Kim jesteś? – pytam małego człowieka -

Czy wiesz dokąd płynie ta rzeka?

Rozglądam się z miną lekko zmieszaną

Prąd bawi się przy brzegu pianą

My we dwóję na małej łupinie

Wierzymy że duża fala nas ominie

Kim jestem? Toż to nie wiesz?

Ja od zawsze z Tobą przecież

I na dobre i na złe

Kiedy życie bywa mdłe

Zawsze mam na Ciebie oko

W końcu także jestem Tobą

I nagle wszystko rozumiem

Mimo, że odpowiedzieć mu nie umiem

I tak do końca razem poczekamy

Aż w pianie wodospadu wspólnie skonamy.