Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki
Wesprzyj Polski Portal Literacki i wyłącz reklamy

Przedmowa solenizanta


Henryk_Jakowiec

Rekomendowane odpowiedzi

Będę się streszczał, choć czas nie zając

jednak go szkoda na dyrdymałki

gdy solenizant, sponsor i goście

z niecierpliwością w stronę gorzałki

 

choć ukradkowo, ale rzucają

w kierunku flaszki swoje spojrzenia

bo każdy chciałby nawet i teraz

wypić za zdrowie Jakowca Henia.

 

Tu solenizant swój głos zawiesza

i proponuje strzelić jednego

za zdrowie wszystkich tutaj zebranych

nie wykluczając jego samego.

 

Zdrowie wypite jest, więc początek

a dalej pójdzie już nam jak z górki

bo tradycyjnie proszę - Czym chata...

a ja ostatnie słowa laurki

 

kierują do Was moi Kochani

żeście zechcieli tu na Bajecznej

z solenizantem wypić wódeczkę

i w atmosferze swojskiej, serdecznej

 

spędzić te wspólne i miłe chwile

w to popołudnie, ciepłe, sobotnie

by solenizant czuł Waszą bliskość

i by nie musiał siedzieć samotnie

 

za co dziękuję wszystkim raz jeszcze

za miód wylany na moją duszę

i tym akcentem pragnę zakończyć

nim się roztkliwię, zanim się wzruszę.

 

napisane 11.07.2020 na okoliczność imprezki imieninowej autora.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@Mgiełka

Dziękuję za życzenia i zaraz kieliszeczek

wypiję z tej okazji wśród malin i porzeczek

imprezka jest na łonie a że są różne łona

więc sprawa ta niezwłocznie zostanie wyjaśniona.

 

To łono to natura i na niej naturalnie

odbywa się imprezka zaznaczam kulturalnie

albowiem my działkowcy także trzymamy sztamę

i nawet jak coś złego nie wyjdzie poza bramę.

 

Mówi się, że ciekawość... lecz bez tej ciekawości

człowiek by z nudy zgnuśniał i zgłupiał od próżności

a tak gna nas do przodu coś, czego jeszcze nie ma

bo choć tworzymy wspólnie, lecz obca na bohema.

 

pozdrawiam ;)))

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@M.A.R.G.O.T

Po pierwszym trzeba na drugą nóżkę

wysączyć wódzi maleńką strużkę

trzeci i czwarty też nie zaszkodzi

a piąty pierwsze cztery złagodzi

 

dalej przemilczę, bo pomyślicie

że u nas tylko picie i picie

więc już wyjaśniam są i zakąski

karkówka z grill i grzybki gąski.

 

pozdrawiam ;)))

@Gosława

Dla miłych gości są i sałatki

bo chociaż to jest przypadek rzadki

prócz jarzynowej jest innych kilka

z szynką z Biedronki, z nóżką motylka.

 

pozdrawiam ;)))

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@Gosława

Lecz to nie wszystko jest sok ze szpaka

nie ma w nim cukru, ni grama wody

szpak powyjadał większość czereśni

i za to, że nam narobił szkody

 

kolega, który miał krzepę w dłoni

wycisnął z niego sok niczym z gąbki

aż szkodnikowi dziób się wykrzywił

na kształt prastarej myśliwskiej trąbki.

 

pozdrawiam ;)))

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@Henryk_Jakowiec

I ja wszystkiego co dobre

życzę z okazji imienin

co tylko wymarzysz sobie

niechaj szybciutko się spełni

 

choć alkoholu nie pijam

znajdę prędko inny napój

wiersz który u ciebie czytam

w zabawowy wprawi nastrój

 

impreza będzie do rana

przynajmniej do późna w nocy

wyspać się też rzecz wskazana

by rano nie być jak zombi

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@Johny

Jestem z gatunku tych marzycieli,

których marzenia nie mają końca

i są tak zmienne jak nasza aura

ma być pochmurno jest nadmiar słońca.

 

Raz mi się marzy, że jestem graczem

graczem najlepszym, lepszym niż Pele

i takim jestem, jestem do czasu

aż mnie potrząsną. Kto? Przyjaciele.

 

Marzenie znika, lecz już następne

wchodzi w to miejsce i gram aktora

mogę wyliczać moje marzenia

zacząć o świcie kończyć z wieczora.

 

Henio marzyciel można mi ksywką

poszerzyć zapis mego imienia

lub ten, co buja z głową w obłokach

lecz nie wiem czy to cośkolwiek zmienia.

 

P.s.

Dziękuję za życzenia

część nocą się spełniło

ogólnie je sumując

powiadam było miło.

