SZUKAM CZASU

szukam czasu

utajonego w labiryncie ulic

złowionego w sieć komunikacji

zamkniętego w czterech ścianach

wciąż nie daje się pochwycić

czasem jedynie mignie

zakapturzona postać

za rogiem

mglista sylwetka

na balkonie

cień w metrze

rzucam się w pogoń

biegnę

przed sobą

słyszę tykanie

za sobą

czy ja ścigam

czy jestem ścigana

nie wiem

nie wskaże drogi mapa

nie namierzy gps

Mam wrażenie, że niedługo nawet już tej postaci nie zauważymy. 

Ech... jakże pośpiech niszczy nasze człowieczeństwo...

PS: przepraszam, że tak rzadko zaglądam ale mam ostatnio trochę na głowie.

Podoba mi się tempo wiersza, a dodatkowo strofy przypominają mi kształtem klepsydrę. Zgrabnie to wszystko utkałaś.

być w czasie - oto jest wyzwanie …. (albo:  na czas, zgodnie z czasem etc. :)))

pozdrowienia serdeczne

Ciekawie WarszawiAnko, te wersy, które przytoczyłam powyżej to teoria względności, ponieważ wszystko jest względne, jak wiemy. 

I niepewność:

Nazwę to kołowrotkiem, już parę razy użyłam takiego wyrazu, ale tu ono rownież pasuje. Jedynie co, to nie bardzo leży mi końcówka z tym gipiesem, ponieważ to już taka "nowoczesność", wiem, ze świat idzie naprzód, ale jakoś mi do nastroju Twego wiersza nie pasuje. J. 

@Wędrowiec.1984 : Dziękuję za Twój głos. :)

@Tom Tom : Dziękuję za Twój głos. :)

@iwonaroma : Dziękuję za Twój głos. :)

@WarszawiAnka silwuple i merci :)

Cieszę się, że znów Cię widzę. :)

Obawiam się, że Twoje wrażenie jest słuszne... :(

O zgubnym wpływie pośpiechu dużo by mówić. Osobiście strasznie go nie lubię -

chciałabym móc spowolnić bieg czasu, smakować chwile, zanurzać się w nich...

Ja też w czerwcu mam sporo na głowie, nawet nie trochę...

Mam pomysły na kilka wierszy, wokoło wszystko zielenieje, kwitnie i pachnie, ale nie ma kiedy, nie ma kiedy...

Dziękuję i pozdrawiam

Ech... co za czasy...

Ale przynajmniej pod tym względem ludzie się rozumieją. :-)

WarszawiAnko :)) 

To prawda - bo na nadmiar czasu nikt nie narzeka. :)

Czasem wydaje mi się, że to Ziemia coraz szybciej się kręci...

Dziękuję - miło mi, że odnalazłeś się nie tylko w temacie, ale i w rytmie tego wiersza. :)

Efekt wizualny nie był zamierzony - po prostu lubię wiersze wolne umieszczać centralnie. Cieszę się jednak, że dopatrzyłeś się tu klepsydry - to wzmacnia wymowę. Dodam też, że poezja wizualna bardzo mnie pociąga - i na pewno będę szła także w tym kierunku. 

Jak znajdę CZAS...:)

Pozdrawiam

Rzuciłaś dwie krótkie, ale pojemne myśli. Zastanawiam się, czy można je pogodzić - być w czasie i na czas - czy to się wzajemnie nie wyklucza? Zazwyczaj gdy jestem w czasie, mam problemy z byciem na czas...

Dziękuję i pozdrawiam :)

Bardzo poważnie zabrzmiał Twój komentarz, bo przyznam, że o teorii względności nie myślałam... Jednak ten krótki tekst może być jej okruchem, kroplą w której się odbija...

Niepewność tutaj zdecydowanie występuje - i to w dużej dawce.

Muszę przyznać, że na cały proces patrzyłam raczej linearnie, ale "kołowrotek" to doskonałe słowo w tym kontekście.

Co do GPSa, to osobiście nie używam, ale mnóstwo osób dookoła korzysta.

Wspominając o nim, miałam na myśli to, że technika nie pomoże...

Bardzo dziękuję i pozdrawiam. :)

:)

@Justyna Adamczewska : Pisząc o kołowrotku, znów przypomniałaś mi o Annie Marii Jopek:

@Bartosz : Dziękuję za Twój głos. :)

@Wędrowiec.1984 : Dziękuję. :)