Semper Reus Opublikowano 30 Marca 2020 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 30 Marca 2020 (edytowane) Gdzie tak znikają Bezcenne duszy marzenia Gdy zostaje tylko Już pusta skorupa Gdzie odchodzą myśli Jak delikatne motyle Gdy nie ma Komu już myśleć Chciałbym je zatrzymać Wszystkie po kolei Ale to niemożliwe Nie mam tyle siły Wiele pytań zadaje Często sam sobie Ale widzę tylko Bezwładne i sztywne życiorysy Puste całkiem oczy Które już nie widzą Te co świat badały Teraz zimne i martwe Podpisany kontrakt Na życie krótkie Z wysoką ceną I odsetkami długów Zapraszam szanownego Państwa Między rzędy zapomnianych grobów W uścisk zimnej gliny Proszę się nie przepychać Edytowane 30 Marca 2020 przez Rentier Cottard (wyświetl historię edycji) Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Somalija Opublikowano 31 Marca 2020 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 31 Marca 2020 Wiersz jest wspaniały, czuję szelest tych wszystkich myśli i marzeń ludzkich. Spełnionych lub nie. Spacer po cmentarzu z Tobą, napewno był by inspirujący. Mimo bardzo młodego wieku masz niezwykłą tkliwość umysłu, dar obserwowania i szukasz tam, gdzie inni tylko udają. 1 Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Lach Pustelnik Opublikowano 31 Marca 2020 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 31 Marca 2020 Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość. Sorry, ale my tu w wierszach się wyżywamy a do grobów innych - smutasów - wysyłamy:)) 1 Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Rekomendowane odpowiedzi
Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto
Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.
Zarejestruj nowe konto
Załóż nowe konto. To bardzo proste!
Zarejestruj sięZaloguj się
Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.
Zaloguj się