Cuda

Wierzę w cuda
choć mówią
że to jedynie ułuda

w cud miłości
że zakocham się po same uszy
i ciepło poczuję na duszy
od daru wzajemności

w cud narodzin
że odrodzi się inny czas
i od nowa będę odliczał wraz
minuty do nowych godzin

w cud przetrwania
że dam radę jeszcze na tym świecie
i podam kiedyś rękę poecie
zmęczoną od rymów składania

w cud przyjaźni
że nie opuszczą mnie przyjaciele
i uśmiechem się z nimi podzielę
bez lęku i żadnej bojaźni

w cud porozumienia
że nikt nie będzie się dziwił nikomu
jak w dużej rodzinie w jednym domu
gdzie nic się nie zmienia

wierzę w cuda
i zjem gwiazdę
zamiast fast-fooda

Cóż, końcówka fajna ;)

Treści się czepiać nie będę, mimo że brzmi nieco ckliwie i prozaicznie ;)

W pełni Peela rozumiem ;)

Tylko te gramatyczne rymy drażnią, i to bardzo ;)

Oczywiście nie chcę sprawiać przykrości,

mam nadzieję, że tak się nie stało ;)

Pozdrawiam ;)

co do rymów

z zasady nie udziwniam ich ani nie stosuję tzw. rymów odległych

staram się pisać prosto aby być zrozumiały jak największej rzeszy

czytelników

a ,że czasem trafia się rym gramatyczny

cóż...zdarzają się nawet największym poetom

a słownik PWN podaje wręcz :rym gramatyczny «rym powstający na skutek identyczności gramatycznej zakończeń wyrazów

nic nie ma w tej definicji,że to jest rym błędny czy niepożądany

pozdrawiam również ;-)

Macieju, może spróbuję jeszcze raz.

Za to czy wiersz jest zrozumiały odpowiada treść, a nie jak to nazwałeś - odległy rym. No proszę Cię...

To raczej rym gramatyczny spłyca, ponieważ jest  przewidywalny, łatwy i sam wskakuje , sam się zgaduje.

Może czytałeś kiedyś małym dzieciom bajki, albo wierszyki. Zauważyłeś jak zgadują, jak wykrzykują rym jeszcze przed Tobą?

Ano, pewnie tak, bo jest łatwiutki, taki właśnie stosuje się

się w poezji dziecięcej i tam się sprawdza. Pasuje także do piosenek (chociaż już zauważam zmiany) i fraszek.

Cóż Ci szkodzi pomyśleć i popracować nad tym, przynajmniej spróbować.

Radzę szczerze, bez złośliwości, zakładając, że mi wierzysz.

Pozdrawiam ciepło i serdecznie :)

wierzę

i może to u mnie wynika,że kiedyś pisałem właśnie dla dzieci

siła nałogu ;-)