Mateusz G Opublikowano 4 Września 2004 Autor Zgłoś Udostępnij Opublikowano 4 Września 2004 " Szczęścia pragniesz gdy przychodzi wcale go nie kochasz doceń dobroć prosto z serca piękne to co nie na pokaz Szukaj siebie w każdej chwili bądź promykiem deszczem kwiatem ludzie ciebie znów skrzywdzili więc im przebacz znowu zatem Uwierz w siebie przede wszystkim uwierz sobie skryte serce niekochane miłość ofiaruje tobie Wybierz drogę najtrudniejszą ufaj w miłość swą ciernistą gdy upadniesz na kolana proś o wiarę pewną czystą Krzyż swój nieś i swe cierpienie anioł cię rozumie- on przytuli każdą duszę kochać umie " Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Hermenegilda Kociubińska Opublikowano 4 Września 2004 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 4 Września 2004 zacznę od tego,iż powinieneś powstawiać przecinki w wersach :) "bądź promykiem deszczem kwiatem" - aż się o to prosi =) prócz tego jest tu dość silne nawiązanie do religii, co mi z osobistego punktu widzenia średnio się podoba =) całokształt zaś oceniam bardzo pozytywnie i powiem krótko - do ulubionych=) Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Mateusz G Opublikowano 4 Września 2004 Autor Zgłoś Udostępnij Opublikowano 4 Września 2004 Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość. Cieszę się,że Szanowna Pani ma o moim wierszu tak pozytywne zdanie ;)).Przecinków nie wstawiam,bo taki już mam styl,ale pewnie jeszcze niejedna osoba zmyje mi za to głowę :)).Eh,ciężkie jest życie poety :-).Pozdrawiam ciepło :). Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Rekomendowane odpowiedzi
Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto
Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.
Zarejestruj nowe konto
Załóż nowe konto. To bardzo proste!
Zarejestruj sięZaloguj się
Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.
Zaloguj się