Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rosa

violetta
 Udostępnij
https://poezja.org/forum/utwor/177156-rosa/

Rekomendowane odpowiedzi

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
https://poezja.org/forum/utwor/177156-rosa/
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Leszczym
      Być może

      Przez Leszczym · Opublikowano

      @KOBIETA Ogólnie ja już tyle tutaj nawstawiałem, że nie boję się aż tak. Ciągle podpadam pisaniem. To u mnie norma. Tym króciutkim wierszykiem też o pani, to dopiero mogę podpaść. Wręcz musiałem się na to uodpornić. Sok to właściwie jest woda wiśniowa i oby wiśniowa, bez cukru podobno, ale to nic nie znaczy bynajmniej :)) @violetta O właśnie sylwester... Ech ://
    • Berenika97
      Napar

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @LeszczymDobrze Cię rozumiem. Ale nie strasz mnie "profesjonalizmem" , bo wolę amatorką zabawę słowami. :) 
    • Amber
      Refleksja na temat apsztyfikanterii

      Przez Amber · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      ...ładnie rezonuje z czytelnikiem.
    • Berenika97
      nie dość dobra

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @Gosława Twój wiersz jest niezwykły – pełen czułości, ale i surowej prawdy o kruchości życia. Szczególnie porusza mnie ta mozaika kontrastów - ostre krawędzie i ogrody wewnętrzne, stal w oku i delikatność paluszka na grzbiecie nosa. Pokazujesz siebie jako kogoś złożonego – nie tylko z prostych, nazwanych emocji, ale z "czarów i światów", które trudno ogarnąć słowami. Najpiękniejszy jest ten moment intymności z córką – wspólne liczenie zmarszczek zamiast piegów. I ta szczerość wobec dziecka – "nie pytaj czy będę zawsze" – to odwaga, której wielu rodzicom brakuje. A zakończenie...  deklaracja miłości. Piękny wiersz.   
    • Leszczym
      Napar

      Przez Leszczym · Opublikowano

      @Berenika97 Wiesz, historycznie patrząc sporo osób tutaj poszło tą drogą. Długo by wymieniać. I rzeczywiście często to się udało. Po prostu to jest jakby dążenie ku esencji. W poezji sądzę że to wskazane. W prozie jest zupełnie na odwrót, choć to dyskusyjna teza. Tylko bardzo ciebie proszę uwagi nie traktuj zbyt dosłownie, bo jestem też zdania, że no naprawdę trzeba mega dużo próbować i dużo pisać. Mnie tu chodzi jakby o rodzaj profesjonalizmu. Praktyki. Pracy. 

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...