Rubryka nietowarzyska

Bo gdy spotykasz ludzi takich,
'' jakich chcesz,'' to łatwiej ci będzie spotkać tych, którym nie potrzeba: twojego głosu, szklanki z łyżeczką, książek za  stołem i biedy.
Tego, że drapiesz się pod kolanem, codziennie przecierasz uszy - i to bynajmniej nie ze zdumienia - milcząca zgłoska je może rozjuszyć.

Dzwonisz i mówisz, że bób potaniał, że remont na dwupasmówce, że dziś o piątej twój szef zbaraniał, o szóstej - zaganiał owce.
Ja - nie chcę się przyznać, że w domu mam fokę, panterę i lajkonika. Bardzo posłuszni: uogólnieniom i konwenansom żadne się nie wymyka.

Wieczorem pod kołdrą czytuję wyniki: słynny morderca spod Ipanemy zabił złudzenia dwunastu - trzeźwo myślących, spod Ortigueiry - z ozonem podając ciasto.

W trzecią rocznicę rejsu do Tanger, rozglądam się za Casablancą - mój duch nie tańczy, zrywa topazy, i zrywa się późną dwunastą
Światło w tunelu, ryby pod mostem, miętowy listek, śledź karo w oleju - czytałam wczoraj, i  chyba w 'Figaro,' że szedłeś przez rynek - obżarty szalejem
Z kobietą - ciemną jak jasność, mądrą jak głupiec i biegłeś, aby dogonić swój ogon i od jej łusek uciec

Randka dla trojga, jem sama ciastko z nadzieniem z aspergillusa, w przypływie weny, zagłębiam nauki: 'spotykać... - to żadna sztuka.' Tylko, że trzeba iść za tą nauką, nie bawić się w nautilusa - spotykać i tam i tu i gdzie nie trzeba, pokusić samą pokusę. A gdy nie weźmie się z tej nauki, to można spotkać odwiecznie - nie tam, nie tu i gdzie trzeba i nawet jakieś ... dopóki ...