poetycka przejażdżka

podczas długiej jazdy samochodem zapodziałam gdzieś rozum
kieruję swoim życiem nie mając prawa jazdy
jak większość poetów
zgłosiłam swoją zgubę do centrali wierszy
okazało się że od lat jest nieczynna
na własne pióro szukam śladu rozsądku
w gęstym lesie dużo jest miłości pozbawionej rozumu
piesi mają jednak lepiej 
od tych zakamuflowanych we własnej przestrzeni
długo pada śnieg za oknem
śliska powierzchnia zmyła ślady po nietrzeźwych śmiałkach
hamulce łatwiej jest stracić niźli szare komórki
pod zaspą niedaleko świątyni stoi samochód bez kierowcy
świątynia jest zamknięta z powodu braku bezinteresownej dobroci
wokół tylko biała pustynia
ani śladu poety