Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

budzi się w znowu w miękkiej kołysce
z wosku złotego sączy się  zło

uśpiona złudą  lękiem spowita
jak pająk muchę chce wyssać ją to

 

światło księżyca ciemną swą stroną
słowa cichutkie spowija całunem
ledwo słyszalne o pomoc  proszą
choć wiatr zza oknem
szumieć  wciąż umie

 

lalko kochana
tak to już jest
że w ciszy krzykiem
potrafi być szept

 

 

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...