Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

BASHANA HABA-A

 

„BaShana HaBa'a” (hebr. בשנה הבאה, „Następny rok”) to izraelska piosenka z 1970 roku z muzyką Pani  Nurit Hirsch i tekstem  Pana Ehud'a Manor'ego. Piosenkę po raz pierwszy wykonał duet Ilan & Ilanit.

 

Ilanit - Bashana Haba-a 

 

Niewątpliwie jest to dzieło różnorodne, wielopłaszczyznowe, chwytając prawdopodobnie coś archetypowego, ma prostą i złożoną formę, łącząc trudny, bardzo dynamiczny rytmiczny rym literacki i muzyczny. Melodia i tekst  są ze sobą nierozerwalnie związane.

 

 

Text jest uważany za nieprzetłumaczalny, ale został doskonale przetłumaczony na niemiecki i polski (Maciek Froński). Jednak jego przetłumaczenie jest wyzwaniem, polega na tym, jak rozwiązać złożone równanie lub udowodnić twierdzenie, które do tej pory nie zostało udowodnione.

 

Żydowska grupa muzyczna a cappella Shir Soul - „Bashana Haba'ah”

 

מילים: אהוד מנור
לחן: נורית הירש

בשנה הבאה
בשנה הבאה נשב על המרפסת
ונספור ציפורים נודדות.
ילדים בחופשה ישחקו תופסת.

בין הבית לבין השדות.

 

מקהלה:

עוד תראה, עוד תראה
כמה טוב יהיה
בשנה ־ בשנה הבאה.

(פעמיים)

 

ענבים אדומים יבשילו עד הערב
ויוגשו צוננים לשולחן,
ורוחות רדומים ישאו אל אם הדרך
עיתונים ישנים וענן.

 

מקהלה

 

בשנה הבאה נפרש כפות ידיים.

מול האור הנגר הלבן
אנפה לבנה תפרש באור כנפיים
והשמש תזרח בתוכן.
<1970>

 

 

Text: Ehud Manor
Muzyka: Nurit Hirsch
Zacznie się nowy rok

Zacznie się nowy rok,
Siądziemy przytuleni
Patrząc jak ptaków klucz niebo tnie.
Dzieci rój tuż o krok,
Za domem wśród zieleni,
Będzie znów w berka grać w wolne dnie.

Refren:
Uwierz mi, uwierz mi,
Przyjdą wnet dobre dni,
Tylko niech zacznie się nowy rok,
Uwierz mi, uwierz mi,
Przyjdą wnet dobre dni,
Tylko niech zacznie się nowy rok.

 

 

Wróci chęć, żeby jeść
Czerwone winogrona –
Kiść na stół, no i cóż więcej chcieć?
Senny wiatr przegna gdzieś
Po świata czterech stronach
Gazet kłąb, stary druk, jakiś śmieć.
 
Refren:
Uwierz mi, uwierz mi…
 
Zacznie się nowy rok
I słońce tak zapała,
Że aż je mógłby kto brać do rąk.
Skrzydła, gdy pierzchnie mrok,
Rozłoży czapla biała,
Jakby chcąc ująć w nie złoty krąg.


Refren:
Uwierz mi, uwierz mi…

(Tłumaczenie: Maciek Froński) 

 

"Dieses Jahr" - Bashana Haba-a w języku niemieckim - Daliah Lavi

 

Lyrics by Ehud Manor
Music by Nurit Hirsch
IN THE YEAR TO COME

In the year to come
We"ll sit as we sit now
On our porch and will count the birds.
Our kids in the yard
Will play tag all around,
On vacation, their voices be heard.

 

Chorus:
So next year, I suppose,
All will be as it was!
Right you are, right you are, right you are!
(twice)

 

'Viens chanter, viens danser' - Yaffa Yarkoni

 

The red grapes will again
Grow ripe until the twilight
To be served at our table, cold and fresh.
Dropping off to sleep well
The wind will drive a cloud
Of the wayside print paper and trash.