 

pozdrawiam ;)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@ais

Za życzenia ślicznie dziękuję. Wierszyk wstawiłem o tydzień wcześniej bo w sobotę

18 lipca imprezka będzie na działce.

Przed jej rozpoczęciem przeczytam mój wiersz a potem w trakcie biesiadowania w wolnych

chwilach będę czytał wstawione komentarze i moje odpowiedzi.

 

pozdrawiam ;)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@Henryk_Jakowiec

Henio przeczyta życzenia

więc pamiętajcie poeci

nie róbcie tutaj zgorszenia

musicie być wszyscy grzeczni

 

nie piszcie na k, ch lub d

nie piszcie żadnych bezeceństw

bo nas przeczytać nie zechce

z życzeń niczego nie będzie

 

tak więc napijmy się mleka

połóżmy spać o dziesiątej

zmówmy paciorek niech czeka

tej popijawy początek!

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@Johny

Na początek tak jak zwykle

każdy z gości fason trzyma

a po kilku albo nastu

był bon-ton i już go ni ma

 

ale zanim to nastąpi

mamom poda się likierek

żeby wzięły małe dzieci

na alejki, na spacerek

 

a ja wtedy prosto z mostu

bez trzech kropek i cenzury

walnę to, co pisaliście

jak to mówią z grubej rury

 

komentarze są bez nicków

bo i tak są im nieznane

więc jak widać z powyższego

wszystko będzie odczytane.

 

pozdrawiam ;)))

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@Henryk_Jakowiec

No to skoro bez cenzury

to ja powiem sekret który

forumowicze potwierdzą

jesteś seryjnym mordercą

 

seriami jak z karabinu

tekstami pełnymi rymów

zabijasz nas wszystkich śmiechem

dziw że jeszcze nie poległem

 

niech goście cię powstrzymają

inaczej się przekonają

najokrutniejsza na świecie

śmierć przez wybuchnięcie śmiechem

 

pozdrawiam ;))))

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@Johny

Różne śmierci są rodzaje

aktor ginie i nie wstaje

aż tu nagle w innej roli

pan reżyser mu pozwoli

 

w innym filmie, w innym czasie

grać na trąbce, kontrabasie

a jak zdrowie mu doskwiera

to załatwia się dublera.

 

Ponoć wszystko jest w zasięgu

nawet ptactwo w czasie lęgu

choćby nawet taka czajka

nie obroni swego jajka

 

gdy agresor ma przewagę

poprzez siłę, poprzez wagę

i tak można mnożyć, mnożyć

a kto chciałby setki dożyć

 

mieć się musi na baczności

i unikać samotności

bo stojący oprych w bramie

wszystkie kości mu połamie

 

śmiechem także jak sztyletem

można zabić, więc ja wetem

nie dopuszczam do przesady

i śmiech chowam do szuflady.

 

pozdrawiam ;)))

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@Henryk_Jakowiec

Nie tylko rozśmieszyć umiesz

wprowadziłeś mnie w zadumę

przez to co wiersz twój powiedział

nad sensem myślę istnienia

 

ach straszni są ci poeci

zmienią ci nastrój jak leci

i na forum wszyscy wiedzą

najstraszniejszy z nich jest Henio

 

;))))))) Jeszcze raz wszystkiego dobrego :)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@Johny

Zaraz włożę jakiś łachman

łeb przystroję kapeluszem

i jak kiedyś nasz prezydent

powiem nie chcem, ale muszem

 

być straszydłem dla niektórych

może nawet, któraś z matek

będzie czytać moje wiersze

dla niesfornych swoich dziatek.

 

Dla dorosłych będzie karą

kiedy na wakacje ruszą

a urlopy się spędzało

nie nad morzem, lecz pod gruszą

 

tam to właśnie ich dopadną

"arcydzieła" mej twórczości

czego ja im nie zazdroszczę

i w autorskiej mej szczerości

 

choć to robię przeciw sobie

powiem może zbyt dosadnie

módlcie się do mojej weny

a włos z głowy wam nie spadnie

 

bo inaczej to napiszę parę

parę kiczów, lecz do śmiechu

a to grozi jak wiadomo

podłą śmiercią na bezdechu.

