Na polską nutę

"Widzisz kochana, mówił on,
ja jestem z tego kraju,
gdzie się dziewczynie mówi won,
wprost bezprzykładnie ją kochając" *

Dziewczyna na raz patrząc poprzez niego
choć czuciem blisko, w trwodze zaklętego
za innym odjeżdża w dalekie kraje
ot zwyczaje

Nie chowaj żalu mój nieszczęsny chłopcze
nazbyt zwlekałeś, w sercu moce obce
utorowały werdykt przeznaczenia
szkoda sumienia

Porzuć tchnień próżnych głód, spory wysiłek
ze snu zwodzący i nie bez pomyłek
nie znam Twych rzęs, spojrzenia, ciepła, głosu
nie kuś losu

Na chłopca spowiedź już zabrakło czasu
smutek i gorycz śpiewem koił lasu
zbity nie odszedł tropić dalsze kraje
tu pozostaje

W jaskini dusz znać szemranie strumyka
wypełnia sklepeinie, narasta i znika
miłość nieodwzajemniona ustaje
ot zwyczaje

"Kto tutaj zechce w rozpaczy tkwić
załamać ręce, płakać i pić
ten święte prawo ma, bez dwóch zdań
jest takie miejsce, taki kraj" **


* pamięciowy cytat z repertuaru Edyty Geppert
** pamięciowy cytat z repertuaru Jana Pietrzaka i Adrianny Biedrzyńskiej

Dobrze pamiętam wiersz z Warsztatu,a tam już podobał się.
Smutne doświadczenia,ale pewnie prawdziwe.
Ostatnio byłam na lotnisku i widziałam jak ludzie się żegnają...
PozdrawiaM.

Nataszo, dziękuję za komentarz - sam nie wiem co rzec. Pozdrawiam

No cóż... czy to raz ludzie zakochują się nie w tym, co trzeba.... mam na myśli nieodwzajemnioną miłóść. Na pewno istnieje taka. Powiało smutkiem, ale muszę przyznać, że wiersz napisany jest sprawnie, a tytuł... chyba taki, ze względu na zawarte w wierszu cytaty...
Pozdrawiam... :)

Tak Nata, ze względu na cytaty. Marlett, dzięki, na lotnisku lubię patrzeć na wzbijające się samoloty. Wtedy i mróz i wiatr mi nie przeszkadzają. Pozdrawiam