 

Chorus

 

In the year to come
We"ll turn our palms towards sunlight,
Towards the radiant flowing light.
A white heron not far
Will stretch its wings wide out,
And the Sun will peep out and shine.

(Trans. By Andrew Alexandre Owie) 

 

Text: Michael Prostějovský, wykonanie: Waldemar Matuška i Eva Pilarová

 

Rozrzucona po całym świecie piosenka zachowała melodię, która była uważana za folklorystyczną w każdym kraju, w którym ludzie się w niej zakochali, ale zdobyla nowe słowa.

 

Aref عارف‎  - Koochoolu  (1973) کوچولو

 

We Francji ona jest znana jako „Będziemy śpiewać, będziemy tańczyć” ('Viens chanter, viens danser' ), w Czechach i na Słowacji jako „Błąd się nie liczy” ('Zmýlená Neplatí'), w Iranie jako „Moja laleczka” ('Kochooloo'  کوچولو ) i tak dalej.

 

 

Edytowane przez Andrew Alexandre Owie (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Dobra robota Maćka Frońskiego. Jednak tłumacz googla też sobie poradził tłumacząc dosłownie (tak dla porównania);

 

Słowa: Ehud Manor
Kompozytor: Nurit Hirsch

 

Następny rok
W przyszłym roku usiądziemy na werandzie
I policzymy ptaki wędrowne.
Dzieci na wakacjach zagrają chwytliwe.

Między domem, a polami.

 

chór:

Zobaczysz, zobaczysz
Jak dobrze to będzie
W roku - w przyszłym roku.

(Dwa razy)

Czerwone winogrona dojrzewają wieczorem
I zostaną podane na zimno do stołu,
Uśpione wiatry przeniosą się na matkę drogi
Stare gazety i chmura.

chór

W przyszłym roku rozłożyliśmy ręce.

Przed białym światłem stolarza
Biała czapla rozpościera skrzydła w świetle
A w jego zawartości wzejdzie słońce.

Opublikowano (edytowane)

Zmýlená neplatí

 

Lá, lá, lá-la-la-lá, la-la-lá-la-la-lá,
la-la, lá-la-la-lá, la-la-lá.


Léta jdou, spěchají
a svíčky, ty se málem
najednou už na náš dort nevejdou.
Fůru chyb ukryl čas,
smyl půvab dětským hříchům,
ledacos víme líp nežli dřív.


Žít je lék, je to dar,
ať jsi mlád nebo stár,
zmýlená neplatí, neplatí.

 

Refren:
Omylům splácíš daň,
hledáš mou něžnou dlaň,
zmýlená neplatí, neplatí.
Zmýlená neplatí,
to nejlíp asi vědí
ti co jsou na počet let bohatí.


Žít je hra, je to pryč,
ke správným dveřím najít klíč
je fór, zmýlená neplatí.
Žít je lék, je to dar...
Ať si mlád nebo stár...

 

Refren


Omylům splácíš daň,
hledáš mou něžnou dlaň,
zmýlená neplatí, neplatí.
La-la-lá, la-la-lá, la-la-lá, la-la-lá,
zmýlená neplatí, neplatí.
La-la-lá, la-la-lá, la-la-lá, la-la-lá,
zmýlená neplatí, neplatí.
La-la-lá, la-la-lá, la-la-lá, la-la-lá,
zmýlená neplatí, neplatí...

 

 

Edytowane przez Andrew Alexandre Owie (wyświetl historię edycji)
Opublikowano
KOOCHOOLU MY LITTLE ONE
مردم از دست تو دیگه بسه دو رویی
یا این رو یا اون رو کوچولو
دست به دست میکنی زدستم گریزی
مثال یه آهوکوچولو
پریشون میکنی من وچون گیسویت
از این سو به اون سو کوچولو
من و با دلم رو به بازی گرفته
دوچشم و دو ابرو کوچولو
 
تو چشمام نگاه کن بارون پشت شیشه
تو دلم آتیش کوچولو
تو من و سوزوندی میون آتیش نشوندی
واسه همیشه کوچولو
اون عهدی که بستی تو دستت شکستی
مگه نه تو بگو کوچولو