 

A ja raz jeszcze dziękuję i pozdrawiam ;)))

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Zbliża się w dziwnej metalowej masce. Z wywierconymi w niej niesymetrycznie wieloma otworami. O różnej wielkości, różnym kształcie. Tam, gdzie powinny być oczy albo uszy, bądź usta… Coś, co jest zdeformowane zwielokrotnionymi mutacjami syndromu Proteusza, czy von Recklinghausena... Żywe, to? Martwe? Ani żywe, ani martwe. Idzie wolno w szpiczastej, nieziemskiej infule, jarzącej się na krawędziach odpryskami gwiazd. Idzie w ornacie do samej ziemi, ciągnąc za sobą szeroką szatę po podłodze usianej miliardami ostrych jak brzytwa opiłków żelaza. Najpewniej chce wydawać się większym. Tylko po, co? Przecież jest już i tak największym wobec swojej ofiary. Jest tego dużo, tych wielobarwnych luminescencji i tych wszystkich mżeń. Jakichś takich niepodobnych do samych siebie w tej całej gmatwaninie barw, wziętych jakby z delirycznej, przepojonej alkoholem maligny. Idzie wolno, albo bardziej skrada się jak mięsożerca. Stąpa po rozsypujących się truchłach, których całe stosy piętrzą się po ciemnych kątach, bądź wypadają z niedomkniętych metalowych szaf…   Lecz oto zatrzymuje się w blasku księżyca. W srebrnej poświacie padającej z ukosa przez wysokie witraże tak jakby fabrycznej hali. Rozkłada szeroko ramiona z obfitymi mankietami, upodabniając się cośkolwiek do krzyża. W rozbrzmiałym nagle wielogłosowym organum, płynącym gdzieś z głębokich trzewi. Rozbłyskują świece. Ktoś je zapala, lecz nie widzę w półmroku, kto. Jedynie jakieś cienie snują się w oddali, aby rozfrunąć się z nagłym krakaniem niczym czarne kruki, co obsiadają pod stropem kratownicę gigantycznej suwnicy. Otaczają mnie pogłosy metalicznych stukań, chrzęstów w tym grobowcu martwych maszyn. Pośród pogiętych blach, zardzewiałych prętów, zdewastowanych frezarek z opuszczonymi głowami… W odorze rozkładu rdzawych smug znaczących ich puste w środku korpusy… Wśród plątaniny niekończących się rur, rozbebeszonych rozdzielni prądu, sterowniczych pulpitów, nieruchomych zegarów…   Tryliony komórek naciekają wszystko w szmerze nieskończonego wzrostu. Pośród zwisających zewsząd cuchnących szmat przedziera się niezwyciężona śmierć. Na aluminiowym stole resztki spalonej skóry. Skierowane w dół oko kobaltowej lampy zdaje się nadal je przewiercać kaskadą rozpędzonych protonów. Mimo że wszystko jest milczące, dawno zaprzepaszczone w czasie i bezczasie… Nie zatrzymało to tryumfalnego pochodu nienasyconej śmierci. Okrytej chitynowym pancerzem. Przecinającej powietrze brunatnymi szczypcami… To się wciąż przemieszcza, ciągnąc za sobą rój czarnych pikseli. W jednostajnym i meczącym, minimalistycznym drone. Na zasadzie długich i powtarzających się dźwięków przypominających burdony. Przemieszcza się jak ćmiący, tępy ból w piskliwym szumie gorączki.   A przechodzi? Nie. Nie przechodzi wcale. Zatrzymało się, jarząc się coraz bardziej na krawędziach. Błyskając rytmicznie. Stąpa w miejscu jak bicie serca. W tym całym obrzydliwym pulsowaniu słyszalnym głęboko w rozpalonych meandrach mózgu, przypominającym uderzenia ciężkiego młota. Szum idzie zewsząd, jak mikrofalowe promieniowanie tła. Na ścianie tkwiący cień mojej czaszki pełga w nerwowych oddechach nocy. W dzwoniącej ciszy nadchodzącego sztormu. Chwytam się desek, prętów, wszystkiego, aby nie stracić świadomości. Nie zemdleć. Sześciany powietrza już furkoczą od nastroszonych piór. Otaczają mnie całe ich roje. Tnąc wszystko stalowymi dziobami, spadają ze świstem en masse. Wbijają się głęboko aż po rdzeń. Przebijają się z trzaskiem poprzez mury, podłogi. Jak te świdry, udary, pneumatyczne młoty… Poprzez krzyki malarycznych drżeń, które nawarstwiają się i błądzą echem jak rezonujące w oknach brzęczące szkło.   Poprzez śmierć.   (Włodzimierz Zastawniak, 2024-04-26)      
    • @andreas Bo poeci to podobno wrażliwi, empatyczni ludzie :) Zdrówka też :)
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      A to jest ciekawe i mądre spostrzeżenie :) Dzięki za refleksję i zatrzymanie się pod wierszem :)   Pozdrawiam    Deo
    • Popada; rano narada - pop.    
    • @poezja.tanczy   Dzięki. Pozdrawiam.   @Jacek_Suchowicz   A ziemia wiosną się odrodziła...   Dzięki.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...