestować - obudzić sumienia - Pzdr.

Witaj - ciekawie napisane - Pzdr.

Witaj - dzięki za O/K - Pzdr. @Adam Zębala - @Natuskaa@Marcin Tarnowski - @huzarc - dziękuje -

@Czarek Płatak - dzięki -

@Marek.zak1 tak:) @huzarc właściwie, to w jednym z komentarzy zainspirowałeś mnie do napisania tego tekstu :) @FaLcorN dzięki! :)

@Simon Tracy Okrutny czas mógłby być podsumowaniem tego opowiadania. Napisałem kiedyś, że od dzieciństwa byłem zachwycony pociągami, a zwłaszcza tymi z lat 60's i 70's ubiegłego stulecia. Wspomnienia z dzieciństwa i podróże pociągami pozostawiły we mnie niezapomniane odczucia. Zakończyłeś opowiadanie trzykropkiem, czyli drzwi otwarte do wolnej interpretacji lub być może ciąg dalszy. Dziękuję i pozdrawiam. :)))

@Kwiatuszek Bardzo Tobie dziękuję ;) @Wiesław J.K. hehe, bardzo dziękuję ;))

@Kwiatuszek Bardzo dziękuję :)

@Kwiatuszek Ojej, jest mi bardzo miło, dziękuję :)) Pozdrawiam serdecznie

U nas o czymś, co zginęło, albo czego nie można znaleźć, mówiło się, że wsiąkło. Fajny klimat. Pozdrawiam.

@Nicość674 Tak, wiem, domyśliłam się co do P.S., moje wiersze też bywają odbierane jako moja rzeczywistość. Ale to i tak nie zmienia faktu, że podoba mi się Twój P.S. :)

Pamiętać was za furtą wczoraj śino-barwny śpiew brzęczących skrzekiem plugawych zjaw kirowo patrzących oczodołów mgieł nienasyconych krwiożerczych mar znudzeniem obrzydliwych świerkowym nastrojem oświetlone nagrobki lampiony, znicze i przeróżne świece a stróż wieczności z ognistym mieczem postrachem dla cmentarnych hien przestrzega przed występkiem pamięć wyrazem jest szacunku dla nieśmiertelnych dusz ***************

Fikołki.

Owieczce na hali, gila Haneczce. Iwo.

A baba klei w ulu - ta, matulu - wielka baba.

Ala w zioło, i zwala.

To blado poleciał: zła i cel opodal - bot.

Karał zła rak: łamał kotom, w moto kłamał - karał zła rak.

I muł: tu na polski miks LO panu tłumi.

Ar, a tu tak mało - wołam - katu tara.

Mauzoleum przyszłości nagły, złowieszczy, przytłumiony krzyk w mimicznym szepcie przygasłych żyć zawieszony w rytm muzealnych ścian oczami zwiedzających pulsuje wciąż piekielny żar nie - nie, to tylko cienie straszące nieposłuszne dzieci zamiast cukierka pejcz obosieczny na wylot spopielone modlitwy, dymiące w skrzydłach aniołów czas znieruchomiał w spazmie bez kształtów, w goryczy bólu zwiędłego zmartwychwstania i w szczypiącej nadziei - będzie lepiej

To kawosze, bez, sowa, kot.

O, kojota zasuszono z susa za to. Joko.

I nagadała: mała da - gani. Owo sama da masowo.

Ula w pałacu: kuca łap, Walu.