Bagatelizująć depresje

Pragnienie szczęścia jest mi dane,
Lecz nie potrafię się nią cieszyć,
Nadwyraz przecie wyuzdana ma depresja,
Trwa mimo jej zamordowania,
Niczym zmora nawiedza i unieszczęśliwia
...
Trwając między przerwami,
Umierając nocami
Przypominam sobie o mej śmiertelności,
Wiedząc, że umrę pragnę to zatuszować,
Tuszując oszukuje sam siebie.
...
Wszystko przecie stracone,
Czas, siły i wszelkie pobudki to trwania.
Pytają wciąż, „Co ci jest?”
Zawsze udając, łgam dobrotliwie,
...
Łagodniejąc w umyśle żyje w arkadii,
Smucąc się, wojnę mam w umyśle,
Wojna, Wojna,
Śmierć, śmierć,
I pustka...

Ach jaki ten świat jest zły. Chyba znowu przeczytałem utwór natchniony jesienno-zimową depresją. Niestety w wierszu zostało wyłożone mi wszystko na tacy, nie wgłębiałem się specjalnie. Myślę, że jest do przeróbki, ale proszę się nie zniechęcać i tworzyć dalej.
pozdrawiam
JJK
P.S.
a ten byk w tytule to świadomie?