Sado-Maso

Ze wszystkim się zgadzam :)

A że końcówka nieco bolesna to dobrze :)

Dzięki za miłą wizytę Justyś :)

Pozdrawiam i oczywiście wstęp wolny, ilekroć zechcesz :)

do tego. 

Brrr. Deonix_ trudny dla mnie wiersz. Acz, choć mrozi w żyłach krew, to zapiera dech.    Gratuluję.  

Ja, jak wiesz, odpornam na wszelkie doznania - odp[ornam na życie. Bo żyję.     Dzięki za ten utwór, zabieram do skarbczyka. :))

Dziękuję, jesteś urocza :)))))))))))

Ale... Deonix_ :))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))). Bywaj, Kłaniam. 

@Gaźnik

Dziękuję bardzo serdecznie  :)

Ujęły mnie frazy wiersza, pomysły, całokształt. Ale czytam i czytam, choć wersji mam wiele, to ni w ząb nie odgaduję. :) No chyba, że trochę;) Ale i tak mi się podoba Deo ten Twój styl, szukasz nowych, ciekawych metafor. pzdr

Dziękuję Luule :)

Zdaję sobie sprawę, że prosty w odbiorze to ten wiersz nie jest, 

chwilami zastanawiam się, dlaczego ujęłam to tak, a nie inaczej :)

Starałam się zarejestrować tu chwilowe, osobiste odczucia i wyszło tak jak wyszło :)

Wielkie dzięki za wizytę i pochylenie się nad tekstem :)

Pozdrawiam :)

Jeśli ten złoty guzik to słońce, jeśli to tzw. zimowe depresyjne przesilenie, sado-maso utrzymujące ten stan czasem jakby na własne życzenie lub coś mocniej z tą igłą i purpurą.. to rozumiem ten wiersz i stan...;) 

No, to w zasadzie rozumiesz :)