 

 

 

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Dziś gwiazdy na niebie jak twoje źrenice świecą nieco jaśniej, zbiera się na burze. Czuję, jakbym znał cię całe swoje życie, całą wieczność wspomnień, choć może i dłużej.   Pierwszy raz twe oczy (choć pamięć nie sięga) widziałem gdzieś z hakiem czterysta lat temu. Wtedy to złączyła nas cicha przysięga - nie pamiętam treści, nie wiem jak i czemu.   Lecz nocy tej jakby wszystko zapłonęło: we mnie, w tobie, wokół - w jedno arcydzieło.   Może byłem jednym z turyńskich żołnierzy, ty zaś posadzoną na stosie skazaną. Spełniałem rozkazy, by mieć za co przeżyć, a ty czarowałaś - tak mi powiadano.   Gdy stanęłaś w ogniu obróciłaś głowę i spojrzałem wtedy prosto w twoje oczy. Wrzask spod twoich powiek odebrał mi mowę, bezgłos twego gardła ciepłe łzy wytoczył.   Kiedyś cię odnajdę - szeptałem do nieba - nawet w przyszłym życiu, gdy zajdzie potrzeba.   Po wieku czekania zmieniło się wszystko i w innym nas miejscu osadziły dzieje. Byłaś wtedy piękną rosyjską księżniczką, ja - klepiącym biedę moskiewskim złodziejem.   Spotkaliśmy się gdzieś pos murami Kremla i po styku spojrzeń poszłaś w swoją stronę. Księżnej nie przystoi miłość potajemna, mezalians odpada - i wszystko stracone.   Choć skradłaś mi serce, nie miałem nadziei - żyłaś pośród carów, zaś ja wśród złodziei.   Sto lat później inną baśń nam napisano, choć te same oczy zdobiły nam twarze. Na bruku paryża byłaś kurtyzaną, ja - spragnionym uczuć marsylskim pisarzem.   Nasza pieśń miłości trwała aż do rana, przez noc - jakby wieczność - od cienia wieczora. Ja byłem za głupi, a ty zbyt zmieszana. Pomyślałem z żalem: to jeszcze nie pora.   Moje marne serce zapłonęło wierszem. Żyliśmy noc jedną - nie mogliśmy więcej.   Tuż po Wielkiej Wojnie w lwowskim kabarecie ja pisałem teksty, ty grałaś na scenie. Rzucałaś spojrzenia skromnemu poecie, byłaś inspiracją, twórczym odkupieniem.   Przyszła wojna nowa - by zakończyć wszystkie, skryłem się w Warszawie, ty - gdzieś za granicą. Minęło powstanie - jednym krótkim błyskiem znalazłem się między gruzem a ulicą.   Lecz kiedy Warszawa w płomieniach już stała wspomniałem piosenkę, którą mi śpiewałaś.   Reszta jest już pewna - cała aż do teraz, lecz przyszłość wciąż płonie nadzieją karmiona, bo choć na tę chwilę tęsknota doskwiera, przeznaczenie żyje w istnień milijonach.   A każde rozstanie jest tylko chwilowe - spotkamy się znowu, może w innych ciałach, bo moja część duszy zna twoją połowę, i tysiące razy już ją pokochała.   Bowiem miłość nie zna czasu i tęsknoty - kocham cię na wieczność przez wszystkie żywoty.
    • @Nata_KrukOtóż to :) Dziękuję i pozdrawiam:)
    • byłaś chwilę a wieczność jakby w nas i w słowach a czyny tylko mitem bo czas zdanie swoje miał
    • @LeszczymMasz luz, który podziwiam, ale nie machaj na oślep ( żeby nie było, to nie krytyka) :)) tak mi się machanie skojarzyło:)
    • @jan_komułzykant rywalizacja to nierówna walka, każdy ma inne życie, może dojść do tego zmęczenie, ból, trapienie itd. powiem tak, powinno być więcej empatii i słuchania w grze.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...